24mei 2008. Situatie schets. Ik lig in de ambulance met spoed afgevoerd in de weeen. Maik heeft in zijn vrucht water gepoept. Mijn (nu) man zit voorin 7 kleuren te po**** . We rijden met dik 160 a 180 over de snel weg. (Ik denk ik ga dood! Heb altijd geroepen ik ga niet zwanger trouwen) Waarop ik naar voren heb gegild. Schat!! Puf, Puf Als ik dit over leef! Puf, kreun dik in de weeen. WIL JE DAN MET ME TROUWEN! Waar op hij zij. Als wij het overleven graag, Ja Toch lief he?? Ben op 25mei 2008 bevallen van een zoon en op 25mei 2009 getrouwd. Liefs Janna
Naar mijn mening zijn er veel te veel mensen die veel te veel tijd en geld steken in de trouwdag en veel te veel waarde hechten aan alle (cultuurgebonden) overgecommercialiseerde tradities daaromheen, terwijl dan alles pas begint. Het huwelijk is zoveel meer dan alleen die ene dag.. En als ik sommige verhalen hier lees over zogenaamde 'romantiek'.. nee dat is echt niets voor mij. Voor mij zit romantiek 'm in hele andere dingen en niet in gemaakte momenten als overnachtingen in kastelen en kaarslicht. Gelukkig denkt mijn man er hetzelfde over. We hebben meer dan genoeg romantiek in onze relatie, maar hebben gewoon een andere mening over wat romantisch is en wat niet.
ja je kunt trouwen en over de top trouwen! Onze bruiloft kostte ook veel geld, zon 10.000 euro en dan hebben we niet eens zulke heel gekke dingen gedaan, maar het was wel een heel speciale dag waar we nog vaak aan terug denken. En over romantisch : ik vond het wel erg mooi en als mijn man het tussen neus en lippen door had gevraagd had ik vast ook wel ja gezegt,maar het toch wel jammer gevonden, hij heeft nu echt "moeite" gedaan om me te verassen en dat vond ik toch wel erg leuk en lief
Aan trouwen hechten we sowieso geen waarde. Het is leuk zo'n dag, met een mooie jurk aan enz. En het is later makkelijk met dingen regelen. Hoe het erna zou moeten? Nou net gewoon, zoals daarvoor Ik ben ook niet echt romantisch. Voor mij is romantisch al: Met een bak chips, kaarsjes aan en dan weet ik veel Harry Potter kijken hihi.
toen ik onze mooie dochter net op mn buik had liggen na de bevalling. toen vroeg hij aan mij. wil je met me trouwen en mijn vrouw worden
21 mei 2008 was het bij mij zover, ik stond in de woonkamer komt mn vriend eraan pakt ie me beet, hij: liefje, wil je met me trouwen? ik: ja natuurlijk!!!!!!!!!!! ik: euhhm zou je niet eens op je knieen gaan hij: jaaa daaag ik zit de godgandse dag al op mn knieen (hij is straatmaker) ik: nou jaaaaa zeg... en hij is ook echt niet op zn knieen gegaan en dat zal hij ook niet meer doen, ik ben allang blij dat ie me heeft gevraagd... 06.11.'10 is het eindelijk zover!!!!
Persoonlijk hou ik ook niet zo van zo'n gigantisch romantisch aanzoek. Ben dan ook niet groots gevraagd. Trouwen vind ik echt iets van ons samen, dus wij gaan "stiekem" trouwen. Wij gaan op vakantie en komen getrouwd terug. En dan als we terug zijn sturen we familie en vrienden een uitnodiging voor een groot feest om te vieren dat we man en vrouw zijn.
Romantisch was het niet haha maar voor mij wel heel speciaal. We kwamen savonds terug van pokerkampioenschap van Nederland waar hij aan mee deed. Daarna nog even op de bank tv gekeken en hij begon ineens te zeggen 'als we dit afgelopen jaar al doorstaan dan kunnen we alles aan, dat weet ik zeker. We hebben zeer moeilijke periodes gehad zeker in het begin maar daar zijn we uitgekomen. Ook de ellende met mn ex en verkoop van mn huis hebben we overleefd. Dus schat... ' Toen liep hij naar het aquarium toe en haalde een doosje uit de aquariumkast. *is de enige plek in het huis waar ik nooit kom haha* Toen ging hij op zn knieeen en heeft me ten huwelijk gevraagd. en ja ik heb gejankt hahaha maar dan wel van blijdschap.