Zucht, alsof er ouders zijn die het geslacht belangrijker vinden dan de gezondheid van hun kind. Het is niet belangrijk, maar voor sommigen wel super leuk die voorpret.
Wij wilden het ook graag weten! Inderdaad omdat we het leuk vonden, maar ook vanwege het praktische.. Een leuke jongens of meidenkamer maken.. Heerlijk, ik hou dervan.. Leuke kleertjes kopen ipv het saaie witte en beige En wat Tigermommy zegt, ben ik het wel mee eens.. Natuurlijk is het het meest belangrijk om een gezond kind op de wereld te zetten en denk dat het voor iedereen ook zeker duidelijk is dat het niet voor iedereen zo ' gewoon' is om een kindje te mogen krijgen.. Maar in deze mooie tijd van technologie, wil ik er zeker gebruik van maken om mezelf voor te kunnen bereiden
Ik vind dit ook een hele nare opmerking en een bijzondere aanname. Jij weet idd niet hoelang onze weg is geweest en durft te suggereren dat we het minder bijzonder maken doordat we weten dat we een zoon krijgen? Nee, heel prettig dit.
Inderdaad helemaal mee eens! Zoals je aan mijn banner kunt zien hebben wij juist een hele, hele lange en moeizame en verdrietige weg afgelegd. En daar staat 90% van wat is gebeurd nog niet bij. Soms moet je dingen die je bijna niet durft te zeggen, ook gewoon niet zeggen. Kwets je ook niemand Overigens is het in sommige gevallen wel degelijk belangrijk welk geslacht het kindje heeft: erfelijke ziekten, praktische zaken zoals kleding et.
Ik ken alle twee de kanten. Onze jongste is inmiddels 11 en in die tijd waren er nog geen echo's zoals de termijn- en 20 weken echo. De ouders die toen wisten wat het geslacht was hadden meestal een pretecho laten doen of waren medisch. Ik wist het bij de eerste 4 dan ook niet en wilde dat ook beslist niet weten....wat voegde dat toe???!!! Degene die overigens wel het geslacht al wisten hielden dat meestal geheim. In de winkels waren de babyspulletjes en kleine maatjes kleding toen veel neutraler. Jeetje wat is er veel veranderd in een paar jaar.... Bij mijn eerste 4 kids was het niet heel gebruikelijk dat je het wist en helemaal een uitzondering als je het geslacht ook nog bekend maakte, nu is het een uitzondering als je het niet wil weten!!! Bij de zwangerschap van mijn zoontje (dus 10 jaar na de jongste) wilde ik beslist weten wat er in mijn buik zat. Ik Kon dit dan ook al vroeg (zeker) weten door de vlokkentest. En wat ben ik blij dat ik die keuze gemaakt heb..... Vanaf 12 weken konden we echt genieten van onze zoon die we zelf ook al bij naam noemde. Maar het grootste voordeel vond ik dat de zwangerschap voor mijn man veel tastbaarder werd. Het was voor hem geen "het" meer wat in mijn buik groeide. Helaas hadden we geen goede 20 weken echo en is ons zoontje met 20 weken geboren. Ik ben blij dat ik die 'verrassing' tijdens die bevalling niet meer had (of vlak ervoor) Dus ja...het allerbelangrijkste en grootste wonder is een "gezond' kindje op de wereld te mogen zetten. Maar dat staat toch los van het willen weten van het geslacht?! Bij een (hopelijk) volgende zwangerschap zou ik het beslist weer willen weten
Wij willen ook graag weten wat het wordt. Vinden we leuk! De voorpret naar het zoeken van het eerste pakje. Nu snuffel ik alle sites al af. Maar straks kan ik dan ook echt een jongens of een meisjes pakjes kopen! Heerlijk! Het kamertje naar het geslacht inrichten. Ik kan niet wachten! Op sommige reacties heb ik maar even geen commentaar!
Staan weer een aantal heerlijke ondoordachte, aangenomen reacties tussen. Deze laat k maar ff voor wat ze zijn, want van de was doen (vandaag de hele dag) word ik al humeurig genoeg On topic: de eerste keer wilden wij het weten, de tweede keer (nu dus) ook. Een kindje krijgen is al spannend genoeg, ook omdat je nooit weet hoe het loopt etc. Dat kleine stukje wat je wel weet, zorgt voor een heleboel voorpret en ja, het is ook gewoon enorm praktisch
Bij mijn eerste kindje wist ik het geslacht niet. Ik kon me ook totaal geen voorstelling maken hoe een zoon of dochter er uit zou zien. Ik had zelfs geen voorgevoel. Alles neutraal (9 jaar geleden was dat ook alleen maar bijna zo) Het bleek een zoon te zijn. Ik heb tijdens de ruim 40 weken me niet echt afgevraagd wat het zou zijn. Geen spanning. Bij mijn tweede kindje wou ik het wel graag weten. Kijken hoe dat is qua gevoel. Toen ik eenmaal zeker wist dat het wederom een zoon zou worden heb ik me vol spanning afgevraagd hoe hij eruit zou zien en hoe hij zou zijn. Het leverde hier dus meer spanning op dan het niet te weten. Bij mijn derde kindje wou mijn partner het zoooooo graag weten. Hij heeft altijd al graag een dochter willen hebben en had zo sterk het gevoel dat het een dochter was. Zijn gevoel was juist en jeetje wat een spanning leverde dat op. Hoe ziet ze eruit hoe gaat ze zijn? Ik had graag wat neutrale dingetjes voor haar willen kopen maar jeetje wat is dat lastig. (ja of je moet veel geld neer tellen) Alles is ja tegenwoordig in kleur. Bij het vierde kindje was het wederom mijn partner die de doorslag gaf over het wel of niet willen weten. Nu piekeren we ons weer suf over hoe hij eruit gaat zien. hihi Hier ook gewoon een kamer in kleur gemaakt hoor. Om het kopen van kleren zou ik het niet doen. We moeten met 32,5 week nog steeds kleren gaan kopen voor deze kleine man. Ik vind het overigens ook niet gek dat er mensen zijn die het niet willen weten. Omgekeerd kreeg ik wel nare opmerkingen van mensen die het niet willen weten over het feit dat wij het wel weten. Kreeg zelfs te horen: Je hebt alle smaken al dus wat voegt het toe
Tot een uur voor de 20 weken wilde mijn man het niet weten. Ik wel heel graag, maar had me er bij neergelegd. Het kamertje was al klaar en neutraal gehouden. Een uur voor de echo bedacht hij zich en wisten we dat we een dochter zouden krijgen. Heerlijk om de babykamer op te leuken met roze attributen en gericht zoeken naar een naam. Vast lakentjes bestellen met haar naam erop, die ene mooie bugaboo te kopen in het roze, héérlijk! Bij de tweede wilden we het ook weten. Toch overheerste bij de echo: als het maar gezond is. Want het geslacht maakt niks uit...áls het maar gezond is. Maar het was wel heel leuk om onze dochter te vertellen dat ze een zusje kreeg! En dit keer was er een knal roze babykamer. Nu willen we het ook weer weten. Puur omdat het leuk is om onze dochters te vertellen of ze een broertje of zusje krijgen. Om gericht met ze spulletjes te kopen, om een roze of blauwe babykamer te maken. Dus puur omdat het kan en leuk is!
Wij wilden het allebei graag weten. Waren zo benieuwd. Inderdaad ook vanwege het praktisch. We wilden of een hele stoere jongenskamer maken of een echte meisjeskamer. Ook ben ik ongelofelijk van het shoppen en wilde ik geen neutrale kleertjes hebben. Bovenaan stond tijdens de echo dat ze gezond pas, geslacht was pas van latere orde. Ik denk dat dat voor elke ouder geldt trouwens.
Zoals er nu tegenover sta: niet weten. Het lijkt me heel mooi om direct na de geboorte te weten te komen of je een dochter of zoon hebt. Het is wel waar dat het wat makkelijker shoppen is maar met een beetje goed zoeken vind je nog best leuke dingen. En, stel dat ik het wel weet dan ben ik bang dat ik ietsje teveel doorschiet in blauw of roze. Om vervolgens die kleur spuugzat te zijn tegen de tijd dat de beeb er is Mijn nicht wist dat ze een meisje kreeg en vertelde dat ook (is op zich prima hoor!) en vervolgens kreeg ze ALLES in het roze. Heb liever neutraal en dan hier en daar later een roze of blauw touch dan alles in die kleur.
En dat weet je omdat??? Wat heeft heeft moeilijk kinderen krijgen te maken met het geslacht willen weten? Volgens mij sla je een beetje door
Nou nou, volgens mij is het niet de bedoeling van HLin om iedereen tegen zich in het harnas te jagen, vergeet niet dat letters soms anders over kunnen komen?! We hebben allemaal zo onze redenen om iets te zeggen, misschien wat kort door de bocht, maar dan kun je allicht vragen hoe iemand erbij komt of wat diegene nu precies bedoelt.. Lijkt me niet de bedoeling om wie dan ook aan te vallen, toch?! Of ik moet me heel erg vergissen nu..
Wel zou er niet tegen kunnen enkel unisex te shoppen, ook de babykamer e.d. willen we een beetje richting geslacht inrichten Een eventuele 3e willen we niet weten aangezien we dan toch al van beide 1 hebben en dus ook al kleding enzovoort!
Jaazeker kan niet wachten Komt er n knulletje bij of kan ik roze shoppen? Toch leuk om te weten... Ben zoooooo nieuwsgierig
Ik wil het graag weten, mijn vriend gelukkig ook! Zowel een jongen als een meisje zijn vreselijk welkom, dus daar ligt het niet aan. Het lijkt me gewoon leuk om te weten wat er in mijn buik groeit en bovendien is het praktisch gezien ook handig om te weten natuurlijk. Ik snap het dat mensen een ' verrassing' leuk vinden, maar ik vind alles al spannend genoeg. Denk dat ik (met mijn nieuwsgierige aard) het ook gewoon niet volhoud om het niet te willen weten.
Pff gaan we weer... Hier 5 missed abortions waarvan 1 tweeling, 3 x ICSI eigen zaad, 5 iui D en 1 ICSI D plus n adoptie procedure van bijna 5 jaar: lees banner... En ik kan niet wachten tot ik weet wat het is, had ik bij mijn andere zoontjes ook! Logisch dat de gezondheid voorop staat...... Waarom mag je niet nieuwsgierig zijn als je moeilijk zwanger raakt en blijft?
Wat een onzin zeg.. wat wil je hier nu eigenlijk mee zeggen? Ik ondervind ook dat kinderen krijgen niet vanzelf sprekend is hoor. En ook ik wil het weten.