Lieve clubleden, Wij gaan voor een 2de kindje maar ik ben bang voor totaal ruptuur en dan eventueel ontlasting niet op kunnen houden met een stoma als gevolg. Dit omdat ik bij mn bevalling van m'n dochter subtotaal ben uit gescheurd. En ik daar nu al behoorlijk wat klachten van over heb gehouden. Wie heeft hier ervaringen mee? Ik moet nu sowieso al in het ziekenhuis bevallen, maar ik ben hier bang voor, wat mij dus een beetje tegenhoud ik voor een 2de te gaan. Hoor graag ervaringen. Dochter is trouwens nu 1,5 (19 maanden). Liefs, PandaBeeetje
Oh joh begrijp je angst. Ik denk haast dat ze vanuit het ziekenhuis je wel een geplande keizersnede aanbieden. Ik zeg niet dat dat geweldig is hoor, maar als je zon angst hebt is ook niet fijn. Had zelf een geplande keizersnede en heb geen moment spijt gehad. Zoveel meer rust dat je dat dan geeft als al die maanden in angst te leven. Sterkte gewenst
Ik heb (ondanks een knip) een subtotaal ruptuur met incontinentie van ontlasting overgehouden aan de eerste bevalling. Godzijdank is dat na het eerste herstel en bekkenbodemtherapie helemaal goed gekomen. Heb alleen nog last van een pijnlijk inwendig litteken. Daarna nog 2 X vaginaal bevallen; 2e keer weer een knip en de 3e keer toch weer een flinke scheur (bijna tot en met de anus) opgelopen. Gelukkig was dit alleen oppervlakkig, dus had hier het minste last van. En nog steeds geen last van incontinentie gelukkig. Ik zou het vooraf bespreken wat de mogelijkheden zijn. Stel dat een keizersnede echt een opties is, dan geeft dat wat rust. Kun je altijd later nog heroverwegen wat je uiteindelijk wilt gaan doen. Succes!
Natuurlijk keizersnee is ook niet zomaar iets alleen met totaal ruptuur denk ik dat je ook nier gelukkig bent dus ik hoop ene kant wel op een keizersnee. Ik ga morgen de verloskundige wel om een telefonisch consult vragen ofzo.
Hmmm heftig! Ik hoop dat ook echt niet. Ik hoop ene kant dat ik echt een keizersnee mag ondanks dat dat ook heftig is. Ja ik mag dan natuurlijk m'n dochter niet optillen dus dat wordt nog al wat die wil graag bij mij zijn.
Nobody? Ik ga morgenochtend de verloskundige bellen om een telefonisch, eventueel lichamelijke afspraak te maken. Ik ga wel zeggen dat ik enorm bang ben, en het me weerhoud om een kindje te krijgen zo, terwijl de wens enorm groot is. Dat zou toch zonde zijn?
Ik heb bij mijn eerste mannetje ( 4320 gram ) een totaal ruptuur gehad en klachten aan overgehouden ook ik wilde bij een tweede een keizersnee voor angst dat ik het nogmaals zou krijgen . Maar het kon niet maar nu is mijn 2de mannetje er ( 4480 gram ) en door een goeie manier van bevallen en goeie hulp van de verloskundige heb ik een perfecte bevalling gehad zonder uit te scheuren dus het kan ook goed gaan 😀
Hier bij de eerste een totaalruptuur. Het herstel heeft een poos geduurd, maar na een jaar had ik niet heel veel restschade. Soms last met mijn bekkenbodem bij ophouden urine, Of een zwaar gevoel na ver lopen. De tweede durfde ik ook niet zo snel aan. Pas na 3,5 jaar werd de wens groter dan de angst. De tweede is geboren toen de oudste bijna 4,5 was. Ik ben bevallen in het ziekenhus met mijn eigen vk (medium risk). Preventief geknipt, dat wel. Maar verder ging het goed. 3 uur na de bevalling zat ik thuis aan tafel een bord macaroni weg te werken Zo'n verschil met de eerste. En als bonus voelt is die restschade nog iets minder erg geworden ook. Alsof er wat dingen weer op hun oude plek zitten? Een derde durf ik niet. De wens is niet groot, maar de angst wel. Niet voor een ruptuur, maar wel voor het hechten. Bij de eerste had ik een knip en een totaal ruptuur met genoeg littekenvorming, daardoor was de preventieve knip bij deed tweede al slecht te verdoven voor het hechten. Bij een derde zou er weer een knip moeten komen, en zou het nog slechter te verdoven zijn. Dat heb ik er niet voor over..