Hallo iedereen, Wij hebben echt advies nodig, ons kindje is een hartstikke lieve meid maar we zitten echt met handen in ons haar. Soms denken we dat ze iets heeft, Vanaf 8 maand is ze niet te genieten, we kwamen er achter dat ze buisjes nodig had en dat haar neusamandel eruit moet. Dit is 4 week geleden, toen dit gebeurd was hadden we een super vrolijk meisje, ze kwam savonds makkelijk in slaap en we waren dolgelukkig. 3 dagen heeft het geduurd... Het word van kwaad tot erger, ze is afgelopen weekend erg benauwd geweest en hebben we pufjes gekregen. Nu is ze nog steeds af en toe benauwd maar het is al een stuk opgeknapt. Ze is bijna de hele dag door aan het huilen, fles wil ze niet ze gooit zich letterlijk overal heen. Helemaal hysterisch, bonkt met haar hoofd tegen muren, vloeren spijlen. Ze lijkt echt wel bezeten, ik heb de meest rare filmpjes van d'r gemaakt. Nu is het wel zo dat we midden in een verhuizing zitten, dit zal ze dan ook wel voelen. We hebben haar maandag laten controleren op haar oren maar we weten het echt niet meer, ik blijf een onderbuik gevoel hebben dat haar iets mankeert. Iemand tips?
kep ooit wel eens gelezen van een jongen die zich niet kon verwoorden door zijn handicap dat die met zijn hoofd tegem de muur sloeg omdat die barstte van de pijn...dit deed hij na het eten bleek dat zijn glazuur van zijn tanden af was...mar iig misschien heeft ze dus pijn kan je niet kijken of het minder word als je der een paracetamol geeft?
Hier ook weinig effect van buisjes. Gedrag lijkt verergerd door plaatsen buisjes. Ik denk toch dat het een fase is.. Maar hij is niet leuk. Ik hoor dat gillen door merg en been. Dat hoofd stoten en slaan hier ook. Soms bewust. Echt moeilijk om te zien.
Oh wat erg...Dit kan natuulijk niet. Ik zou echt op een verwijzing staan naar de kinderarts en álles uitsluiten wat het zou kunnen zijn. Als je haar een zetpilletje geeft wordt het dan minder trouwens? Ik zou de Ontstekingswaarden checken,de buisjes extra checken, een uitgebreid lichamelijk onderzoek etc. Als extra hulp zou ik ook een keer naar de ostheopaat gaan. Haar hoofdje tegen de muur of spijlen kan idd duiden op pijn. Ach arm kind, wat moet dit moeilijk voor jullie zijn. Ik wens jullie dat het snel achter de rug hebben!
Idd. Rap naar de kinderarts. Niet af laten schepen dat ze over 2 weken pas tijd hebben! Klinkt niet goed!
huilt ze ook als je haar knuffelt? is ze te troosten? Zo niet, dan zou ik inderdaad met spoed naar de kinderarts, dat is voor mij vaak een teken dat het lichamelijk is.
Luister naar je gevoel en ga ajb snel naar een kinderarts, klinkt alsof je kindje ergens echt veel last of pijn van heeft. Als je 1 op 1 met haar bent en haar echt goed observeert merk je vanzelf of ze onrustig is door de verhuizing of dat haar iets anders dwars zit. Lijkt me echt geen normaal gedrag voor dagelijks gedrag. Sterkte zeg, lijkt me heel moeilijk om aan te zien.
Bedankt voor jullie reacties! Super lief dat jullie de tijd nemen om mijn verhaal te lezen. Morgen ochtend heb ik vrij genomen, ik zal haar eens goed observeren morgen en kijken waar het nou echt mis gaat. Ik wil in ieder geval met haar naar het cb, ze hebben me een tijdje geleden aangeboden om een dag met ons mee te lopen. Ook het idee van een zetpil is een goeie! Ik ga dit morgen ook eens proberen. Het is inderdaad heel erg zwaar, het kan alleen maar beter worden gelukkig haha
Toen onze dochter 1,5 jaar was kreeg ze ook buisjes en haar neusamandelen moesten eruit. Ze had al vanaf baby oorontstekingen en was de hele tijd verkouden. Ze deed toen ze nog een baby was ook heel veel huilen. Toen ben ik naar een osteopaat gegaan, en ze veranderde in een vrolijk gezellig kindje. Maar de oorontstekingen bleven komen, dus uiteindelijk moest ze toch buisjes en haar neusamandelen moesten eruit. Na de operatie, veranderde ze in een heel onrustig boos kindje. Ze deed heel veel huilen, en snachts kon ze alles bij elkaar schreeuwen. We zijn toen terug gegaan, alles zag er goed uit. Maar ze vertelde dat het door de narcose kon komen. In een narcose zit blijkbaar een stofje in wat onrust bij een kind kan veroorzaken. Hoe kwam jullie kindje uit de narcose? ons dochtertje helemaal in paniek. De kinderarts vertelde dat het weer goed komt, maar dat het een aantal weken tot maanden kon duren voordat de narcose uit het lijfje is. Na ongeveer 1.5 maand veranderde ze weer in een gezellig vrolijk kindje. Ik zal natuurlijk altijd even langs de kinderarts gaan want het kan natuurlijk altijd iets anders zijn. Maar misschien heb je hier wat aan?
Dat klinkt echt als pijn. Ik hoop ook niet dat het cb gaat zeggen dat je het gedrag moet doorbreken (of ben ik te voorbarig ). Ik zou ook naar de kinderarts gaan. Die zijn op medisch gebied veel deskundiger dan het cb. Veel sterkte en beterschap voor je kindje.
CB zou ik NIET doen, die gooien alles op gedrag en ontwikkeling. EERST het medische circuit doorlopen, dus terug naar KNO en kinderarts.