Altijd een paar dagen na de eisprong kan ik negens anders meer aan denken.. hopeloos. Lekker vakantie! Waar ga je heen?
Vreselijk is dat hè? En dan test je positief en dan moet je wachten tot de 1e echo. En als dan alles goed is, moet je wachten tot je eindelijk een geslachtsbepaling kunt doen (in mijn geval dan). Vreselijk gewoon dat wachten
Zo herkenbaar :'D ... Enige dat helpt is heel veel leuke dingen inplannen (ook om naar uit te kijken), maar dan noggggg.
Nou ja, mijn oudste is bijna jarig en gaat dan naar school, dus daar ben ik wel druk mee, maar toch...het lijkt zo lang te duren. En dan heb ik ook nog eens pas om 21.00 uur de afspraak Maar gelukkig wel bij mijn favoriete verloskundige.
Vermoed dat menstruatie 1 deze dagen komt. Heb enorme zoete trek. Gewoon een vreetbui. Heel licht menstruatie krampen en een wat zeurend trekkend gevoel in mijn buik. Last van bekken met lang staan. Dus hoop dat ie snel door komt.
Aan de mama's die al een 2e (of 3e of 4e) hebben, was de 2e zwangerschap zwaarder dan de eerste? Met de eerste had ik namelijk alle tijd en rust die ik wou en nodig had. Maar nu straks ben ik natuurlijk afhankelijk van de slaapjes van mijn zoontje. En hoe deden jullie dat met de vermoeidheid de eerste maanden? En met de evt. misselijkheid/ziek voelen? En! Bevielen jullie eerder van de 2e? Mijn zoontje kwam pas met 41+5, ik hoop dat nummer 2 wel eerder komt, haha.
@KleineLai zwangerschap was wel zwaarder. Bij de eerste geen klachten. Bij de 2e kreeg ik ischias en bij de 3e ook. En ja, dan is het niet fijn dat er nog een dreumes rond kruipt. Proberen te slapen als de oudste slaapt. Mijn eerste kwam met 35+5, de 2e kwam gelukkig pas met 39+4 en de 3e ook. Misselijk ben ik nog nooit geweest, maar nu wel met vlagen.
Fijn dat de 2e en 3e later zijn gekomen. 35 weken is wel erg vroeg. Weet je waarom ze zo vroeg al kwam? Ik kan bij mijn zoontje ook ischias , zo naar! Verder voelde ik me wel goed gelukkig. Nou ja, afgezien van de eerste weken, toen voelde ik me erg depri en snel misselijk.maar gelukkig was dat na 10 weken wel voorbij.
@KleineLai geen idee. Wij grappen wel eens dat ze gewoon een hele sterke eigen wil had en er per sé uit wou. Die sterke eigen wil heeft ze nog. Maar misschien ook wel een beetje stress bij mij. Mijn man was de dag ervoor namelijk naar Duitsland vertrokken voor een cursus en zou na 3 dagen pas weer komen. Ik grapte nog dat ik hem gewoon zou bellen dat mijn vliezen gebroken waren. De volgende dag mocht ik hem toch bellen dat de kans groot was dat ik die dag zou gaan bevallen. Ik heb tegen 12.30 gebeld en hij was om 17.30 in het ziekenhuis. Toen had ik al volledige ontsluiting, maar ze is uiteindelijk pas tegen 20.54 geboren.
Mijn 2e zwangerschap vond ik niet zwaarder, maar dat kwam doordat mijn eerste kind toen al 9 jaar was en dus vrij zelfstandig. Ik kon gewoon dagen op de bank liggen met de misselijkheid en depressieve gevoelens die ik had. Al was die tijd echt geen pretje. De derde zwangerschap vond ik wat zwaarder, ik was weer erg misselijk en depressief, maar had ook een peuter rondlopen. Geen tijd om hele dag te hangen dus. Aan de andere kant was dat ook wel weer fijn, want ik voel me toch iets beter als ik niet de kans krijg me er volledig aan over te geven. Dus het was zwaarder, maar ook weer niet.
Ik heb de 2e zwangerschap ook zwaarder ervaren! Ik kreeg ook bekkeninstabiliteit. Mijn 1e zwangerschap nergens last van gehad. Mijn dochtertje is geboren 3 weken voordat mijn zoontje 2 werd. En ik vond het in het begin echt wel even pittig, totdat je je draai een btje te pakken heb.
De zwangerschap van mijn dochter heb ik als zwaarder ervaren om een boel redenen Het was toen gewoon alles bij elkaar wat het zwaar maakte. Ik vertrouw erop dat een volgende zwangerschap makkelijker zal gaan maar we zullen zien! Het wordt het sowieso waard, dat is zeker
Nou dames. Ergens tussen vandaag en maandag zou ik ongesteld moeten worden.. Voel niet zo veel. Lichtjes wat krampjes een stijve rug en hoofdpijn. Verder niet veel. Is allemaal maar heel minimaal.