praten over je miskraam

Hai Brinatjuh,

Kom maar op... Ik schrijf lekker met je mee. Denk dat je bedoeld dat je graag een nieuw topic wil openen zodat je iedereen een beetje kunt volgen? Zonder dat er al 600 berichten zijn geplaatst?

Volgens mij heb ik over jou laatst gelezen dat het een onverwacht cadeautje was toch? Omdat jullie mooie meid nog erg jong is? Heb je nog een spiraaltje laten plaatsen of toch er van af gezien?

In mijn geval heb ik de grote pech dat het om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gaat. Afgelopen dinsdag ben ik geopereerd waarbij de (rechter) eileider bespaard is gebleven. Op zich ben ik daar erg blij mee maar de angst op herhaling (littekenweefsel etc) is nu wel erger geworden.

Zit nog volop in het genezingsproces. Moet maandag a.s. weer bloed prikken + die week er op. Dan nog een afspraak in het ziekenhuis en daarna weer aan het werk.

Zoals ik er nu over denk zetten we onze wens even op een laag vuurtje. Als we wel gelijk verder mogen van de gyn zullen we denk ik niet de vruchtbare dagen vermijden maar ik ga even geen banner aanmaken of mijn cyclus bijhouden. Even rust...

Wil het wel heel graag maar durf het niet zo goed.

Hoe is het met jou?

x Kweenie

 

Dag dames,

Ook ik zit helaas midden in een miskraam. Heb al 2,5 week bloedverlies... Deze week ben ik al 3 keer naar het zkhs geweest omdat een bbz niet uitgesloten is. Dat brengt heel veel onrust mee naast verdriet van een mk die je al hebt. Ik ben nu echt op...

 

Hallo meiden,


Ook ik meld me bij jullie aan,
het is wel fijn als er net een nieuw topic is gemaakt.


@Kweenie, kijk eens naar mijn onderschrift?
Ook toevallig he!


Ik heb 2/2 een vmk gehad.
Het is nog onbekend met hoeveel weekjes dit was.
Ik denk dat ik dit volgende week hoor.
De ene Gyn zegt 3 weken, de ander 8.
Ik weet het nu zelf niet meer!
Vanmorgen heb ik getest, en was ie geheel wit!
Nu kunnen we wel al snel verder, gelukkig!

 

Hé meiden,

Ik dacht ik meld me hier ook even. Ik heb 24 januari een MK gehad na bijna 6 weken. Althans dat zei de VK. Ik zelf dacht dat ik nog maar 5 weken was. Het is inderdaad behoorlijk heftig. Veel gehuild. Nu gaat het gelukkig beter en kan ik niet wachten op mijn volgende ei. Afgelopen woensdag nog een controle echo gehad en alles was inderdaad weg. Gelukkig maar, had geen zin in ook nog eens een curretage. We hadden een hele lieve begripvolle echoscopiste. Ze leefde erg met ons mee. Het was behoorlijk confronterend om in een wachtkamer te zitten omringd door stralende zwangere stellen en mooie echo's aan de muur. Heb wel even een traan weggepinkt.

Sterkte allemaal meiden!

Fijn topic dit hoor...kun je even je verhaal kwijt.

Liefs,
S.

 

Hallo Meiden,

We krijgen zo visite dus zal kijken hoe ver ik kom met reageren.

@ Quint, ik heb ook een BBZ gehad. Is deze week operatief verwijderd. Zat in mijn rechter eileider. Ik bleef ook maar doorbloeden. Heb je toevallig ook veel pijn gehad in je rechter dan wel linker bovenbeen? Wanneer hoor je meer?

@ Sansky: Foutje...ik ben 1 februari geopereerd. Op dinsdag dus. Ben zo in de war met de dagen, echt vreselijk. Maar voor jou is het dus nog afwachten hoe lang je zwanger was? Hopelijk is je cyclus snel weer op de rit!

En oh chips...de bel!! Lieverds, ik kom morgen verder kletsen!!
Veel sterkte! Es

@ Sansky: Chips.. ik ben 1 februari al geopereerd.

 

Goedemiddag meiden,

Visite gister was gezellig. Ook even over mijn BBZ gepraat. Die vrienden van ons zijn nogal nuchter (zo ook wij) en eigenlijk heb ik ook best veel moeten lachen. Zal de grappen die gemaakt werden maar niet herhalen, niet iedereen houdt van zelfspot-grapjes, maar ik leefde er flink van op. Plus had nog 2 rosé-biertjes in de koelkast staan die ook erg goed smaakten.

@Secondlife: Dat confronterende in de wachtkamer herken ik ook ontzettend. Het voelde zo raar om daar te zijn...wetende dat je niet meer (gezond) zwanger bent. Al die dikke buiken, geboortekaartjes, informatie over borstvoeding, cursussen etc.... en dan die lege echo... Brrrrr!!!

@ Brinatjuh: Die opmerking van je schoonvader slaat dus nergens op he? Nu had het van mij ook echt niet gehoeven na 3 maanden hoor (mocht ook niet, keizersnede gehad) maar op het moment dat je een positieve test in handen hebt....veranderd alles! Laat je niet gek maken hoor!

Waarom heb jij eigenlijk gekozen voor een spiraaltje? Ben je door de pil heen zwanger geraakt de 2e keer?

@Quint: Bloed je nou nog steeds? Vind het een beetje eng allemaal omdat ik het zelf dus net allemaal heb moeten meemaken...

Ik bloed sinds gisteren trouwens niet meer!!! YES!!! Werd tijd ook (2,5 week gebloed). Nu wachten op een menstruatie. Pijn is goed te doen, ben paracetamol aan het afbouwen nu. Wel nog heel moe en dizzy. Moet nog even kijken hoe ik dat morgen moet doen met bloed prikken. Misschien wacht ik wel tot mijn partner weer thuis is van het werk en dan nog snel even heen (kan tot 18.00 uur). Ik begin het in elk geval al weer wat positiever in te zien allemaal. Komt vast omdat het bloeden opgehouden is. Wordt je er wat minder mee geconfronteerd.

@Sansky: Nou dat ik op 1 februari ben geopereerd stond in elk geval heel duidelijk aangegeven in mijn vorige bericht hahahha.

Houd je taai meiden! 2011 is nog maar net begonnen!

Liefs, K

 

Voor mij is het al 8 jaar geleden, maar het speelt weer doorm ijn hoofd nu we voor een tweede kindje proberen... Voor mijn vlindertje en alle lieve meiden die nu in deze moeilijke situatie zitten:

 

@Kweenie, over dat bloeden en dat je ermee geconfronteerd wordt, dat had ik dus ook.
Toen het bloeden gestopt was (bij mij al na 2,5 - 3 dagen) konden we ook verder.
Klinkt voor anderen misschien gek, ik weet het niet, maar het voelde wel zo ja.


@Brinatjuh, wat een reactie van je schoonvader! Dit heb je niet verdiend, .. weet niet wat ik moet zeggen.
Ik had ook zo'n BLEUDE reactie gekregen.
Er zijn altijd van die ''mensen'' bij.. en bij mij zei diegene erna: jaa sorry, ik weet niet wat ik moet zeggen, waarop ik toen boos zei: ''dan zeg dan liever niks!, denk eerst na voordat je iets zegt'.''


Ja echt, sommige mensen lijken totaal gevoelloos .

 

@Kweenie, fijn om te lezen dat het naar omstandigheden goed met je gaat! En dat je eileider bespaard is gebleven, is ook een goed nieuws. Mag je direct weer zwanger proberen te raken of moeten jullie een tijdje mee wachten?
Hier bloed ik nog steeds. Morgen duurt het dan al 3 weken lang... Verder heb ik geen krampen/klachten, wel heb ik af en toe pijn in mijn linkerzij, deze pijn komt en gaat weer weg. Bij mij hebben drie verschillende artsen drie keer gekeken en de enige wat ze zeker zeggen te weten is dat er geen gezonde zwangerschap in de baarmoeder te zien is. Wel zien zij iets in de baarmoeder waarvan zij niet precies weten wat het is... Lekker vaag allemaal. Mijn hcg is al een week lang 2.000, deze waarde stijgt niet en daalt ook niet. 15 februari moet ik weer bloed gaan prikken en krijg ik een echo. Hopenlijk is mijn hcg waarde dan goed gedaald... Ik heb wel allerlei telefoonnummers meegkregen om te bellen als ik ondertussen het loodje ga leggen... Al met al klinkt het niet echt geruststellend zeg maar.

@Brinatjuh, wat een reactie van je schoonvader, zeg Mijn mond viel toch echt open...

 

Hallo allemaal,

Quint1: Fijn om wat van je te horen! Gezien jouw verhaal veel op het mijne lijkt zit ik extra op een reactie van jou te letten. Zoals je het omschrijft...pfff, ik hoop natuurlijk dat het niet zo is maar het klinkt niet veel belovend. Echter wat ik niet snap.... waarom moet jij in godsnaam nu weer wachten tot 15 februari als men vermoed dat het om een BBZ gaat? Komt dit omdat je HCG constant blijft? Ik vind het nogal een lange periode om af te wachten!

Ik heb maandag 24 januari een echo gehad. Geen zwangerschap te zien in baarmoeder, alleen wat bloed en vrij vocht. VK kon baarmoeder ook niet goed in beeld krijgen maar omdat ik aangaf het vruchtje te zijn verloren op zaterdag (bleek achteraf dus niet het vruchtje te zijn) en verder geen klachten had, had ze er wel een goed gevoel bij. Afgesproken om donderdag weer contact te hebben.

Die donderdag aangeven dat het bloeden niet minder werd en dat ik er geen goed gevoel over had. Overigens nog steeds geen klachten verder. Ook totaal geen rekening gehouden met een BBZ (sterker nog, vond het idee belachelijk toen het me later verteld werd) maar dat het bloeden niet minder werd.... Mijn gevoel vertelde me gewoon: "Dit klopt niet!"

Vrijdag weer een echo. Zelfde als die maandag, alleen leek het erop dat ik meer vrij vocht had in de baarmoeder. Voor de zekerheid door naar het ziekenhuis. Gyn vermoedde een BBZ maar echo kwam niet overeen met mijn waardes en klachten (HCG was toen 204 en geen krampen of klachten, overigens wat de inwendige echo wel pijnlijk!!!). Mocht t weeekend naar huis, maandag weer terug. Afgelopen maandag bleek mijn HCG gestegen naar 298. Niet schrikbarend maar moest wel weer geloven aan een inwendige echo. En daarop was het toen eigenlijk wel goed te zien. Dinsdag geopereerd.

Dus mijn plaatje klopte eigenlijk niet bij een BBZ. Geen hoog HCG, weinig tot geen klachten. Het enige wat achteraf klopte was dat ik voor dat ik goed ging bloeden ontzettend last had van mijn rechter bovenbeen. Echt pijnlijk!

Als je het niet vertrouwd moet je eerder aan de bel trekken hoor Quint1 !!!! Je HCG past volgens mij bij een zwangerschap van zo'n 6 a 7 weken....(Toen mijn HCG 204 was vroeg ik wat normaal was bij een zwangerschap van 6-7 weken. Dit zou zo rond de 1500-2000 moeten zitten...al is dit uiteraard ook maar een indicatie). Als het vruchtje wel in de baarmoeder zit zouden ze dat nu echt wel moeten kunnen zien toch? Mag ik heel eerlijk zijn? Ik zou toch even het ziekenhuis bellen en vragen of je deze week ook weer mag komen voor een echo en bloedtest! Want als het wel een BBZ is.... En is het echt zeker weten niet goed? Want wat zit er dan in je baarmoeder? Sterkte meis!! En neem niet een al te afwachtende houding aan! Bel als je gevoel zegt dat het niet goed zit!!!!

@ Sansky: Klinkt niet gek hoor. Er is een tijd van stil staan bij je verdriet en je er ook even aan over geven....en daarna weer even diep ademhalen, neus in de lucht en er weer voor gaan... Althans, zo voel ik het nu.... Als het me nog een keer overkomt dan kun je me waarschijnlijk komen opvegen.

@ Finnefant: Ik hoop voor je dat het bij één miskraam blijft en dat je gauw zwanger mag raken.

@ Brinatjuh. Hoor het wel vaker dat er meiden zijn die soort van 'allergisch' zijn voor de pil. Dat lijkt me wel zo vervelend!!! Voel je je nu wel goed bij je spiraaltje? Ik vind zelf een spiraaltje een beetje eng maar zit soms wel met het idee te spelen. Niet voor nu uiteraard maar voor later.

Had ik al verteld dat wij er op zich wel weer voor willen gaan zodra de gyn groen licht heeft gegeven (en al mijn vragen zijn beantwoord) ? We wachten in elk geval eerst 1 menstruatie af.

Trusten voor straks en op naar een betere week!

Liefs, K

 

@Kweenie,

Jij hebt dat dus ook ja, ik denk nog wel meerdere...
Je mag er ook verdriet van hebben en je mag er ook bij stil staan, en natuurlijk is het bij iedereen anders, hoe lang je nodig hebt etc.
Ik heb het ''geluk'' gehad, dat ik niet al WEKEN wist dat ik zwanger was, maar 28/1 pas posi getest, 2/2 vruchtzakje verloren...


Ik begrijp je gevoel helemaal, dat als je het nog eens mee zou maken, dat we je op kunnen vegen....
Is ook volkomen logisch dat gevoel en die gedachte....
Misschien ben je op dat moment toch nog iets sterker als dat je nu denkt.
Ik (en vele anderen) moeten er ook niet aan denken, omdat dit nog eens mee te maken..

 

Hoi meiden,

Ik meld me hier ook maar eventjes. Dat andere topic gaat me veeeel te snel Ik heb inmiddels 3 miskramen achter de rug. In sept 2008 ben ik met de pil gestopt. Ruim een jaar later was ik dan eindelijk zwanger. Helaas ging dit mis. Mei 2010 heb ik de heftigste miskraam gehad. Van 8w3d. Toen dit na 3 weken eenmaal loskwam ben ik echt een soort van mini bevallen. Heb 6 uur lang weeen gehad. En de laatste van nov 2010 was met 7 weken. Hier gelukkig maar een uurtje hoeven afzien. Ik ben nou onder behandeling in het ziekenhuis voor herhaalde miskramen. Behoorlijk wat bloed geprikt, echo's gemaakt van me hals en buik slagaders. Hartfilmpjes gemaakt. Gewicht een vetprecentage gemeten (heb wat overgewicht maar inmiddels is er al 10 kilo af) En bloed afgenomen bij me partner. Wij zijn 22 en 23 jaar oud dus mocht er niks uit deze onderzoeken komen laten we het even rusten. Eerst verder afvallen en even tot rust komen. Ook kan je aan mijn banner zien dat ik 8 dagen overtijd ben. Zijn een beetje slordig geweest. Maar heb zaterdag een test gedaan en die was negatief. Het is ook pas de 2de cyclus na de miskraam dus misschien duurt het gewoon iets langer..

 

Lieve Kweenie, wat ontzettend fijn om jouw verhaal te lezen. Dank je wel voor het meeleven, het doet me ontzettend goed omdat ik precies met dezelfde vagen zit die je ook stelt. In eerste instantie zou ik morgen al een controle afspraak hebben maar deze is nu een week verzet omdat mijn hcg niet verandert… De artsen willen toch heel graag weten of de waarde nou omhoog of omlaag gaat. Voor zover ik het begrijp zijn er een paar dingen die niet kloppen. Als er een miskraam bezig is dan is mijn hcg waarde wel te hoog. Met deze waarde zouden zij toch iets van een duidelijke zwangerschap in de baarmoeder moeten zien maar die zien zij niet… Als het een bbz is waarom zien ze toch “iets” (een restje van het vruchtje?) in de baarmoeder + mijn baarmoedermond staat open wat volgens artsen weer bij een gewone mk past. Zij hebben wel mijn eileiders en buik voor zover mogelijk met een echo gecheckt en alles zag er goed uit (geen vocht en niet verdikt/vergroot). Echter zouden zij pas door middel van een kijkoperatie een bbz kunnen uitsluiten. De laatste vrouwelijke arts was nogal lomp. Zij zei dat ze nu willen afwachten wat mijn hcg gaat doen en hoe “iets” in mijn baarmoeder zich gaat ontwikkelen. Volgens haar hoefde ik niet meer te hopen op een wonder want “iets” in mijn baarmoeder is zo goed als zeker geen gezonde zwangerschap en indien het niet uit zichzelf verdwijnt zou het alsnog weggehaald moeten worden… Zelf weet ik eerlijk gezegd niet meer wat mij overkomt. Heel stiekem hoop ik dat “iets” in mijn baarmoeder toch een vruchtje blijkt te zijn. Want de vraag is ook nog waar de vruchtzak is gebleven. Deze heb ik zeker nog niet verloren maar misschien zal het een dezer dagen gaan gebeuren… Ik heb mijn mk geaccepteerd maar zou heel graag antwoorden op mijn vragen willen krijgen…

 

Dank je wel, Brinatjuh, jij krijgt ook een dikke dikke knuffel terug!!! Het is allemaal niet niks en heeft zijn tijd nodig...

Vroeg of laat komen wij wel erachter wat met mij aan de hand is... Ik hoop alleen dat het geen bbz is en voor de rest moet ik toch wachten totdat de hcg gedaald is + mijn ongi komt. Het hele verhaal brengt alleen veel onrust mee naast het verdriet dat wij al hebben.

 

He meiden,

kom me hier ook even melden.
16 januari een MK gehad van een missed abortion, (enkel een placenta en een leeg vruchtzakje, geen kindje). Kwamen we achter toen we met 12 weken voor de termijnecho gingen... Toen was er al 3,5 week niets meer gegroeid, (als je afgaat op de grootte van het vruchtje). Vervolgens heeft het nog 2,5 wek geduurd voor de MK kwam en die verliep heel heftig. Ik vloeide al een paar dagen, met echt rugpijn en krampen, en dag 4 werd van het ene op het andere moment de pijn ineens een stuk heftiger, (vond het wel te doen in vergelijking met de persweeen die ik bij Thirza had), en 5 minuten later was het alsof er een kraam open werd gedraaid en begon ik te bloeden als een rund. Binnen een kwartier ook echt helemaal licht in m'n hoofd.
Manlief terug naar huis moeten bellen, Thirza lag gelukkig net relaxed op de bank TV te kijken en ik heb op de wc vast gezeten tot manlief thuis kwam.
VK gebeld, die zou er met een half uurtje zijn. Kwartier later dacht ik: dat red ik nooit!!! Weer gebeld, en zij heeft de ambulance gebeld, die me direct hebben afgevoerd.
Vruchtje bleef steken, wilde er niet zelf uit, bleek op de eerste hulp, dus ze hebben al toucherend het vruchtje eruit getrokken, wat errug pijnlijk was
Op de echo leek alles vervolgens schoon te zijn, maar ik bleef vloeien en bij de nacontrole bleek er toch nog allerlei restweefsel te zitten, dus op de spoedlijst gezet de volgende dag en een curettage gehad. Had ik de pech dat er een transplantatie tussendoor kwam, (nouja, dat soort operaties komt niet echt tussendoor), waardoor ik tot kwart voor 11 's avonds heb moeten wachten (en nuchter moest blijven ).
Daarna wel alles OK verder, vloeien was de volgende dag vrijwel over en vandaag op nacontrole geweest en alles was goed. Weefsel was onderzocht en daar is niets gevonden, baarmoeder ziet er weer goed uit en helemaal klaar voor een zwangerschap. Mocht het weer zover zijn, dan mag ik bij 6, 8, 10 en 12 weken voor een echo komen, dus dat vind ik wel superfijn! Gaat vast een hoop stress schelen tegen die tijd, want wachten tot 12 weken doen we niet meer!
Omdat ik nogal een laag HB heb na al dat bloedverlies, hadden we bedacht om een ronde af te wachten, maar dat kan ik niet, ik wil gewoon nu nog meer weer een kindje. Dus we doen er niets aan en is het deze ronde niet raak, dan is mijn lijf er gewoon niet klaar voor en is het prima. Maar het actief tegen gaan houden, da voelt zo onnatuurlijk, dus dat wilde ik uiteindelijk toch maar niet...

Fijn om ervaringen te kunnen delen hier!

@Kweenie: heftig, dat het dan toch een BBZ was! Mijn zusje heeft dat ook gehad en die was 3 mnd later weer zwanger en is allemaal helemaal goed gegaan.

@Brinatjuh: jeetje, ik zou me lam geschrokken zijn in jouw plaats, geloof ik, als ik al zo snel weer zwanger was geworden, maar sjonge... dat is nou niet bepaald reden om iemand met een MK te feliciteren. Ik zou in jouw plaats dan net zo goed daar toch ook weer verdrietig over geweest zijn, (alhoewel ik ook wel wee zo nuchter ben om dan ws ook gedacht te hebben dat het misschien ook maar het beste was en dat mijn lijf er nog niet aan toe was dan).

@Quint: hopelijk heb je snel duidelijkheid!

@de rest: ik zwaai enkel even nu Reageren komt later wel weer, ben nu eind van de dag een beetje te moe om alle verhalen nog in me op te nemen...