Ik ben 28 en heb een eigen bedrijf samen met mijn man. Een baby zou perfect in ons leven passen, kunnen het makkelijk combineren! Naast ons eigen bedrijf doe ik er namelijk nog iets bij wat ik makkelijk kan verminderen / laten vallen. Mochten we nu zwanger worden ben ik 29 of ouder als de baby er komt! Wij wonen overigens in het zuiden van Nederland.
28 en baby wordt rond mijn verjaardag geboren. Dus ben dan 28 of 29 en mijn vriend is dan 30... Eerst 2 opleidingen gedaan en nu 2 jaar aan het werk... +-30 uur pw.. wat ik hier kan zeggen: iig met kinderen en educatief... Weet nog niet of ik minder wil gaan werken en wie wat en hoe.. misschien zelfs verhuizen na de baby en of een nieuwe baan.. we zien wel nu iig een vast contract en een toffe functie @yasemin wel heftig hoor... En idd meerdere 'jonge dames'... Ik moest op mijn 24ste a 25ste echt nog niet aan een eigen baby denken.. maar was toen pas net 1,5-2 jaar samen.. net klaar met studie 2 en ben gek op reizen
Nee wij weten het niet en willen het ook niet weten. Al moet ik eerlijk bekennen dat is steeds nieuwsgieriger word, vooral omdat ik al vanaf dag 1 denk dat het een meisje is. Zou stomverbaasd zijn als het een jongetje wordt maar het maakt ons beiden echt niets uit! Namen zijn al bedacht dus dat is ook geen obstakel. Willen jullie het weten? @yasemin, stom van die mannen. Echt zulke lompe wezens zo af en toe. Wat stoer dat jij ondanks alles wel gewoon ervoor wilt en durft te gaan! Het is je zo gegund!!
Haha zuiden is goed vertegenwoordigd en ja ik zou het wel willen weten. Ben nogal praktisch ingesteld en heb graag de touwtjes in handen. Hou niet zo van verrassingen...
Dankje 😙 Ik heb soms ook wel mijn momentjes dat ik ff denk van wat zou het fijn zijn om dit allemaal samen met iemand te doen maarja. Komt allemaal goed. Misschien ben ik gewoon niet gemaakt voor een relatie 😂
Ik woon ook meer richting zuiden. Alleen niet helemaal haha. Brabant. Als ik zwanger ben wil ik wel graag weten wat het word. Denk dat als ik dan een meisje zou krijgen mijn huis roze uitslaat 😂
Ben 24 en doe iets met dieren XD Werk 32 uur, maar wil, als er een kindje is minder gaan werken. Heb een erg mooi beroep vind ik zelf. Wij zijn inmiddels bijna 7 jaar samen en heb altijd een kinderwens gehad, dus dan maar jong beginnen Yasmin, heftig om zoveel mee te maken! Gezellig dat de rest ook nog zo jong is!
Ik ben 26, zal bijna 27 zijn als ons beebj geboren wordt normaal. Ik werk 38u, als calculator. En woon in Belgie
Ik wil heel graag weten wat het is. 😍 Beiden zijn heel erg welkom. Maar als ik nu meisjes van jaar of 1-2 op straat zie.. Dan merk ik dat ik zit te kijken en te dagdromen.. Ook voor beide geslachten heb ik al namen. Al weet ik niet wat vriend van deze namen vind.. Wat ik mij afvraag, en dan ben ik misschien heel dom! Ik weet hoe het zit met het geslacht vormen van een embryo. Maar is dat direct al bepaald bij de bevruchting? Daar heb ik nooit opgelet bij biologieles
Ah, dat is mijn straatje! Ja, dat is al bepaald bij de bevruchting. Genetisch gezien bestaat een vrouw uit chromosomen X en X voor geslacht. Dus een X op de ene paralel en een X op de andere. De genetische code voor een vrouw is dus XX. Een man heeft op de ene paralel een X en op de andere een Y. En man heeft dus de genetische code XY. Een eicel van een vrouw bevat dan ook altijd een X (eentje). De zaadcel van een man kan of een X of een Y bevatten. Afhakelijk van welke zaadcel als eerste bij het eitje aankomt heb je dus vanaf het alles eerste begin al of de genetische code XX (meisje) of XY (jongen). Snap je? (Zo niet leg ik het graag nog veel uitgebreider uit ). Haha ik hou van genetica!!
Ah kijk eens aan, dankjewek. Ik wist dat het om XX of om XY ging. Voor geslachtsbepaling. Alleen wist ik nooit of dit al bij de bevruchting al direct bepaald werd. Maar achteraf gezien, als een man X en Y heeft is het inderdaad wie er het snelst is alsware de X of de Y en al direct bepaald. Logisch eigenlijk ook, maar soms gaat mijn denken en logica niet zo snel..
Haha, je moet het maar net weten Vond en vind genetica mega interessant, dus altijd goed opgelet. Dus vind het erg leuk om het dan weer eens even uit te leggen
Komt het toch nog eens van pas, dat je het leuk vind om het uit te leggen! pfff eigenlijk 'weet' dat vruchtje in mij al, of hij een hij is of een zij is, denk ik dan haha maar laat het mij zolang wachten, totdat ik het ook mag weten.
Wij hebben echt in beide families alleen maar meisjes, dus heel de familie zou geshockeerd zijn als het een jongetje wordt! Mijn schoonouders willen nogal graag dat mijn vriend z'n naam doorgeeft dus hun voorkeur is duidelijk een jongen. De rest vindt t allemaal leuk en spannend! Mijn zus heeft al 2 meisjes 😍
Spannend! Willen jullie weten wat het wordt of blijft het een verrassing? Leuk hoor, je bent nu over de helft, dus kun je gaan aftellen!
Beter laat dan nooit: Ik ben 25 jaar en ben arbeidsongeschikt, ik leef dus van een uitkering. Ik heb het syndroom van asperger(een vorm van autisme) wat voor mij voornamelijk inhoudt dat niets vanzelf gaat. sociale interactie is bij mij geen reflex maar en bewuste handeling. daarnaast heb ik een hersenverwerkingssnelheid van 1,5x het gemiddelde waardoor dat alles in combinatie mij heel veel energie kost. na de HAVO heb ik in het eerste jaar van mijn studie een burn out gehad waardoor ik moest stoppen. (dit was voor mijn diagnose) door die burn out heb ik een chronische vermoeidheid opgelopen die mijn asperger symptomen versterkt. wat voor de 1 een goede behandelmethode zou zijn werkt de ander enorm tegen, waardoor ik alleen maar achteruit ga wat ik ook probeer. die vermoeidheid uit zich bij mij in psychosomatische klachten. dit houdt in dat mijn geest mijn lichaam ziek maakt als ik te veel doe. dit varieert van hoofdpijn tot daadwerkelijk griep en extreme duizeligheid. al met al betekent dit dat ik niet kan werken en dit ook nooit zal kunnen. ik heb me daarom voorgenomen dat ik mijn energie in mijn gezin stop en daar tevreden me ben.
Wat een heftig verhaal! Heel goed dat je je hebt voorgenomen om je energie in je gezin te steken en daar tevreden mee te zijn! Wat niet gaat dat gaat niet. Dat heb ik zelf de afgelopen tijd heel goed gemerkt. Heeft bij mij lang geduurd voor ik het kon accepteren en heb ik nog steeds regelmatig moeite mee. Vooral omdat tot mijn 15e alles goed ging. Hoelang heb je je diagnose nu? Knap dat je er zo open over praat. Heel veel respect voor je!