Ja klopt! Mijn à terme datum stond eigenlijk op 3 januari volgens de vk (adhv eerste dag laatste menstruatie), maar fertilityfriend had 1 januari berekend (adhv ovulatie) en dat laatste klopte precies met de echo!
En hoe gaat het hier verder?? Behalve rustig??? Hier sinds vanavond gevoellige (.)(.) heb ik nog nooit gehad:-S Verder een drukke avonddienst gehad en nu voor brak op de bank......
Hey meiden, - mooie foto Laura - Xylina, spannend zeg, is je NOD al een beetje in de buurt? - Hoe is het Noorus, is het goede nieuws al een beetje geland? Hier nadert de eisprong, dus lekker aan de knuffel, haha. Ik merk dat ik er niet zo in geloof dat het nu deze ronde (vlak voor we voor het eerst naar de gyn gaan) wel raak zou kunnen zijn, maar ik laat me natuurlijk graag verrassen over een paar weekjes. Jullie nog plannen voor het weekend? Mijn oma is vandaag 90 geworden, dus morgen is het feest. Verder lekker relaxed aan doen..
@ carmen, gefeliciteerd met je oma! Wat een mooie leeftijd! Het zou inderdaad te mooi zijn om waar te zijn dat het deze ronde wel raak is, maar de kans is in principe net zo groot als de rondes ervoor, dus ik draai duimen hoor! Hier gister digitale test gedaan van CB. Zwanger 2-3 weken. En ja als we het zo zwart op wit zien staan kunnen we er echt niet meer omheen he? Heb er wel een veel beter gevoel bij deze keer. Voel ook meer, dat doet goed. Probeer er echt van te genieten en laat de natuur zijn werk maar doen... Invloed hebben we er toch niet op. Ik test en temp ook niet meer, dat voelt goed! Zondag gaan we het onze ouders en broers vertellen. Willen dat zij er gewoon van op de hoogte zijn nu. Dus ja, ik besef het nu echt wel ja, maar blijft heel bijzonder en ook spannend!
Als ik goed heb berekend zondag:-S Nou ik terug denk had ik een dag of 5 geleden ineens steken in links onder:-S hmmm Maarja heb een ab-kuur gehad dus ga er gewoon vanuit dat het een naderende ongi is..... Carmen jij veel plezier Noorus nee dan kan je er idd niet meer omheen. Fijn dat het nu wel beter voelt!!! Houwezo!!!! Hier in twijfel of ik wel of geen spekkoek ga maken......
Dankje voor het duimen Noorus Wat fijn dat het dit keer al beter voelt, dan wordt het vast een plakbaby! Oeh, klinkt lekker Xylina, hoe maak je dat eigenlijk zelf? Ik ken het vooral vanuit de toko..
Pff nou ben net klaar , het is een klote werkje hoor!!!! Eerst alle ingredienten mixen, eieren scheiden.. Dan in 2e verdelen dan bij de 1 de kruiden gooien, dan op een krukje voor de open oven gaan zitten en de grill aan gooien, daarna mag je laagje voor laagje gaan bakken, dus licht laagje en dan een laagje met de kruiden..... Goede bezigheidstherapie hahah En volgens mij is mn schoonzus zo gek als een deur door nu in de auto te jumpen en hierheen te rijden hahhahahhahahahaha
Klinkt goed Xylina! Noorus, fijn dat het zo goed voelt! Dat wil toch vaak al veel zeggen denk ik! Ik hoop ook echt voor je dat je beebje lekker blijft zitten! Snap Carmen, dat je niet zo'n goede hoop hebt, herken het gevoel. Bij ons is ook nog maar de vraag of het allemaal zonder hulp lukt... Toch hoop je er wel een beetje op, en das ook helemaal niet erg! Hoop doet leven! Hier gaat t eigenlijk wel prima! Net lekker balletje geslagen, lekker vrij weekend... Over een week begint onze knuffelperiode ook weer.
Wauw Xylina, wat een werk zeg!!! Maar lijkt me superlekker zelf gemaakt! Dank je Nayr, ik blijf hier gewoon vertrouwen hebben in alles (meer kan ik niet doen vind ik zelf ) Geniet van je weekend!
Lieve Trotter, ik weet niet of je hier nog leest, maar hoe is het nu met je? Denk nog heel vaak aan jouw verhaal. Hoop dat jullie de kracht en steun kunnen vinden die jullie nodig hebben in deze moeilijke tijd...
Ik lees nog steeds mee, eigenlijk alleen hier, want de andere fora (over zwanger zijn en tweelingen etc.) zijn nogal confronterend voor me. Dank voor al jullie lieve reacties, ik heb ze allemaal gelezen hoor . Het gaat redelijk met mij, met ons. Het herstel van de bevalling gaat voorspoedig, het is nu 3 weken geleden en ik ben nog wel moe, maar heb bijna geen pijn meer. Op de echo die ze vorige week gemaakt hebben was te zien dat mijn baarmoeder er ook goed uitziet. Weer klein (en leeg ) en er zat nog weinig oud bloed in. Fysiek gaat het herstel dus naar behoren. Mentaal is het allemaal een stuk zwaarder, ik draag het verlies de hele dag bij me, maar doe ook (onbewust) mn best er niet mee bezig te zijn. Ik werk nog niet, maar kan thuis ook niet teveel doen, dus het is veel op de bank zitten en tv kijken. Slapen gaat met slaappillen, want zodra ik mijn ogen sluit beleef ik alles weer opnieuw. Dit is echt verschrikkelijk, en elke nacht/ elke keer in slaap vallen is voor mij een klein drama. Het ziekenhuis heeft het qua nazorg echt af laten weten, waardoor we heel weinig hulp kregen en pas nadat de gyn eindelijk wist wat er aan de hand was (dat hadden ze niet doorgegeven) kregen we wat hulp. Nu zijn we al 1,5 week aan het wachten geweest op contact met het maatschappelijk werk van het ziekenhuis om het over rouwverwerking te hebben. Ik ben zelf maatschappelijk werker wat het erg raar maakt om ineens aan de andere kant te zitten. Weet daardoor wel goed (objectief gezien) dat ik er niet goed aan toe ben en hulp nodig heb . Dinsdag mogen we eindelijk langs, ik ben benieuwd wat ze ons gaan bieden, maar heb er weinig vertrouwen in eerlijk gezegd. Heb wel ontzettend veel steun aan mijn vriend (en hij aan mij hoop ik ). We proberen het echt samen te doen en merken dat het verlies van Tincke en Fenna ook bij en tussen ons veel veranderd heeft. Alles is sterker geworden. We komen er wel, maar het heeft tijd nodig, dat is duidelijk. Voor een vervolgzwangerschap zijn de consequenties ook groot, cervixinsufficiëntie kan bij een volgende zwangerschap weer voorkomen, dus ik krijg dan een cerclage. (Ze naaien mn baarmoederhals dicht om te proberen te voorkomen dat deze weer open gaat staan.) De kans dat dat opnieuw gebeurt is behoorlijk aanwezig. Bovendien mag ik absoluut géén tweeling meer krijgen zegt de gyn, te zwaar fysiek. Genoeg stof tot nadenken dus. ----- En dan nu: Ik hoop dat het met alle zwangeren hier wel goed gaat en dat jullie er van kunnen genieten. Want het is echt héél bijzonder, en dat realiseerde ik me pas echt toen het over was... En dat natuurlijk iedereen spoedig zwanger raakt. Ik mag nadat ik 2 x ongesteld ben geweest er in principe weer voor gaan. Maar weet nog niet of we dat willen, daar aan toe zijn en wanneer dat moment is.
'Fijn' dat je iets laten weten Trotter. Ik moet ook vaak aan je denken (en ik ken je niets eens echt...) Ik hoop dat je nogwel wat steun/begeleiding kan krijgen met jullie verlies in het zkh. Lijkt me zo heftig om mee te maken! Maar klinkt ook heftig voor een vervolgzwangerschap. En naar! Toch hoop ik dat het voor jullie nog een keer gaat lukken en kijk wanneer dit moment voor jullie weer aanwezig is. Wel fijn dat je vriend en jij er met elkaar goed over kunnen praten en jullie nog dichterbij elkaar zijn gekomen. Ik wil je heel veel sterkte toewensen! En ben het helemaal eens met je dat het heel erg bijzonder is om zwanger te zijn en dat alles goed mag blijven gaan. Het is en blijft een wonder! Dikke Knuffel! (voorheen Veerle, heb m'n naam gewijzigd)
@e1987 hoe was het bij de echo?? nog steeds een kleine jongen Ik zie pas de 30e de kleine meid weer op de pret echo. en daarna 31-7 weer met de groei echo. dus nog even en dan mogen we de kleine spruit ook weer bekijken in 3D. Ik ben zoo benieuwd hoe ze er uit gaat zien.... Nederland staat nu achter hihi hadden ze het gras toch moeten vervangen voor papier .....
Jeetje Trotter, ik heb nu pas de pagina ververst en zag dat je gereageerd had. Ik denk vaak aan je, vooral omdat ik in dezelfde periode zit. Mij had het ook kunnen overkomen (al wordt het bij mij al in de gaten gehouden, omdat er een stuk van mijn baarmoedermond is weggehaald door een Pap 3B) Wat verschrikkelijk dat je zo lang heb moeten wachten op hulp. Ik vind het niet kunnen en ja ik snap dat je er niet al teveel geloof in hebt. Je kent zelf de klappen van de zweep en wat er verteld gaat worden. Hopelijk vind je toch een beetje rust in alles. En wat verschrikkelijk dat elke keer bij ogen sluiten het moment weer daar is. Ik kan het me niet voorstellen hoe het voelt, maar ik hoop dat je het een plekje kunt geven. Heel veel sterkte!! Ik vind je sterk, vooral omdat je ook mee blijft lezen en dat je er over kan (en wil) praten. Gelukkig dat je zoveel steun aan je wederhelft hebt en dat jullie dichter bij elkaar zijn gekomen. En voor de toekomst.... ja het is heel veel! Elke zwangerschap is bijzonder. Nu weet je al voor de toekomst wat er aan zit te komen en dat het niet over rozen zal lopen, maar hopelijk kunnen ze door die ingreep de kleine in de toekomst behouden en voor de gruwel van het heden behoeden. Rustig aan, denk eerst aan jezelf en je vriend. Veel succes met het verwerken (en de begeleiding er van). Liefs van Meij
Jeetje trotter Hoop dat jij en trotterman echt snel de juiste hulp krijgen en dat alles een plekje kunnen geven... Hebben de namen Tincke en Fenna een betekenis? Of gewoon MOOI!!
Trotter meis, wat onwijs heftig allemaal! Fijn dat je lichamelijk herstel naar behoren gaat. Wat vreselijk dat je het elke keer opnieuw beleven moet Het thuiszitten lijkt me niet bevorderlijk voor je herstel, de dagen gaan dan zo langzaam is het niet? Is er geen manier om niet meteen aan het werk te hoeven, maar wel wat afleiding te kunnen vinden?! Slecht dat het ziekenhuis het zo heeft laten afweten. Ik hoop dat jullie dinsdag een goed gesprek hebben waardoor jullie weer wat hoop voor de toekomst kunnen krijgen. Fijn dat je vriend en jij zoveel steun aan elkaar hebben, dat is heel belangrijk! Hebben jullie ook vrienden en familie die steun kunnen bieden? Ook komt er nog behoorlijk wat om de hoek mbt een eventuele volgende zwangerschap Maar nu eerst die lieve Fenna en Tincke een veilig plekje in jullie hart geven, wat daarna komt is nu nog niet belangrijk Heel veel liefs en sterkte!