Hoi allemaal, Ben nu bijna 12 weken zwanger en heb me vandaag voor het eerst ziek moeten melden omdat ik me echt beroerd voelde. Zit al een paar dagen aardig in een dip. Zijn er meer mensen die het volgende herkennen?: - Je slecht voelen omdat je je ziek hebt gemeld: je weet ergens dat t verstandig is je ziek te melden als je t niet meer trekt maar voelt je toch slecht want: als ik alles op alles had gezet had ik misschien toch wel kunnen gaan werken. - T idee hebben dat de omgeving vindt dat je je aanstelt terwijl je zo min mogelijk probeert te laten merken dat je je niet goed voelt - Je slecht voelen omdat je af en toe t misselijk, duizelig en beroerd voelen zat bent, zou wel n uurtje weer niet zwanger willen zijn - je gewoon 'anders' voelen, trager, stiller, soms voel je je even niet meer 'jezelf' - Je ongezellig voelen omdat je zo vaak vroeg naar bed gaat terwijl manlief nog graag samen wat leuks wil kijken op tv - Vroeg vertrekken op verjaardagen of toch blijven zitten en half zitten slapen - je lelijk voelen door hier en daar opeens weer n puistje of kringen onder je ogen - je elke dag voor nemen om die lekkere pasta of lasagne klaar te maken waar manlief van houdt maar elke keer toch weer wat anders verzinnen omdat alleen de gedachte aan pasta je al beroerd maakt - je slecht voelen omdat er minder uit je handen voortkomt dan normaal, je werkt minder hard - veel dingen vergeten, en op het laatste nippertje er nog achter komen: het lijkt of de mensen om je heen steeds een stap verder zijn dan jij Mensen om je heen zeggen: je moet ervan genieten, geniet ervan dat je wat minder mag en moet doen, je doet het voor de baby. Helaas lukt me dat de laatste paar dagen echt niet meer. Schattige babyfoto's op internet opzoeken en opzoeken hoe de baby zich deze week ontwikkeld heeft helpt vaak een beetje Zijn er meer die hier last van hebben? Wat zijn goede trucs om weer n beetje uit de dip te komen? Gaat dit over als je verder in de zwangerschap bent?
een aantal van de punten die je opnoemt zijn zeker herkenbaar, en of het overgaat valt niet te voorspellen want iedereen is uniek. Bij mij is het vanaf begin tot en met heden niet altijd even makkelijk geweest, voel me nog steeds best eens depressief en twijfel zelf of ik niet tegen een prenatale depressie aan zit...maar ik heb al eerder een depressie gehad en helaas is het beoorlijk erfelijk in mijn geval, want een aantal familieleden hebben er ook last van (gehad). Als dit het geval is heb je veel meer kans om als zwangere in een pre of post natale depressie te raken. Let gewoon goed op jezelf, praat erover met je partner een goede vriendin of familie. Mocht het nu langer aanduren, en je depressieve gevoel aan blijven houden is het niet onverstandig om er eens met je huisarts over te praten. Die kan je doorsturen naar een therapeut indien nodig. Ook kan het zijn dat je te weinig vitaminen binnen krijgt, laat je bloed dus prikken op vitaminen en ijzer enzo want dat kan behoorlijk wat effect hebben. Sterkte in ieder geval en probeer ene beetje te genieten van de kleine dingen!
Zóóó herkenbaar. Ik had het afgelopen week. Inmiddels ben ik ruim 36 weken zwanger. Ik voelde de baby niet goed, ctg gehad en toen kreeg ik ineens de griep mét koorts. Maandag hele dag in bed gelegen, zoon was toen gelukkig naar het kdv. Gister afspraak bij de vk. Verliep zeer rommelig door een vreemde stagiaire. Ik was zo chagrijnig! pff..Gisteravond barstte voor mij de bom. Ik kón niet meer. Mijn man moest het ontgelden, dat arme ding maar goed, na een lange emotionele avond heb ik goed kunnen slapen en ben ik mijn dipje kwijt. Je moet er echt even doorheen en dan komt het echt wel goed. Geloof me..
Hier is dat ook herkenbaar.. Had het ook precies toen ik 12 weken was!! Tussen de 12 en 14. Het schijnt redelijk vaak voor te komen, heb van meerdere mensen gehoord dat zij het ook hadden.. Bij mij heeft het heel even geduurd en toen was het weer over. Ik wilde zelfs niet eens meer opstaan, liefst de hele dag in bed liggen. Maar geloof me meid, het gaat over
Ik ben nog net geen 8 weken en voel me ook zo depressief zou t liefst me ook ziek melden omdat ik alleen maar zou willen slapen zodat ik niet hoef na te denken. Pfff