Wat een nare situatie! je vraagt om praktische tips en waar je moet beginnen: - zorg dat je je man duidelijk hebt gemaakt dat je wilt scheiden en dat je dat op een zo vriendelijk en rustig mogelijke manier wilt doen. niemand wilt een vechtscheiding! - Een mediator is een goede optie, niet alleen laagdrempelig maar ook veel goedkoper dan een advocaat. Wel moeten jullie nog door een deur kunnen. Bij mij hadden we 4 sessies nodig om alles rond te krijgen en heb ik iets van €50 betaald en mijn ex man €120 - Zorg voor een woonruimte. Dit kan jullie huidige huis zijn maar ook een ander huis/woning natuurlijk. Bij de meeste woningstichtingen krijg je pas urgentie als je een scheidingsconvenant kan voor leggen. Voor die tijd doen ze niks. - Denk alvast goed na over het ouderschapsplan. Ook aan de kleine dingen zoals tandarts, kapper, schoolgeld en wat in het geval dat er een nieuwe relatie zal ontstaan. - Schakel je netwerk in. zorg ervoor dat je veel hulp krijgt van familie en vrienden maar hou er ook rekening mee dat een aantal van die mensen het ook moeilijk zullen vinden en je als een baksteen laten vallen (spreek uit eigen ervaring) - Zodra je een woning hebt dan moet je alle andere praktische zaken regelen. Denk aan verzekeringen, bankrekening nummers etc etc etc. Maar dit zijn mijn tips om het op gang te zetten. Mijn ervaring is dat zodra het balletje rolt het uiteindelijk helemaal goed komt mits jullie op een rustige manier dit samen kunnen doen. Heel veel succes. Het is niet niks. Hier was het de moeilijkste beslissing van mijn leven. Ik had een (duur!) koophuis, een kind van net een jaar, huisje boompje beestje, alles naar de buitenwereld zag er perfect uit maar ik was dood ongelukkig, al jaren, en ik stelde mij de vraag of ik dit de rest van mijn leven wilde zijn, nou het antwoord was nee..... Toen het balletje rolde waren we binnen een half jaar definitief gescheiden. Nu ben ik ondertussen weer gelukkig getrouwd met een man die wel bij mij past.
En ik bedacht me nog, als je denkt dat je in gevaar bent kun je naar een blijf van mijn lijf huis toe met je kinderen
Lang niet altijd, alleen als hij echt boos is. Komt meer omdat mijn man veel groter is dan dat ik ben en breder is, hij heeft zelf niet eens door hoe dreigend zijn houding is.
Dank voor alle tips dames. Ik ga ze voor mijzelf op een rijtje zetten. Relatietherapie is geen optie, mijn man gelooft niet eens dat ik wil scheiden. Schulden staan op beider naam. Mijn man is hoofdhuurder maar ik heb ook moeten tekekenen, heb ik dan überhaupt kans om in dit huis te blijven? Het huis is een sociale huurwoning en ik werk zelf ook.
Ok , is hij fysiek met je? Zorg dan dat je paspoort bankpas en spullen in je auto hebt liggen of een andere plek waar ie niet bij kan. Kijk ook even in de app atore, er zijn apps die met 1 vinger in werking gaan en de politie of familie waarschuwen
Ok, evengoed heel vervelend en beangstigend. Mocht je toch het idee hebben dat hij wel fysiek kan worden, waarschuw vooral dan wel een goede vriendin of familie zodat als t nodig is je hulp kunt krijgen. En dan vooral koppie op. Je kunt dit. Ik heb mijzelf heel vaak moeten vertellen dat mijn kinderen het beste af waren in een gelukkig gezin en dat betekend niet per definitie een gezin waarbij de ouders samen zijn. Liever apart en gelukkig dan samen in een hok vol ellende.
Dit klinkt niet als een "gewone" scheiding. Dus ik ga dingen opnoemen die mensen misschien overdreven vinden. Hij is nu nog niet fysiek, maar je bent wel soms bang voor hem? Je hebt het over het mentale gedeelte en het feit dat hij een dreigende houding heeft. Ik wil je niet bang maken, maar dat je man een dreigende houding aanneemt is niet oké. Voordat je gaat vertellen dat je gaat scheiden zou ik in dit geval al allemaal lijntjes uit gaan zetten. In huis zou ik de paspoorten of ID kaarten in een tas stoppen die ergens bij de deur ligt. Slikken je kinderen of jij medicijen? Doe het erbij, zorg dat je ook een paar dagelijkse spulletjes in die tas hebt. Het lijkt nu niet belangrijk, maar geloof mij (uit eigen ervaring) als je opeens weg moet omdat de situatie onveilig is ben je blij dat je nog wel een beetje jezelf kan voelen doordat jij je make up en een setje kleding bij je hebt. Ik heb geen ervaring met scheiden (gelukkig) dus alle tips wat betreft scheiden, zou ik voordat je het vertelt in gang gaan zetten. Zo sta je 1-0 voor. Kijk wat de mogelijkheden zijn qua huis, hij is de hoofdbewoner stel dat dat niet veranderd kan worden ( ik neem aan dat het in jou nadeel werkt) zoek dan nu alvast een optie B. Heel veel sterkte met alles!
Nee als hij hoofdhuurder is denk ik dat je er niet kunt blijven. Zou eens contact opnemen met de woning bouw en het precies navragen. Ik weet ook niet hoe het zit met de kosten van de scheiding,maar 13 jaar geleden moest ik daar zelf voor opdraaien omdat ik degene was die weg wilde. Idd maak een concreet plan en kijk welke vragen je nu bezig houden en je vandaag nog telefonisch kan laten beantwoorden. Dan krijg je ook meer ruimte in je hoofd.
Zorg dat je dit al bij je ouders hebt liggen! Ook alle andere papieren die belangrijk zijn, zoals loonstroken van beiden (of een kopie).
Nee, want als ze het opeens nodig hebben om wat voor reden dan ook en ze kan het niet direct pakken, heeft ze in zo'n huishouden (denk ik) een heel groot probleem. Loonstroken etc ben ik het mee eens, maar paspoorten niet. Als ze dat moet pakken omdat ze het samen nodig hebben voor iets moet ze niet hoeven uitleggen dat dat bij haar ouders ligt.
Hier ook sociale huurwoning. Hier is het zo dat als je er 2 jaar of meer als medebewoner woont je evenveel rechten hebt op de woning. Ze gaan dan kijken wie het meest "recht" heeft om er te blijven. Bijv de partner waar de kinderen het grootste gedeelte vd tijd wonen die mag dan in het huis blijven, zodat de kinderen niet uit hun omgeving hoeven. Vraag het even na bij de woningbouw hoe dat bij jullie is geregeld.
Naar de huisarts gaan is een goed iets hoor! Mijn moeder heeft dat jaren geleden ook gedaan toen ze mij mijn vader wegging. Hij had een heel vangnet voor haar geregeld voor als het uit de hand mocht lopen voor haarzelf of voor mij. De huisarts wist de dag dat ze het zou gaan vertellen en als er iets mis was gegaan dan had ze gelijk naar hem kunnen rijden en had hij haar verder geholpen. Ook had ze al een woning geregeld, meubels en een ‘klusteam’ De dag dat ze de sleutels kreeg heeft ze het verteld aan hem en een week later heeft ze de scheiding in gang gezet. Maar dit is natuurlijk alleen een optie om het zo te regelen als je echt denkt in gevaar te kunnen zijn.
Als jij je op welke wijze dan ook geïntimideerd voelt door je man, dan raad ik je ten zeerste af om via mediation of een gezamenlijke advocaat te gaan scheiden. Neem een eigen advocaat. Deze kan zich volledig richten op wat in jou beste belang is en je uitleggen waar je allemaal recht op hebt. Gebruikelijk is om een rechter te verzoeken het tijdelijk gebruik van de echtelijke woning toe te wijzen aan de ouder die de meeste zorg over de kinderen heeft (de vrouw in de meeste gevallen). Ook voor huurwoningen geldt dat gewoon. Maar nogmaals, benader een advocaat. Die kan je alles haarfijn uitleggen. Veel advocatenkantoren, ook die waar ik werk, hebben een gratis inloopspreekuur waar je je kwestie voor kunt leggen en vast wat vrijblijvende info kunt krijgen over wat er allemaal komt kijken bij een echtscheiding.
Ja dan heb jij ook recht op de woning. Ik heb dezelfde situatie gehad en ik heb doordat mijn kind toen bij mij bleef ook het recht op de woning gekregen. Let wel, zodra je de woning uitgaat (voor de rust bv) neem altijd je kind mee. Anders kan hij dat gebruiken dat jij en je kind en woning hebt achtergelaten en dan is de kans erg reel dat je allebei kwijt bent. Ik zou bij een advocaat binnenstappen, er zijn genoeg advocaten die een vrij inloop uur hebben. Dat kost niets en dan zou je de informatie kunnen vragen die je nodig hebt.
Ik werk bij een woningcorporatie en als jij het huurcontract ook hebt moeten tekenen dan zijn jullie allebei hoofdhuurder van de woning. Jij hebt dan net zoveel recht op de woning als hij. Je moet dan samen beslissen wie er blijft wonen en kom je er niet uit dan kan de rechter uitspraak doen aan wie de woning wordt toegewezen.
Probeer een huurhuis in de particuliere sector te binnen. Ben je vaak sneller aan een woning. En iedereen vertellen dat je woonruimte zoekt helpt ook.