Onze buren hebben weleens gezegd (via whatss app dan) dat ze zich soms irriteren s morgens aan ons omdat ze ons vroeg horen, half 7 opstaan. Ja op haar werkdagen maakte het niet uit en als haar zoontje naar school zou gaan ook niet want dan stond ze toch vroeg op, maar op de andere dagen wilde ze graag uitslapen. Voor zoverdat dan kan met kleine kids denk ik dan. Nou serieus he, heb me daar toen zo over verbaasd. Tja als ik opsta kan dat natuurlijk niet geruisloos, maar gewoon normaal hoor. En als er een van onze kids wakker wordt en tegen mij praat, zeg ik wat terug. Gewoon op een normale toon niks aan de hand. Maar stel je eens voor....rijtjeshuis jaren 70, dunne muren......zij in een stil huis en wij staan op. Ja dat hoor je toch.....en geloof me s morgens vroeg hebben wij echt geen super herrie, gewoon normaal maar ja soms hebben kids een slecht begin van de dag. Tja dat kan Maar goed nu tijdje verder.......haar zoontje gaat ook naar school......alleen nu irriteren wij ons aan hun.....maar ja wij zijn denk ik weer te braaf of zo dat (nog)niks zeggen. Hun hebben een tegelvloer beneden, geen probleem hoor, maar wel als ze heel erg vaak met hun eetkamerstoelen schuiven. Dt dreunt door het hele blok heen joh. Ik weet precies wanneer ze gaan eten wanneer ze klaar zijn. Maar als het alleen dan was prima. Het is inmiddls ook een rijtjeshuis en dan kun je buren horen. Maar pfff het gebeurt echt vaak, en misschien irriteer ik me nu ook gewoon omdat zij denkt de dienst uit te maken dat ik s morgens eigenlijk niet eens mag opstaan of zo. Ik weet gewoon niet wat ik ermee moet, mijn man zegt dat hun het expres doen omdat het eerst nooit zo erg was. Ze hebben geen nieuwe stoelen of zo dus snap het ook niet zo waarom nu ineens. Het is niet zo dat het mij stoort in mijn bezigheden maar t is eerder zoiets van ja hallo ik maak volgens hun herrie, moet je nu eens weer horen
Misschien kunnen jullie eens een gesprek aangaan met de buren? En dan niet via wa. Denk dat het goed is om wederzijdse irritaties zo te kunnen uitspreken.
Weet je zeker dat het die buren zijn? Ik heb ook weleens gehad dat mijn rechterbuurman dacht dat ik elke ochtend om half 7 op hakken door het huis stampte, maar dat was mijn linkerbuurvrouw, dat hoorde je gewoon 2 huizen verderop nog. Ik vond het toen niet zo heel storend, omdat ik voor mijn werk ook vroeg op moest, maar de mensen die daarna in ons huis zijn komen wonen, hebben haar wel gevraagd of ze haar hakken aan kon doen net voor ze het huis zou verlaten, omdat ze gek werden van dat geklikklak. Misschien zijn de viltjes onder hun stoelen versleten?
Ja het zijn echt die buren, ze hebben hee zware stevige meubels, dus dat zal het ook wel zijn. En weet je eerder was dit misschien ook wel zo, maar irriteerde ik mezelf er niet aan maar nu ze iets tegen mij zeggen waarvan ik vind dat ik absoluut rustig doe denk ik wel kom op he. Als ik op sta, heb ik sloffen . Beneden wel tv aan maar op normaal/zacht volume, tja en heel soms denk 1 kind ik ren ff door t huis, direct halt toe roepen (op sokken overigens) maar goed als zij dat die keer hoort en daar niet tegen kan......he ik doe er op dat moment wat aan. Ik kan het niet voor zijn. Kinderen weten zeker dat er in huis niet gerend mag worden, maar wat doe je eraan als t toch gebeurt, je zegt er wat van. En dan kan ik met een zacht piepstemmetje wat zeggen, maar dat komt niet aan bij kinderen. Daarbij ook niet t andere uiterste van schreeuwen, maar nor aal volume, maar wel met boze toon. Snap je. Maar ik merk wel dat ik erg op mijn 'tenen' aan het lopen ben in mijn eigen huis. Is toch te gek voor woordn. Maar ik weet wel waarom zij ooit begonnen is met iets te zeggen, via app dan. Onze andere buren (nou buurman) heeft ooit een keer gevraagd (nou jou gevraagd, gedreigd, of t s morgens wat zachter kon. Hij wachtte mij op voordat ik naar mijn werk ging. Ieuw nou je moet weten die man heeft vieze lange grijze haren in een vieze lang trui. Ieuw. Nou ik weet wel hoe ik ze stil moest krijgen riep hij. Dat was in de tijd dat de oudste bijna 4 werd, de andere was 2, die wilde vanalles, maar de oudste stond dat niet toe (tja 2 jongems he, rammen) en ik wasegens in de 30 weken zwanger. Geen goede combi dus, maar goed nu denken jullie wrs aan die nanny taverelen....nee zo erg was t echt niet, maar werd echt bang van die buurman want na die ene keer sprak hij niet meer met me maar als hij maar ook iets hooree bonkte hij met een hamer op de muur. Echt zo aso. Schrok me dood. En het ergste een keer zaten kids voor tv, ik brood smeren en hij bonkte.......was echt zo verbaasd!!! Ik heb zelf ook eens wat laten vallen, een bord of zo. Ja dat klettert lekker kapot. Ook bonken. Zo kinderachtig. Kan ik ook niks aan doen En dan moet je de buurvrouw van nu horen......o was hij voor jullie aan het bonken? Zo flauw. Dus je snapt wel dat mijn buurvrouw dacht.....zo ik heb ook aanleiding om wat te zeggen. En moet je nagaan hoe vaak hun zelf ruzie hebben. Afgelopen zondagavond 22.30 uur, knallen met deuren kastjes, schreeuwen......en op bed nog ff verder doorzeiken tegen haar man. Pfff en daar liggen wij dan naast....gezellig denk ik dan. Dus ja io ben veel te braaf, ik zeg nooit wat denk het alleen Blijkbaar mag je niet eens gewoon leven van de buren.
is het geen optie om de muur te isoleren. Heb je ook geen last meer van elkaar, hier houden de buren er in het weekend wel rekening mee dat de kids niet eerder dan 10 uur buiten spelen en echt lawaai maken, maar tja lopen en wakker zijn dat hoor je nou eenmaal.
tsja om eerlijk te zijn... als je niks wilt horen van de buren moet je op een hutje in de hei gaan wonen... en anders? elkaar accepteren dat je elkaar hoort... onze buren hebben geen kinderen en werken beide veel. zij zullen ons kindje dus wel eens horen. ik hoor haar iedere morgen op haar hakken door de woonkamer met tegelvloer lopen... tsja je hoort elkaar nou eenmaal. dus ik zou me eigen er niet zo'n zorgen om maken... misschien een x sceptisch zeggen dat je nou eenmaal in een rijtjeshuis woont en elkaar hoort, jullie horen jun ook tenslotte. niks zo erg als ruzie met je buren...
Heb ik toen al direct gezegd, maar ja sommige mensen zeuren helaas overal over. Zij zeurt al tegen haar man als de was verkeerd is opgevouwen. Nou en denk ik dan wees blij dat ie dat doet. Dit om ff aan te geven dat de kleinste dingen bij haar niet goed zijn. Sinds okt hebben wij een hondje en we wilden graag aan de voorkant een hekje neerzetten, we hebben een gezamelijke carport, met iedere een eigen oprit. Dus netjes gezegd dat we een hek zouden plaatsten op onze grond. Het is een hek waar je stenen in kan doen, maar dat hoeft niet. Nu willen we dat wel doen, maar weten nog niet precies wat voor een stenen, is immers genoeg keus in. Nou dat hek stond haar al niet aan en ze blijft maar vragen wanneer er stenen in komen want zo is het ook niet mooi. Tja en dan mijn man.........ha ze kan nog wel ff wachten op haar stenen op deze manier. Darbij is het ons hek, worden het onze stenen en is het ons geld wat we erin stoppen
Ik snap dat gezeur met en over buren nooit zo goed. Als je in een rijtjeswoning gaat wonen weet je dat je af en toe overlast kunt en zult hebben en hoor je gewoon rekening met elkaar te houden. Geldt voor zowel jou als voor je buurvrouw natuurlijk. Zoals ik je verhaal nu lees komt het op mij een beetje over als kinderachtig moddergooien naar elkaar. Jullie kunnen niks goed doen voor de buren maar omgekeerd kan de buurvrouw ook niks goed doen in jullie ogen. Zo is een oplossing ook ver weg.
Denk dat je het verkeerd ziet, want eerder hoorde ik mijn buurvrouw ook wel maar nu zij klaagt heb ik zoiets van hallo en ik mag niks zeggen zeker. Ik heb als kind altijd vrijstaand gewoond en nu rijtjeshuis. Geen probleem Ik maak de problemen ook niet, ik houd immers mijn mond dicht, zij uit het tegenover ons
Als je denkt dat ze het expres doet dan zou ik het juist negeren. Want als je er iets van zegt dan voed je het misschien alleen maar.
Weet natuurlijk ook niet zeker of t express is, maar omdat we t eerder nooit zo hoorden, of niet op letten Maar soms krijg ik t idee dat iedereen vanalles mag zeggen of wat ze horen van ons maar dat we zelf nooit wat terug mogen zeggen ander ga je met modder gooien en krijg je ruzie.....dus zo lijkt t of dat wij de boosdoeners en lawaaimakers zijn terwijl een ander misschien nog wel meer herrie maakt. Dat geeft mij echt een machteloos gevoel
Als ik je OP lees krijg ik de indruk dat je eigenlijk pissig bent dat ze wel hun irritaties bij je hebben uitgesproken. Het lijkt alsof je je aangevallen voelt. Nu jou vervolgens het zelfde overkomt (jij hebt immers nu last van hun) voel jij je opnieuw gekwetst. Ik denk dat je het bij jezelf moet zoeken ipv bij je buren. Zij mochten van jou immers niet klagen toch? met argumenten als: ik doe zachtjes, de muren zijn dun, soms is niet al het geluid te vermijden, doe jij het voor de buren af. Gebruik deze agrumenten ook voor jezelf. Als je denkt dat er wel iets te vermijden is, pak je dat toch aan? breng ze een strip dopjes voor onder de stoel en vraag of ze die er onder willen doen. Ergens heb ik de indruk dat je te gepikeerd bent om praktisch en rationeel te denken.
hier ook gezeur van buren. wij zijn veel in de kamer en hun veel in de keuken. komt wel goed uit, want onze huizen zijn heel gehorig. maar als ik eten kook of de keuken schoonmaak moet ik er toch echt even zijn. hebben al over veel dingen gezeurd ook heb ik veel toegegeven. heb ook geen zin in burenruzie. kwamen ze weer een keer aan de deur. als ik aan het eten koken ben moeten de kinderen maar in de kamer blijven, want daar hebben ze teveel last van. toen heb ik nee gezegd tja en nu zijn ze boos. als ze even teveel herrie maken gaat de radio vol aan. ik stoor me daar niet aan, want dan hebben zij ook geen zeggenschap over onze herrie hier. ik probeer overal rekening mee te houden computer/cd zacht zetten. sloffen aan enz enz komen nu niet meer aan de deur, maar maken dat kenbaar door radio knetterhard te zetten. is mij best heb ik ook geen gezeur aan de deur
hier precies t zelfde. mijn zoontje heeft eerste 3weken ook wel erg veel gejankt toen we hier kwamen wonen(wonen er sinds september) hij had dubbele oorontsteking en heeft toen met spoed buisje gekregen omdat hij 4x in 2maanden tijd dubbele oorontstekingen heeft gehad. ja dat doet pijn en ja dan huilt hij. ik kon toen verder niks doen dan troosten en pijnstillers. ik kreeg toen via fb een lange pb van mijn buren. ze wilden niet zeuren maar.... ze hadden al weken niet geslapen vanwege t gehuil, en snapten best dat hij moest wennen aan t nieuwe huis maar dat het nu toch echt over moet zijn want ze konden niet meer normaal functioneren vanwege te weinig slaap... ik terug gestuurd dat het dus door zn oren kwam en niet vanwege een vreemd nieuw huis. prima, was klaar. meneertje kreeg buisjes en t huilen was over maar toen... afgelope kerst ging de kleine meid over naar een groter bed. ze klom uit ledikantje en uit veiligheid dus groter bed gekocht. nu vond ze dus het grote bed helemaal niks en heeft alles bij elkaar staan krijzen. tja ik ga niet om elke poep en scheet naast haar zitten want dan kom ik dus echt nooit meer van die kamer af. soms laten we haar dus gewoon huilen in de hoop dat ze vanzelf in slaap valt wat dus ook zo is. hebben het 2 nachten aangekeken en hebben toch maar besloten dat een peuterbed misschien beter zou zijn. heb me rot gezocht en op dag 3 een peuterbed via mp gekocht. volgende pb op fb stond alweer klaar. ze hebben weer nachten lang wakker gelegen vanwege gehuil en dat ze niet snappen dat wij er niks aan doen serieus als je ziet wat wij hier allemaal uit de kast halen om ze rustig te krijgen phoe. heb 3nachten lang continu met haar zitten troosten, bij ons heeft ze gelegen, broertje heeft op haar kamer gelegen hopend dat ze het dan minder eng vond, hebben met haar rond gelopen. heb met haar beneden gezeten uren lang. puur zodat mijn zoontje en man gewoon konden slapen en ook dus mijn buren. schijnt dus gigantisch gehorig te zijn hier (wij zijn een hoekhuis gewent waarvan de buurman nooit wat hoorde) hoe los ik dit op? ja mijn kinderen huilen wel eens. zoonlief heeft week liggen janken vorige week, ziek, griep, spugen. noem t maar op. en ja hoor, buren gingen weer klagen dat ze gehuil hoorde. ja sry hij heeft buikpijn, moet spugen. nu is hij nog steeds niet opgeknapt en vannacht weer liggen huilen vanwege hoofdpijn (snotverkouden dus tja alles zit dicht) en verwacht elk moment weer een berichtje van de buuf of ik mn kinderen stil kan houden wat moet ik doen????
Weet je jij kunt niet meer doen als dat je al doet. Meestal huilen kinderen niet express en als je weer bijna een bericht verwacht.........niet eens openen geeft alleen maar meer stress. Lekker makkelijk net als mijn buurvrouw. Niet eens recht in je gezicht durven zeggen. Heb daar toen ook wat van gezegd, maar ze zei dat als ze mij soms buiten zag ze t was vergeten.......nou dan irriteert t zeker denk ik dan Toen die buurman aan het bonken was serieus mijn hart ging tekeer van schrik en angst tegelijk. Steeds als de kids iets harder praten schoot ik al in de stress. En eigenlijk nu na een jaar soms nog steeds. Als bijv de oudste op de wc zit wil hij soms weleens liedje zingen of zo. Dan storm ik al op hem af want ja t wc raam staat open en dan horen de buren dat en datnis overlast. En achteraf denk ik dan....waar ben ik mee bezig. Mijn kind is gewoon vrolijk en is blij en dan komt zijn moeder boos doen. Nou volgende keer zingt hij niet meer......snap je wat ik bedoel....door het gedrag van de buren ga ik oo mijn tenen lopen en beinvloed ik daarmee weer mijn kinderen. T zijn je buren en het is vervelend voor ze, maar misschien gaan hun wel een keer iets klussen in huis wat herrie maakt waardoor jou kids niet kunnen slapen...... Het is geven en nemen met buren vind ik........ik heb dan wel last van ze maar ik zeg er bewust niks van ook al irriteert mij dat weer dat ik dat niet doe en zij wel. En sommige op dit forum lijken dat weer niet te begrijpen want ik 'klaag' toch immers ook dat ik last heb. Ja ik klaag omdat zij dat nu ook doet......want waarom zou zij mij wel de les mogen lezen want zo ging het echt via de app..........ik zou kids moeten belonen als ze stil zouden zijn......tja kdv medewerkers weten zeker precies hoe ik mij als moeder moet gedragen (niks tegen kdv mederwerkers hoor) maar zij meent omdat ze daar werkt zij alles weet van het moeder zijn.
En dan bent ik misschien echt een watje maar als iemand mij zo een hoek in duwt kan ik vaak geen woord uitbrengen, ja later als het verhaal over is dan heb ik mijn antwoorden pas klaar. Ik kan op zo'n moment alleen maar janken, van onmacht. En misschien ligt het ook weer aan mijn eigen situatie. Geen moeder meer, contact met vader verbroken, zelf enigskind.veel gebeurt afgelopen jaren en zit niet lekker in mijn vel. Schoonouders komen nooit eens een keer langs door de week om te 'helpen' of gewoon ff langs altijd in weekend op afspraak. En dan is mijn man 40 uur aan het werk en om half 6 de deur uit. Dan denk ik bij mezelf ......kijk eens ik kan gewoon mijn 3 kids alleen doen de ochtend en om half 9 ook nog op school zijn....dus best beetje trots want hoor van velen dat ze het zo zwaar hebben en mams moet komen helpen.........en dan krijg je zo'n buren die je weer lekker de grond instampen... Mijn man zegt dat ik me er niks van aan moet trekken want ja hun hebben wel paps en mams nodig voor 2 kids. Zij was ook iemand die begon te zeuren dat ik thuisblijfmama werd. Tja kdv ging slechter he....gingen ineens 2 kids die 3 dagen kwamen van haar groep af....haar baan op de tocht.....maar zij heeft maar 1 dag kdv opvang en de rest gratis van paps en mams.......dus zo'n lui praten altijd lekker makkelijk
nou idd! ik loop hier dus ook op mn tenen en betrapte mezelf erop dat ik gister avond tegen zoonlief zei 'niet huilen vanavond he, anders word de buuf weer boos' en nu net zn bed in gedaan(lang leve griep) en hij zei 'mama ik ga niet huilen hoor, anders word de buuf weer boos'. het beheerst toch wel lichtelijk je dagelijkse dingen. idd mijn zoontje zingt ook op de wc haha dus dat ken ik wel. bij douchen al helemaal, dan gillen ze het samen uit van plezier. echt een gekkenhuis is het hier dan maar gewoon omdat ze zo veel lol hebben onder die douche. tja en dan ben ik weer de boemama die dan weer moet zeggen dat het zachter moet want de buren.. hier zeggen ze het dus ook niet in mn gezicht maar heel slap via fb. ben van de week naar ze toe gegaan om even polshoogte te nemen. waarom? geen flauw idee, iets zei mij dat ik langs moest gaan Ze deed best vrolijk die deur open en toen ik vroeg hoe het slapen ging en het huilen horen, toen zakte ze opeens in met slaperige ogen 'ja ik slaap echt heel erg slecht, je hoort ook echt alles door die dunne muren'. Dus ik weet ook niet zo goed wat ik hiermee moet. we zijn hier nieuw, ze hebben vanaf dag 1 al last van ons en wil hier nog wel 30jaar blijven wonen. grr stomme muren ook, waarom maken ze die niet gewoon een meter dik
Weet he het zijn kinderen en of dat ze nu ziek zijn if zelfs gewoon vrolijk.....ze maken geluid en in een rijtjeshuis hoor je heel veel van elkaar........en wrs hebben er eerst hele rustige mensen in jullie huis gewoond dan is de overgang ook groot , maar ze zullen t moeten accepteren.. alles wat ik nu hoor irtiteert mij ook, naar ja het zij zo. We hebben hier ook al eens gehad dat toen de kapster er was (mijn nicht) ja dat moet er op elkaar gewacht worden en waren de kids een beetje aan het dollen, niet eens boos tegen elkaar. Krijgen we een appje van de man van buurvrouw of dt t wat zachter kon want buurvroue had hoofdpijn. Oke prima......meteen kids uit elkaar en toch maar apart gedoucht, hoe onhandig dat ook was op dat moment voor mij want ik was 37 weken zwanger toen Maar nu komt t. Zijn zijn de zolder aan t verbouwen, prima wisten we ook.....dakkkapel komt oas in mrt maar gingen alvast in kerstvakantie beginnen met slopen. De eerte zaterdag van de vakantie moesten ze de ochtend shoppen en s middags mocht buurman pas beginnen met slopen. Oke als hij dat fijn vind vooral doen. Na t avondeten ging hij ook nog verder maar goed, ik had de hele middag al gigantische hoofdpijn en na t eten wilde ik toch echt ff op bed liggen......wij slapen op zolder......snappen jullie m....... inmiddels ging mijn man onze kids naar bed brengen, maar ja die konden niet slapen van de herrie, was echt wel heel veel hoor en normaal boeit mij dat niet....er zal toch verbouwd moeten worden. Maar met zo'n koppijn en kids die roepen dat ze niet kunnen slapen....inmideks 20.30nuur heeft mijn man een bericht gestuurd en netjes gevraag of dat ze lang bezig waren....HOEZO krijg je terug. Nou zegt mijn man. Linda heeft hele erg hoofdpijn en kids kunnen niet slapen......over mijn geen woord terug het enige....ach het is vakantie kinderen kunnen best later slapen doen die van ons ook. Ja maar daar gaat t nu om. Linda heeft hoofdpijn en kan van jullie herrie niet slapen, of ja rust nemen. Nah echt hoor was woest.....wij moeten vliegen voor ze want mevrouwtje had hoofdpijn en als ik dat heb wordt er ook geen gehoor aan gegeven. Grrrrr mijn woede komt nu echt weer omhoog haha