Wil 2de kind maar mn man niet PFFFFFFFF

Ik heb een jaar moeten wachten.
Heb me erbij neergelegd. Erover zeuren werkt niet en als iemand niet wil, is dat zijn/haar goed recht natuurlijk.
Geniet van je kindje en spreek met elkaar een datum af dat je het er weer eens over hebt.
Mijn zoontje is vorige week 3 geworden en ik ben nu net zwanger van de 2e.

 

ik heb bijna 3 jaar moeten wachten op de ja voor een derde kind. Onze 2 kinderen zijn nu al 6,5 en al zeker 7 als ik nu zwanger raak. Het heeft heel veel geduld gekost en bij mij heel veel verdriet. Maar mijn man was er nog niet klaar voor. Dwingen werkt niet, het er veel over hebben ook niet. Probeer te genieten van je andere kind en wacht nog even af tot je man er klaar voor is. Je hebt nog tijd, je kindje is nog klein.

 

Mijn vriend heeft een zoontje van 5 en ik ben nu zwanger van ons eerste kindje samen... Hij heeft me duidelijk gemaakt dat het ook meteen de laatste is...
Dus even een tijdje wachten lijkt me dan zo erg nog niet, misschien is hij er nog niet klaar voor...

 

Ik snap je helemaal. Ik wilde ook al vanaf oktober 2014 weer voor een tweede gaan. De drang was groot.
Maar ik zou er pas echt gelukkig mee kunnen zijn als mijn vriend er net zoveel zin in zou hebben. Lang wachten voor mij dus. Maar is niet anders. We hebben afgesproken om het er zo nu en dan over te hebben. Ook niet te vaak, want wil hem absoluut niet pushen! 1,5 maand begon hij er ineens zelf over.. Ik was zo blij. Hij gaf aan er nu wel aan toe te zijn om weer te gaan proberen. We gaan komende maand beginnen!!! Zo spannend allemaal!! Ik ben nu 2 x zwanger geweest. Eerste keer, 1e ronde raak, helaas mk. Daarna in 5 mnd weer zwanger van ons zoontje. Ik ben benieuwd hoe lang het nu gaat duren!!! Spannend!
Mijn advies is dus: probeer niet teveel te pushen en te genieten van je kindje. En ik bedacht me dus elke keer dat het ik het niet leuk zou vinden als hij er niet achter staat. Maar ik kan me voorstellen hoe moeilijk het is. Die drang naar een tweede.... Succes!

 

Wij besloten dat wanneer dochter 3 zou zijn we voor een 2e zouden gaan. Ik vond het echter te lang duren en vriend uiteindelijk ook, waardoor we een maand voor haar 2e verjaardag voor een tweede gingen. Het duurde wel 9 maand voordat ik (buiten ma om) zwanger was. Bij de eerste werd ik Door de pil zwanger dus vond het wel langer duren dan ik had verwacht.

Ik zou het een beetje los proberen te laten en er even niet meer over hebben. Praat er gewoon over een maand of 2 voorzichtig weer over, misschien staat hij er dan wel anders in.

 

Ik raakte zwanger van onze eerste op mijn 18de.
Toen onze dochter 4 a 5 was begon ik over een broertje of zusje voor haar dat werd een groot drama.....
Manlief zag het absoluut niet zitten. ....het heeft geduurd tot onze oudste 13 was voordat hij aangaf dat hij toch wel graag nog een kindje zou willen. Ik werd in de eerste ronde meteen zwanger
Nu proberen we dus voor nummer 3

 

Ik begrijp je helemaal. Pas na een jaar heeft mijn man eindelijk ja gezegd en gaan we nu voor eindelijk voor een 2de en zijn we al in rond 9 😔. Eerste duurde ook al zolang, ronde 13 was t raak.
Probeer het hem uit te leggen en er achter te komen waarom hij nog niet wilt en uit leggen waarom jij nu wel graag voor n 2de wilt gaan. Praat er zoveel mogelijk over. We kregen er soms nog wel ruzies over 😏, wat ook niet de bedoeling was. Maar ik begreep niet waarom hij er nog niet klaar voor was. Uiteindelijk gaf hij toe dat hij opzag tegen de drukte die de 2de met zich mee brengt. En dat hij bepaalde dingen niet wilt opgeven zoals zijn sport etc.

 

Tja hier komt echt geen tweede kindje meer.
Eind 2012 bevallen van onze dochter en zij heeft mijn moeder gevoelens goed aangewakkerd en wou dolgraag nog een keer moeder worden.
Januari 2014 bleek ik zwanger te zijn, maar is een miskraam geworden.
In oktober 2014 opnieuw zwanger door de pil heen, maar is ook een miskraam geworden.
Gisteren was de uitgerekende datum van de laatste zwangerschap en vond het wel even moeilijk.

Maar ik wil geen kinderen meer, niet meer de onzekerheid of de zwangerschap zal doorzetten of dat ik weer afscheid moet nemen.

Ik tel mijn zegeningen.

 

Maar misschien ook niet. Je bent eerder snel zwanger geraakt, dat kan heus nog wel eens. Hoe vervelend het ook is, dit is een besluit dat je met zijn tweeën moet nemen. Ik denk dat het beter werkt als je met hem een moment afspreekt wanneer jullie het weer eens bespreken?

 

Gelukkig zitten mijn man en ik redelijk op 1 lijn als het om kinderen gaat.
Onze eerste is geboren in 2012, ik was toen 26..
We hadden een wens om 2 kinderen te krijgen.. En het liefst dicht op elkaar.. In Augustus 2013 werd onze 2e zoon geboren...
Nu staan we op het punt om weer proberen zwanger te worden.. Dus we gaan voor nummer 3!
Ik kan me helemaal voorstellen dat je gefrustreerd bent als de 1 wel een wens heeft en de ander niet..
Maar wat niet is kan nog komen... Succes

 

ik snap je heel goed,
hier ligt het iets anders, wij willen allebei graag een 2e kindje (dochter word 13 augustus 2) maar is niet de goede timing, zijn pas verhuisd en zijn nog redelijk aan het verbouwen/opknappen en ik heb pas een nieuwe baan, dus hebben we samen besloten om er volgend jaar maart weer eens over te praten.. maar maakt het er niet makkelijker op

Misschien is het een idee om er over te praten en te zeggen niet een jaar maar bijv een half jaar of 9 maanden en dan nog eens er over te praten. Je moet wel allebei er voor willen gaan

 

Ik snap je heel goed. Als je het wilt, wil je het meteen! Stel dat het niet lukt. Stel dat je net begint na die laatste goeie eisprong en dan nooit meer zwanger raakt.
Tenminste, die gedachten heb ik. Maar tegelijkertijd is het iets wat ik samen met mn man wil. Dus wil ik het niet zolang hij er nog niet klaar voor is. Ik heb hem er echt bij nodig. Niet alleen voor de conceptie , maar ook een positieve, verliefde vader!

Dus staat er een ticker in mn berichtje. En af en toe kijk ik hoelang ik nog moet wachten voor mn spiraaltje eruit kan. M'n man zag het pas en kreeg meteen bindingsangst, hahaha! Heb hem verzekerd dat als hij er tegen die tijd toch nog niet aan toe is, we gewoon wachten tot het wel zover is.

Ik weet niet hoe dat bij jou vent is, maar voor mijn man geldt, dat als hij het idee heeft dat hij de controle heeft, er veel meer mogelijk is!

 

Ik had ook bij 1,5 jaar ongeveer dat ik graag voor een tweede wilde gaan, mijn man wilde het ook absoluut voorlopig nog niet. Een half jaar later wilde hij toch wel voorzichtig proberen (met het idee dat het nog wel even kon duren) het was meteen raak, jammer genoeg een mk. Toen in maart opnieuw zwanger en een MA die een vervelend staartje kreeg, toen was hij er even klaar mee en moest ik weer 3 maanden wachten, in augustus weer ervoor gegaan en 3x scheepsrecht, afgelopen Mei bevallen van onze tweede dochter. Blijf het thema gewoon eens in de zo veel tijd aansnijden, maar wees niet dwingend, laat hem op zijn tijd tot de conclusie komen dat het best eerder kan dan over 1,5 jaar pas! Sterkte ik weet hoe moeilijk het is om te moeten wachten!

 

Ik sluit me aan bij de eerdere tips; niet te vaak en spreek een datum af waarop je het weer bespreekt. Bij ons was het andersom, mijn man begon vrij snel over nummer 2 en ik zag dat totaal niet zitten. Eerst afgesproken om einde van het jaar het weer te bespreken, toen wilde ik nog steeds niet. Daarna een half jaar later tijdens vakantie en toen toegegeven. Als hij het buiten die afgesproken momenten ook steeds had aangehaald was de sfeer er niet beter op geworden denk ik. Ik voelde me best wel "schuldig" namelijk dat ik niet wilde. Denk dat door het steeds wat te laten rusten het nu ook meer als mijn of onze gezamelijke beslissing voelde ipv die druk voelen dat het moet van de ander of zo.
Inmiddels ben ik alweer bijna 6 maanden zwanger...