Mij maakt het ook HELEMAAL niks uit... maar...... we denken allebei (en meerderen met ons) dat het een jongetje word...
Nou na 3 jongens zou een meisje wel erg leuk zijn maar een jongen is ook goed hoor! Ik zou het wel erg jammer vinden als ik afscheid zou moeten nemen van de roze droom... als het een jongen is dan kan ik nooit lekker met een meid tutten enzo. het gaat mij dus niet echt om het geslacht maar om alles erom heen, de jurkjes enzo.... snappen jullie? Vrijdag had ik mijn 20 weken echo maar meneer of mevrouw gaf zijn of haar geheim mooi niet prijs hahaha volgende week woensdag heb ik een pretecho mét geslachtsbepaling dus hopelijk weten we het dan! Liefs Wendy
Ik heb niet echt een voorkeur, omdat ik geen voor of nadelen zie, en een jongen of een meisje. Maar ik heb deze discussie wel eens met mensen. En dan zeg ik telkens. Als je nou eens van te voren ( dus bij het vrijen) zelf MOEST bepalen of je een jongen of een meid krijgt. Dan kies je uiteindelijk toch een van de twee. want dat kan dan niet anders. Waarom je die keuze dan maakt, maakt dan niet uit, maar een keuze is dan een keuze. En als ik echt van te voren aan moest geven wat het werd dan zou ik denk ik kiezen voor een meid. En de enige reden die ik dan heb, is omdat ik voor 100 % achter de naam van het meisje sta en niet voor 100 % achter de naam van de jongen. Maar ik heb dan dus wel een voorkeur. Maar gelukkig hebben we niets te kiezen, en blijft het voor ons ( dat is iedere voor zich natuurlijk) een grote verrassing.
Toen ik net zwanger was was de wens om een jongen heel sterk... daar ging mijn voorkeur echt naaruit... Tegen de tijd dat het eindelijk zover was dat ik een pretecho liet maken, was ik helemaal om en hoopte ik heel erg dat het een meisje was... Ik wist dat het een jongen was, voelde het vanaf het begin, wist het echt zeker! Maar toen ik de beelden zag, op de echo... van een levend kindje, met alles erop en eraan. Helemaal in orde (voor zover zo te zien) toen interesseerde me het helemaal niks meer, in een klap. En inderdaad, we krijgen een jongen... en ik ben blij (maar dat was ik net zo geweest als het een meisje was geweest achteraf, na het zien van de echo..)
Wij (mijn vriend meer dan ik) hopen op een meisje. Vorige week hadden we een echo, toen ging ze kijken of ze al iets kon zien. Zegt ze nou ik neig naar een meisje, want ik zie een streepje..... maaar als ik zo kijk kan het ook een jongentje zijn. Ik weet het dus niet. Bij de tekst meisje maakte mijn hart even een sprongetje. En bij jongentje Oh ook leuk. Niet dat ik super teleurgesteld zou zijn met een jongentje. Nee zeg net zo lief, maar ik heb wel mijn voorkeur. Maar goed het kind deed de knietjes bij elkaar. Poppetje gezien kassie dicht, jammer de bammer.
Bij mijn eerste zwangerschap had ik totaal geeen voorkeur, vooral omdat het zwanger worden erg moeilijk ging (2jr zonder resultaat aan t klussen geweest) Dus toen ik via hormonen zwanger werd, was mijn enige gedachte: We krijgen een kindje!! Het geslacht maakte me niet uit. Helaas kreeg ik een miskraam, en een half jaar later was ik weer zwanger dit keer spontaan, dus dit was voor mij een wonderkindje ongeacht of het nu een jongentje of een meisje was. (aangezien de gynaecologen er van uit gaan dat ik maar 2 a 3 eisprongen in een jaar aan maak, was dit natuurlijk uniek voor ons) Uit deze zwangerschap komt mijn zoon, een geweldig mooi, lief mannetje waar ik ontzettend trots op ben. Mijn 3e zwangeschap hebben we ook een jaar zonder hulp van het ziekenhuis voor geklust, zonder resultaat en daarna weer in het ziekenhuis beland voor een hormoonbehandeling. Gelukkig de eerste hormoonkuur was het gelijk raak, in het begin had ik nog geen voorkeur, want de angst dat het mis gaat blijft toch in je hoofd. Maar toen ik de 12 weken gepasseerd was, kreeg ik toch wel steeds meer zoiets van: Het zal heeeeeel leuk zijn om naast een zoon een dochter te krijgen. Mijn zoon zei vanaf het begin van de zwangerschap ook dat hij een zusje zou krijgen!! Met 24 week hebben we een pretecho laten maken en daaruit bleek dus dat we een meisje kregen! Ik was sowieso al heel erg blij met de zwangerschap, maar stiekem had ik wel zoiets van WAUW!! En de traantjes waren toen echt ook even daar!! Dus ik dacht ook altijd Nee ik heb geen voorkeur, maar bij Lynn heb ik er wel meer op gehoopt dat zij een meisje was. Maar ik weet wel zeker dat het geen teleurstelling was geworden als bleek dat het jongentje zou zijn geweest. Maar ik voel mij nu wel de koning te rijk dat ik een zoon en een dochter heb!! Groetjes Carry
Mijn "ideaal" beeld was altijd; eerst een jongen en dan een meisje... maar aangezien mn vriend eigenlijk nu nog maar 1 kindje wil hoop ik toch stiekem dat het een meisje wordt.....
Natuurlijk heeft iedereen het standaard cliche gevoel van als het maar gezond is, dan maakt het niet uit. Maar ik ben blij dat ik me niet schuldig hoef te voelen dat we toch een voorkeur hebben, want ik lees toch dat er een heleboel hetzelfde voorkeursgevoel hebben.
Ik had bij de eerste sterk het gevoel dat het een jongen zou worden.. (dat wilde ik ook heel graag) Maar stiekem hoopte ik toch op een meisje... Het bleek dus een meisje te zijn. Nu dacht ik dat het weer een meisje zou zijn, maar het word een jongen!!!! Ik ben er ook superblij mee.... want dat heb ik toch nog mijn knul erbij! En zeg nou zelf.. wat wil je nog meer (buiten het feit dat je hoopt dat ze gezond zijn) Een Jongen en een meisje...heerlijk.. Een echte koningswens! Ik ben de gelukkigste mama op deze aardbol.. En mijn man?? Die vind het ook geweldig.. van allebei 1!!!
Selaam vanaf kleins afaan al wilde ik een jongen. Ik heb geen broer of broertje en wilde dol graag een jongen als ik ooit zwanger zou raken. En toen ik zwanger was ongeveer 5 weken voelde ik van binnen dat het een jongen was en na 2 echo's werd het ook bevestigd. Als het een meisje zou zijn was ik net zo blij. Als het maar gezond ter wereld komt, dat is het allerbelangrijkste maar heb toch een beetje een voorkeur.
Bij de eerste wilde ik graag een meisje, en iedereen zei ook: Jullie krijgen een meisje. Uiteindelijk werd het een jongen. We waren gewoon een soort van verbaasd omdat iedreen zei dat het een meid werd! Maar ik kan je vertellen: als je kindje eenmaal op je buik ligt dan maakt het je echt niks meer uit! Maar nu? Ik denk dat ik gewoon weer een jongen krijg.Kan het me gewoon niet voorstellen, een meisje, MAAR IK WIL ZO GRAAG EEN MEISJE!!!!!!!!
Wij willen niet weten welke geslacht onze baby heeft. Na de MK vorige jaar, zijn wij gewoon blij dat we nu al zover ben. We hebben dus eigenlijk ook geen voorkeur. Soms denken wij, het is wel handig om te weten, maar we dan doen we niet. Als de baby maar gezond is, maakt het ons helemaal niet uit. Groetjes Sally
Ik heb van alles al 'wat' dus het maakt me echt niet uit! Wat ik wel weet is dat jongens makkelijker zijn....... Gr. Cellie.
Hoi Cellie, zijn jongens echt makkelijker? Ik dacht dat jongens over het algemeen drukker waren ... Ik heb bijna alleen ervaring met jongens, dus misschien heb ik nog niet helemaal door hoe dat gaat bij meisjes. Ik geloof dat ik het helemaal verkeerd heb begrepen Misschien wil ik toch wel een jongetje, hi hi. Groetjes, Dominique
Als ik eerlijk ben was mijn zoon wel een makkelijkere baby dan mijn dochter, hij was relaxter en met alles wat hij deed was hij rustiger. Lynn is meer het type kind van "ik wil het en ik wil het NU" Ja zo klein als ze is, als het haar niet aan staat begint ze te gillen!! Ik hoor mezelf ook vaak zeggen: Een echte meid!! Soms zelfs al een kattenkopje, als ze met haar grijphandjes mijn haar pakt en er heeeeel venijnig aan trekt en gaat gillen!! Ik heb door haar nu altijd mijn haar vast, anders zit het met bossen in haar handjes Ik kan er trouwens wel van genieten hoor, dat zij zoooooo anders is als dat Mike was als baby zijnde. Ik vind het geweldig dat zo,n klein mensje al zooooo veel karakter heeft. Het is een lekker pittig ding al zeg ik altijd maar!!! Groetjes Carry
ik ben nu zwanger van de eerste en heb het met mijn vriend er ook al over gehad wat zijn voorkeur was. hij zei ik zou graag 2 kindjes willen eerst een jongen dan een meisje. toen ik hem vroeg waarom zei hij. als ze groot zijn engaan stappen kan hij op zijn kleine zusje passen aaaah wel lief gezegd... ik zou het leuk vinden als ik een meisje kreeg.. lekker prutten.. leuke kleertjes maar als het een beetje op mij zou lijken dan is het ook een beetje een wilde (was ik ook toen ik klein was) en ach ik ben al lang blij als het gezond zou zijn... dat is het aller belangrijkste...
Dat snap ik maar alte goed Dat heb ik ook nml. Want dit zal waarschijnlijk de laatste zijn. Al had mn vriend t n weekie terug over 4 kinderen...