Hi dames! Naast alle gesprekken over hoe en wanneer er geklust kan worden, hoe lang de menstruatie gaat duren en wanneer we weer kunnen testen ben ik eigenlijk benieuwd naar het volgende. Wanneer hebben jullie besloten om ( weer ) te gaan proberen? Hoe verliep dit gesprek? Hoe reageerde je man? Stelt je man regelmatig vragen of ziet hij wel wat er gaat gebeuren? Kortom; eigenlijk even terug naar het moment waarop jullie deze beslissing hebben genomen om het ( weer ) te gaan proberen. Ik ben benieuwd! XXX La Palma
Zal ik beginnen dan? Hihihihi Wij waren pas getrouwd en ik had vitamine gebrek. Eenmaal bij de dokter geweest voor een bloedtest, bleek dat mijn vitaminen weer helemaal op peil waren. Toen ik het tegen mijn man vertelde zei hij gelijk; ow, dan kun je toch stoppen met de pil? Dus ik nog 1000x vragen; weet je het zeker? Ja, hij was er allang klaar voor. En zodoende. Sindsdien reageert hij met ' ow jammer ' als de ' rode duiveltjes ' zich weer hebben laten zien, maar afgelopen week ging hij ook vragen stellen. Hij vroeg: Hoe vaak springt je eitje dan per maand? :S Hoe lang leeft zaad gemiddeld e.d. Dus dat zijn wel grappige gesprekken.
Een paar maanden voor we te horen kregen dat mn schoonzus weer zwanger was hadden we besloten om op onze trouwdag te stoppen. Alleen toen mn schoonzus het vertelde hebben we besloten om direct te stoppen omdat het toen wel heel erg ging kriebelen. Ondertussen is mn neefje alweer bijna 8 maanden oud en bij ons wil het niet op de natuurlijke weg gaan, beetje jammer maar wat doe je er aan? De eerste maanden waren we er beide niet zo mee bezig, maar vooral nu we in de MMM zitten komt hij vaker met vragen en zoekt info op (groot deel van het probleem ligt bij hem namelijk ) maar ook wil hij graag weten wat en hoe ik me voel.
De eerste: kwam spontaan door de pil heen, dus de gesprekken kwamen later pas. De tweede: volgens mij had ik al een paar maanden aangegeven dat ik toch wel graag een tweede wilde voordat hij er ook aan toe was. De derde: we wilden graag weer een kleintje als nummer 2 naar school zou gaan en dat wisten we eigenlijk al toen die nog maar 1 jaar was. Dus op een gegeven moment zei ik dat de tijd er wel zo'n beetje was om te beginnen en toen bleek dat hij daar echt op gewacht had. De mk: kwam door cd heen, maar was helaas dus toch niet sterk genoeg. En nu willen we toch graag weer een kleintje. Mijn man al jaren, maar ik zag het zelf niet zitten omdat het soms al best heftig en druk is en omdat het toch financieel moeilijker zal worden. Maar dat was mijn verstand, mijn hart wilde al jaren. Uiteindelijk hebben we in geloof dat alles goed komt, besloten dat we het toch nog een keer gaan proberen. Tijdens mijn zw-schappen is mijn man eerlijk gezegd nooit zo super betrokken. Hij gaat mee naar de echo's en is bij de eerste meegeweest naar zw-schaps gym, maar daar houdt het wel zo'n beetje mee op. Maar voor mij is hij ontzettend lief en voorzichtig!
Voor onze dochter hadden we het er voor ons huwelijk al over gehad. Mijn man wilde graag na de huwelijksreis stoppen met de pil. Dus dat hebben we gedaan. Omdat ik een onregelmatige cyclus heb, was het wel wat spannend. Daar hadden we het over gehad, maar het bleek dat ik de ei-sprong heel duidelijk voelde, dus daar hield ik hem wel van op de hoogte. Ik heb ook een keer een cyclus gehad van 50 dagen, dat was wel raar, omdat ik geen ei-sprong gevoeld had, maar je dus toch gaat twijfelen. Toen ik zwanger werd, heb ik de innesteling ook gevoeld. Dat heb ik hem toen ook verteld, en hij gaf aan dat het daardoor voor hem ook spannender werd. Het testen was voor ons toen eigenlijk een bevestiging. Nu gaan we er weer voor en hou ik hem ook op de hoogte. Dus we vinden het nu samen spannend. Ook uitgelegd hoeveel tijd er tussen ei-sprong en NOD zit (vandaag), dus dat is erg spannend.
we gingen trouwen. na een tijdje kwamen de kriebels. en dus ik vroeg mijn man zo van nou we hebben het wel over kinderen gehad en dat willen we allebei. wanneer zullen we met de pil stoppen. hij keek mij eens aan van dat meen je niet haha. ondertussen beviel onze beste vriendin en beste vriend van een mooie dochter. en toen ging het bij hem ook kriebelen. dus toen vroeg hij mij van nou jij had het laatst over stoppen met de pil. ik ben er wel klaar voor. nou dus toen zijn we gestopt met de pil. uiteindelijk heeft het 2 jaar geduurd voordat ik zwanger was. ben met clomid zwanger geraakt. en nu zijn we weer gestopt met de pil. omdat ik pco heb dus het kan nog heel lang duren. willen we het eerst gewoon zo proberen en we zien wel hoe lang het gaat goed duren.
bij ons zoontje was ik degene die er over begon.... Nu is hij degene die erover is begonnen...Hij is altijd heel geintresseerd geweest in hoe en wat...Gaat ook mee naar alle afspraken zowel gyn als cb! Ik ben er blij mee!
Wat een leuk topic Ik was er ongeveer een half jaar helemaal zeker van dat ik graag kinderen zou willen, maar mijn vriend wist niet of hij het wel of niet wilde. Toen we op vakantie waren pakte hij ineens mijn handen vast in een cafe en zei: 'schat, ik wil een kind van je!´ En meteen erachteraan: 'en niet omdat jij het heel graag wil maar omdat ik het echt zelf wil.' Dus jullie begrijpen dat ik smolt! Heb best een tijd in onzekerheid gezeten of hij wel zou willen, al wilde ik niet over de gevolgen daarvan nadenken, zou hem nooit kwijt willen! Dus dat was een heel bijzonder moment. Nu net gestopt met de pil. Ik vroeg laatst of ie wel wist dat ik niet de hele maand vruchtbaar ben, ja duh zegt ie,dat weet ik ook wel haha! Hij googled dus wat om zich een beetje in te lezen. Dus toen heb ik m een pluimpje gegeven