Juist om medische redenen wilde wij weten wat het werd! Dus als jij mijn kant kent ga jij er heel anders over denken Wij wilde bewust geen kinderen, omdat zowel jongen als meisje medische kanten had voor ons.. Ik ben heel blij dat ik nu weet wat het wordt. Nu kan ik al voorbereiden op wat er kan komen en wat er gaat komen. En hoef er niet pas na de geboorte te weten. Oordeel dus niet voordat je een ander z'n verhaal weet. Ps. ik kan geen 'gezond' kind op de wereld zetten, dat maakt mijn kind niet minder bijzonder...
Ik ben dolblij dat ik weet dat we een dochter krijgen. Het voelt voor mij en mijn man al meteen zo vertrouwd als we het over ons meisje hebben, we weten haar naam al, en ik voel al een band. Ik vind 'het' en 'de baby' wat afstandelijker voelen. Al zeg ik niet dat je geen band op bouwt als je het niet weet, maar voor mij persoonlijk helpt het erg het wel te weten! Maar ik wil voorop stellen dat dat voor mij dus zo voelt, maar iedereen het vooral op zijn manier moet doen! En dan nog de dikke voorpret van de schitterende roze kamer en alle lieve en leuke meiden spulletjes die we hebben kunnen kopen! Ik ben ook echt gek op roze, dus ik leef me uit!
Oei, ik schrik een beetje van je, Allesofniets ! Ik weet ook niet zo goed wat ik moet zeggen Ik hoop het beste voor je! en ook voor je zoontje of dochtertje! Mag ik vragen waarom jullie geen 'gezond' kind kunnen krijgen?
Ja hoor, bij een jongen het fragiele x syndroom, en bij een meisje 80% op kanker (hoofdreden) Wij zijn dus heel blij met ons ventje! Voor ons is het 'gezond' en maken de verstandelijke handicapen niets uit, vind het alleen jammer dat het in de maatschappij anders wordt gezien. Wil niet zeggen dat ik geen meisje 'wil' of dat een meisje niet welkom was geweest. Maar juist voor het kind vind ik het belangrijk.
Dat begrijp ik helemaal! 80% kans op kanker .. verschrikkelijk! Ik hoop dat de dokters er helemaal naast zitten en dat jullie zoontje gezond ter wereld komt. En met gezond bedoel ik dat hij geestelijk en lichamelijk goed op kan groeien, en oud mag worden! Geen enge ziektes, géén kanker! Ik heb eigenlijk zoveel vragen, maar durf ze niet te stellen. Ik wil je niet in verlegenheid brengen, noch niet-wenselijke emoties uitlokken. Ik hoop het allerbeste voor jullie kleine mannetje! En voor jullie als ouders natuurlijk
Vragen stellen mag altijd hoor! Maar dan wel liever privé, als ik het antwoord weet. Zal ik ze beantwoorden.
Bij de eerste wilde ik het niet weten. maar toen ik de eerste keer in het ziekenhuis terecht kwam en daar nog vele malen heb gelegen wegens hevig bloedverlies en de gynaecoloog elke keer kwam melden dat ik mijn kindje ging verliezen hebben we toch maar gevraagd wat het zou worden. We konden ze dan bij haar naam aanspreken enz.. Gelukkig was ze sterk en heeft ze de zwangerschap verder goed doorstaan, en is ze met 38 weken geboren. Bij de tweede wilde man het heel graag weten dus heb ik ermee ingestemd. En ik denk dat voor alle aanstaande moeders geld dat de hoofdreden is als zij /hij maar gezond is. Daarnaast vond ik het ook leuk om gericht te kunnen kopen. De neutrale kleertjes vind ik persoonlijk ook niet zo mooi.
Wel mooi om te lezen hoe verschillend ouders hier in staan.... Echt een gevoelskwestie dus! Wij wilden het beide keren wel weten. De redenen? - Praktisch: 1 naam, 1 geboortekaartje, kleren (wel of niet bewaren kleren oudste dochter), kamertje - Nieuwsgierigheid - Mijn zwangerschap werd voor mijn gevoel persoonlijker: we noemen het kindje al bij de naam, voorstelling van hoe ze er uit ziet, toekomstbeeld. De opmerking van HLin snap ik ook niet helemaal. Natuurlijk is gezondheid het belangrijkste. Maar dat heeft toch niets te maken met het wel of niet willen weten? De reden om het geslacht te willen weten heeft volgens mij niets te maken met voorkeur voor zoon of dochter.