Dag dames. Ik kreeg afgelopen vrijdag pijn in me buik, drukkend gevoel en dikkere afscheiding. Mijn eisprong dus. De woensdag ervoor hebben we gemeenschap gehad. Ik heb vanaf vrijdag tot zaterdag echt hele zware druk in mijn buik gehad en maandag, dinsdag en woensdag nog lichte menstruatiegevoelens en daarbij ook last van mijn darmen. Winderigheid en heel erg opgezet. Nu vandaag heb ik nog een beetje last van lichte krampjes en een opgezette buik maar ik begin ziek te worden. Broeierig gevoel in me neus, ontzettend moe, pijn in me keel en hoofdpijn. Oja en ik zie ineens heel erg onscherp sinds vandaag Voel me echt niet happy. Heeft iemand dit wel eens meegemaakt na de eisprong en bleek zwanger te zijn? Overigens nog niet meegemaakt
Hey! Wil je niet teleurstellen, maar ik denk dat keelpijn en broeierige neus toch eerder een verkoudheid of beginnend griepje is. Wazig zich kan daar ook door komen. T zou ook wel vroeg zijn hoor als je vrijdag je ei had. Dan zou rond deze tijd pas ong. Je innesteling zijn en daarna kunnen de kwaaltjes pas beginnen. T hcg hormoon wordt namelijk gemaakt wanneer je placenta aanmaak gestart wordt en daar is toch echt eerst een innesteling voor nodig. Daar in tegen had ik bij mn zoon ong. Een week voor mn nod een opgezette buik en winderigheid. Dus tja wie weet.. Je zal helaas nog ffies moeten afwachten tot je kan testen.. Succes! Hoop dat je ergens volgende week een mooie test mag vasthouden!!
Ik dacht toen ik net zwanger was van mijn dochterook gewoon grieperig te zijn. Ik vroeg me op een gegeven moment af wanneer het echt door zou zetten en toen bleek ik zwanger te zijn. Geen idee meer wanneer dit begon.
Hey meiden. Mats ik hou er zeker rekening mee dat het niks hoeft te betekenen. Ga dr eerder vanuit van niet dan wel Van mijn eerste meisje werd ik ook doodziek alleen dat was al nadat ik positief testte. Ow hemel de griep maar niet normaal! En van mijn laatste voelde ik 5 dagen na de eisprong een steek in mijn zij en was dus ook zwanger. Vooral na het verlies van die meid, volgende week alweer 2 jaar geleden, willen we het allebei heel erg graag. En wat ik al zei, dit heb ik lang niet gevoeld, die druk, pijn, ziekig enz
Hoi sadieraven, Ik heb wel gelezen dat je weerstand mega kan verminderen na de bevruchting omdat je lichaam de energie gaat gebruiken voor de innesteling. Dus het zou wel een eerste symptoom kunnen zijn. Sterkte volgende week. Lijkt me vreselijk om een kind te verliezen.
Dankjewel snuky! Het is idd het ergste wat je kan overkomen. Je voelt jezelf zo machteloos op het moment dat je hoort dat ze er niet meer is en je niks heb kunnen doen. Zo voel ik mij de dag van vandaag nog steeds Aan de ene kant ben ik erg benieuwd of het wel zo is maar voel me dan toch ook best schuldig tegenover die kleine meid...
Ow en gisteravond kreeg ik ineens een steek in me linkerzij/lies. Daarna liet me vriend me lachen en het werd daardoor erger. Deed echt pijn voor ong 5 minuten. De 'griep' is (nog) niet doorgezet. Nog wel last van me keel, hoofd en neus maar niet verergerd gelukkig. Alleen nog steeds zo ontzettend moe pfffff
Ooh wat spannend dan joh!! Laat je t ff weten als je getest hebt! Ik zou t wel heel leuk vinden als dit idd je symptomen zijn hoor! En sterkte volgende week! Kan me ergens voorstellen dat je je schuldig voelt maar dat is natuurlijk helemaal niet nodig! Maar dat zal vast wel al wat vaker te horen hebben gekregen haha
Jep, hier! Het was al de tiende maand dat we zwanger probeerden te worden en ik baalde verschrikkelijk want bij 12 maanden zouden we de dokter gaan bellen... Had het echt niet meer verwacht die maand, hadden ook niet op de meest voordelige dag 'geklust' vanwege de griep. En toch zwanger! Heb ook weleens gelezen dat als je weerstand minder is het innestelen beter gaat omdat je lijf zich niet verzet tegen het innestelen ofzoiets. Geef de moed niet op hoor, het kan wel!
Ik zal het zeker even laten weten!! Ben nog steeda ontzettend moe en de puisten springen me huid uit! Word er gek van! Miss ook een symptoom? Heb het nooit zo erg gehad tijdens me cyclus, wel rond me ongi. Woensdag is die kleine 2, even gezamelijk naar de begraafplaats en even me hart en ziel eruit janken Vrijdag is me nod ben benieuwd!!
Toch wel mooi hè! Maandenlang bezig en ineens ben je spontaan zwanger Ben zelf wel van mening dat lichaam en geest verbonden is. Juist op de momenten dat je het niet verwacht overkomt het je. Wij vrouwen zijn aparte wezens! Maar ben blij dat het je zonder al dat gedoe met het ziekenhuis is gelukt!
Ik veronderstel ook niet dat het symptomen zijn van een eventuele zwangerschap zelf... Maar wat hier al vermeld is over een lagere weerstand om de innesteling mogelijk te maken hebben ze mij ook al verteld. Als het griepje niet doorzet zou het zomaar even kunnen! Ik hoop het van harte voor je!
Dankje meid! Ik hoop het ook! Vanmiddag wel even benauwd, flink niezen en enorme jeuk in me neus maar met neusdruppels valt het gelukkig nog steeds mee. Npg steeds niet echt beroerd dus io wacht rustig even af
Ik heb op 18 augustus een echo gehad bij de gyn en daar zag hij dat die dag of de 19e mijn ei zou gaan springen. Nu heb ik sinds afgelopen woensdag of donderdag ook een soort van verkoudheid die niet door zet. Heb een jeukende neus, niezen, hoesten (omdat ik het gevoel heb dat er iets in mijn keel zit). En als ik hoest voel ik dat links in mijn onderbuik. Daar zat ook het eitje dat zou gaan springen. dinsdag of woensdag is dan mijn nod (14 dagen later). Verder heb ik geen symptomen. Ik wens je veel sterkte aankomende week! Heb zelf mijn dochtertje afgelopen oktober verloren bij 23 weken zwangerschap.
Sterkte woensdag! Gooi het er lekker uit want man o man wat zal dat een verdriet geven! Wanneer was je nod ook alweer? Ik vind t wel echt spannend hoor! Heb je een idee wanneer je wilt gaan testen? Of je netjes je nod afwachten en daarna pas? (Ik kan dat nooit namelijk haha)
Hè bah meid dat meen je niet... Wat erg... Gecondoleerd met je dochtertje! Dankjewel. Het is dan wel 2 jaar geleden en de pijn verzacht maar verdwijnt nooit. Zal dr altijd bij me dragen. Hoop dat je goede steun heb of heb gehad, ikzelf klapte 1,5 jaar na bevalling in elkaar en heb er nog moeite mee. Moe, geen motivatie en er gewoon geen kracht meer voor. Me grote meid trekt me er gelukkig doorheen. Is er bij jouw meisje gevonden waardoor ze er niet meer is als ik dat vragen mag? Hoeft geen antwoord te geven als het nog te gevoelig ligt ... Mijn nod is denk a.s. vrijdag dus ben benieuwd! Jij iets eerder dus! Spannend
Dankje meid! Ik koop altijd een roze, witte en rode roos en zet deze neer bij een beeld van een engel op het strooiveldje. Als ik er nu aan denk heb ik al een krop in me strot.... Aan de ene kant wil ik niet, omdat het dan weer zo bevestigend is, maar aan de andere kant wil ik er heel erg graag heen. Zie zo nog de flashbacks voor me dat ik dr vast had.... Vooral mijn grote meid wilt er heel graag heen, ben zo trots op haar! Ze praat nog dagelijks over haar en is helemaal trots dat ze grote zus is. Vind het ook zo rot voor haar dat ze bij ons weggenomen is... Zo sorry even wat eraf geschreven... Heb het er nu al moeilijk mee A.s. vrijdag is 2 weken na me eisprong dus wacht eerst even vrijdag af en anders het weekend even testen
Onze dochter had maar 1 X chromosoom. Daarnaast had ze heel veel vocht in haar lijfje. Haar lymfe of blaas werkten zeer waarschijnlijk niet goed. Het vocht werd steeds meer en meer. Begon oktober is het al weer een jaar terug. De tijd vliegt. Ik ben sinds het voorjaar onder behandeling van een psycholoog. Zij helpt mij erg goed. Ik heb nog steeds mijn moeilijke dagen, vooral als ik hoor dat anderen zwanger zijn of zijn bevallen (voornamelijk in mijn omgeving). De pijn blijft, het is nog steeds niet zachter geworden. Het is een diepe pijn en het gemis is zo groot. Heel veel sterkte en hopelijk goed nieuws komend weekend!