snap jullie wisselvalligheid wel hoor meisjes dikke knuffel!!!! ik heb het zelf niet gehad dat ik al babykriebels kreeg met aiden in de luiers maar zie er ook heel veel voordelen in... wij hebben echt nu pas weer dat t kriebelt en aiden is ruim 3 maar ieder zijn eigen beslissing! ik kan alleen maar zeggen MEISJES GEWOON DOEN WAT JULLIE HART JE INGEEFT! ook de allerkleinste voelen het als mama iets minder kan dus dat loopt dan allemaal vanzelf meiden dat weet ik bijna wel zeker... alles heeft nou eenmaal plussen en minnen komt goed!!!! he babynijn balen!!! OP naar de volgende ronde dan maar.... ik zit hier beetje te twijfelen mijn 1e echte menstruatie kwam na 25 dgn... wat ga ik nu doen??? rekenen vanaf 25 dgn of toch vanaf 28 dgn?? voor me eisprong? doe geen testen enzo daar begin ik niet aan... voel me ei wel en heb rekslijm rond me ei... denk dat we voor safe moeten gaan en gewoon vanaf de 14e om de dag sexen tot de 22ste?! hahaha is voor ons geen probleem glukkig oww ben de 6e ongesteld geworden... wat denken jullie?
Ik zal voor 28 gaan dnise.. die paar daagjes.. dan zit je 'op save' Bedankt voor je oppepper! dat doet mij goed! en je hebt ook gelijk.. mijn gevoel zegt dat ik mijn gezin wil uitbreiden met nog een prachtig wondertje.. hopelijk is dat ons gegund! ow ja.. dnise.. ik ben de 7e ongesteld geworden.. dus dan zitten we bijna gelijk! alleen tel ik wel een cyclus van 31 a 32 dagen..
als dat je gevoel is moet je daarin meegaan mop! De rest is bijzaak. ♡ Ja ik ga voor de gulde middenweg hahahha idd lkkr safe!
pfff.. meiden ik ben een beetje verdrietig... soms twijfel ik of mijn man het wel al wil.. ik weet dat hij veel aan zijn hoofd heeft met zijn werk.. maar hij doet af en toe zo boos.. Ik had het er gister met hem over dat ik ovulatie testen wou gaan doen.. en toen zei hij meteen 'maar je neemt je temp toch al op?' met andere woorden ik vind het onzin om dan ook nog ovulatie testen te doen.. tsja.. misschien is dat ook wel zo dacht ik toen.. maar vanmorgen dacht ik.. ik wil gewoon zeker weten dat ik een eisprong heb! en daar kom je achter d.m.v tempen EN ovu testen toch? dus ben ik naar de action gegaan en heb ik 10 ovulatie testen gekocht.. ik ben nu van plan om 18 juni (das 12 van mijn cyclus) te starten.. tot dag 22 van mijn cyclus.. gewoon om te kijken of ik mijn eisprong kan vinden.. Ik liet ze net zien aan mijn man dat ik ze toch gekocht had.. en hij begon meteen te zuchten.. 'heb je ze toch gekocht? dat zou je toch niet doen?' ik was meteen verdrietig.. hij vond ze ook nog is duur! nou 2,50 voor 5 testen is niet duur toch? Ik denk dat ik wel weet waarom hij zo doet.. want toen we zwanger wilde worden van de eerste was ik echt ALLEEN MAAR bezig met zwanger worden.. waardoor het dus ook niet goed lukte (ik denk dat dat er wel iets mee te maken heeft gehad) dat wil hij natuurlijk niet meer nu.. maar dat GEBEURD OOK NIET! ik heb een prachtige dochter en als het dit keer iets langer duurt is dat helemaal niet erg.. hoe krijg ik hem dat nou aan z'n verstand?
Is je man misschien bang dat je je er (onbewust) toch teveel mee bezig gaat houden, dat hij heeft van, w gaan eerst op de luchtige toer, vaak klussen zonder de druk van nu MOET het?? Thja wat ik deed mbt zwanger worden dat overlegde ik niet, maar regelde ik gewoon, hij heeft er ook nooit wat van gezegd.. Ov testen, tempen, speciaal glijmiddel ( zaadvriendelijk) Thja hier is vl ook soms wat vaag mbt een tweede, wanneer t voor t eggie is, maar thja kamertje wordt wel gerealiseerd, en dan zegt ie met gekkigheid das voor de opslag of ohh over 18 jaar ofzo..
ja ik denk wel dat je gelijk hebt fidel.. dat is ook de reden.. ik ben ook heel erg van het samen alles overleggen en zo.. maar misschien moet ik dat ook wel niet eens doen.. ook gewoon zelf de regie in handen nemen
Ik moet ook zeggen, ik ben er ook veel bewuster nu al mee bezig, het spannend ohh we gaan zwanger proberen te worden is er eigenlijk helemaal niet het is al veel meer vind ik echter...
Ik merk inderdaad dat wij vrouwen er meer met bezig zijn en dat mannen daar minder interesse tonen vooral bij het beginnen. Maar vanaf dat ons buikje er zal zijn en de stampjes zal dat zeker veranderen. Nergens over twijfelen, mij hebben ze altijd geleerd niet twijfelen maar doen anders heb je er later spijt van. Ben voor elk van jullie aan het duimen, ikzelf moet overmorgen ong worden en denk wel dat het zo zal zijn heb krampjes maar wat ik nog niet heb gehad en nu wel is licht slijmverlies, vond dit beetje raar
Ah DaantjevD, Vervelend dat je je zo voelt hierdoor. En misschien komt het inderdaad door wat je zegt, je vorige zwangerschap. Maar je gaf ookal aan dat hij heel druk is en misschien speelt dat vooral mee. Succes met de aankomende dagen en ik hoop (voor alle mama's natuurlijk) op een mooie tijd! Ik heb nog wel even een vraagje aan jullie. Zelf ben ik gelovig opgevoed en inmiddels heb ik mijn eigen weg erin gevonden. Ik voed mijn dochter ook op met de belangrijke dingen die ik zelf in het leven als houvast zie. Mijn partner is ook altijd zo geweest, alleen niet zo open en hoopvol als ik. Nou vertelde hij gister dat hij er allemaal niet meer in geloofd en het ff niet meer weet... Hier heb ik alle begrip voor en ik laat hem daarin helemaal vrij. Maar hij wilt ook ons (toekomstige) kindje niet opvoeden op de manier als hoe we eerst wel wilden. Ik ben verder helemaal niet boos op hem maar wel erg geschrokken en ik wil dat absoluut wel. En ben nu een beetje in de war en misschien zelfs bang, want wat als dit echt doorzet (zijn twijfels) en we het opeens niet eens gaan zijn over de opvoeding. Hebben jullie ervaring met iets soortgelijks? Misschien maak ik me weer eens veelste druk. Liefs Sea
Daantje, herkenbaar hoor denk dat voor mannen heel anders is dan vrouwen. Soms word ik ook gek van mijn man, de ene moment roept ik wil een tweede om vervolgens te roepen dat we het bij een houden....grrrr maar weet dat hij dat alleen roept om hij op zo moment moe , plus over 1.5 week eerst vakantie en daarna begint hij met een nieuwe baan. Dus het is ook spannend. Mamasea, lastig hoor. Wij zijn christelijk en willen onze zoon hier mee opvoeden maar mijn man is minder actief dan ik ben en dat is soms ook lastig. Dus beetje herkenbaar. Echt advies heb ik niet succes. Hier was mijn eerste dag van mijn nieuwe cyclus 5-6
lunap.. bedankt! Voelt al wat fijner om te zien dat ik niet de enige ben (niet om meteen heel zielig te klinken, maar herkenbaarheid is vaak toch prettig) ... Tja, even de goede moed erin houden.
zo, even pauze! de jongens (7,5 en 16 mnd liggen te slapen) het is heel terug logisch dat jullie (soms) twijfelen. het is ook niet alsof je er een goudvis bij krijgt. je kan twijfelen ook als iets positiefs zien, het zorgt er voor dat je er echt goed over nadenkt en van daaruit een weloverwogen beslissing kan nemen. het belangrijkste is om je gevoel te volgen. niemand weet hoe de toekomst er uit gaat zien, en dat is gewoon ook niet te plannen. ik vind het heel belangrijk dat een kindje uit liefde geboren word en (op wat voor manier dan ook) een veilige basis heeft/krijgt. verder vindt het zijn weg wel. DaantjevD; ik denk dat het voor mannen altijd anders zal zijn dan voor vrouwen. wij hebben onze hormonen die ons soms gek (op een positieve manier) kunnen maken, wat het voor soms best lastig maakt. en mannen daar in tegen kunnen soms (onbedoeld) zo droog/bot reageren. misschien kun je het beste doen wat fidel2010 zei, niet alles met je man bespreken. gewoon lekker doen wat voor jou goed voelt maar het dan wat meer voor jezelf houden. Mamasea; wij zijn niet gelovig maar het gaat ook om de manier van opvoeden. ik kan mij voorstellen dat je het moeilijk vind mochten jullie hier anders over gaan denken.. zijn jullie allebei heel stellig/duidelijk in jullie mening? ik denk dat bij ons thuis ik het voortouw heb, en het meeste "bepaal", vriendlief draait er gewoon in mee. maar hij is ook veeeeel minder vaak thuis dan ik ben. als hij het ergens echt niet mee eens is dan geeft hij dat natuurlijk ook wel aan! Babynijn; wat stom dat je toch ongesteld bent geworden.. bij een regelmatige cyclus kan het nog 1-2x per jaar voorkomen dat een cyclus anders verloopt. wel irritant als het komt wanneer je bezig bent voor een kindje. hier zitten we al weer vrolijk op dag 38. en we wachten.... en wachten duurt lang.... pff
- dat was natuurlijk ook wel een gevaarlijke uitspraak waarmee ik begon. de jongste is al weer wakker -
Liniej.. Hij is er niet helemaal over uit nog en hoopt nog steeds dat "gevoel" terug te krijgen omdat hij weet hoe ik ermee leef. Ik zeg eerlijk dat ik niet elke zondag naar de kerk ga en de bijbel echt niet uit mn hoofd ken. Ik ben zeker geen heilige, maar vind het bij mij horen en ook mijn dochter heeft er veel plezier van (verhaaltjes op school en de "kinderwijsheid" die ze ermee krijgt) en dat wil ik zeker voor onze tweede. We hebben alleen nooit echt grote meningsverschillen gehad over ons gezinsleventje en nu we voor een tweede hebben gekozen komt dit zo opeens naar boven. Ik wil het zo graag en misschien is het vooral mn angst dat er geen tweede kan komen hierdoor, wat dan opspeelt. Ik geef het allemaal gewoon wat tijd en vooral blijven praten denk ik. En gelukkig zijn we het snel eens, zolang we maar praten. Hoe cliché dat ook klinkt.. praten is en blijft zo belangrijk! Fijn dat ik hier ook weer veel lees wat me iets verder helpt!
Niet om te slijmen ofzo, maar wat een stel leuke moeders op dit forum! Heel open en vriendelijk! Fijne dag allemaal verder!
Dit is idd een super leuke forum! De steun vind je hier heel goed en we begrijpen elkaar hier echt wel goed! Wie van jullie worden deze week ook ongi? Die ongeduldigheid is Soms zo lastig! Ze zeggen nergens aan denken gewoon alles z'n gang laten gaan. Maar het is verdomd moeilijk! Maar dat zal ieder van jullie wel hebben zeker
Jasmin88 .. jij deze week al? Spannend!!! En heel veel succes met...tjah.... afwachten hihi. Ik ga nu richting mn ovulatiedag/dagen .... dus ik moet nog wat langer. Maar ik zit me ook suf te googelen. Moet daar echt es mee stoppen! En heb ontzettend veel respect voor de mama's die het al een langere tijd proberen!
ja ik vind het echt fijn om te kunnen praten met vrouwen die 'hetzelfde' doormaken (op dit gebied dan een beetje hihi) Om even bij het begin te beginnen... Mamasea.. lastig meid.. maar ik denk ook dat praten het beste is.. zeg gewoon hoe je erover denkt en wat je voelt.. want als je er mee blijft rondlopen dan heb je jezelf daar alleen maar mee! Ik zelf ben niet gelovig.. (ik ben zelfs een paar jaar terug bang gemaakt voor het geloof... het gaat nu weer beter.. maar ik ben echt heel bang geweest!) Maar ik begrijp je wel.. als je zelf ergens voor staat vind je het belangrijk je kinderen dit ook mee te geven. Liniej: jeetje wat duurt het lang zeg die cyclus van jou... weet je al wanneer je wilt gaan testen? en verder.. Babynijn, Jasmin, lunap, fidel, dnis, flower, Arwen, nonma, bilie, LaVitaBella en Eveline... Hoe is het met jullie? Ik denk dat ik aanstaande vrijdag van mijn ongie af ben.. altijd wel lekker vind ik als het weer over is.. hihi verder gaat het goed hier.. wel last van hooikoorts! *hatsjoe!* En dat "gedoe" met mijn man.. ik ga jullie raad opvolgen en het er gewoon niet meer zo over hebben.. ik ga gewoon die ovu testen doen en als ik dan mijn vruchtbaarste dag gevonden heb zien we wel verder hihi
haha DaantjevD, ga maar vast denken aan die vruchtbaarste dag (heb je daar een speciale naam voor? haha) en maak er een leuke gezellige avond van samen! Soms moet ik me ook even inhouden thuis omdat ik denk dat ik te blij van alles vertel "Schat wat vind je van deze kinderwagen......??" Terwijl ik nog niet zwanger ben xD ... heb de kriebels zwaar te pakken!