Gisteren waren wij bij mijn schoonouders op bezoek. Werd ons gevraagd naar het bsn nummer van onze zoontje. Ze willen namelijk een spaarrekening voor hem openen. En of we ook effe toestemming willen geven. Thuis gekomen waren zowel mijn man als ik toch een beetje overdonderd! Er word niet eens gevraagd of wij dat wel willen. En zelf hebben we al een spaarrekening voor de kleine. Nu zit ik een beetje in dubio. Want eigenlijk wil ik niet dat ze een spaarrekening voor hem openen, maar ik wil hen ook niet kwetsen! We krijgen sowieso al best wel (heel) veel geld van ze. Ik vind het nu gewoon niet meer prettig worden! Zijn er anderen die dit ook hebben en hoe zouden jullie het oplossen??
Ik heb heel gulle schoonouders. Dat van die bankrekening zou ons ook kunnen gebeuren. Ik zou dan weigeren. Zeggen dat als zij geld willen geven voor de kleine dat prima is, maar op de spaarrekening van de kleine en niet op een andere dat het ook nergens voor nodig is, omdat hij er al eentje heeft. Dat zullen ze toch wel begrijpen?
Gewoon eerlijk aangeven dat de kleine al een spaarrekening heeft, en als ze het willen kunnen ze het geld daar op storten. Daar moeten ze het maar mee doen.
Waarom niet? Je ontneemt jouw kind het geld he, niet jezelf Ik zou zwaar verontwaardigd zijn als ik zou horen dat mijn ouders geld voor mij van mijn opa en oma hebben geweigerd. Kun je niet eerst starten het geld voor jezelf te weigeren?
Ik heb zelf ook een spaarekening gehad van mijn opa en oma. kreeg hem op mijn 18 voor me zelf daar voor hebben hun altijd voor mijn gespaard. heb er mijn eerst auto van gekocht super aandeken Mijn schoon ouders kwamen er toen ook mee. (veder niks mee gebeurd maar als ze weer komen regelen we het gewoon ) ik vind thet een mooi gebaar. maar als je het niet wil zou ik het niet doen. of het rekenin nummer van de rekening die je hebt geven
ik zou het ook weigeren, zo heb je altijd t gevoel om alles maar te moeten slikken omdat ze zoiets 'groots' als kado doen.. spaarrekening vind ik iets voor ouders zelf. en kleine kadotjes voor schoonouders etc.. Zou gewoon aangeven dat jullie er over nagedacht hebben en het toch niet nodig vinden, gewoon eerlijk zeggen..
Hier heeft opa ook spaarrekeningen geopend voor ieder van zijn kleinkinderen waar iedere maand een behoorlijk bedrag op wordt gestort. Ik vind het prima, fijn voor de studie straks.
Mijn ouders hebben ook een spaarrekening geopend voor ons kleine mannetje en wij vinden dat juist helemaal geweldig. In jouw geval zou ik het dan gewoon eerlijk zeggen dat je het niet wilt. laraxx: wat je zegt over dat je dan "alles maar te moeten slikken" vind ik persoonlijk echt onzin. Staat totaal los van elkaar maar dat is mijn mening natuurlijk
Heb er ook totaal geen moeite mee maar als jij dat wel hebt dan zou ik dat gewoon aangeven inderdaad ... zeggen dat je niet wil dat ze een rekening openen voor je zoontje en ze het kunnen storten op de rekening die jullie geopend hebben ...
Je bepaalt toch zelf wat je wel of niet pikt van je (schoon)ouders? Ik zou het gewoon toestaan. Als je zoontje 18 jaar is dan is de rekening van hem en dan kan hij ermee doen en laten wat hij er mee wil. Mijn schoonouders storten regelmatig in zijn spaarpot en mijn moeder en oma zijn begonnen met respectievelijk 1000 en 1500 euro te storten. Heerlijk. Dat legt een lekker bodempje! Kan ie later een mooie wereldreis van maken of z'n kamer inrichten, 2e handsauto kopen etc
Ik zou er ook geen moeite mee hebben. Maar als je dat wel hebt, dan zou ik het gewoon nog eens ter sprake brengen.. Hier storten mijn schoonouders maandelijks een bedrag op mijn zoontjes spaarrekening (in ons beheer). En mijn ouders hebben aan het begin 1 flinke donatie gedaan..
mijn schoonouders hebben dat ook gedaan, al was ik liever naar een andere bank gegaan, want nu moeten we het geld eerst op onze eigen rekening storten en dan pas op die van onze kleine zetten, ik zet het gewoon liever direct op de rekening, misschien open ik alsnog een rekening bij die andere bank
Mijn ouders kopen ook van alles voor onze kleine. Ze kleden hem elk seizoen in Tommy Hilfiger en Guess en dan echt de hele collectie. En ze sparen ook nog eens voor hem. Ik vind het alleen maar fijn. Wij sparen zelf ook een behoorlijk bedrag en des te meer hij straks heeft des te beter. Het komt altijd van pas voor zijn opleiding, zijn scooter, zijn auto e.d. Ik heb er echt totaal geen problemen mee.Ook erft hij het bedrijf van mijn pa als hij het leuk vind. Des te meer geld des te beter zijn toekomst toch. Het komt later echt goed van pas denk ik.
Nou jullie boffen maar hoor. Onze kleine moet het doen van wat papa en mama voor hem sparen. En dat is dus niets voor hem persoonlijk (we sparen voor zijn studie en dergelijke)
Hier hebben opa en oma dat ook gedaan, super toch! Ik vind het echt lief dat ze dat doen, kan ze mooi sparen voor haar studie of wat ze straks dan ook wil
ja dat is misschien ook wel zo.. mijn reactie komt omdat ik zulke schoonouders had (geen contact meer mee) maar die gaven dus vanalles maar verwachte dus ook dingen terug (voorwaardelijk dus!) vandaar mijn reactie dat ik het nooit zou doen.. maar wie weet als ik in n andere situatie had gezeten idd..
Ik snap persoonlijk niet wat het probleem is. Waarom zou je het weigeren?? Het is voor je kind niet voor JOU. Dus in feite ontzeg je je kind het geld. Je kan altijd nog afsprakenm maken over bijvoorbeeld wanneer zoiets vrijgegeven wordt en voor welke doeleinden. Misschien voor als je kind op zichzelf gaat wonen? Voor de meubeltjes ofzo?
Mijn ouders hebben ook een spaarrekening voor ons zoontje geopend. Het is hun kleinkind en als zij geld voor hem opzij leggen voor later dan is dat hun beslissing en niet van mij en kan ik alleen maar dankbaar zijn. En dat van alles moeten slikken...daar kan ik mij niets bij voorstellen. Gelukkig heb ik niet zo'n band met mijn ouders. Zo werkt het bij ons niet.