Hey girls, ik ben net naar de VK geweest en aangezien ik nu 1 dag over tijd ben, hebben we een interessant gesprek gehad over de naderende bevalling. Ik zei dat ik behoorlijk ongeduldig aan het worden ben en dat 's nachts ook de angst toeslaat. Ze zegt dus dat dit de bevalling tegenhoudt! Ze had het over een bepaald hormoon dat de baby afgeeft en een hormoon wat ik afgeef met mijn angst, en dat gaat dan tegen elkaar in en houdt de boel dus tegen.. Ik heb nu ontspanningsoefeningen gekregen die ik 's avonds moet doen voordat ik naar bed ga. Herkennen jullie dit? En wat ik graag zou willen weten, zijn degenen die niet echt bang waren eerder bevallen dan degenen die wel bang waren? Iedereen is toch eigenlijk wel bang?
ik weet niet of het tegen houd maar ik weet wel dat ik eerst giga veel angst had maar dat ik nu zoiets heb van het komt zoals het komt. en het is voor iedereen de eerste keer geweest en de meesten wilden nog wel 1 dus dan komt het bij mij ook helemaal goed. haha. het blijft spannend maar ik heb oefenweeen gehad en nu ben ik nniet meer bang voor de bevalling of wat komen gaat. meid het moet er toch uit dus niet te druk over maken komt allemaal goed! liefs
Het zou best kunnen kloppen, ik was ook erg bang en het werden dus 42 weken... De dag voordat ik ingeleid zou worden, begonnen de weeën, misschien was ik nog nét iets banger voor dat infuus Al met al viel het me erg mee, de weeën dan. Het werd vanwege een voorhoofdsligging een keizersnede. Dat was wel jammer. Nu ben ik er wel rustiger onder en ik hoop dus dat deze theorie klopt, want ik zou maar wat graag met 37/38 weken bevallen!
Ik ja, ik geloof dat ik 'm inmiddels al 48x gepost heb, maarrrrrrr... "Men lijdt het meest door het lijden dat met vreest" (van Oma)
Wat houden die ontspanningsoefeningen dan in? Want het gaat er toch om dat je geest ontspannen is en dan werken toch oefeningen om je lichaam te ontspannen niet? Of zie ik dat verkeerd? Overigens ben ik niet bang, wel misschien wat ongeduldig (zie mijn andere topic van vandaag). Ik ben namelijk niet bang omdat ik geen ideeeeee heb wat komen gaat. Het is mijn eerste kindje en ik weet dat het pijn gaat doen en zo, maar ik kan me er weinig bij voorstellen. Dus waarom zou je bang zijn voor iets wat je niet kent?????
Ik geloof er wel in, mag ik vragen wat voor ontspannings tips je hebt gekregen zou ook wel willen proberen had verwacht ik beval met 37 weken maar no way ze zit nog lekker in mijn buik. Als vooorweeen beginnen word ik ook echt bang van en nu en snel erna houd aklles ook weer op maar ontspannen weet niet hoe?heb nu wel heerlijk geslapen maar goed ik wil kind er wel uit nu en jij bent 5 dagen verder dus dan wil jet het helemaal snap heel goed.Na alle kwaaltjes pijntjes wil je achter de rug en zien waar je het voor hebt gedaan,he teminste ik wel.
Of je sneller bevalt wanneer je maar ontspannen genoeg bent, ik denk het niet. De bevalling begint normaal gesproken wanneer je kind er klaar voor is en een bepaald hormoon gaat afscheiden. Wel kun je in vrij extreme gevallen de bevalling tegenhouden door angst. maar dan gaat het echt over doodsangst en niet over een beetje spanning -als dat zo was, zouden er bijna geen babietjes geboren worden zonder medisch ingrijpen. Denk aan zoogdieren in het wild - als moeder wordt aangevallen, stopt de bevalling zodat zij kan vluchten. Heel nuttig, zo'n mechanisme, anders zijn beide dood. Als je erg gespannen bent, kan het wel zo zijn dat de ontsluiting niet erg opschiet, vandaar dat ontspanningsoefeningen wel degelijk zinvol zijn. Volgens mij werken lichaam& geest hierin samen als één geheel (je kan dat niet zien als 2 gescheiden dingen). Ontspanningsoefeningen werken zowel lichamelijk als geestelijk. Hoe het zou moeten werken om je geest te ontspannen terwijl je je lichaam aanspant - ik zou niet weten hoe je dat doet. Of andersom: heel rustig lichaam terwijl je in gedachten je enorm druk maakt - dan jaag je ook je hartslag en bloeddruk op, je gaat spieren aanspannen, waardoor je lichaam ook niet ontspannen is. De meeste ontspanningsoefeningen begin je door een prettige houding aan te nemen en je te focussen op een rustige ademhaling. je laat je gedachten alleen naar het hier en nu gaan, dus je lichaam in die prettige houding, je ademhaling, hoe dat allemaal voelt. Om nog even terug te komen op je oorspronkelijke vraag. Ik was niet bang voor of tijdens de bevalling. Deze is begonnen bij 40+5.
Ik denk dat het wel degelijk zo werkt. Als je namelijk angstig of gespannen bent, dan maakt je lichaam adrenaline aan. Dit hormoon zorgt er dus wel degelijk voor dat de bevalling niet goed op gang komt, of niet goed vorderd. Als je ontspannen bent, dan maakt je lichaam endorfine aan. Dit is een hormoon te vergelijken met morfine. Dit kan dus juist de bevalling stimuleren en werkt tegelijk enigzinds pijnstillend. Ik had bij de 1e absoluut geen angst voor de bevalling, deze keer eigenlijk ook niet. Vond het enkel spannend op een gezonde manier. Ik ben bij de 1e bevallen op 39 + 4 weken. Ben nu 36 +6 weken en hoop dat de bevalling niet lang meer op zich laat wachten. Maar succes met de weg naar de bevalling toe, en probeer je niet al te druk te maken. Al zoooooo veel vrouwen zijn je voorgegaan... het gaat jou ook zeker lukken! Groetjes Samantha
Toevallig van de week zon zelfde gesprek gehad met mijn VK. Kwam te sprake dat ik zo ongelovelijk opzie dat het een zelfde bevalling wordt als bij Eva: 15 dagen overtijd, inleiden, uren lang weeen en haast geen ontsluiting, gebonden liggen aan een bedje, ruggeprik, vaccuum ivm wegvallen hartslag.... Deze beeb was bij 35 weken iets ingedaald en nu er weer uitgewipt en zij zei ook; doormiddel van je stress, kun je zoveel tegenhouden! En zeker in mijn geval, want ik ben een binnenvetter en laat dus lekker alle stress bij me zitten en uit t niet. Je gooit als het ware dan je lichaam op slot. Dit was dus achteraf ook het geval bij mijn bevalling. Want kreeg smorgens om 9.00 weeen en 12.00 later was ik er nog maar net 4 verder. Ruggeprik wordt gezet en met 1,5 uur zat ik aan de volledige ontlsuiting.... Ik kreeg ook het advies mee om zoveel mogelijk proberen te ontspannen, de boel de boel te laten en heb op haar aanraden volgende week een afsrpaak bij een voetreflextherapeute.
Ik denk niet dat je eerder bevalt als je ontspannen bent. Je gaat bevallen als je lijf en kind er klaar voor zijn. Maar het is natuurlijk niet voor niets dat 9 van de 10 bevallingen 's nachts beginnen. Dan is je lichaam ontspannen en wordt er idd een hormoon afgegeven waardoor het gaat beginnen. Ik ben 8 weken te vroeg bevallen, dus toen het ging gebeuren was ik best angstig omdat ik wist dat het veels te vroeg was. Tijdens de ween heb ik wel contstant tegen mezelf gezegd; rustig blijven en ontspannen en niet in paniek raken... Voor mij hielp dit. Het ging zoiezo allemaal vreemd, want mijn bevalling duurde maar 2 uur
Je bevalt w.s ook niet veel eerder omdat je ontspannen bent, maar door stress kan wel de bevalling zelf moeilijker gaan. En ik geloof wel dat je lichaam, door bepaalde stoffen die aangemaakt worden, de stoffen tegen kan houden die de bevalling op gang brengen. En dan bedoel ik niet de normale angst voor een bevalling. Want iedereen vind dat spannend!!!
Ok thanks meiden, de theorie van eeder bevallen als je niet bang bent gaat dus niet echt op Wat de oefeningen inhouden vroegen sommigen: ik moet 's avonds voordat ik naar bed ga op mijn handen en knieën gaan zitten, zodat mijn buik ontspannen hangt als een soort van hangmat voor de baby legde ze uit. Je partner (die heb ik niet) zou dan zijn hand op je navel moeten leggen om contact te maken. Zo zou je ongeveer 10 minuten moeten blijven zitten. En als je in bed ligt moet je met je handen op je buik diep in en uit ademen, en proberen contact met het kindje te maken. Ze liet me dit alvast doen bij de controle en de baby ging gelijk bewegen, wat ze al verwachtte. Of het helpt geen idee, maar ik ga het maar gewoon proberen!
gister bij zwangerschapsyoga kwam t zelfde naar voren. Door aanmaak van stresshormonen hou je bevalling (en zelfs de ontsluiting tegen ) enne dat is ook precies gebeurd bij mijn vorige bevalling.. Ga nu dus proberen heel relaxt de bevalling te benaderen. Doe in middels al een paar jaar aan yoga en kan beter mijn adem controleren dan toen met mijn zoon dus wie weet wat ik daar mee kan bereiken..moet nog ff geduld hebben maarre ontspanningsoefeningen kunnen nooit kwaad toch, al slaap je er maar lekker op!
nou dan moet ik wel erg bang geweest zijn, ben bevallen met 42 weken. Maar dat was ik eigenlijk helemaal niet. In ieder geval niet voor de bevalling, misschien wel voor het hebben van een baby met de verantwoordelijkheid die daarbij hoort. Zou dat het ook tegenhouden?
ik ben als de dood geweest voor de 3e bevalling, maar me meisje is keurig op de datum geboren. Ze wou me wel strippen 3 dagen ervoor maar ik zei ik wacht wel tot de datum, als ze dan nog binnen zit, mag je me heeeeeel graag strippen haha. Bij de 2e was ik ook best bang door de 1e bevalling die niet vlekkeloos verliep, maar die werd ingeleid en was er binnen 1,5uur al, dus echt over meepraten kan ik niet, maar volgens mij kan je het zelf echt niet tegenhouden, de natuur heeft het zelf in de handen! Ik zou eerder denken dat je door angst juist eerder de boel opwekt, omdat je je zorgen maakt en erdoor strest, maar goed wie ben ik?