Maakte ons niets uit, maar hebben wel meteen vanaf het begin een voorgevoel gehad over het geslacht. Tijdens de pretecho werd dit bevestigd.
Ik heb een jongen van 6 1/2, een meisje van 5 en nog een jongen van bijna 2 en jongens zijn drukker. Meisjes zijn aanhankelijker en huilen sneller. Nu ben ik er vandaag d.m.v. een echo achtergekomen dat we weer een jongen krijgen dus wordt het nog drukker en vindt ik het wel een beetje sneu voor mijn dochter. Ik ben zelf meer een jongensmoeder heb ik altijd gezegd maar ben wel blij met die ene meid die we hebben. Misschien als ze tieners zijn of ouder dat ze het haar dan mekkelijkemaken en haar beschermen maar ze heeft het nu niet altijd even makkelijk.
Ik wilde altijd een meisje. Als we het wel eens over kinderen hadden dan zag ik ook altijd een meisje voor me. En nu ik zwanger ben maakt het me opeens helemaal niets meer uit! Echt niet, is zo raar Ik heb ook nog helemaal geen voorgevoel maar daar is het ook nog een beetje vroeg voor denk ik
jongen of meisje hmz heb beide, en meide jankers?? nooit iets van gemerkt huilde meestal samen haha , want dave me oudste kon er niet tegen dat als zijn zusje huilde en anders om niet zo en jongens makkelijker? hmz ik vond me dochter makkelijker maar dat verschild natuurlijk per kind Caitlin is ook een super makkelijk meiske heb met me zoon meer moeilijkheden gehad dan met me meiden maar heeft mij nooit uitgemaakt welk watermerkje eronder hing heb trouwens altijd gedacht dat ik een boy's mama zou worden bij de geboorte van ameé verbaasde me het dan ook erg dat het een meidje was liep het zelfde als bij dave en bij caitlin ook gedacht dat het een knultje zou zijn totdat de uitslag van de punctie zei het is een meisje ik lag in een deuk dat je gevoelens je zo voor de gek kunnen houden , meestal zit je toch wel goed met die gedachte's nou ik dus mooi niet zat er 2 maal gigantisch naast maar ben superblij met me knul en meiden en het maakte mij totaal niets uit wat het werdt als het maar gezond was en dat zijn ze alle 3 heb nu 2 moord (soms letterlijk )pubers en een super lief baby poppeke ben een zeer gelukkige mama
Een echte voorkeur had ik niet...maar zag mezelf niet zo lopen tutten met eem meisje... ik ben namelijk helemaal geen tutmoeder die van jurkjes en staartjes houd.... Ik heb vanaf het begin af aan een voorgevoel gehad dat het een jongen was en nu 3 weken geleden is dat 2 keer positief bevestigd...we konden er gewoon niet omheen!!!! Moet wel bekennen dat ik er erg blij me ben dat het een kereltje is
Voorkeur hadden we niet echt. Als het maar.....je weet wel. Mijn voorgevoel was een jongen en had een naam die ik nog steeds helemaal geweldig vindt. Dus helemaal ingesteld op een jongen. Echo 2 keer bevestigt en 10000% zekerheid een meid. Toen gingen de remmen los. Ik ben namelijk wel een Tut Moeder met staartjes jurkjes etc etc. Inmiddels een kast voor jurkjes en roze babykamer. Moet nu bekennen, voorkeur met maar paar % is een meisje. Zal je zien dat onze meid, helemaal niet van Tutten houdt............ gr. cassandra
Ja daarom .... daar zag ik eerst best wel tegen op....maar goed iedereen zei dat dat wel goed ging komen als het wel zo was maar dit was overduidelijk een jongen....
bij de 1e had ik niet echt een voorkeur, vondt het al een groot wonder zwanger te mogen zijn, maar wel was er een klein stukje dat zei het wel leuk te vinden als het een jongen zou worden, maar dat is meer omdat we toen al wisten dat het er als het zo mocht zijn niet bij 1tje zou blijven en het dan leuk zou zijn als de 2e een meidje zou mogen zijn, ik heb het altijd ontzettend leuk gevonden broers boven me te hebben...die passen toch altijd weer op dat kleine zusje zo stelde ik het me eigen altijd een beetje voor gewoon meer kijkend naar mijn eigen thuissituatie...ik heb wat dat betreft ook idd het geluk mogen hebben dat onze koningswens is uitgekomen jongen van 8 en meidje van bijna 6 nu...wat een (als het zover mag komen) 3e zo worden, het zou me echt totaal niets uitmaken, of het nou een jongen of een meid wordt zolang het maar gezond ter wereld komt ben ik al blij....
Bij de eerste maakte het mij niet uit maar voor m'n partner zou ik een jongen wel leuk vinden; en het werd een jongetje. Nu zou ik toch voor mezelf graag een meisje willen dan heb ik het allebei, lijkt me gewoon leuk. Maar toch heeft twee jongens ook wel iets. Ben zelf niet zo'n tutmoeder dus hoop wel als het een meid wordt dat ze net als ik vroeger was wordt. Was alleen maar in paardenstallen te vinden . Ach ja, we zien wel, als het maar gezond is. Silly
ben ook geen tutmoeder en men zei altijd als jij een kleintje krijgt wordt het geboren met gympie's nu is ze inmiddels 5 bijna 6 en tis een echte rauwdouwer....ik heb niks met van die jurkjes met tierelantijntjes, ze heeft echt wel jurkjes hoor, maar leuke spijkerjurkjes, met leuke witte(en ander kleuren) (jaja) gympjes eronder hahahahah maar het enige waar ik lang mee bezig ben geweest om te zorgen dat ze haar strik inhield in der haar dat was niks voor haar, nu eindelijk sinds een jaar is ze eraan gewent en laat ze het eindelijk zitten maar zodra ze thuis is en ze weet dat we niet meer weggaan is dat het 1e wat ze eruit trekt hahahaha
De eerste keer wou ik zoooo graag een meisje en mijn man ook. We wouden vooraf niet weten wat het werd. Alleen mijn gevoel zei voor 99% dat het een worden. Tot de keizersnede dat de baby eruit gehaald werd wist ik dat het een jongen was. De dokter zei: wil je weten wat het is? Ik zie 'm al. Toen zei ik nog : ja, u zegt het al! ik zie 'm al! Een jongen. Nee , zei hij een piepklein meisje. We wisten niet wat ons overkwam. Het zou toch een JONGEN zijn??? wat een vergissing zeg,ons gevoel was dus echt helemaal verkeerd. En nu? Mijn man wil alleen meiden. Mij maakt het echt HELEMAAL niks uit en dat meen ik oprecht. Een meisje vind ik geweldig maar een jongen wil ook ook graag hebben, dan hebben we van beiden wat zeg maar. Ik heb geen voorkeur.
ik heb een zoontje en ik zou nu best een meisje willen. we zullen zien met de pretecho wat het wordt!
ik heb al een jongen en een meisje, het maakt me niet zoveel uit nu. soms denk ik het word een meid, en een andere keer denk ik weer een jongen. we zullen wel zien, het word vanzelf wel een keer bekend.
Had ook geen voorkeur, we hebben er lang over gedaan om zwanger te worden, dus net zoals natasja al zei, ik wilde gewoon graag een baby, en toen hij eenmaal in mijn buik zat was het enigste waar ik aan dacht , als het maar goed gaat en gezond is. We hebben een gezonde zoon, kan me niet voorstellen dat ik met een meisje blijer zou zijn geweest. (ook niet minder blij hoor )
Hoewel ik vroeger altijd een jongensmoeder wilde worden..lekker ravotten enzo.. heb ik nu heel sterk het gevoel dat het een meisje wordt. Ik vind het nu dan ook heel lastig om in jongenstermen te gaan denken. Een naam voor een jongen kan ik namelijk maar moeilijk verzinnen, terwijl ik het voor een meisje direct al had. Maar het maakt mij helemaal niet uit hoor. Ben afgelopen zaterdag tante geworden van een prachtig ventje, dus als dezelfde genen aan mij doorgespeeld worden en ik krijg ook zo'n mooie en gezonde kerel, dan teken ik ervoor!