Sinds vanavond is het besef gekomen dat er echt een klein leventje in mijn buik groeit. Ik weet het nu een week maar ik kon er nog niets mee. Vanavond hebben mijn vriend en ik het aan mijn ouders vertelt, daarna thuis er nog even over gepraat en toen ik net alleen buiten zat kwam ineens het besef. Ik voel me nu zo intens gelukkig. Het is natuurlijk nog maar pril allemaal maar nu komen ineens allemaal plannen in me op. Hoe en wat ik wil gaan doen. Kan wel huilen zo gelukkig dat ik me voel. Heeft het bij jullie ook even geduurd voor dat het besef echt kwam of had je dat meteen al?
Hihi ja dan zal t nog realistischer gaan worden. Jij ook gefeliciteerd nog , nog een paar weekjes te gaan zie ik!!
Toen ik net zwanger was had ik ook wel even nodig om het te realiseren, heb best wel een zware tijd meegemaakt! Inderdaad als ik de kleine eindelijk in mn handen mag vasthouden komt de rest denk ik wel....vanaf het begin tot nu heb ik nog niet echt het gevoel gehad van 'oh wat ben ik gelukkig.' Natuurlijk ben ik wel blij dat er een kleine in mn buik zit.
Bij mijn eerste was het rond 16 weken dat ik haar echt begon te voelen. Daarvoor veel stress gehad over het houden of abortus, haar vader, mijn vader, geen werk, geld, huis etc... Rond 18 weken kwam er een bobbel omhoog en schoof heen en weer hihi, dat was helemaal te gek! Nu bij de 2de ook nog niet echt het besef maar dat komt vanzelf allemaal goed
Liesje, herkenbaar! Ook ik heb er even over gedaan voordat ik echt " in dat gelukkige gevoel" zakte. Ik heb een ontzettend nare periode achter de rug, en vroeg me echt af wanneer het weer beter zou gaan worden. Dat is nu. Ik kan wel huilen van geluk, maar tegelijkertijd vind ik het me heel moeilijk voor te stellen. Ik heb 1001 plannen, leuke vooruitzichten, en kan niet wachten! Wij hebben het nog niet wereldkundig gemaakt dus ouders, broer en zussen leven nog in onwetendheid. Ik denk dat als zij eenmaal weten wat er bij ons gaat veranderen,dat ik dan weer een fase verder "wegzink in geluk".
Deze keer was het na de 20 weken echo, kon me er van te voren niet zo goed aan over geven. Nu weet ik wat er in mijn buik groeit en zie ik het totaal plaatje helemaal voor me! Heb er zo'n in!
het besef is er wel maar durf nog niet te genieten afgelopen woensdag de echo gehad hartje klopte goed vond het wel heel mooi hoor kreeg ook wel tranen in me ogen toen ik zag dat het echt zo was maar toch is er iets wat me tegenhoud te genieten bang om het kwijt te raken...pff wanner zou ik dan eindelijk wel kunnen genieten
leuk om jullie ervaringen hier over te lezen! ik heb ook nog wel die angst van wat als het nou mis gaat, maar toch ben ik zo enorm gelukkig en probeer die gedachten dan ook zo veel mogelijk te verdringen. vandaag is er ook iemand van moeders voor moeders geweest. vanaf woensdag mag ik daar aan mee doen. en kreeg ook een leuk presentje. weet niet goed hoe ik het moet noemen maar het is zon doek met capuchon eraan voor als de baby uit bad komt. voelde ook zo goed om al iets in me handen te hebben.
Dat heet een omslagdoek of badcape Gefeliciteerd met je zwangerschap! Hier was het besef er wel vrij snel maar bij een tweede is het zeker anders, een bijna-peuter die aandacht vraagt, heel druk op werk en druk met een verbouwing, dat leidt wel af. Daarom ook laat begonnen met voorbereiden op brvalling etc maar toen ik gister die mini-kleertjes in mn handen had was het wel heel echt. Mag ook wel he, hij/zij had er ook al kunnen zijn
hihih dankje, ja ik ben nog niet in to al die namen van de baby spulletjes voor jou zijn het de laatste loodjes zie ik nog 6 dagen leuk joh! alvast succes
Ik had het tijdens de 3e echo. Daarop was echt eindelijk een klein mensje te zien. Geniet er van meid ! Voor je het weet hebben hem/haar in je armen....
morgen ga ik mijn spruitje voor de eerste keer zien. ben deze week 7 weken. vorige week gezellig bij de baby winkel geweest met me vriend gewoon voor de leuk. het voelt zo goed allemaal
Ik ben net iets korter dan jij. Ik weet nu sinds een week dat ik zwanger ben. Bij mij is "het besef" er nog niet denk ik. Misschien is het een soort zelfbescherming omdat het nog alle kanten uit kan gaan? Wie weet gaat het wat meer bij me leven als ik al wat verder ben en het hartje heb gehoord bijvoorbeeld.
Ik heb vandaag het hartje voor het eerst gezien. Er viel nog niets te horen, maar mijn vriend heeft wel de hele echo gefilmd en dus ook de hele uitleg erbij. Was zo mooi om het hartje te zien
Bij mij duurde het ook erg lang voordat het kwartje viel. Het is een ivf kindje en ik heb lang gedacht, dat het alsnog fout zou gaan. Pas na de 12 weken begon ik het langzaam aan te geloven.