nee nog niet bij HA geweest. Ik heb een banner van 28 dgn dus tja reken maar uit haha! maar ik zit in de ontpilronde dus vandaar... wacht het nog even af... wel lastig hoor soms maar heb nu weer wat hoop want hoop nl dat van het weekend mijn ei heb gehad en anders dat hij er nu aan zit te komen ivm de ovu testen die ik aan het doen ben waarop nu heel licht een lijntje staat.... komt vast goed en anders toch maar in jan naar de ha toe...
Spannend hoor Dag, misschien moet je ook 's avonds testen.. want wie weet heb je je piek in de avond.. Wel spannend dat je binnekort je ei hebt, goed klussen dus @ Truus snap het ook hoor dat je dan niet ongi wilt zijn en liever nu word dan. Maarja we gaan ervan uit dat hij posi is
Je hebt neem ik aan wel al zwangerschaps testen gedaan? Want kan (denk ik) toch ook dat je een lijntje op je ovulatie test krijgt terwijl je zwanger bent? Jeetje das wel errug lang hoor. 71 dagen. En wanneer was je gestopt met de pil? Na t stoppen wel direct een bloeding gehad? Dan lijkt t haast dat je lichaam de cyclus niet zelf opppakt. (hoor mij nou, net alsof ik er zoveel verstand van heb.) Liefs
Een ovu test kan inderdaad ook het zwangerschaps hormoon vinden.. Maar, dan moet de streep net zo donker zijn als de controle streep.
Ik ga ervan uit dat ik niet zwanger ben. Dan is de teleurstelling niet te groot. Voel ook niks wat met zwanger zijn te maken heeft. Dus, is t ook wat makkelijker om vol te blijven houden dat ik niet zwanger ben. Ga eten maken. Man is thuis. Kom vanaaf wel weer. Na 9 uur. Moet werken. Fijne avond alvast voor iedereen. Dikke kus. En Deesje........ Laat je t wel even aan ons weten als je wel gaat testen? en wat de uitslag is......
Tuurlijk ga je dr van uit dat je niet zwanger bent, anders is de teleurstelling inderdaad erg groot. Nou eetsmakelijk vast en spreek je morgen! Ik laat het jullie zeker weten hoor. Ik doe nog ff een half uurtje mijn ogen dicht.. xx
hoe is het met jullie. met mij gaat het wel. zijn er nog mensen die een positiefe test hebben gehad. ik ga over twee dagen weer testen. groetjes honey
Hoi truus! sorry dat ik nu pas antwoord hoor... ik heb al wel wat testen gedaan maar helaas negatief... tja is wel een lange cyclus maar lees zoveel op het internet dat er een tijd over heen kan gaan dat je lichaam weer ongesteld wil worden.... ik ben op 3 oktober gestopt met de pil en heb toen wel mijn ontrekkingsbloeding gehad... maar sindsdien dus niets meer... ik wil daarom ook wachten tot januari en dan rond 10 jan naar de huisarts gaan.. dus nog even afwachten...
Nog nieuws van Wendy? Ga nu ff lezen. Kom net binnen vallen. @ Dag, Groot gelijk meid dat je naar de huisarts gaat in Januari. Vind 71 dagen toch wel heel erg lang hoor. (stiekum hoop ik voor je dat je toch zwanger bent )
Hai Wendy, Ik las net je berichtje. Wat vervelend meid. Toch nog ongesteld. En ik ( en jullie natuurlijk) hadden nog zo'n goede hoop........ Verd....... Nou ja, je snapt m. Heel veel sterkte met deze ong. Hoop voor je dat je er niet teveel last van hebt. *Sla m'n arm om je heen, en geef je een knuf*
Potverdorrie, toch ongesteld geworden Wendy. Jeetje, zoals Truus al typte we hadden zo een goede hoop.. Hoop dat het een beetje goed gaat met je? En hoe is het met de andere meiden hier?
Tja hoe is het met mij... Dit is, even rekenen, ronde 35... Ik zoú vandaag weer kunnen testen (Clearblue is blij met mij..) maar heb er gewoon even geen zín meer in. Ik zal wel weer een dag of drie overtijd worden (door mijn inmiddels obesessieve toestand kan ik mijn ongesteldheid als het ware 'weg houden'), en daarna barst het gewoon weer los. Vaste prik. Succes maar weer iedereen, en we'll keep in touch..
Jeetje dat is lang! Inderdaad dan nog maar even een paar dagen wachten.. Hopelijk test je snel positief en kan je goed het nieuwe jaar in.. Jammer dat je nu pas op deze site komt, via deze webshop verkopen ze goedkope testen en zijn wat gevoeliger dan CB
Ik ga misschien vandaag al testen als ik me niet kan inhouden Jou ongi is er dus nog steeds niet, jeetje..
Hoi Allemaal. Nou net een paar dagen ongi geweest. Ik hoop dat de tweede keer wel raak is,maar ik wacht rustig af.In iniedergeval weer flink klussen. succes iedereen liefs maria
@ Ikdus Moet ook zeggen dat het voor mij een behoorlijke stap was om écht lid te worden, als het ware 'mee te gaan doen'. Heb de afgelopen jaren op allerlei sites 'meegelezen', op enkele wel eens een berichtje achtergelaten maar wilde er simpelweg nog niet écht aan. Inmiddels voel ik een enorme behoefte om min of meer iets op te bouwen met 'lotgenoten' en/of positieve ervaringsdeskundigen. Ik heb uiteraard mijn lieve moeder, schatten van vriendinnen en last but not least mijn kanjer van een man. Maarja soms wil je gewoon enigszins anoniem digitaal bijpraten, meeleven, ervaringen delen, advies geven en advies krijgen, dat soort dingen. Vandaar: here I am. Zit ondertussen wel gewoon op kantoor dus ik probeer het een beetje te doseren, haha! En bedankt voor de tip, ik zal me eens verder gaan oriënteren op testen. Greets!
Ik snap het heel goed hoor Insomnia, anders zou je er ook te veel mee bezig blijven.. Ben je ook al bezig in het ziekenhuis? Of hebben ze alleen gekeken of er iets mis is met 1 van jullie? Word wel spannend deze dagen voor jullie, hopelijk testen jullie super snel positief ik gun het je! En trouwens nog welkom hier op deze site, hoop dat je het een beetje leuk zal vinden, maar dat zal wel goed komen! @ Maria, succes met klussen en hopelijk is het snel raak @ Tamara spannend laat je het ons even weten? Zal voor je duimen!
@ Ikdus Ik zal een (deel van een nogal groot) eerder gestuurd bericht kopiëren, dan weet je gelijk een beetje wat mijn situatie is... ............Grappig, dat ik voor 'digi lotgenoten' blij kan zijn. Terwijl ik vrouwen met een dikke buik op straat soms echt jaloers na kan staren. Is pas sinds kort hoor... Heb er al die tijd nooit last van gehad maar ineens is daar het gevoel van puur onrecht. Waarom zij wel en ik niet? Tja zinloze gedachten uiteraard. Ja morgen is dus DE dag en ik denk nu toch dat ik gewoon ongesteld ga worden. De steekjes zijn weg en eerlijk gezegd voel ik gewoon geen zwangerschap, geen bijzondere dingen, eerder een heel subtiel zeurderig gevoel, een voorteken van ellende. En dat is wel eens anders geweest! Ik heb een aantal keren gehad dat ik me serieus zwanger voelde! Ik voelde me 'vol', mijn borsten deden pijn, ik had vlagen van misselijkheid, hormonale hoofdpijnen, extreme vermoeidheid, en... overtijd. Maarja hield ik dat overtijd zijn psychisch in stand of was ik écht overtijd?.. Ik zal het nooit weten. Maar die paar keren dat ik het mee heb gemaakt voélde het wel heftig. En nouja; we weten allemaal; elke vrouw is meer dan eens zwanger zonder dat ze dat weet. Dan denk je: oh, ik ben overtijd maar ja, daarna word je gewoon ongesteld. Niet wetende dat je feitelijk een paar weken zwanger was. Het vruchtje wordt dan vroeg afgestoten. Nou, dat heb ik die paar keren ook meegemaakt. Ik merkte het aan de enorm heftige bloedingen met... relatief veel 'onderdelen' er in, if you know what I mean.... Anyways, ik weet niet meer wat ik er mee aan moet.. Als ik van alles voel ben ik dus niet per se zwanger (of althans, ik blijf het dan in ieder geval niet) en als ik niets voel... ben ik ook niet zwanger. Want ik kan me toch echt niet voorstellen dat zoiets intens bijzonders zomaar aan je voorbij gaat, zoiets moet je toch gelijk WETEN, voelen, ervaren, beseffen, alles moet dan toch ANDERS zijn..... Ja dat moet... Dus wie weet dénk ik dat ik een paar keer enkele weken zwanger ben geweest maar als ik ooit écht zwanger ben en dat wellicht compleet anders voelt en echt overweldigend is, dan piep ik wel anders en weet ik: nee, dit is heus de eerste keer dat ik zwanger ben. Wie weet... Hoe dan ook, vragen vragen vragen, had ik maar antwoorden. Dat alles verder goed getest is maakt het moeilijk. Vriendinnen zeggen: nee daar moet je juist blij mee zijn en hoop uit putten. Maar zo werkt het voor mij niet! Want er MOET iets niet kloppen! Drie jaar zonder anticonceptie en niet zwanger worden? Yeah right. Ik had dus liever gehad dat er duidelijk was: dit klopt er niet en dit gaan we er aan doen. Oke die endometriose is drama, en zal erger worden. En ook al is het nog niet ernstig, het KAN misschien toch mijn vruchtbaarheid beïnvloeden. Het zal er sowieso niet beter op worden. Dat maakt me opgefokt en onzeker. We moeten in ieder geval nog één test doen: de samenlevingstest.. Ik kan dan wel 'goed' zijn, en mijn mannetje ook... maar sámen kunnen we niét goed zijn... als het ware geen match zijn, mijn vocht stoot dan zijn sperma af. Dat zou erg zijn! Zo gek op elkaar zijn en dat de natuur dan zegt: jammer dan! Dat onderzoek gaat dus belangrijk worden, want als dat dus het probleem is moeten we gaan insemineren, want dan slaan we immers mijn vocht over. En anders zijn IVF en ICSI nog een optie. Weet alleen niet of ik dat wel wil... Als die test ook niets uitwijst moeten we blijven proberen en uiteindelijk evengoed voor de behandelingen kiezen. We zullen zien... @ Ikdus; dus tja, mijn man is destijds getest (zijn zaad is top), ik ben zelf op alle fronten onderzocht.. We moeten alleen nog die samenlevingstest inplannen. Stellen we al een tijdje uit, we waren een beetje klaar met al het gedoe.. Vooral na mijn kijkoperatie moest ik even pauze hebben. We gingen ook nog eens verhuizen en trouwen dus daar wilden we vol voor gaan. Inmiddels moeten we toch maar weer de gyn. bellen.. We moeten weten waar we aan toe zijn. Ons helemaal een slag in de rondte klussen (natuurlijk omdat we dol op elkaar zijn maarja ik hoef je niet uit te leggen dat we het ook wel eens doen om puur papa en mama te worden) terwijl het geen zin heeft is immers een beetje jammer.. Mocht de test niets raars uitwijzen dan zijn we definitief een gevalletje 'onbegrepen onvruchtbaarheid' (er even van uitgaand dat mijn endometriose écht geen rol speelt in het uitblijven van mijn zwangerschap).... Los van de uitslag van die test blijft de vraag; hoe ver gaan we? X