Nu we meer dan een jaar echt bezig zijn geweest om zwanger te worden en het helaas niet is gelukt gaan we de stap zetten. We gaan een afspraak maken bij de huisarts. Eind december is het zover dan heeft mijn vriend twee weken vakantie en gaan we een afspraak maken bij de huisarts. Aan de ene kant ben ik heel erg bang en aan de andere kant blij. Nu heb ik het gevoel dat er eindeiljk iets gaat gebeuren. Ik wil gewoon weten of we beide echt vruchtbaar zijn of dat er iets aan de hand is. Volgens mijn vriend ben ik er teveel mee bezig waardoor het niet lukt. Wie weet ik heb geen idee, wel weet ik dat ik er inderdaad te veel mee bezig ben. Ik kan de knop niet omzetten. Maargoed na veel gepraat te hebben toch maar naar de dokter. Mijn vriend wil liever nog langer aankijken, hij is er niet zo mee bezig als ik ben. Hij heeft een instelling van komt het dan komt het, komt het niet dan komt het niet. Maar voor mij is het veel stressvolller, is kan me er niet vanaf sluiten en ik wil gewoon zwanger zijn! Dus hij begrijpt mij ook dus sleur ik vriendlief mee naar de dokter. Dan hoop ik dat ik een stukje rust krijg. Als het goed is dan komt het goed en moet ik geduld hebben, als het niet goed is dan kunnen we er misschien iets aan doen. Maar dan weet ik waar ik aan toe ben. Wilde dit eigenlijk gewoon even van mij afschrijven. Groetjes
Ik herken jouw verhaal wel, wij zijn nog maar kort bezig maar aangezien ik veel problemen heb mijn mijn hormonen/eierstokken en baarmoeder wilde ik dit ook meteen laten controlen voor mijn eigen rust was er namelijk ook veel mee bezig. ik denk niet dat mannen snappen wat voor soort stres dit met zich mee brengt aangezien zij niet voelen wat wij voelen. Zij zien de wereld door andere ogen dan wij. Als het voor jouw eigen rust beter is om testen te laten doen dan moet je dat ook doen een man snapt dat gewoon niet. zoals je al zegd weet je dan waar je aan toe bent.
Dankjewel voor je berichtje. Ik zou willen dat ik me zo kon voelen als mijn vriend. Heel relaxed en maakt zich niet druk als ik weer ongesteld ben geworden. Terwijl ik dan weer jankend door het huis loop en niet kan stoppen met huilen. Hij geeft aan mij inderdaad niet te begrijpen omdat hij het niet ziet als iets dat nu moet en ik wel. Helemaal omdat het zo lang duurt wordt ik er gek van. Ik weet dat hij bang is om zich te laten testen want hij heeft in het verleden operatie gehad aan zijn testikels ivm niet ingedaalde testikels. omdat het op latere leeftijd pas was en niet bij de geboorte hebben de artsen toen gezegd dat er maar een hele kleine kans zou zijn op problemen met de vruchtbaarheid. Maar ik kan dat niet loslaten. Ook ik heb lange menstruatiecyclusen van ongeveer 5 of 5,5 week. Wel heb ik altijd een eisprong in mijn cyclus, dit weet ik door middel van tempen. Maar tegenwoordig heb ik dat laten rusten en kan ik heel goed aan mijn cervixslijm zien wanneer mijn eisprong eraankomt. Ik ben gestopt met tempen omdat ik mezelf daar nog gekker mee maakte en ik helemaal geen rust had. Maar ook twijfel ik aan mijn eigen vruchtbaarheid door die onregelmatige cyclussen. Evengoed vind ik het heel moeilijk om het te laten rusten, ik kan me er niet vanaf sluiten. Ik had vroeger nooit echt een kinderwens maar sinds ik die heb... pfff! Ik had vroeger nooit gedacht dat bij het zwanger woren zoveel stress en verdriet zou komen kijken. Ik ben ook bang voor de uitslagen maar aan de andere kant hoop ik rust te krijgen. Ik hoop natuurlijk dat alles goed is en ik het naast mij neer kan leggen. Heb jij ook problemen met je cyclus? Zijn jullie al naar de dokter geweest? Ik weet niet zogoed wat ons te wachten staat. Ik ben bang dat de dokter zegt dat we te jong zijn en het maar moeten aankijken, ik ben 22 mijn vriend 24. Maar daarom is onze wens niet minder dan iemand die al eind twintig is.
@ Fleurtje Bij ons is het ook zo dat m'n vriend er veel meer in staat zoals jouw vriend en ik meer zoals jij. Ik heb alleen (nog?) niet dat ik blijf huilen, al waren er de laatste keer echt wel waterige ogen. Ik zou ook willen dat ik het meer los kan laten. Maaar.. bij die mannen maakt het niet uit wanneer het in de maand is en wij houden toch onze vruchtbare periode in de gaten om de kansen te verhogen. Dat maakt gewoon dat je er mee bezig bent en het zal ook wel gewoon in het vrouw-zijn zitten. Ik zeg verder eigenlijk weinig over tegen m'n partner. Langzaam aan weet hij wel dat ik temp en dingen bijhoud online. Hij vroeg zich gisteren af of de eisprong geweest was (ik bespring m wat vaker in de vruchtbare periode ) en toen vroeg hij wel hoe ik dan wist dat de die was geweest. Ik laat 't maar uit 'm zelf komen om vragen te stellen. Als je er eenmaal besloten hebt er voor te gaan, ben je het liefst per direct zwanger. Dat wil toch (bijna?) iedereen. Begin deze cyclus probeerde ik voor mezelf te bedenken: dit jaar gaat t gewoon niet meer lukken. Vervolgens duurt het lang voordat dat ei een keer springt (dag 23). Maar nu het toch weer gespot is en we echt wel op de goede momenten geklusd hebben, krijg ik toch weer hoop. Sjips. Maar goed bij mij dus ook wat langere cyclussen dan gemiddeld (ronde 8 zal uitkomen op 37 à 38 dagen). Ik ben 1x bij de ha geweest, dat was in mijn langste cyclus. Toen heeft ie gevoeld en is er bloedgeprikt en later nog 1x gebeld toen mocht ik prolactine laten bepalen. Jullie veel succes bij de ha en hopelijk krijg je snel duidelijkheid
Ik herken het helemaal meid, wij zitten nu in ronde 9 en zijn bijna 10 maand bezig! Ook ik ben 22 en mijn vriend is 23. Mijn vriend is al wel naar de huisarts geweest voor een zaadonderzoek en dit was helemaal goed! Dat geeft wel wat meer rust, maar waarom lukt het dan niet, dan moet het aan mij liggen of het is domme pech.. Ik ga als we een jaar bezig zijn ook naar de dokter.. Ik hoop dat het jullie nog gaat lukken! En ook al is het domme pech kun je gewoon hormonen krijgen en IUI's he! Je hoeft niet per se verminderd vruchtbaar te zijn! Succes!
hallo allemaal ik heb geen last van waar jullie mee zitten daar ik nog maar net bezig ben en ook de instelling heb komt t dan komt t komt t niet dan niet,een vriendin van mij raakte ook maar niet zwanger dokter enz enz niks aan de hand na 2 jaar liet ze t los en was ze gelijk zwanger. succes allemaal
Ik wordt een beetje moe van dit soort opmerkingen. Het is gewoon lulkoek dat ze opeens zwanger raakte omdat ze "het los liet". En hoezo laat je het los? D'r wens van 2 jaar heeft ze gewoon ff over haar schouder gegooid, doen alsof er niks aan de hand is? Vergeet het maar.Ze heeft gewoon verdorie na 2 jaar het geluk dat het gelukt is. Als het niet luk wil namelijk niet zeggen dat er meteen een aanwijsbare reden is, soms is is het gewoon niet bekend en snappen artsen er ook geen reet van waarom het niet lukt en dan is echt niet de reden dat men er teveel mee bezig is Het zal wel een goed bedoelde opmerking zijn, maar een ontzettende dooddoender.
als je geen reactie`s wil moet je hier je hart niet luchten,t is medisch aantoonbaar dat als je er teveel mee bezig bent je dan een stofje aanmaakt waardoor je niet zwanger raakt.en ja ze liet t los want hun waren allebei vruchtbaar en na 2 jaar zeiden ze helaas dan als niet lukt leven gaat verder en de maand erna was ze zwanger en ik heb dat wel bij meer mensen gehoord dat zo gauw ze t los lieten ze zwanger raakte,ma als je er niet aan wilt prima.
Wat een kinderachtige opmerking dit zeg. Als het medisch aantoonbaar is, wil je mij dan even de wetenschappelijke artikelen waarin dat onderzocht en bewezen is? Zover mij bekend is stress niet bevorderlijk dus ja als je er gestrest van raakt dat zwanger worden niet lukt zou het kunnen het ja. Maar mensen die er mee bezig zijn zijn niet allemaal gestrest en weet je hoeveel mensen die er mee bezig zijn WEL zwanger raken (goh misschien wel alle mensen die hier op het forum zitten en zwanger zijn?!)
Hoi meiden, wij hebben afgelopen september ook de stap gezet, we zijn nu inmiddels ook 1,3jaar bezig. Ik ben 24 en mijn man is 29, zaadonderzoek en cyclusanalyse waren goed. A.s. dinsdag gesprek over vervolg. Ik vind de opmerking, los laten, ook echt zo voor in de mond liggen. Natuurlijk ben je er altijd mee bezig. Vriendin van mij was zo vol van een kindje en was er zo mee bezig, 1ste ronde raak. Ik heb het ook wel eens een paar maanden los gelaten, maar nog steeds niks hoor. Het is dus wetenschappelijk aangetoond? Dus de meiden die hier allemaal zwanger zijn, waren er niet mee bezikg. Wij wel, dus daarom lukt het niet? Sorry maar dat gaat r Er bij mij niet in, nu niet en nooit niet.
Hey meiden, Sorry dat ik niet meer had gereageerd maar was erg druk met werk en elke keer laat thuis zoals nu. Maargoed lieve berichtjes Fijn om wat lief en leed te delen zeg maar. Ik ben het ermee eens naar mijn mening niet zwanger wordt van het er niet meer mee bezig zijn. Mijn vriend denkt dus van wel dat ik het blokkeer doordat ik zo verschrikkelijk ermee bezig ben. Maarja overal waar ik kijk en kom zie je wel iets over kinderen/baby's zwangere vrouwen etc. Nu geloof ik wel in accupunctuur omdat ik zelf ziekte van pfeiffer heb gehad en daardoor ben ik toen wel veel geholpen. Hij had het wel over dat je wel blokkades in je meridianen (energiebanen) die je kunt hebben doordat je psychisch erg belast bent etc. Naja misschiena allemaal een beetje zweverig maar ik kan ergens wel geloven dat mediteren en accupunctuur etc kan helpen tot zwangerschap omdat je je energiebanen vrijmaakt en als je de ying en yang moet geloven bestaat onze gezondheid uit energie. Maargoed dat wil nog niet zeggen dat onvruchtbaar wordt van er niet mee bezig zijn. Het maakt mij ook gewoon niet uit of ik er nou zwanger van wordt of niet ik wil er voor mezelf niet meer zoveel mee bezig zijn. Ik wordt er gek van om op deze manier te leven dat alles om het krijgen van een kind draait er maar niet komt. Ik probeer nu in te zien dat ik ook gelukkig moet zijn met mijn leven, een huisje, lief mannentje, lief hondje en dat we samen gezond zijn. En dat ik die wens heb probeer ik van mij af te zetten. Moet ik zeggen dat ik dit errrrug moeilijk vind, maar ik probeer mij de goede dingen van het leven steeds meer te waarderen waardoor ik de wens wat minder op de voorgrond heb. Naja goed het geeft mij ook rust dat we naar de dokter gaan. Nu begon hij gister alweer van zullen we het niet nog een half jaar aankijken. Ik zal je zeggen heb gewoon gezegd, we kijken wel. maar ik maak die afspraak gewoon en zet hem gewoon voor het blok. Ik hoop dat er voor ons in de toekomst een klein beebje zal komen. Maar ik probeer op dit moment mezelf er niet gek mee te maken. Niet meer bewust op de vruchtbare dagen meteen als een gek klussen. Nu kwam ik er toevallig gister achter dat ik in mijn vruchtbare dagen zit tijdens afvegen na het plassen. Terwijl ik me er bewust voor probeer af te sluiten om precies te weten wanneer ik mijn eisprong heb. Ik temp ook express niet. Maar toen keek ik automatish of we hadden geklust deze week en dat hebben we toch zeker wel en niet dwangmatig maar gewoon terug naar de liefde zeg maar. En ja jongens ik ben er nog steeds mee bezig en zal er zeker nog een tijde in blijven maar ik hoop steeds minder geobserdeerd. Liefs
Ik heb trouwens een boek over de ying en de yang... daar stond in dat je blokkades krijgt door negatieve gedachten. Dus het gaat niet zozeer om het loslaten het gaat om positief ingesteld te zijn dat je daardoor blokkades kan wegnemen. Dus daarom kan het misschien ook zijn dat je het zovaak hoort dat mensen dan zwanger worden, niet omdat ze het los hebben gelaten maar meer positief over hun kinderwens denken. Niet meer van het lukt niet in ben onvruchtbaar maar van nou het leven is ook goed zonder kinderen, we zien wel hoe het loopt. Maar je moet erin geloven, ik ben er wel gevoelig voor Meiden ik ga naar bed, aju!
Whahaha ik verveel me tijdens het kolven dacht eens ff hier lezen. Eb wat leest mijn oogje: iemand die beweert dat als je er te veel mee bezig wordt raak je niet zwanger.... Nou, dit is dus de grootste onzin!! En hoewel het uit onwetendheid/dommigheid komt dat mensen zoiets zeggen, raakt het me nog altijd en kan ik het niet laten om hier ff te reageren!! Ik heb zelf 4 jaar lang geprobeerd zwanger te worden, uiteindelijk ik het met IVF/ICSI gelukt, na heel wat pogingen. Met behandelingen met je echt uberveel met zwanger worden bezig... En jawel: dan gebeurt het soms wel eens dat toch een behandeling lukt!! En reken maar van yes dat als je dagelijks naar het ziekenhuis moet, allerlei hormonebeb krijgt, steeds in spanning zit dat je er dan pas echt heeeeel veel mee bezig bent!!! Wetenschappelijk bewezen?? Onzin!! Het is gewoon weer iets waarmee mensen je kunnen kwetsen: 'zie je wel, niet te veel mee bezig zijn... Dan lukt het wel' Oftewel: als het niet lukt, dan is het je eigenschuld!! Bullshit!! @topic startster: veel succes!! Als het zaad van je vriend niet oké is, kun je je suf seksen tot je een ons weegt! Ik hoop dat het allemaal goed komt! Veel succes!!
Onderstaand topic heb ik ooit in het verleden aangemaakt. Volgens mij is de essentie nog steeds heel erg actueel... Zal vandaag eens vragen of een modje hem weer uit het stof kan halen... http://www.zwangerschapspagina.nl/zwanger-worden/159139-graag-iedereen-lezen-begrip-gevraagd-voor-meiden-waarbij-niet-lukt.html
Ik hoop uit de grond van mijn hart dat je vrij snel zwanger wordt en niet langer dan een jaar moet wachten vooraleer je een positieve test hebt. Anders wil ik je over een jaar nog eens spreken
dat is aardig van je bedoelt hoor maar als ik niet zwanger raakt houd mijn wereld niet op met draaien.en dat bedoel ik niet om andere te kwetsen maar ik heb niet t gevoel dat mijn leven zonder kind niet compleet is,ik heb tot nu toe een heerlijk leven en zou t leuk vinden om mama te worden en heel gelukkig zijn als dat zo mag zijn maar als t niet wil dan leef ik lekker verder op de manier die ik nu ook leef
Wellicht kans dat je er nu zo over denkt. Ik hoop voor je dat áls je daadwerkelijk ooit op dat punt zou komen te staan, dat je die gedachte dan kunt volhouden.