Wij gaan voor 2e kindje, jij ook?

Haha, iedere keer als ik aan laura denk krijg ik kriebels in m'n buik. Ik bn zo benieuwd. Wel een gek gevoe dat ik dat heb voor iemand die ik niet ken!!!

 

ja grappig he! Heb ik ook. Nu maar ff off..verder tv kijken. Straks om 22:00 I didn't know I was pregnant op TLC (Animal Planet kanaal) Heerlijk om naar te kijken haha

 

Ja, dat vind ik ook... Onvoorstelbaar dat er vrouwen zijn die dat niet in de gaten hebben. Ik kan me daar niks bij voorstellen ne ben ook wel erg sceptisch in het geloven dat soort verhalen maar ik kijk er wel altijd graag naar als ik er toevallig voorbij zap! Naast dat ik het niet zo goed kan geloven is het natuurlijk wel heel jammer voor die mensen als het allemaal wel waar is. Het is toch zonde dat je je niet kan voorbereiden op een babytje en dat je je niet van je zwangerschap bewust bent. Of vind ik dat nu alleen maar omdat ik een fijne zwangerschap heb gehad?

 

Nou meiden, wij gaan weer naar boven om te klussen! Hopelijk is het bij ons ook zo snel raak! Ik heb door het goede nieuws van Titus wel goede hoop gekregen. Slaap lekker allemaal en misschien tot morgen! Ik ben deze week vrij dus zal regelmatig hier te vinden zijn. Als iemand zich verveelt dan kom maar gezellig kletsen! Weltrusten!

 

Is goed! Ikke werken dus check wel met de tel en in de avond chatten kluts ze!

 

O Titus wat een super goed nieuws, heeeeeel erg Gefeliciteerd!!!!!!!!!!!!! Probeer van elk moment te genieten, ondanks dat een zwangerschap weer hele andere spanningen met zich mee brengt. Ooo nu wachten op een eerste echo, ook weer zo leuk!! Meid nogmaals gefeliciteerd, zo leuk!!

Krijg meteen ook kriebels, hoop ook zo op een positieve test. Had verwacht dat mijn ei wel geweest zou zijn....maar nu opeens heel veel slijm........misschien zo nog iemand wakker maken. Wil het zo graag......helemaal nu ik zo'n positief bericht lees!! Maar ja dat gaat de andere meiden hier niet zo, is niemand onzeker??
Ik namelijk wel (weet niet hoe ik het nu recht moet krijgen,drukte ergens op). Bij de eerste waren we in ronde drie zwanger, eigenlijk heel snel dus en nu.........wachten we af. Komt wel goed volgens mijn vriend.

Wat een verhaal over die zaadcellen......hopelijk is om de drie dagen klussen voldoende, want dagelijks redden wij echt niet.

Hier verder niks met carnaval van doen, maar ja wij wonen in het Noorden.

Mijn bevalling was goed te doen. Weeen begonnen rond 7 uur, maar niet pijnlijk. Rond de middag kwam de verloskundige en bleek ik al 8 cm te hebben. Had dit absoluut niet verwacht. Helaas had ze in het vruchtwater gepoept en konden we naar het ziekenhuis. Rond zes uur is ze geboren.

Heerlijk om zo even te kunnen kletsen!!! Nu maar op bed, het is alweer laat!!

 

Oh ik dacht dat ik dat las op dat andere forum. Ach ja. Je houdt ons wel.in spanning!!

Hier ook alle tekens van een ongi die eraan komt. Pukkels, vreetbuien en schommelingen in gewicht...maar wie weet.. ik verwacht mijn Nod trouwens op 1 maart nu.. ga de 26 ste al testen ivm vakantie. En op vakantie geen internet..neem uiteraard wel een stikje mee

 

Dat kan ook natuurlijk... Dan wacht je gewoon nog ff af, meestal is je gevoel wel goed al is het natuurlijk wel zo dat je bij de zwangerschap dezelfde "klachten" kunt hebben dus alles kan nog.
Duurde die dagen maar niet zo lang he?

 

Tja dat wachten duurt lang, hier ook weinig vertrouwen in dat het deze maand raak is. Te weinig geklust.......al hoop ik stiekum dat het voldoende is en nu wachten, wat duurt dat lang....
Laura ik duim voor je!!!

Verder meiden succes met wachten of klussen!!

 

@bevalling van de 1ste... Wil mijn verhaal ook wel even kwijt! Schijnt goed te zijn!

Bij mij braken de vliezen om 18.00 op maandagavond. De vk gebeld en zij adviseerde me om maar gewoon af te wachten. Dat deed ik maar toen er dinsdagavond nog geen weeen waren heeft de vk een afspraak in het ziekenhuis gemaakt zodat ik ingeleid kon worden. De volgende ochtend om 7.15 is het infuus aangebracht en langzaam aan werden de weeen heftiger. Ik vond het allemaal wel te handelen totdat ik rond 10.00 een weeenstorm kreeg. Misschien weet je hoe het is, een storm, heel pijnlijk en vervelend omdat je niet kunt bijkomen tussen de weeen in maar het hoort erbij, pech gehad. Helaas kreeg ik ook maagweeen, ik weet niet of je dat ook hebt gehad maar dat is zo enorm pijnlijk, daar is een buik, been of rugwee niks bij! Naast het overgeven en de pijn vond ik dat het wel tijd werd om te persen maar ik had nog maar 2 cm ontsluiting. Er werd dus niet geperst! Ik was inmiddels 5 uur bezig zonder vooruitgang maar dat gebeurt wel vaker. Tijdens het opvangen van de storm ging mijn bloeddruk gevaarlijk hard omhoog. Waar ze bang voor waren was dat mijn hart het niet zou aankunnen of dat mijn hersenen de druk niet aankonden. Ik was inmiddels niet meer bewust van wat er gaande was. Ze hebben me een ruggenprik gegeven en daarvan knapte ik enorm op. Mijn bloeddruk daalde iets, ook omdat ze daar medicijnen voor hebben, maar ook omdat ik iets minder pijn had en voor ongeveer 2 uur ging het wel. Na de 2 uur begon de pijn weer van voor af aan. Wat bleek was dat mijn lichaam de vloeistof van de ruggenprik te snel afbreekt en de verdoving dus niet werkte. Ze hebben de dosis nog proberen te verhogen maar dat hielp niet meer. De weenstorm kwam terug en ook mijn bloeddruk steeg weer gevaarlijk. De dosis medicijnen werd weer verhoogd en inmiddels was alle ellende weer terug. Ik raakte in paniek, wat eigenlijk helemaal niks voor mij is maar de hartslag van ons zoontje ging ook te ver omhoog en ik werd echt bang dat dit een van die zeldzame bevallingen in de westerse wereld is waarbij het kindje of de moeder het niet haalt. Net op tijd had ik 10 cm, de ok werd nl al klaargemaakt voor mij, en mocht ik persen. Ik kreeg een enorme knip en na 1,5 uur persen was ons zoontje er! Enorm blij en voldaan. Ik had al veel bloed verloren tijdens de bevalling maar toen de placenta niet kwam verloor ik nog meer. Niet meer wetend wat er gebeurd was werd ik een aantal uren later wakker. Ook echt vergeten dat ik was bevallen. Inmiddels kan ik het merendeel me wel weer herinneren maar het was op dat moment heel naar om het niet meer te weten. Ik heb een paar dagen in het ziekenhuis gelegen. Geen zin in bezoek, eigenlijk nergens zin in maar gelukkig wel in ons lieve zoontje. Ik had bijna 4 liter bloed verloren, dus voelde me erg slecht, geen puf om iets te doen terwijl je niks liever wilt dan je kindje aan iedereen laten zien, beschuit met muisjes eten enz maar ik wilde vooral rust en alleen gelaten worden met ons zoontje. Later heb ik foto's gezien maar oooh wat zag ik er uit! Mijn hoofd was gevuld met vocht dus eens zo groot, ik zag helemaal wit/geel/grijs omdat ik bijna geen bloed meer had en het wit in mijn ogen was helemaal rood. Ik had zo in een horrorfilm kunnen spelen! Wat bleek was dat mijn lichaam nog niet helemaal klaar was voor de bevalling. Ws heeft ons zoontje per ongeluk de vliezen gescheurd met bv een nageltje. Ik heb omdat ik niet helemaal meer bij was helemaal verkeerd geperst waardoor ik al de druk op m'n hoofd heb gezet, vandaar dat ik er zo uitzag. Al met al heeft het veel indruk op me gemaakt. Vooral omdat ik in paniek raakte, wat nogmaals echt niks voor mij is want ik ben heel nuchter maar wat ben ik geschrokken van hoe het gegaan is. Ik zie dan ook enorm op tegen een volgende bevalling maar zoals ik al eerder schreef, ze weten nu wat er mis kan gaan en zijn bij een volgende bevaling voorbereid op wat er kan gebeuren en hebben nu alles onder controle. Dat was dus bij de 1e niet zo, waar later ook nog over gesproken is met de gyn. Ze hadden het onderschat en dat hebben ze in een nazorg gesprek ook laten weten. Het was kantje boord zoals de gyn zei en daar ben ik wel van geschrokken maar hij heeft me toen een beetje gerust weten te stellen door te zeggen dat ze de volgende keer voorbereid zijn!

Zo, een heel ego-verhaal maar het helpt wel. Erover praten, schrijven helpt me om het te relativeren want er is geen een bevalling makkelijk en ik ga er gewoon vanuit dat het bij de 2e makkelijker gaat.

 

Oh, Laura, wat jammer! En ik had nog wel zo zitten duimen! Jammer maar fijn dat je niet al te teleurgesteld bent. Hoeveel rondes waren jullie ook al weer bezig? Kan het niet terug vinden...
Volgende ronde beter meid!

 

heftig verhaal hoor moet ook vreselijk zijn geweesd voor je man.

ik heb van alles voor de misselijkheid gehad maar niks hielp.

 

Hi meiden, geloof dat Annelin de volgende is.
Hanneske wat een heftig verhaal zeg..dat is onwijs schrikken zeg..kan me goed voorstellen dat je dan opkijkt tegen een tweede bevalling.

Laura balen zeg. Had er zo'n goed gevoel over! Op naar round three!
Hier wachtend op de ongie..heb alle tekens dus kan nog een drankie doen op vakantie!