Hé dames, Ik zat te twijfelen of ik dit topic hier kon plaatsen, of onder bevalling. Ik hoor het wel als het niet goed staat. Het zit zo. 31 mei ben ik uitgerekend. Toen wij wisten dat ik zwanger was, hebben we contact gehad met mijn ouders of zij op onze kleine wilde passen als het zover was. Natuurlijk, was geen probleem. Nu deelden ze vorige maand mee dat ze het weekend van hemelvaart weg gaan, een lang weekend dus. Wij zaten allebei zo: Dat is circa 2 weken voor mijn uitgerekende datum. De kans dat ik in dat weekend beval is gewoon aanwezig. Bij onze 1e ben ik ook met 38 weken bevallen, ik weet het, het is geen garantie ofzo maar het risico is er. Nu wonen wij hier nog niet zo lang, en de enige die wij goed kennen zijn mijn ouders. Ik heb wel familie maar die zijn niet echt betrouwbaar te noemen. Mijn broertje van 22 heeft een vriendinnetje van 16. Lieve mensen hoor, maar voor een paar uurtjes oppas, niet voor zoiets. Het is toch behoorlijk ingrijpend, ook voor Nathan. Mijn schoonfamilie en vrienden wonen 2 uur verderop. Maar ik ben zo boos, nog steeds. Heb het er al vaak met hun over gehad en ze snappen het echt niet. Hoe vaak bevalt je dochter? Hoe ontzettend veel moeite is het? Het zijn die 5 weken waar ik om vraag om stand by te staan. Ik verwacht echt niet dat ze aan de telefoon gekluisterd zitten. Verder ben ik ook heel erg teleurgesteld, het voelt echt als teveel moeite. Heb vanavond mijn gevoel duidelijk gemaakt, en het enige wat ik te horen krijg is 'Als het mooi weer is, dan gaan wij weg' ' Het komt vast wel goed, je regelt wel wat tegen die tijd' ' Wat verwacht je dan van ons? Dat wij continu thuis zitten' Ik heb het 100 keer uitgelegd, hoe het voor mij voelt, hoe het overkomt en wat voor een probleem dit met zich mee brengt. Daarnaast ben ik geneigd om helemaal geen contact meer met ze te hebben, even er over nadenken wat onze relatie nou werkelijk betekend. Wij hebben trouwens in die 2.5 jaar tijd dat de kleine er is, 2 x gevraagd of ze willen oppassen. Wij zijn graag onafhankelijk en ik wil mijn ouders niet te vaak lastig vallen, maar nu.... Nu heb ik eigelijk helemaal geen behoefte meer aan mijn ouders, als dit teveel moeite voor ze is dan hoeft het van mij niet Lang verhaal trouwens, sorry...
Lieve schat, als je je verhaal nu nog een keer leest....is het dan echt zo erg? De kans is natuurlijk altijd aanwezig, maar nog klein. Bovendien kan je ze bellen en kunnen ze dan daarna komen. Ze zijn tenslotte maar 4 dagen weg. Daarbij is het je 2e kindje, niet je 1e, dat scheelt toch ook wel voor je ouder. Ik begrijp wel dat je je alleen voelt hoor, maar ik denk dat dat de intentie niet is van je ouders. Je kunt, naar mijn idee, ook niet van mensen vragen om 5 weken lang standby te staan. Behalve natuurlijk als ze 2 of 3 weken in die tijd op vakantie gaan. Maar het gaat alleen om een lang weekend. Wil je mede daarom je relatie 'verbreken?'. Ik denk dat je eens in gesprek met ze moet gaan. Niet over hemelvaart, maar over jullie relatie in het algemeen. Succes!
Nou ik vind het nog steeds erg, en ik ben er al een maand over aan het nadenken. Ze gaan naar het zuiden van duitsland, dus helaas is dat 6 uur rijden. En niet de relatie verbreken, maar er even goed over nadenken. Even een time out. Dit is trouwens niet het eerste wat in voorvalt hoor, helaas is er meer gebeurd vooraf. Ik probeer al een maand lang mijn ( onze ) gevoelens er over duidelijk te maken maar ik krijg er totaal geen reactie op. Vanavond was de druppel een beetje, ze wimpelen het af. Ook als ik zeg dat het mij erg kwetst. Daarbij komt dus dat we op dit moment niet hebben die op onze andere zoon kan passen mocht ik bevallen, en dat is ruk.
Ik snap je wel hoor. Ik zou er ook niet gerust op zijn. ik bedoel het kan zomaar ineens beginnen en dan dan zit je met een kindje dat oppas nodig heeft en dan?? Ik zou het sowiezo verschrikkelijk vinden dat je bevalt en je ouders zijn er niet. Die wil je er op zo'n moment toch graag bij hebben.
Dat snap ik....ik had ook het vermoeden dat er wel meer is gebeurd. Wellicht kiezen zij een andere manier van leven dan jij. Er zitten altijd 2 kanten aan een verhaal. Maar leuk voor jou is het niet natuurlijk. Wat je ook kunt doen is de eer aan jezelf houden en je zoontje bij je schoonfamilie brengen of hen dat weekend standby laten staan. 2 uur is toch weer minder lang dan 6. Nog extremer: je kunt ook gewoon bevallen en het ze niet melden (buiten het weekend van je ouders om). Ze komen er dan vanzelf wel achter en misschien dat ze dan eens nadenken over waarom je ze niet hebt gebeld. Daarnaast voelen ze zich misschien niet verantwoordelijk over het oppassen op jouw zoontje en vinden ze dat je dat voor een weekend ook wel met iemand anders kan regelen. Wat is belangrijker? Dat zij er zijn voor jou of dat ze op je zoontje kunnen passen? Ik bedoel alleen maar, zij hebben ook redenen waarom ze bepaalde beslissingen nemen. Misschien moet je ze eens een brief schrijven met gerichte vragen waar je graag antwoord op wilt. Ik vind het nogmaals heel vervelend voor je hoor, maar ik denk ook dat je je drukker maakt dan nodig is.
Doosje77, dat is nou volgens mij ook juist het probleem, dat ze oppas nodig hebben en eigenlijk alleen haar ouders hebben. Dus ze moeten het wel laten weten als de bevalling begint, anders kunnen haar ouders ook niet oppassen natuurlijk. Of bedoelde je het anders? Aszz, ik dat andere topic een tijdje terug had ik ook al aangegeven hoe ik erover dacht, ik vind het echt belachelijk! Inderdaad, hoe vaak beval je nou, en je bent toch hun kind! Je wil toch graag voor je kind klaarstaan?! Ik zou ook behoorlijk boos zijn als mijn ouders dit zouden flikken. Vooral omdat ze eerder hebben aangegeven dat ze dan wel wilden oppassen. Mijn ouders hebben wel iets anders geflikt tijdens mijn zwangerschap waar ik niet zo blij mee ben, maar vanwege de zwangerschap en bevalling hebben we het er daar nog niet over gehad, mijn ouders denken dat alles wel weer goed zit. Maar vanwege de zwangerschap en bevalling wil ik nog even geen (eventuele) ruzie krijgen (mochten ze er niet goed op reageren op wat wij te vertellen hebben). Ik zou het voorlopig ook maar een beetje laten en iets anders regelen voor dat ene weekend. Ik weet niet hoe de band met je schoonouders is, misschien kan Nathan dat weekend bij hun slapen, of kunnen je schoonouders bij jullie komen? Maar als het op 2 uur rijden is en je belt zodra de bevalling begint, ben je waarschijnlijk ook nog wel op tijd (al vind ik 2 uur wel lang persoonlijk, omdat het bij Eva ook vrij snel ging allemaal). Maar goed, inderdaad beter dan 6 uur bij jullie vandaan. En had je op het kdv al gevraagd of iemand misschien kan inspringen? Voor dat weekend dat je ouders weg zijn? Succes! Ik snap heel goed dat je je er zo onder voelt....
Nou ik vind het wel flauw van je ouders hoor! Mijn schoonouders zijn trouwens ook in de periode weg dat ik moet bevallen, maar dat is nou eenmaal in de zomervakantie en dat wist ik ook van tevoren. Gelukkig hebben wij wel iemand die kan oppassen, maar wanneer dit niet zo zou zijn en diegene zou opeens komen vertellen dat ze in die periode er even op uit gaat zou ik not amused zijn. Mijn eigen ouders wonen op anderhalf uur rijden afstand (en dus ook weer anderhalf uur terug) en mijn dochter komt daar heel weinig dus kent ze ook niet goed. Zou absoluut niet zien zitten om haar daar naartoe te brengen. Vind het redelijk vreemd van je ouders dat ze perse in die periode naar zuid-duitsland moeten, ze hadden op zijn minst 2 weken voor en 2 weken na je uitgerekende datum in de buurt kunnen blijven.
Ik zou daar ook erg veel moeite mee hebben!!! Kijk..dat ze niet 10 weken voor de bevalling naast de telefoon gaan zitten is voor te stellen maar als ze dit met jou afspreken moeten ze die 5 weken wel gewoon beschikbaar zijn. Ze kunnen toch ook bewijs van spreken dichter bij huis een weekend weg? Uurtje of 2....ik vind t wel erg lullig overkomen...
Tnx Schoonouders is de relatie niet zo bar goed mee, maar die staan wel voor ons klaar, ook al is het midden in de nacht. Iets wat ik heel erg waardeer. Mijn schoonmoeder komt dan waarschijnlijk dat weekend, maar ze hebben zelf ook 2 kleine kinderen en ik weet hoe dat gaat. Mijn man heeft dat liever ook niet, die zijn zo ontzettend druk en hebben zich eigelijk nooit aan onze 'wensen' gehouden tijdens het sporadisch oppassen op Nathan, maar dat is een heeeeeel ander verhaal. Weet je, oppervlakkig is de relatie wel goed met mijn ouders. Ik ga regelmatig een bakje koffie doen, vind het erg fijn dat ik dichter bij mijn ouders woon. Maar als het er op aan komt, als er écht iets is dan wordt het erg moeilijk. Sowieso zou ik graag zien dat ze wat spontaner zijn, laatst stelde ik mijn moeder voor om eens gezellig met z'n 2en naar een beauty farm te gaan, nou daar wordt zoooo moeilijk over gedaan. Want ja, dan moet ze wel een dag vrij nemen, en het kost geld ( poen zat hoor ) en ga zo maar door. Dat kwetst mij erg, heb het gevoel dat het echt allemaal teveel moeite is...Maar goed, zo zijn ze blijkbaar nu eenmaal. Baal er gewoon van dat er nu zo'n gezeik is over ( voor ons tenminste ) zoiets belangrijks als de bevalling. Ach, ik ga er nog maar eens een paar nachtjes over slapen. Even die hormonen tot rust laten komen Het liefst zou ik ze nu helemaal niet bellen als ik moet bevallen, gewoon als in Lekker PUH
Ik vind het ook wel raar van je ouders. Ik beval in de zomer, en mijn ouders en schoonouders (zelfs mijn broers en aanhang) gaan rond deze tijd niet met vakantie. Ze hoeven bij ons niet op te passen, maar willen er gewoon snel bij zijn als ik bevallen ben.
Misschien dat je eerste kindje wel mee kan met je ouders. Beval je niet dan hebben jullie een lekker rustig weekendje gehad en beval je wel nou dan is het helemaal heerlijk. Anders misschien een van je buren die kan oppassen als het zo zou zijn dat je gaat bevallen.
Nou die gaat echt niet met mijn ouders mee Als ik beval dan wil ik de kleine er zsm bij hebben. Lekker met z'n 4en genieten. Het gaat echt om het bevallen gedeelte. En ik heb altijd al een lekker rustig weekend, zou niet zonder ons manneke kunnen hoor 1 heel lang weekend Buren kennen wij nog niet zo goed ( of eigenlijk amper ) want we wonen hier net. Nu zit er wel een gastouder achter die Nathan al een beeeeetje kent, en waar hij samen met zijn broertje per september heen gaat. Maar goed, om die midden in de nacht wakker te bellen Nu gaan we proberen iets te regelen met mijn schoonmoeder. Dat die dan alleen hier heen komt als ik beval. Maar er moeten eerst duidelijk afspraken gemaakt worden. Daarnaast heb ik besloten, na een nachtje slapen, om even geen contact met mijn ouders te zoeken. Ik laat het even rusten, heb ook even helemaal geen behoefte aan contact. Misschien moet ik maar accepteren dat ze zo zijn, maar dat betekend dat onze relatie ook anders wordt. Als zij niet willen investeren, dan ga ik er ook geen energie meer insteken. Ik wil geen ruzie, maar dan het maar op een laag pitje zetten.
Lijkt me een goede beslissing Aszz...wellicht dat je ze even wakker kunt schudden. Uiteindelijk gaat het ook om jouw geluk en pas daarna om die van hen. Heel veel succes meid!! N.b.: je zal natuurlijk net zien dat je in dat weekend gaat bevallen hihi
Hahaha stiekem hoop ik ook wel een beetje dat ik dan kan bevallen, en dat ze zich maar de rest van hun leven schuldig gaan voelen wehehehe. Eigenlijk wil ik helemaal niet meer dat ik ze bel als ik beval, maar goed... heb weinig keus ( helaas ).
Ja het is dan lastig. Kan wel begrijpen dat je je 1e er gelijk of heel snel bij wilt hebben. Om heel eerlijk te zijn snap ik je ouder eigenlijk ook niet. Mijn schoonouders die gaan niet eens in mei of juni op vakantie. Terwijl ze dat altijd rond die tijd doen. Nee ze willen gelijk bij hun kleinkind kunnen gaan kijken. Terwijl het niet hun 1e kleinkind is maar dat wel de eerste van hun zoon. Heb je niet tegen je ouders gezegd joh luister eens jullie zouden toch op (weet even de naam van je kindje niet meer) passen als ik zou gaan bevallen. Je weet ook dat ik net als hij de 1e eerder kan bevallen............... En idd zou ook even niets van me laten horen. Hoeft niet zo nodig ruzie te zijn maar idd even wakker schudden dat je het niet zo leuk vindt dat ze dit nu zo gaan doen.
Trouwens wat ik me net zit te bedenken. Stel je voor dat je dat weekend bevalt...... Ik zou ze dan echt pas bellen als je weet dat ze weer thuis zijn dat je een paar dagen daarvoor bent bevallen. tja ze waren dan toch een weekendje weg. Hadden ze maar thuis moeten blijven ............... O ik ben misschien wel erg gemeen. Sorry
Hey Aszz, Ik snap heel goed dat dit erg moeilijk voor jou is. Naar mijn idee vraag je helemaal niet zo veel van je ouders, wat zijn nu 5 weken in het jaar, ze kunnen ook wel een ander weekendje weg, toch... Ik zou het heel erg vinden als mijn ouders zoiets zouden doen! Ik weet ook niet zo goed wat de oplossing zou kunnen zijn. Hebben jullie misschien goede vrienden in de buurt wonen waar je de kleine naartoe kunt brengen. Ik zou bijna zeggen, breng hem maar naar mij maar ja dat is natuurlijk ook niet de oplossing. Heel veel succes ermee!
Hallo, Wat vervelend dat je ouders niet in willen zien dat jij je gekwetst voelt en dat ze niet lijken te luisteren naar jouw gevoelens. Je bent toch hun kind! Ik vind dit zo moeilijk te begrijpen, waarom kiezen ze nu net voor dat weekend? Het jaar heeft zoveel weekenden. Ik vind het triest dat ze zo weinig moeite doen voor hun dochter. En het maakt toch niet uit of het je 1e of 2e kindje is (even inhakend op een va de reacties hier, ben even vergeten wie dit noemde) Zijn toch allebei belangrijk en als jij steun nodig hebt, dan is het toch helemaal niet teveel gevraagd. Mijn moeder vind mijn 2e zwangerschap nét zo mooi en spannend als de 1e. Het is toch niet zo dat het nieuwtje er vanaf is als het al eens eerder is gebeurd? Lijkt een beetje op iets wat ik laatst van een ennisje hoorde. Zij was bevallen van de 2e en er kwam nauwelijks kraamvisite, terwijl bij de eerste de beschuiten met muisjes niet aan te slepen waren. Maar goed meid. Ik wild eje ven laten weten dat ik met je meevoel en dat ik hoop dat je uiteindelijk een goede oplossing vindt en dat je ouders in de toekomst begripvoller en liever voor je zullen zijn. Ik heb dit allemaal meer met mijn schoonouders. Daar kan ik een heel topic over volschrijven. Succes meid. (ps geen lieve, betrouwbare buren of vrienden in de omgeving?)