Ik heb mijn stukje geschreven op basis van de dingen die jij hier steeds in topics schrijft. Dat je je schuld aan sm of man toegeeft kunnen wij hier niet zien want dat schrijf je niet en ook hier lees ik nergens dat had ik anders aan moeten pakken of ik heb dit gedaan. Maar nogmaals, een verhaal heeft twee kanten. Dat jullie elkaar niet liggen is duidelijk en als je je zo tegen je sm opstelt als dat je hier schrijft snap ik de andere kant ook wel een beetje eerlijk gezegd.
Nee logisch natuurlijk, maar probeer het alleen maar uit te leggen. Van wat er de afgelopen weken is voorgekomen heb ik een hoop de schuld gekregen van dingen die niet op mij te verhalen waren. Ik vind het totaal niet erg mijn eigen fout toe te geven, maar dat moet ook van 2 kanten komen dan toch? . Denk dat je er tussen moet staan om het helemaal te begrijpen, maar het respectloze wat nu overkomt is iets wat gegroeid is. Misschien ben ik harder ja, ik ben van mening, dat als je gemeen wilt doen, dat gewoon moet doen en de consequenties moet accepteren. Een beetje ruggegraad zeg maar. Niet gemeen doen achter iemand zijn rug om, of vervolgens toespelingen maken om ze vervolgens weer terug te nemen. Ik ben toch iets directer dan.
Heeft jou sm alleen maar zoons? Want herken niet specifiek jou situatie maar wel het gevoel wat jij krijgt. Mijn sm heeft twee zoons en vind dat heeeeel moeilijk dat zij niet meer de enige vrouw is in hun leven. Ti's best een dominante vrouw, en merk dat ik daar last van heb... En dat zij haar zoons kam rond "commanderen " is tot daar aan toe maar ze vind het lastig dat ik daar niet in mee ga...heeft ze geen grip op Maar goed, ik heb zelf ook een zoon. En hoop dat ik later wat flexibeler ben. En het klikt met mijn schoondochter. Maar de gedachte dat mijn kind niet meer thuis woont... Brrrr maar gelukkig is dat kog niet haha Partyrockdr, vind je juist sterk over komen, Dn wou dat ik af en toe het lef had om zo tegen mijn sm op te boxen... Nu lukt me dat steeds meer, maar blijft zo lastig! Succes ermee!
En ze is niet gewend dat zoon nu wat vaker met vrouw op 1 lijn zit, terwijl dat vroeger enkel met haar was.. Is moeilijk, maar hoort er wel bij! Des te eerder dat wordt geaccepteerd, des beter die band wordt/blijft.. Als ze de kont tegen de krib gaat gooien, botst dat steeds vaker..
Helemaal mee eens! Ik krijg soms het gevoel dat mannen niet zelfstandig worden/zijn dankzij de goede zorgen van hun moeder. Ik vind het eerlijk gezegd een rare karaktertrek als moeder zijnde als je je volwassen zoon zo blijft claimen en het conflict aangaat met je schoondochter. Accepteer dat hij een man wordt en zijn eigen keuzes maakt! Jij hoeft niet met je schoondochter te trouwen, feest op de keuzes van je zoon en dat hij zelfstandig genoeg is zijn eigen leven te bouwen!
Mijn schoonmoeder kan ook zo claimen..pff! 2 weken terug moest ze röntgenfoto's laten maken,was ze beledigd omdat mijn vriend niet had aangeboden om mee te gaan. Een aantal jaar geleden vertelden wij dat we een vakantie wilden boeken (dat doen we bijna nooit,is toen ook niets van gekomen maar dat terzijde..), mevrouw ging zwaar pissig naar huis omdat zij niet meegevraagd werd. Zucht,wat een mens..
Wuhaha, heel herkenbaar! Kan ik die hangplant niet een keer lenen?! Meid het is helemaal niet erg dat je niet rustig bent gebleven, vertel haar maar eens de waarheid, laat maar zien hoe je je er onder voelt. Heel knap van je, respect dat je haar tolereert! Gisteren heb ik mijn schoonma eens de waarheid verteld.. EN het voelde heerlijk!
Of het langskomen met de meest rare dingen: Een nieuwe sjaal voor zoon omdat ze zijn andere niet mooi vind Wat plankjes op de weg gevonden, voor in de haard Aardappelschilletjes voor in de haard En dan commentaar op het huis, op mij in m'n huispak (op zondag).. Ach jullie kennen de riedel wel.. En het opbellen voor de meest onzinnige dingen, terwijl je ze een dag later ziet.. Het blijft irritant!
Ik heb zelf 2 zoons en ik hoop van harte dat ik ze gewoon normaal kan loslaten. Het doel van opvoeden is ze klaarmaken voor het echte leven. En het echte leven bestaat niet uit je mammie pleasen...
+ 1, en dat jij zo direct bent is alleen maar goed hoor, niks achter de ellebogen houden, of stiekum achter iemands rug om, gewoon BAM !!! dat ze weet waar ze aan toe is.
Mee eens, als je uit medelijden tolerant blijft wordt er zo over je heen gewalst en is het steeds moeilijker om er iets van te zeggen!
Ik heb zelf regelmatig het verwijt gehad dat de tekorten die mijn man al had mijn schuld waren... Mijn man is niet zo van het bellen en het contact zoeken (zit af en toe in zijn eigen wereld zeg maar) maar dat lag idd ook allemaal aan mij. Uiteindelijk escaleerde dit dus ook compleet... ja er is een grens aan wat je kan slikken. toen uiteindelijk mijn man boos mijn sch-vader aan de telefoon had en uitgelegd had dat IK juist degene was die iedere keer zei: moet je niet je ouders bellen moeten we niet naar je ouders toe gaan. en zo nog een paar dingen uitgelegd dat het echt ZIJN tekort was... toen viel het kwartje. en daarna ging het beter. ik snap het dus wel. Waarschijnlijk heeft jouw sch-moeder je vriend zien veranderen sinds hij met jou is. Maar het is geen verandering. Doordat ze niet meer constant in zijn buurt is zal hij haar waarschijnlijk gewoon anders behandelen. hij heeft jouw nu immers. zolang de behoefte van beide kanten niet geheel duidelijk zijn. en je vriend niet aangeeft dat hij gewoon zo is. en dat hij daar aan moet en wil werken. in redelijke mate. en je sch-moeder ook water bij de wijn wil doen. dan zal er weinig veranderen. maar het is WEL mogelijk. sterkte.
Ohjaaa! Jij houdt onze zoon bij ons weg! Je stookt! Terwijl je degene bent die zegt moet je niet eens bellen etc.. Zucht
tja.. het is dan nog een notendop. enerzijds snap ik het wel. het had met de onzekerheid van mijn sch-moeder te maken. en dat was jammer. het was ook jammer dat ze in mijn bijzijn altijd lief deden en ik eerst niet door had wat er achter mijn rug gebeurde. het voelde als een leugen. Maar het was wel haar gevoel. Dat die niet klopte dat veranderde niks. en dat ze het niet wilde zien. kwam denk ik omdat ze gewoon niet wilde zien dat haar zoon ook foutjes had of zo? ze zocht een boeman en dat werd ik. Heel jammer en haar verlies op dat moment. want zo'n rotmens ben ik echt niet ben best leuk om in je leven te hebben. (al zeg ik t zelf..)
Ja dat is nog het mooiste! Ik ben degene die altijd eventjes een heads up geeft en wat van zich moet laten horen. Dat we niet veel langsgaan, ja dat is misschien wel een beetje aan mij geweest (ivm paniekstoornis en dat so eerder er zo over vielen dat wij vaak eerder weggingen omdat ik mezelf niet lekker voelde). Maar goed, mijn vriend mocht dan van mij altijd gewoon alleen gaan hoor. Moet alleen nog aan het idee wennen dat hij zoontje dan ook meeneemt. Maar goed, dat komt t.z.t. wel een keer.
Hier ook iemand die problemen heeft met haar schoonmoeder. Ook zij vond dat haar zoon alles ingefluisterd kreeg van mij, ze kwam alleen langs als ik aan het werk was, niet als ik thuis was of vlak voordat ik thuis kwam van m'n werk, ging zij weg. In november 2011 is het na een hevig gesprek totaal uit de hand gelopen, inzet was oa ons huwelijk in juli 2012, ze was het niet eens met onze keus voor een trouwlocatie, zij had daar toen 18 jaar geleden een begrafenis gehad en wilde het kerkje niet in. Ze heeft toen in de zomer van 2011 tegen mijn man gezegd dat als wij het huwelijk gingen doorzetten op deze locatie dat niemand van de familie (lees; zijn moeder, zusje, tante, oma en nichtjes en neefjes) zouden komen. Door deze gesprekken heeft mijn man besloten om zijn familie, dus ook zijn moeder en zusje, niet de hele dag uit te nodigen voor de bruiloft, dit omdat het heel veel spanningen met zich mee zou brengen. Voor ons en andere gasten is het een geweldige dag geweest. 3 maanden na de bruiloft, op de verjaardag van mijn man notabene, kreeg mijn man een mail van zijn oma dat de bruiloft een verschrikking was, ze snapte niet waarom ze uitgenodigd was (ze had niet hoeven komen, keus was aan haar...) en het was wel heel duidelijk wie ervoor had gekozen om zijn familie zo te behandelen, ik dus (terwijl dat helemaal niet waar is!). Ze sloot af met de tekst dat wij een ontzettend slecht voorbeeld zijn voor onze kinderen. En bedankt! Mijn man heeft daarop geantwoord dat het ZIJN keuze is geweest om zijn familie op deze manier uit te nodigen, ik stond hier helemaal buiten. Ook wees hij haar erop dat iedereen van de familie mij als aanstichter ziet maar dat niemand het hele verhaal kent, alleen maar het verhaal van zijn moeder. Uiteindelijk niets meer gehoord op dit mailtje... Maar wat mij het meeste steekt is dat zijn oma onze kinderen als insecten behandelt. Onze kinderen kunnen hier niets aan doen, maar het zijn ook haar achterkleinkinderen. Ze is vorige week tegen gekomen met boodschappen doen, kinderen waren bij mijn ouders, ze ziet de kinderen, kijkt naar mijn ouders, draait om en loopt weg. Dat ik als grote schuldige aangewezen wordt is tot daar aan toe, ik heb toegegeven dat ik sommige dingen niet goed heb aangepakt en schoonmoeder blijft maar volhouden dat zij niets verkeerds heeft gedaan. Maar dat mijn kinderen zo behandeld worden terwijl zij hier helemaal buiten staan en er niets mee te maken hebben, doet me ontzettend pijn. Maar ik probeer het naast me neer te leggen, waar ruzie is, hebben 2 schuld....
Heel verhaal geworden, sorry!! Moest het even kwijt, geloof ik! Dit is natuurlijk maar een klein stukje uit een veel groter geheel. En ja, ik maar ook mijn man hebben hier schuld aan maar als je maar vol blijft houden dat je niets verkeerd heb gedaan en alles wat je zegt (behoorlijk kwetsend) niet zo bedoeld is, dan zit er toch echt een steekje los in je bovenkwamer. En dit is ook zo'n typische moeder die haar zoon niet kan loslaten en claimt, het liefst had zij naast het gestaan tegenover de trouwambtenaar.... Ik probeer hier veel van te leren en het heel anders te doen als mijn zoon met een meisje thuis komt.
Ojeee ik herken dit & ik krijg er al kriebels van Mijn schoonmoeder heeft me echt boos gekregen En waarom!!! ze vond het belangrijk om achter me rug Toen ik werken was mijn huis te komen poetsen & alltijd smorgens de afwas doen ik werd er wild van! Samen ging ze met manlief winkelen en besliste ze wat er gekocht werd jezus ben zo hard uitgeflipt dat ze gewoon in tranen uitbarsten maar ik heb er totaal geen spijt van ik & manlief hebben ons eigen leven zij moet dat maar accepteren! Veel succ6 Meiden...een schoonmoeder erbij krijgen is geen cadeau!
Zomerbloem: Ben het niet met jou eens Het is niet altijd "Waar er 2 vechten hebben 2 schuld", soms is er maar 1 partij schuldig!! voel je dus niet schuldig. Jij hebt gelijk als je zegt dat hoe ze jou behandelen niet leuk is, maar pech, zij kiezen er wel zelf voor om zo lelijk tegen jouw kinderen te doen. Dat steekt als moeder zijnde en jij komt voor ze op. En terecht !