Ik wilde een groot gezin maar het tegendeel is waar. Ik ben een echt klein gezin, m'n meiske en ik met zn tweetjes.
k Zou graag 3 kinderen willen, geen idee waarom maar t lijkt me fantastisch... Mn vriend vindt eigenlijk 1 wel genoeg... Maarrrr... Inmiddels vindt hij t wel heeeuuul erg leuk en denkt ie dat er over n jaar of wat (hoop niet teveel) nog n 2e mag komen.. Mits alles meezit natuurlijk... k Kom uit n `normaal` gezin... Alhoewel... k Ben opgegroeid met 1 broertje... Uiteindelijk is gebleken dat k n andere vader heb (hadden ze niet echt vroeg verteld) en bij mn echte vader heb k nog n zusje en n broertje... Maar die ken k niet...
Ik riep altijd dat ik 2, 3 of 4 kinderen wilde. Mijn man had er al twee toen we elkaar ontmoetten, dus die wilde het bij 2 houden. Dat vond ik wel prima, we hebben namelijk een aardige kans dat zijn kids er straks voor gaan kiezen hier te komen wonen. En na afgelopen jaar, met 3 miskramen, was deze zwangerschap de eerste tijd erg spannend, dus zoveel stress ga ik mezelf echt niet nog eens aandoen 't Is goed zo, we zijn straks compleet
Wij zitten hier met 4 kids straks, in een veeeeeeel kleiner huis, (woonkamer 32m2 en 4 slaapkamers, waarvan de kleinste echt enkel voldoende is als babykamer: 2 bij 3 meter). Dusseh: kan allemaal hardstikke prima in zo'n huis als dat van jullie, zou ik denken!
Idd, hier maar 3 officiële slaapkamers, maar wij redden ons straks ook met 3 kids.. Hier nu 3 kids en waarschijnlijk blijft het daarbij omdat dit ook mijn 3e keizersnede wordt. Ik zou wel nog eentje erbij willen ooit, maar dat gaat dus niet gebeuren. Ben zo ook heel tevreden uiteraard, dus geen klagen. Meer dan 4 zou ik niet willen, omdat ik wel iedereen voldoende persoonlijke aandacht wil kunnen blijven geven en ik een eigen plekje vanaf de pubertijd ook heel belangrijk vind. Zelf was ik ook graag alleen en ik wil dat die mogelijkheid er wel is voor de kids.
Ik vind een gezin met drie kinderen wel gezellig. Of dat in het echt ook zo is weet ik niet natuurlijk . Maar het lijkt me wel gezellig. Vooralsnog ben ik heel dankbaar en gezegend met een eerste zwangerschap. Ik bekijk het wel met de tijd. Maar als het mogelijk is, dan zou ik drie kindjes niet uitsluiten.
Ik zou heel graag nog een kindje willen als dit mogelijk is. Ik ben dolgelukkig met m'n 2 zoontjes maar we zijn nog niet compleet.. Vriend is enigst kind en wilde er zelf ook maar 1 maar nu wil wil hij zelfs ook een derde! wel pas over een jaar of 3, 4 en als alles goed blijft gaan.
twee kids lijkt me ideaal. Ook financieel kunnen we dat prima aan. Niet teveel leeftijdverschil ertussen zodat ze ook nog iets aan elkaar hebben. Eén kind vind ik alijd een beetje sneu. Toen ik een kind was vond ik enigste kinderen ook altijd zielig en ook een beetje apart, op de een of anderen manier gedroegen ze zich een beetje weird. Je kon het merken. Ik denk dat ze echt iets missen ook sociaal gezien, zonder broertje of zusje . Alleen op vakantie met je ouders lijkt me ook echt niks hoor. Nee, voor mijn gevoel klopt het niet, één kindje. Hier kiezen we of voor 0 of voor 2 (Als het ons gegund is natuurlijk)
Ik wil graag een klein gezin. Ikzelf heb 3 broers, 1 zus, een halfbroer en een stiefbroertje en wij totaal niet close met elkaar. De enige waar ik redelijk veel mee om ga, en goed kan hebben, is maar 1 van mijn broers. Niemand kan goed met elkaar overweg en als we allemaal samen zijn is er altijd ruzie en dat vind ik zo jammer! Mijn vriend wil ook een klein gezin. We houden het eerst bij 1 kindje, kijken wel hoe dat verloopt. Begint het te kriebelen voor een tweede, prima. Denk niet dat we bewust gaan kiezen voor een derde, maar als die er komt is die zeer welkom natuurlijk.
Ik wil het liefst een groot gezin, minstens 3 kinderen. Maarja je hebt niet altijd iets te willen, dus het is afwachten.
Anders praat je ouders van 1 kind een schuld gevoel aan Wat als ze een kind krijgen, en zwanger worden daarna niet meer lukt ? Ik denk dat het aan de ouders zelf ligt of een kind iets mist of niet. Mijn tante kreeg door middel van IVF een zoontje, en daarna lukte het helaas niet meer. Nou ik heb een super lief sociaal neefje van 19 en hij heeft absoluut niks gemist in zijn leven.
Als ik het helemaal zelf voor het kiezen had zou ik graag 3 kinderen willen. Maar goed, of dat financieel haalbaar is weet ik niet. Denk bijv. aan de kinderopvangkosten, ook past mijn moeder 2 dgn in de week op, en dat moet wel kunnen. Wij zijn wel heel erg van de dagjes weg, ergens lunchen, lekker winkelen, op vakantie. En ik weet niet of ik dat allemaal zou willen laten ervoor. Dat er een 2e komt is wel zeker, maar nu nog niet. En daarna zien we wel
Ik hoopte altijd 4 kinderen te mogen krijgen. Mijn man vond 2 kinderen genoeg maar wist van mijn wens na een tijdje wilde hij ineens toch. Maar het blijft bij 3. Ik heb me hier bij neergelegd want echt handig is het niet met 4. We moeten dan 2 nieuwe auto's kopen, de meiden moeten dan een kamer delen. Buiten dat denk ik dat het dan echt te druk wordt. Zelf werk ik 20 uur en ren me daarnaast rot naar sportclubs en vriendjes. Ook kunnen we nu nog een hoop leuke dingen doen en geven en dat vind ik ook erg belangrijk. Ik ben er dit jaar achter gekomen dat het een stuk lastiger is om op vliegvakantie te gaan nu de jongste 3 is. Er zijn bijv. Maar weinig hotels waar je een 5 persoons kamer hebt laat staan voor 6. Inmiddels is de jongste op een leeftijd dat ze zelfstandiger wordt en ik moet zeggen dat ik dat ook wel prettig vind. De vorige keren was ik nu al bevallen van een volgend kindje, in mijn hoofd is de grens dus al voorbij. Ik ben super gelukkig met mijn zoon en twee meiden!!
Ik wilde altijd maar 2 kinderen, maar na nummer 2 begon het toch weer te kriebelen.... Dus nu heb ik er 3 (13, 6 en 6 maanden). De oudste is uit een vorige relatie en heeft bij ons dus een zusje en een broertje en bij zijn vader ooj nog 2 zusjes. Hij woont sinds vorig jaar bij zijn vader (wilde hij zelf), dus ik heb om de 14 dagen (en in de vakanties) een gezin met 3 kinderen en de rest van de tijd 2. Als ik jonger was geweest en het fysiek had gekund dan had ik nog wel over een 4e willen denken, maar nu is het goed zoals het is!
Mijn gezin is groot genoeg De 2ling was al een grote verrassing maar des ondanks niet minder gewenst! We zijn compleet! De oudst emeiden spelen vaak met elkaar en w.s. de jongste 2 ook... Ach we zullen het allemaal wel zien. Nu in iedergeval heerlijk genieten!
Ik wilde ook altijd graag een groot gezin, maar sommige dingen zijn wat anders gelopen dan verwacht dus houden we het bij onze 2 prachtige kindjes. Door herhaalde miskramen, huilbaby en het feit dat ik emotioneel (hormonen) erg slecht reageer op zwangerschap laten we het hierbij. Plus het feit dat ik het allemaal duur zat vind zo
wij wilde 3 kinderen. maar nu hebben we besloten het bij 2 kindjes te laten. dit om lichamelijke redenen. een 3e zwangerschap zou te veel risico's hebben. en daarbij kunnen we onze 2 kindjes alles bieden wat ze nodig hebben en twijfelen we of we dat met 3 ook zouden kunnen. we hebben nu ook wel het gevoel dat ons gezin compleet is