Nee wij weten het niet...en hoeven het nog niet te weten. Klink misschien raar...maar ik vind het nu onbelangrijk. Kind moet groeien en het liefst gezond zijn...de rest zien we wel als het geboren is. De redenen om te weten wat het is vind ik ook steeds stommer worden. Voorbereiding snap ik nog wel een beetje..maar weetje de echoscopist kan het ook fout hebben...en dan? Sommige willen het weten voor de binding? ? als je het geslacht wil weten om een band met je kind te kunnen hebben waar ben je mee bezig, van te voren weet je dat er twee "smaken" zijn ...ik zeg 50/50
Ik kan me zo voorstellen dat dat voor sommigen wel zo werkt. Een vriendin van mij, zwanger én een ziekte die lichamelijke klachten geeft, heeft lang gedacht dat 'haar lichaam' het toch niet zou kunnen. Met 20 weken heeft de gyn haar verteld dat ze een zoon kreeg en dat alles goed ging en dat ze bewust moest gaan genieten... voor haar heeft dat erg geholpen. Pas toen is ze gaan genieten van haar zwangerschap. Pas toen is ze gaan denken wat ze allemaal moest hebben voor de uitzet etc. (Ze had nog niets maar dan ook niets zelf gekocht... opdracht van de gyn was eerst rompers shoppen én een knuffel!) voor haar was het dus wél heel goed.
Ik weet het vanaf 17 weken. Ik wou het de vorige keer ook weten, vind het gewoon een leuk idee om te weten wat er in me rond trappelt. Het maakte me verder helemaal niets uit of het een jongen of meisje zou zijn, ik ben gewoon te nieuwsgierig om te wachten.
Bedankt voor al jullie reacties! Met bijna 200 stemmen kun je wel stellen dat dit toch inmiddels wel een representatief resultaat is. Driekwart wil vooraf het geslacht weten en iets minder dan een kwart wil het niet weten. Mijn gevoel klopt dan dus wel, dat het lijkt alsof de meeste mensen het vooraf willen weten. En dat weten fabrikanten blijkbaar ook, als je ziet hoe moeilijk het is om neutrale babyspulletjes te kopen. Ik vind het zelf ook heel verleidelijk omdat ik wel heel benieuwd ben, maar de voors- en tegens staan wel duidelijk in alle reacties.