Het is lang geleden dat ik hier wat gepost heb, maar nu we toch weer onverwacht op het wachtbankje zijn beland weer een keer terug van weggeweest. Sinds mijn implanon is verwijderd omdat ik teveel last van bijwerkingen had, heb ik eigenlijk vanaf de eerste echte menstruatie een hele regelmatige cyclus van 27 dagen. We hebben twee kinderen en daarmee is in principe ons gezin compleet. Daarentegen zijn we niet altijd even nauwkeurig met anticonceptie, er volledig van bewust dat een zwangerschap ervan kan komen. En als het zover zou komen hebben we altijd gezegd, dan is ook dat kindje net zo welkom als onze andere kinderen. Afgelopen zaterdag had ik eigenlijk ongesteld moeten worden, maar ik ben het nog niet. Zondag een test gedaan, maar die was witter dan wit. Dus nu is het in spanning wachten welke kant het op gaat, is m'n cyclus een keer langer of toch zwanger? Ik voel van alles, maar ik weet dat dat niks hoeft te betekenen. M'n borsten staan gespannen, doet me een beetje denken aan de dagen dat ik nog borstvoeding gaf en het weer tijd was voor een voeding. Normaal geen last van. Ik heb veel witte afscheiding. Normaal geen last van. Geen krampen zoals ik anders heb als m'n menstruatie eraan komt. Waar ik het anders aan m'n hele onderkant voel om het zo te zeggen van m'n rug tot m'n benen, heb ik nu alleen een soort spierpijn gevoel in mijn buik. Ik heb een rare smaak in mijn mond en mag maag voelt weeïg. Waar ik normaal ook echt niet te genieten ben vlak voor m'n menstruatie en echt val onder de categorie emotioneel labiel, nu ook geen last van. Wel ben ik warrig, heb ik hoofdpijn wat ik anders ook niet heb en heb ik regelmatig wat last van duizeligheid zoals wanneer je bijvoorbeeld te snel op staat. Ik weet dat dit alles echt geen fluit zegt en het echt alles en niks kan betekenen. Wat wil ik dan met dit verhaal bereiken? Niks, mijn ei ergens kwijt en verder wachten..... Maar ik merk wel dat hoe langer m'n menstruatie op zich laat wachten hoe leuker ik het idee van een derde begin te vinden en de hoop dat de rode duivels weg blijven steeds groter wordt.....al zul je zien dat met dat ik dit post de boel op gang komt
Spannend, en leuk eigenlijk dat het toch weer gevoelens losmaakt dat je steeds meer hoopt dat het wel zo is!
Vanmiddag toch weer een test gedaan iets met een dag bij huis en teveel tijd om ermee bezig te zijn) prachtig wit, alsof hij keurig met omo gewassen was. Dus we wachten nog (on)geduldig verder, al ga ik er met een tweede negatieve test wel meer van uit dat m'n cyclus gewoon op de hobbel is en ik laat ongesteld wordt. Ik heb wel ontdekt dat er witte vlokjes in m'n urine zitten..... geen idee wat ik daarvan moet denken
Weer een dag zonder rood! Gelukkig de komende dagen afleiding op het werk want anders zou ik volgens mij dagelijks testen (i know, heeft weinig zin)