Hallo allemaal! Ik ben vandaag weer bij de kaakfysiotherapie geweest ivm het vele klemmen van mijn kaken en daardoor veel hoofdpijn etc... Ooohh ik schaam me al om het hier te vertellen, maar ze masseerde mijn hoofd, en ik begon ineens heel hard te huilen,alles kwam eruit,veel verdriet over vanalles (trauma's) uit mijn verleden, hiervoor ben ik al wel onder behandeling van een psycholoog hoor! Maar ik heb me zo beschaamd gevoeld tegenover haar, wel nagevraagd en nee , ze vond het niet raar, en het gebeurde wel vaker vertelde ze, Maar ik kan er werkelijk niets over op internet vinden, dus vraag ik het hier aan misschien fysiotherapeuten en aan mensen hier die het misschien zelf ook ooit eens hebben gehad? Ik schaam me gewoon zo voor mijn gevoelens, en dat aanraking dat zo kan oproepen, nooit geweten... Liefs taart.
Dit! Dat maakt toch helemaal niks uit meid. Misschien heeft het je wel ergens opgelucht. Je lichaam en geest zijn niet altijd te sturen en te controleren. Enbsoms is dat ook goed.
Ja, ik heb het ook een keer gehad bij een soort massagedruktherapie ofziets. Weet het niet meer precies, het is lang geleden. Tranen met tuiten, terwijl ik normaal niet eens durf te huilen waar mijn man bij is. Bizar hoe dat werkt, maar de therapeut zei dat het logisch was. Die verkrampingen in je lijf (ik was ook om die reden in therapie, net als jij) zijn regelmatig het resultaat van een trauma. Lichaam en geest zijn één he.
Ooh een en al herkenning! Ik ga 3 keer per week naar de fysio, al anderhalf jaar lang, en ik heb al heel wat gejankt daar Ik schaamde me echt kapot, ook al vond de fysiotherapeute het doodnormaal en zijn ze het gewend daar. In elke kamer staat daar ook standaard een doos tissues. Ik ging me botter opstellen onbewust omdat ik het absoluut genant vond...Zelfs bij de psycholoog waar ik kwam heb ik me nooit laten gaan en vond me een hopeloos geval omdat ie toch niet door me heen kon prikken. Maar bij die fysiotherapeute...de kraan gaat nog steeds regelmatig open maar heb er niet meer zoveel moeite mee.
Oh dat is toch niet erg meid, daar hoef je je echt niet voor te schamen. Mijn zus heeft ook jarenlang gebitsproblemen gehad, bleek ook in verbinding te staan met ptss en nog wat andere dingen die achteraf pas naar boven kwamen. Lichaam en geest staan zo ontzettend met elkaar in verbinding.
Ik ook! Dat is toch écht niet erg Je lichaam is niet gek haha, alles staat met elkaar in verbinding en ze kan maar net een spanningsplek of drukpunt geraakt hebben dat hierdoor ontspannen werd en zorgde voor de stortvloed aan emoties. Niet druk om maken, echt niet!
Joh, dat is heel normaal! Ik heb ook een beroep waarbij ik veel mensen aanraak. (whaahaa dat klinkt gek). >>>>>Schoonheidsspecialiste/masseuse voor de duidelijkheid Maar het komt regelmatig voor dat mensen aan mij meer emoties laten zien dan aan menig naast familielid. Ik weet dingen van mensen waar ze anders nooit over praten of die bijvoorbeeld al jaren in de doofpot hebben gezeten. Onverwerkte emoties, familiefrustraties, intens verdriet... alles komt voorbij. En eerlijk? Ik ben er juist door geroerd en zie het als een compliment als iemand mij in vertrouwen kan nemen. Mijn behandeling heeft op deze manier de juiste snaar geraakt. Ik merk ook dat mensen naargelang ik ze langer ken en meer weet beter kunnen ontspannen. Juist prachtig als je je zo open op kunt stellen! Ook goed voor jezelf en je lijf. Bij mensen die dit niet kunnen/willen/toelaten voelt een behandeling ook lang niet zo intens. Ik denk zelfs dat het schadelijk voor je lijf is als je alles binnenhoudt. Maak je geen zorgen dus!
Is alleen maar goed! En schamen, echt niet! Nee hoor, je bent heus niet de enigste die zich zo uit door middel van een aanraking.
Huh? Nee joh, volkomen logisch. Die verkramping komt door opgekropte emotie, dat moet er toch eens uit? Misschien kun je bij jezelf nagaan waarom je je zo schaamt voor je eigen emotie. (Dat hoef je hier niet uit te leggen hoor, maar misschien helpt het om dit te onderzoeken)
Bepaalde aanrakingen kunnen inderdaad bepaalde emoties losmaken. Dat is niet vreemd en zeker niks om je voor te schamen!
Volgens mij is het juist reden om even trots op jezelf te zijn! Iedereen heeft emoties en je loopt er tijdelijk al een tijdje in vast. Ik ben juist blij voor je dat dit heeft gezorgd dat het los kwam en de fysiotherapeute ziet het waarschijnlijk ook zo.
Ik heb het ook een keer gehad bij een collega. Ik was heel erg gespannen die ochtend en ze riep mij bij haar. Ze ging toen met haar handen vanaf mijn kruin op m'n hoofd naar beneden tot heuphoogte (niet op mijn lichaam maar de handen een stukje ervan af). Ik voelde me ontspannen en ik moest verschrikkelijk huilen. Kwartier later moest ik verschrikkelijk overgeven. Kwam zoveel los daardoor. Echt niet normaal. Heb het daarna ook een keer gehad met een hoofd/nek massage. Pfff op de een of andere manier maakt dat gewoon iets los bij mij.
Ik herken het!! Ik heb ook veel last van klemmen, sta stijf van de medicijnen en nog functioneer ik amper. Heb bij de tandarts ook zitten huilen afgelopen week!
Gelukkig veel herkenning dus....lvoor jullie niet gelukkig natuurlijk,lastig hoor.... Ik had vrijdag zelf last van het gevoel flauw te gaan vallen,ook zo naar,nou ja ik ben enigszins gerustgesteld .....