Hee meiden, Ben weer heel erg afwezig geweest, maar ik ben zo ontzettend aan het slapen de hele tijd... Maar vandaag hoorde ik iets waar ik zo ontzettend van ondersteboven ben, dat ik kwijt moet. Mijn arts blijkt vorige week ineens te zijn overleden. Ik vind het zo erg. Vorige week woensdag wilde ik haar een kaartje sturen om haar nogmaals te bedanken voor alle steun en hulp, maar ik was te moe. En achteraf is ze die nacht daarna overleden. Ze weten nog altijd niet waaraan, ze is gewoon niet wakker geworden 's morgens. Ze had een zoontje van 1 en een dochtertje van een paar maanden... Op de websites van de ziekenhuizen waar ze werkte, staat haar naam nog gewoon, en zelfs een foto. Ik vind het zo ontzettend onwerkelijk. Maar het is wel echt waar, er is een condoleance-site waar al meer dan 100 bladzijden vol staan met berichtjes. Ik was natuurlijk niet meer onder behandeling, vandaar dat ik het ook nu pas gehoord heb (en dan ook nog uit gekke hoek, van een collega die haar toevallig kende en die spontaan vertelde dat ze zoiets naars had gehoord). De laatste maanden was ik ook niet meer bij haar zelf onder behandeling omdat ze met zwangerschapsverlof was, maar toch heb ik alles aan haar te danken gehad. Ik ben er zelfs van overtuigd dat ik zonder haar hulp en doortastend optreden nu beslist nog niet zwanger zou zijn. Sorry voor het lange off-topic-bericht, maar ik ben er echt kapot van. Wies: ik duim zeker voor je. Ben ervan overtuigd dat het nog steeds kan, temperatuur zegt echt niet alles. En een verdwijnend lijntje zegt ook niets, dat hadden wij ook bij een van onze 6 testen. Die hebben we ook maar weggegooid. Hopefully: ook jou hoop ik nog wat moed in te praten. In ons ziekenhuis was alles vanaf 1 miljoen prima. Nu weet ik niet of er nog andere dingen van invloed zijn (andere waarden of zo), dat jullie arts ook zo weinig hoopvol was, maar 1,1 miljoen klinkt op het eerste gezicht echt niet zo slecht. Ik ben zwanger geworden met 2,6 miljoen, dat is maar iets meer dan 2 keer zoveel, en werd toen prima genoemd. Het zijn toch 1.100.000 kleine zwemmertjes hoor... Op zich wel fijn ook dat de iui zo voorspoedig verliep, dat scheelt dan in ieder geval ook. Sterkte met je schoonouders ook trouwens. Dat gaat vast een hoop verklaren @ Marischa: heel veel succes met je sollicitatie! Ik duim voor je. Heb je niet nog een net bloesje dat boven een rokje past? Tijdens je zwangerschap mag dat vast wel. xxx
Jeetje wat verschrikkelijk zeg SBR. Ik kan me voorstellen dat je je hier wel behoorlijk naar door voelt. Sterkte.
hier nog niks te zien, maar wel een negatieve test. Zal vandaag wel losbreken helaas. Fijne dag allemaal!
Ik moet nog flink bijlezen zie ik, ben een paar dagen niet geweest, voel me vaak gewoon te moe en misselijk na werk, fulltime werken valt niet mee nu moet ik zeggen. Maar genoeg geklaagd. Wies, spannend, twee daagjes overtijd, ik duim nog even door hoor. SRB, wat een verhaal over je arts, wat vreselijk! Jij wordt wel heel veel met leven en dood geconfronteerd de laatste maanden. Hoe kan zoiets nou, een jonge vrouw die net bevallen is, verschrikkelijk gewoon...
Hopefully, wij hebben ook een keer 1 miljoen gehad, en twee keer 2 miljoen en 1 keer 5 miljoen, en altijd werd weer gezegd dat 1 miljoen voldoende was. Ik weet ook wel dat het mogelijk is, maar ik las de wetenschappelijke literatuur en daar stond toch echt vaak dat je onder de 10 miljoen veel minder kans hebt. Met bovendien een dichte eileider, waar ook altijd van gezegd werd dat dat geen probleem zou zijn ...(!), gaf ik ons gewoon een hele kleine kans met IUI en ik maakte me er altijd flink boos om dat die artsen dat ontkenden. En wat denk je.... uiteindelijk toen we met IVF begonnen zijn we nog even een bespreek geval voor ICSI geweest vanwege die 1 miljoen! En op de dag van de punctie moest mijn lief bij het inleveren van de eicellen opnieuw produceren omdat ze te weinig hadden! Nou, daar zakte toen mijn broek toch vanaf, maar ja, ik ben vreselijk eigenwijs en wetenschappelijk ingesteld, dus voor mij is het altijd moeilijk geweest om de artsen volledig te vertrouwen. Uiteindelijk hebben we het wel aan hen te danken dat ik nu zwanger ben, maar ik had liever 2 jaar van onderzoeken en mislukte IUIs overgeslagen... Ik moet je dit misschien niet zeggen, maar ik kan niet goed net doen alsof ik je twijfel en zorgen ontken, want ik dacht er precies zo over. Dat die ene arts daar nu ook voor uitkomt zou ik aangrijpen als een aanleiding voor een stevig gesprek. Kijk, als je niet achter de volgende stap, IVF, staat en het zelf graag nog een paar maanden zo wil proberen, dan moet je dat zeker doen! Natuurlijk hebben jullie absoluut een goede kans, ook met 1 miljoen. Met 10 miljoen heb je alleen wel gewoon meer kans, volgens mij valt dat niet te ontkennen. Maar als je er zelf weinig vertrouwen in hebt, dan is dat ook niet goed en daar moeten ze dan rekening mee houden vind ik. Dan ligt een volgende stap voor de hand, als jullie je daarin kunnen vinden. Ik weet best dat IVF ook niet zaligmakend is, en kijk hier maar rond op het forum om te zien dat lang niet iedereen zoveel geluk heeft als wij. Maar ik vind gewoon dat je als stel het recht hebt om mee te denken, je twijfels te uiten en aan te geven wat je wel en niet zelf wilt en aan kunt. Ik vind dat we daarin hier in Nederland behoorlijk achter lopen op Belgie, waar ik van meiden die ik daar ken een heel andere indruk krijg. Kortom, wees mondig en kom voor jezelf op, dat is nodig hier. Praat het goed door met je gyn en eis dat ze de tijd nemen om je vragen aan te horen en tot een voor jullie goede planning te komen. Dat wilde ik toch echt even kwijt als je het niet erg vindt. Ik duim voor je, hopelijk kan je over 2 weken alles vergeten en blijkt die positieve gyn van je gelijk te hebben gekregen!
srb, wat een vreselijk nieuws van je arts zeg! En zo jong nog, echt heftig. Ik kan me voorstellen dat je je rot bent geschrokken, je bent de afgelopen tijd natuurlijk best close geweest met haar en je hebt veel steun aan haar gehad. Heel veel sterkte meid. Hier de ongi ook doorgezet, gisterenmiddag al helaas. balen weer natuurlijk, maar op een of andere manier baal ik minder dan anders. Na wat pilsjes gisterenavond wel weer emotioneel natuurlijk, en mijn man ook, maar dat hebben we altijd als we gedronken hebben. Maar goed, de laatste spontane ronde gaan we in, nog 2 cyclussen voor de ivf, dus het komt al dichtbij.
Hee Wies, wat naar weer. Op zich kan ik me voorstellen dat het minder hard aan komt dan na een iui, maar het blijft moeilijk. Het gebeurt wel af en toe he, dat mensen in hun laatste spontane ronde ineens toch zwanger raken. Succes! @ Eva: ben het helemaal met je eens. Wij werden ook gek van de tegenstrijdige berichten. Ik was mijn vertrouwen in iui ook volledig kwijt, zeker toen mijn arts ook zei dat ze er niet meer in geloofde dat het voor ons de methode was. Gelukkig bleken zij en wij ongelijk te hebben, toen we uiteindelijk wel door moesten, maar toch. Het gekke is, toen ik op een gegeven moment een boekje van mijn beste vriendin kreeg, met gedichtjes dat ik meer in mezelf moest geloven omdat zij dat ook deed, er een soort van knop om ging. Niet dat ik denk dat het daardoor gelukt is, maar het hele negatieve gevoel dat ik daarvoor had was in ieder geval weg. En dat maakte het in ieder geval draaglijker. Prive info over arts verwijderd. Elmo Bij de tante van mijn lief was het ook schrikken (en dat kwam natuurlijk nog veel dichterbij), maar toch anders omdat die te zwaar was en rookte, en twee weken daarvoor een hartaanval had gehad. Ook toen vond ik het vreselijk onrechtvaardig, maar daar was in ieder geval nog wel een medische uitleg voor te vinden. Het heeft in ieder geval de rest van de familie (voor zover nodig) gemotiveerd om te stoppen met roken en meer op de gezondheid te letten. Het geeft in ieder geval aan dat we het leven enorm moeten waarderen zolang we het hebben. Wil nu dus ook naar de leuke dingen kijken. Ik ben bezig (eindelijk!) met het fotoboek van onze Amerika-reis. En, ook fijn nieuws: ik ben echt niet meer zo misselijk. Moet wel op tijd eten, maar toen ik vanmorgen wakker werd, voelde ik me goed. Allemaal nog een fijne zondag. Geniet van het lekker binnen blijven (het regent hier heel hard, ik zit in een heerlijke thuisoutfit op de bank onder een dekentje met lekkere thee). Dikke knuf!
Meiden, onwijs bedankt voor jullie positieve woorden...doet me erg goed. Mocht het deze poging niet lukken heb ik een belafspraak met de gyn en zal ik ivf ook zeker gaan aankaarten. Wies, balen weer dat de ongi gekomen is. Je blijft toch iedere keer hoop houden, ook al ben je druk bezig om jezelf voor te bereiden voor de volgende stap. Dikke knuffel. SRB, wat een verschrikkelijk nieuws zeg. Zo jong, net een baby...echt een ramp. Zal ze geen vergiftiging aan haar zw hebben opgelopen. Je moet er niet aan denken. Bah... We moeten inderdaad genieten van de momenten die we hebben. Bij ons was het ook even schrikken na de vakantie. Mijn tante is natuurlijk net overleden aan haar hart en nu heeft mijn oom (haar man) vorige week een herseninfarct gehad. Zijn spraak is helemaal weg. Ze dachten eerst niet dat hij het ging redden, maar gelukkig gaat het nu beter en ligt hij niet meer op de IC, maar hij is er nog lang niet en de vraag is ook of het ooit goed komt. Hier vrijdag en zaterdag een ongi gevoel gehad, vandaag nog steeds af en toe een vreemd gevoel. Laten we hopen dat het een innesteling is. Verder hebben we het mijn schoonouders vertelt. Ze schrokken maar mijn schoenmoeder had het al een beetje aangevoeld. Na het gesprek liep ze weg en moest ik naar de wc. Toen stond ze in de gang te huilen, het moest er bij haar ook even uit. Verder viel het gesprek mee al zijn ze wel nuchter. Ze gaven ook aan dat als het echt niet zou lukken het ook niet het einde van de wereld is......alleen dat is dus even niet mijn gevoel op het moment. Het is in ieder geval goed dat ze het weten nu. Marisha, wat super dat je mag komen solliciteren. Heb je geen mooie slippertjes die je aankan? Dat is tegenwoordig ook netjes bij een vrouw hoor. Heel spannend....
Wies: toch altijd weer kl*te om ongesteld te worden. Hele dikke knuffel voor jou. Hopefully: lucht zeker wel op dat je het je schoonouders ook hebt verteld? Ik kan me voorstellen dat het even slikken is voor je schoonouders. Maar meid komt helemaal goed echt het moment is alleen nog even onzeker en dat geldt natuurlijk ook voor Wies. liefs vruchtje
thanks meiden. hopefully,fijn dat het eruit is hè. En het zijn op dat m oment niet de woorden die je wilt horen idd, maar ja, sommigen weten niet hoe ze daarop moeten reageren. De bedoeling is waarschijnlijk goed, maar het komt niet leuk over. In ieder geval goed dat jullie het verteld hebben, het zou niet leuk zijn voor ze als ze het van anderen horen. En weer een schouder meer erbij... Ik moet morgen weer naar tilburg voor de baarmoedermeting, dat is een standaard iets voor de ivf. geen idee hoe het in zijn werking gaat. EvaZ, heb jij dat ook gehad? dan weet jij waarschijnlijk wel of het een vervelend onderzoek is of niet. Nou ja, het moet toch gebeuren, dus het maakt niet veel uit, maar heb gewoon geen idee hoe of wat er gaat gebeuren. het zal wel mee vallen want anders had ze dat bij de intake wel gezegd lijkt me.
Het lucht zeker op dat ze het weten nu. Wies spannend, was dat vandaag. Dan ben ik heel nieuwsgierig hoe het gegaan is. X
Hoi Wies, nee ik heb dat nooit gehad, een baarmoeder meting. Gaat dat niet gewoon met een inwendige echo? Ik heb echt geen idee. Spannend meis, ben je toch alvast een beetje begonnen. Hopefully, kan me goed voorstellen dat het oplucht. Ik was het toneelspelen op den duur zo zat en sinds wij er open over zijn geworden, heb ik alleen maar steun gekregen uit onze omgeving en hoef je nooit meer pijnlijke opmerkingen te doorstaan die mensen onnadenkend en onwetend van jouw situatie wel eens maken. Groetjes aan allen verder. Hier begint de buik al goed op te zwellen, heel gek hoor met 8 weken... Het is lastig verborgen te houden op mijn werk, heb maar wat dikke truien aangeschaft... Daag!
Dan heb je mazzel dat het koud is buiten, met 40 graden zal het iets lastiger zijn om een dikke trui aan te doen
Hey Wies, Ook ik ben nieuwsgierig hoe het is gegaan? Ik krijg, als ik neit zwanger ben..volgende week hetzelfde...
Heb de bm meting gehad. Ik dacht dat het ook met een echo zou gaan, maar dat was niet. Je kunt het een beetje vergelijken met een iui. Er gaat ook een soort slangetje met een meetlatje eraan erin. Het is een iets dikker slangetje, en geeft een beetje krampen, maar is goed te doen. de bm is 6cm, normaal is het 7cm,maar was goed, sommigen hebben 6cm en sommigen 8cm, maakt voor de kansen niets uit. Er zat wel een bochtje in mijn bm, dat had ik nog niet eerder gehoord, maar maakte ook niets uit voor de kansen. Door de meting weten ze straks goed waar ze het embryo terug moeten plaatsen voor een perfecte innesteling, dus alleen maar goed dus. Ik heb nu ook in de ruimte gezeten waar ik komende tijd alle onderzoekjes en de punctie zal krijgen. Nu moet ik volgende week donderdag voor een echo, waarom weet ik eigenlijk niet. Ik heb het idee dat ze me deze ronde aan het lijntje houden omdat er geen plek is ofzo, want ze denken allemaal dat ik al met de pil bezig ben nu, en vragen waarom ik een echo moet. ja, dat weten zij beter dan ik lijkt me. Heb ook helemaal geen zin in weer die samenlevingstesten enzo. dat hebben we allemaal al gehad, en wat voor nut heeft dat nu nog? Ik ga het dus ook niet aankaarten volgende week, hopelijk denken ze er niet aan. De echo's zijn wel makkelijk, weet ik precies mijn eisprong Morgen ook bellen voor de prikinstructies, dan kan ik nog kiezen welke dag. het wordt wel gemakkelijker, want krijg nu een prikpen. Eva, wat snel al dat je buik al begint te zwelle, maar kan heel goed natuurlijk. maar niet al te lang wachten met vertellen dan verhip, zoals je al las, het stelt niet veel voor, maar toch veel succes! en hopelijk word je gewoon niet ongi, en is er een wonder gebeurt! hopefully, klinkt wel goed dat je iets gevoeld hebt afgelopen dagen. Duimen op een innesteling!
Ohh wat ben ik blij te lezen dat dit meevalt! Ik hoop inderdaad ook dat wonders bestaan, dan hoef ik geen BMM en geen ICSI behandeling...pff, afwachten die laatste 3 dagen, is geen makkie.. Jij veel succes, en ik lees met je mee de komende tijd..
Hey meis, blij te horen dat het meeviel. Maar wel vervelend dat je denkt dat ze je aan het lijntje houden deze ronde....zo zie je dat ze het per ziekenhuis weer anders doen. Wat houdt die samenlevingstest eigenlijk in? Die hebben wij nooit gehad, denk ik. Ik krijg net een telefoontje van mijn mannetje, is zijn tante overleden. Gadverdamme, waarom gaan er zoveel mensen ineens. Wij hadden niet zo heel erg veel contact met haar, maar toch....ze is dood in haar huis gevonden...oorzaak weten ze nog niet. Ga de computer maar even afsluiten.
Hopefully, wat een rotnieuws zeg, en zomaar ineens. Ze zal wel niet oud zijn geweest lijkt me. Veel sterkte meid. Het is ook zo oneerlijk allemaal. Een samenlevingstest is een test of je bmslijm de zaadjes goed accepteert. de ochtend nadat je 's avond gemeenschap hebt gehad halen ze wat weg uit de schede/baarmoeder en dan kijken ze of er nog veel levende zaadjes tussen zitten, of juist weinig, dat ze allemaal al verder zijn gezwommen. En als er veel dode/zwakke zaadjes in zitten is het niet goed. Zo kan ze ook zien of iui wel zinvol is geweest. als de uitslag goed is heeft iui geen extra toevoeging gehad. maar goed, die test hebben we al 2 keer gedaan, 1e keer niet goed, 2e keer wel, dus ze wilt dat we dat nog een paar keer doen voor mijn eisprong, zodat ze kan zien hoelang van tevoren mijn slijmvlies al goed is. Of mss juist maar heel kort, alleen op de dag van mijn eisprong. maar ik vind dat dat nu niet echt nodig meer is, omdat we toch aan ivf beginnen, en omdat we toch altijd getimed vrijen, dus altijd heel dicht op mijn eisprong. Verhip, hoe komt het dat jij met icsi moet beginnen? Ik zie dat je "nog maar" in ronde 11 zit, dus vandaar dat ik het vraag. Ik hoop voor je dat alles wel goed is verder, en dat je kansen goed zijn. maar we wachten eerst die 3 dagen maar af, wie weet is het allemaal niet nodig. wanneer ga je testen?
Hallo, Fijn dat het meeviel Wies. Het komt nu wel steeds dichterbij he, met dit soort onderzoeken. Kleine tussenstapjes naar het echte werk. HOe is het verder met iedereen? Marisha, gaat het wel goed? Je bent al een paar dagen offline, dat zijn we niet gewend. Hm, dat heeft dan eigenlijk ook geen zin om hier te vragen natuurlijk. Hopelijk is alles goed dus. Hopefully, wat vreselijk van de tante van je vriend. Veel sterkte voor je familie ook de komende dagen. Verder heb ik vandaag weer iets heel raars ontdekt. Mijn arts blijkt niet dood te zijn. Er blijken twee artsen in mijn woonplaats te zijn geweest, met exact dezelfde naam, en dezelfde specialiteit. Ik hoorde vandaag namelijk iets over haar bij de verloskundige (iedereen in die wereld kende haar natuurlijk). Toen bleken de leeftijden van haar kinderen niet te kloppen. Heel apart dacht ik, dus toen ben ik de naam gaan googlen en toen ontdekte ik dus dat het om twee mensen gaat. Heel apart, omdat het ook een hele bijzondere naam is, ik had hem nog nooit eerder gehoord (zeker ook omdat ze dus dezelfde voornaam hebben). Natuurlijk is het niet minder erg voor de betrokkenen, het is nog steeds vreselijk dat het gebeurt is, maar ik was wel enigszins opgelucht (hoe ongevoelig ook, zeker gezien Hopefully's nieuws) dat het toch niet om mijn eigen arts ging... xxx
Hi Wies, fijn dat het meeviel, ik heb dat echt niet gehad, maar klinkt goed hoor dat ze daar ook naar kijken. Nu maar hopen dat de tijd snel gaat voor je... SRB wat een bizarre verwisseling, dat zal je arts dan wel vaker horen de komende tijd, dat mensen denken dat ze is overleden, eng idee. Het blijft natuurlijk een ramp voor de betrokkenen, maar voor jou een hele opluchting zeg. Hopefully, ook weer zo'n raar overlijdensgeval, gecondoleerd voor jou en je liefje. Lange, zware dag gehad, bijna boete in tram, omdat ik met mijn suffe hoofd vergat te stempelen en daarna vergeten uit te stappen uit een trein... mmmm, waar ben ik met mijn gedachten...