Je hoort ook heel vaak dat mensen tijdens de weeen hele erge diaree krijgen, volgens mij is dat een natuurlijk iets dat je darmen zich legen of niet? Zou wel ideaal zijn hihi. @ Bellabella, ik zie dat je je bevallen bent? O wat geweldig van harte gefeliciteerd meid!
Hier gespuugd, gepoept, bloed en slijm viel op de grond tijdens mijn rondjes lopen tijdens de weeen. En of ik me er druk over kon maken? NEE. Want je bent daar totaal niet mee bezig als je aan het bevallen bent (ik tenminste niet!). Nou moet ik wel zeggen dat het bij mij nogal heftig is gegaan (hij was er in 3,5 uur), dus uberhaupt tijd om na te denken was er al niet! Daarbij werd alles netjes achter me (en onder me) opgeruimd. Ik heb werkelijk niets in die hele kamer gezien van poep, spuug, bloed of wat dan ook! Voor iedereen die nog moet bevallen, maak je er vooral niet druk over! Het komt toch wel, zoals al anderen voor mij zeiden: met de uitdrijving drukt het kindje al je poep eruit en dat hou je echt niet tegen!
Ik stond nog onder de douche, vruchtwater was gebroken en ik begon te poepen...... de verloskundige wist niet hoe snel ze me onder de douche vandaag moest plukken, de kleine man kwam er nl. aan! Nog geen minuut later was hij er! En, ik schaamde me ook rot hoor, maar het is allemaal netjes weggespoeld en het raam van de badkamer heeft opengestaan (het was -5 graden...hihi) wup
Meiden, you made my day! Tranen rollen over mijn wangen! :-D (en niet om jullie uit te lachen, maar sommige verhalen zijn zo grappig!)
Vliezen braken, en je begon meteen te poepen? Kwam de kleine zo snel joh? Dat is gewoon een SS bevalling (supersnelle).
Tijdens de weeen heb ik nog een keer gebruik gemaakt van het toilet. Moest een grote boodschap doen : ) Toen ik aan het infuus lag kon ik niet meer naar het toilet maar heb regelmatig om de po gevraagd, om te plassen. En tijdens het persen kwam er slechts een kindje uit : )
En ik word er juist wanhopig van. Ik weet dat het niet iets is waar je je voor moet schamen en waar je je op het moment niet druk om maakt.....maar ik ben als de dood dat ik moet poepen in het bijzijn van anderen. Ik kan nu al niet als ik weet dat mijn man op dezelfde verdieping aanwezig is....hoe moet dat straks dan? We zullen het zien.
zware diaree tijdens de persweeen....maakte me daar niet zo druk over ...wel vond ik het idee naar dat de kleine mijn poept op zijn hoofdje zou hebben als hij werd geboren...heel maf!
Meid je kan er toch niets tegen doen en daarbij neemt de pijn van de weeen je schaamte echt wel weg hoor. Je denkt er dan toch niet bij na tenzij je alleen maar daarbij bent met je hoofd natuurlijk. Ik kan ook niet naar de toilet als mijn vriend in de buurt is maar over ontlasting tijdens mijn bevalling kan ik toch niets tegen doen.
Tennes, bespreek dat in ieder geval met je verloskundige. Je zou namelijk door die schaamte moeite kunnen hebben met ontspannen wat weer niet bevordelijk is voor het bevallen...
Je zou ook kunnen vragen of je voor alles echt van start gaat (voor je persweeën krijgt) of je even op dee po of de gewone wc mag (al zul je dan wel begeleid worden staat er maar 1 iemand bij ipv de hele coatch club!
Ik ben bevallen in het ziekenhuis omdat ik ruim 42 weken was. Ik wilde naar het toilet, maar kon onmogelijk nog op mijn benen staan, zakte er compleet doorheen door de weeen. Ze hebben met weer op bed moeten "takelen" . Ik dacht dat ik niet meer hoefde, maar hield het een half uur later niet meer op. Heb mijn grote boodschap op bed gedaan. Ik voelde me heeeeeeel klein, maar ze zijn het gelukkig wel gewend
Ik weet niet of ik gepoept heb, volgens mij niet.. Maar die scheetjes tijdens het hechten hahhahaha. Ik heb de verloskundige wel elke keer gewaarschuwd, maar ze bleven maar komen.
Bij de bevalling van Milan heb ik niets gemerkt. Die is geboren mbv de vaccuumpomp, geen idee wat er daar beneden allemaal gebeurde.. Het laatste stuk bevalling van Misha heb ik 2 uur persweeën weg moeten puffen. Dat is werkelijk rampzalig en sommige weeën drukte ik dan ook stiekem wel even mee. Nee er kwam geen kind, wel poep en ik vond het heeeerlijk dat er tenminste ìets uitkwam Ik heb me er niet voor geschaamt, wel heb ik mijn man verboden om beneden de gordel te kijken. Het beeld van de geboorte en de daarbij vrijkomende onhebbelijkheden wilde ik niet op zijn netvlies hebben, daar lag mijn schaamtegrens. Hij is ook braaf bij mijn hoofd blijven staan en heeft zo ook prima kunnen kijken hoe zijn kinderen geboren werden...
Hihihi... Ben blij dat ik niet de enige ben die zo reageerde... Ik wilde mijn man ook beslist niet onder heuphoogte hebben... Hij had zelf ook gelukkig niet de behoefte om het eens even te gaan bestuderen... Sterker nog, ik wilde het zelf niet eens zien... (de vk duwde een spiegel onder mijn neus, toen ik op de baarkruk zat, zonder iets te zeggen... Ik heb dat ding bijna uit haar handen geslagen, ik had duidelijk aangegeven dat niet te willen) Oh... Nu ga ik wel erg ver offtopic... Sorry... In ieder geval: Ik heb ook van te voren flink diarree gehad, 's ochtends al en de weeen zijn om 17.00 begonnen... Ik heb ook geen ontlasting gehad tijdens de bevalling, wel bijna over de vk geplast... Ze kon nog net op tijd aan de kant springen, het kwam er echt met een boog uit..