@ Nienke: jeetje, tussen de 14 en 15 weken is haar kindje overleden ...wat heftig.... Ik las van haar dat ze nu morgen naar het ziekenhuis moet voor een bevalling die ingeleid wordt... pfff...meis toch... heel erg veel sterkte. @ CharpI: Kan me voorstellen dat je er door heen zat, het is zo heftig zo, zeker als je alleen de bezoeken moet doen en zo lang. Goed dat jullie ni een verdeling gemaakt hebben, al kan ik me voorstellen dat ook dat heel vervelend voelt ...sterkte. @ tmaar: Vindt het ook altijd vreselijk klinken.. het vruchtje. Niks vruchtje, het was een kindje, júllie kindje!! Dat jij je nog steeds rot voelt, is níets raar. Tuurlijk voel jij je nog rot! Laat mensen maar lullen. Zolang je er maar goed over blijft praten met je vriend!! @lkg: Super dat het zo heeerlijk gaat bij jullie!! Vond het idd ook erg knap, dat 1e filmpje van je waarop ie al lachte enzo! Super snel! Communicatief kindje haha @ hier: Druk bezig met verjaardagskado's uitzoeken hihi. overmorgen zijn ze al 11 maanden
Ik weet niet of ik Nienke eens ben tegengekomen. Vreselijke ervaring voor haar en wens haar veel sterkte.
NOD * Mama Mars: ??? * Timon: ...ronde, ICSI * Tamaardb1984: ..ronde, Zwanger Bevallen * Annelies1979: 13-10-2009 - 40 weken en 6 dagen -Kelvin - 3300 gram * Saskia1982: 29-11-2009 - 39 weken en 3 dagen -Lana - 3525 gram * Djuke: 24-01-2010 - 39 weken en 3 dagen - Tristan - 4630 gram * Nienke18: 29-01-2010 - 41 weken en 1 dag - Sara - 3400 gram * Lindavnr: 10-03-2010 - 38 weken en 1 dag Daan & Jesse 2505 gram & 2765 gram * Mama Mars: 03-05-2010 - 38 weken en 3 dagen Faith -2710 gram * Hemeltje83 : 09-05-2010 - 38 weken en 6 dagen -Owen- 2950 gram * Lkg: 04-12-2010 - 41 weken en 1 dag - Timo - 3818 gram * Charpi: 01-01-2011 - 38 weken en 3 dagen - Riana - .. gram
Dag meiden, wat is het hier rustig zeg. weekend rust Hier net terug van een paar dagen limburg. Heerlijk gehad bij mijn ouders. Gister bruiloft gehad van mijn beste vriendinnetje en dat was top. Ik was de bloemist ( heb hiervoor geleerd ooit in een ver verleden) en heb het bruidsboeket mogen maken. Dit vond ze erg mooi en was ook mooi even afleiding voor mij. Maar natuurlijk gister de hele dag in touw waardoor ik nu wel erge last heb van mijn voet. Daarnaast de hele avond in rolstoel gezeten en nu SPIERPIJN hahahahahahahahahaha. Maar goed het is allemaal voor een goed doel geweest. Maandag moet ik naar het ziekenhuis naar de orthopeet. Hoop dat hij met goed nieuws komt en dat dat vervelende gips ervanaf mag en dat ik weer wat mag lopen. Dus al met al veel beleefd weinig nieuws. Hoe is het met jullie????
Wat heerlijk om enkele dagen verwend te worden. Wat leuk dat je het bruidsboeket heb gemaakt. Heb je gisteren veel gelopen? Nee toch? Wij hebben een nachtje bij mijn ouders geslapen, net als mijn neefje. Wat hebben wij vandaag van hem genoten! Zo'n heerlijk ventje van ruim 2, zijn spontane acties en uitspraken.
Nee heb niet gelopen, mag nog steeds niet he. Mijn moeder had een rolstoel voor me geregeld dus ik heb de avond daarin door gebracht en verder veel met krukken. Maar allebei mijn duimen zijn stuk van die stomme krukken dus dat werkt ook fantastisch O wat leuk, lekker met je neefje gespeeld. Die leeftijd is echt leuk he 2 jaar. lekker eigenwijs en helemaal een eigen kijkje op het leven. Zo geweldig. Hoe is het trouwens met je moeder??? Oja dit wil ik je altijd nog vragen. Waarom moet je aan de pil??? Het is zo;n raar contrast wil je een kindje en dan moet je aan de pil. Is dat echt DE pil of iets anders????
Krukken zijn ook niet alles, maar soms erg handig. Dat je er nog aan denk. Lief! Met mijn moeder gaat het erg goed. Ze is nog amper vermoeid, dus gaat echt de goeie kant op. In het UMCU werken ze (bijna) alleen met het lange protocol. Dat betekend starten met de (echte) pil zodat ze je cyclus, bijna, helemaal kunnen regelen. Dan is het starten met de deca, gonal en pregnyl, de fm's en de punctie goed te plannen. Daarom kan ik mijn schema ook bijna compleet in mijn onderschrift zetten.
Goh Timon das dan wel "handig" dat je zover alles al van te voren weet... toch duurt het nog wel een tijdje he.... het is echt een kwestie van veel geduld hebben en wachten.... maar ik blijf voor je duimen.... Tamara, een miskraam is voor iedereen anders.... ik zelf had niet het gevoel echt een kindje te verliezen, maar bij mij was de miskraam dan ook al in een eerder stadium, ik wist pas een ruime week dat ik zwanger was en dat is dan toch anders denk ik... maar als jij het gevoel hebt dat je een kindje hebt verloren dan moet je je vooral niets aantrekken van wat andere mensen zeggen.... hoe goed ze het ook bedoelen het kan er zoooo rot uitkomen en overkomen bij jou... Neem je tijd, zolang als je nodig hebt en als jullie er samen klaar voor zijn dan is het tijd zat om te gaan denken aan evt. een nieuwe poging.... Djuke, alle cijfers al terug?? Linda, alles goed met jou en de boys? Lkg, hoe gaat het op de wolk? Hier gaat het niet zo goed.... nouja, nu wel maar afgelopen week niet. Ben woensdag nog verder ingestort. Ik ging allemaal rare dingen zien (auto's die recht op me afkwamen enzo) en rare dingen denken (verlatingsangst enzo).... dus snel de psychiater geraadpleegt en die wilde me meteen zien. Ze heeft me onder stevige medicatie gezet (promethazine) wat rust brengt... dus nu voel ik na weken van heftige stress even niets meer, er is rust... Ik kan dus momenteel eigenlijk ook niet meer piekeren... tuurlijk maak ik me zorgen over de mri woensdag en wat daar uit komt, maar het komt niet echt eruit in emoties momenteel. En eigenlijk is dat wel fijn, het is nu gewoon even overleven en deze week doorkomen. Woensdag dus de mri en dan vrijdag de definitieve uitslag en een gesprek met onze arts... We hopen zoooooo dat ze mee naar huis mag.... nu al bijna 6,5 week in het zh.... het wordt hoog tijd dat de kleine mee naar huis gaat en we een beetje een normaal gezinsleven krijgen... Momenteel mag ik niet rijden dus kan ik alleen 's avonds met Jos mee naar Riana toe.... vandaag duurt dan ook verschrikkelijk lang....... wordt vervolgd.
Charpi, wat ga jij door een zware periode. Je heb er goed aan gedaan om hulp in te roepen. Ik ben blij dat er direct is gereageerd en dat je nu even rust ervaar. Even geen gespannen lijf, geen gepieker en geen emoties. Het leven is voor jullie al weken overleven. Laat Riana maar snel thuis komen!! Ik stuur je een liefdevolle zonnestraal waardoor je alleen goed nieuws zal vernemen en langzaam aan weer jezelf zal worden. Een enorme dikke knuffel!!!!
ha meiden, tis behoorlijk laat, dus hou het even kort.. Dikke knuffel voor charpi, want je hebt het ontzettnd zwaar meid ... Wat krijg je het toch ook voor je kiezen. ik duim voor een goede uitslag van de mri. Sterkte!! @ tmaar: Hopelijk voel je je een beetje okee.. @ hier; net de uitnodiging gemaakt voor de verjaardag van de kids!! Samen met arno...crea he?! http://www.mijnalbum.nl/GroteFoto-XFYOJ8PN.jpg
Linda, jullie hebben echt lekker gefreubelt en het resultaat mag er zijn. Wat leuk dat wij ook mogen komen!
Vandaag was het dan eindelijk zover: de MRI, waar we weken naar hebben toegeleefd... de 6 weken antibiotica zijn nu bijna om en vandaag werd er gekeken naar het resultaat daarvan. Met toch wel wat spanning in mijn lijf gingen we naar het ziekenhuis toe vanmorgen en hebben we Riana (jos) de fles gegeven van te voren met het idee dat ze daarna rustig in slaap zou vallen. Natuurlijk bleef ze wakker, want waarom doe wat Papa en Mama graag zouden zien. Ze is toen ingebakerd door de verpleging waarvan ze heel rustig werd. Riana ging met bedje en al richting de MRIafdeling en wij gingen uiteraard mee. Toen werd gevraagd wie bij haar zou blijven tijdens de MRI aarzelde ik geen moment en zei ik vastberaden: IK! Zo gezegd zo gedaan.... Riana werd neergelegd op de tafel en haar hoofdje werd een beetje vastgelegd met wat kussentjes eromheen. We gaven haar een speentje om op te sabbelen. Vervolgens ben ik ook op de tafel gaan liggen op mijn buik met mijn armen over haar onderlichaampjes geslagen en zicht op haar hoofdje zodat ik de speen goed kon houden indien nodig. Zo gingen we samen de MRI in.... Ik kan me goed voorstellen dat sommige mensen claustrofobisch worden in dat ding, want echt veel ruimte hadden we niet. Riana heeft zich wonderbaarlijk goed stil gehouden tijdens de MRI, echt knap vond ik het dat ze zelfs in slaap sukkelde terwijl er zulke harde piepen afgingen heel de tijd. Op een gegeven moment werden we nog even eruit gehaald voor contrastvloeistof maar dat was met haar infuus in haar voetje makkelijk aan haar gegeven. Daarna bewoog ze wel een heel klein beetje, maar opzich heeft onze kleine meid het voortreffelijk gedaan. Omdat de kinderarts die vandaag dienst had van tevoren al even bij ons was langsgeweest, wisten we al dat wachten de rest van de dag op de uitslag in het ziekenhuis geen zin had. We hebben bij haar het mobiele nummer van Jos achtergelaten en die heeft ze daarnet gebeld. Ze vertelde aan hem dat alle kleine abcesjes niet meer te zien waren, maar alleen de grote aan de linkerkant daar was nog wat van te zien. Wat dat inhoud vertaald naar het verdere behandelplan daar kon ze niets van zeggen. Onze eigen kinderarts neemt vandaag nog contact op met kinderartsen in Nijmegen en Maastricht om met hem verder te overleggen en vrijdagochtend hebben we dan om 11 uur een afspraak met haar om door te nemen hoe we nu verder gaan. De antibiotica heeft in ieder geval zijn werk gedaan, maar wat ze met die grote abces aan de linkerkant nog willen doen, dat weten we niet. Misschien moet ons meisje nog langer in het ziekenhuis blijven aan de antibiotica, misschien mag ze mee naar huis met orale antibiotica... het is gissen... de geleerden moeten het daar nu eerst maar eens over eens worden. Wordt vervolgd aanstaande vrijdag....
Wat een eneverende dag hebben jullie gehad, Charpi. Heel fijn dat de abcessen bijna allemaal weg zijn en de grote minder groot is geworden. Weer wachten... Ik duim voor je dat Riana vrijdag mee naar huis mag met antibiotica. Het is echt tijd dat jullie drietjes thuis zijn. Hoe is het nu met jou?
Hee meis, Om te bginnen goed nieuws dat de kleine abcessen weg zijn! Dat is al een opluchting! Wel is het daarbij natuurlijk toch een tegenslag dat de grotere abces er nog wel zit. Maar was deze wel kleiner geworden, omdat je zegt dat er nog wel wat van te zien was? Begrijp daaruit dat hij dus niet zo groot meer is als dat hij was? Sjee, ik hoop zo dat ze naar huis mag snel ...eindelijk in haar eigen kamertje. Balen dat julie nu tot vrijdag moeten wachten...zo duren de dagen lang..
@ Charpi: Jeetje meis, wat een verhaal. Morgen dus meer duidelijkheid. Hoop dat jullie meisje snel mee naar huis mag! En hoop ook dat je zelf er weer snel bovenop bent! @ Linda: Ohhh leuke uitnodiging met die foto's! Echt leuk om te zien.. en het gaat zooo snel joh! Alweer 1 jaar.. niet te geloven.. @ Tamara: Hoe gaat het nu met jou? Las op hyves dat het gips eraf is!! Fijn! Hopelijk kan je snel weer lekker lopen! @ Hier: Niet zoveel nieuws eigenlijk.. druk druk druk met Timo die regelmatig bedenkt dat slapen overdag echt niet stoer is. Gisteren heeft hij maar 2 keer een half uurtje geslapen en verder wil hij alleeeeen maar spelen. Superleuk en lief.. maar soms ook wel lastig dat ik zelf nergens aan toe kom. Gelukkig slaapt hij nu ineens alweer 2 uurtjes.. en ik heb ondertussen snel wat gegeten en 2 wassen gedraaid en het hele huis opgeruimd hahaha.. Ik ga maar snel verder nu hij nog in diepe diepe slaap is
Ons meisje is thuisssssssssssssssssssssssssssss!!!!!!!!! Vanmorgen zijn we haar wezen ophalen en ze ligt nu lekker in de box om zich heen te kijken.... Charlie, onze hond is dolenthousiast.... wilde haar steeds likjes geven.... en toen ik net naar boven ging om haar te verschonen bleef hij onderaan de trap staan piepen tot we weer beneden waren, hihi.... Het is wel effe wennen zo saampjes met Riana.... alles is nieuw.... en we genieten met volle teugen.... inmiddels is het weer flesjes tijd dus ik hou het een beetje kort... Ze is naar huis gegaan met een tweetal nieuwe antibiotica kuren en nog een anti-epileptica kuur... de abcessen zijn op de allergrootste na verdwenen en de kinderarts vind het niet meer nodig Riana aan het infuus te houden....(gelukkig).... en dus mag ze lekker bij ons thuis zijn.... we gaan nu dan ook genieten!!!!
Jaaaaaaaaaaaa wat een SUPER nieuws!!!!!!!!!!! Fijn meid!!! GENIET ervan! Ben benieuwd hoe ze voor de eerste keer op dr eigen kamertje slaapt
Whoeiiii superrrrrrr!! En nu hupsakee gaan genieten jij meis!! Lekker met z'n 3tjes een ritme opbouwen zonder al die toeters en bellen in het ziekenhuis.. heerlijk!! Heeeeel veel plezier!!