Ik vind het een lastig iets... Ik ben blank, dus volgens veel bij voorbaat bevooroordeeld ed...zelf ervaar ik juist dat als erg vervelend, maar geen idee je dat ook discriminatie mag noemen? Ik realiseer me heel goed dat ik blank ben en dat daar, in de maatschappij, bepaalde voordelen aan horen, al is het maar vanwege de mening die bepaalde mensen hebben. En ik realiseer me ook heel goed dat ik niet weet wat en hoe anderen (blank of niet!) dingen ervaren, net zo goed als dat anderen niet (!) weten wat en hoe ik dingen ervaar. In de documentaire valt me in de gymzaal ook op dat er van beide kanten bevooroordeeld en vanuit zichzelf gereageerd wordt. En van uit jezelf reageren is, naar mijn idee, ook het enige wat je kunt, alleen moet je daarmee wel oppassen met het veroordelen van anderen. Ik ben erg voor het 'met elkaar' en logisch horen daarbij dan veel verschillen, op alle gebieden. Om eerlijk te zijn vind ik het juist wel eens jammer dat ik zo blank ben, blond haar en blauwe ogen heb, want ik voel me juist daardoor benadeeld. Maar mag ik dat nog zeggen? Of is dat ook 'fout' en vanuit 'het witte privilege'?
Niekepiek, omdat het over deze docu ging. Niet over het uitmoorden van blanke boeren in Afrika. Dat die zwarte Afrikanen nu zo doen is niet boosheid van super lang geleden hoor. Tot op de dag van vandaag heeft of had een blanke meer te zeggen in die landen. Nee, ik keur uitmoorden nooit goed. Maar dit gebeurd niet perse om enkel het kleurtje van die mensen. Overigens ben ik zelf een mengeling, maar na mijn hoofddoek weer in een andere klasse beland waarbij je een aparte behandeling krijgt waarvan sommige mensen dan weer denken dat je je dat 'inbeeld'. Al ben ik altijd gewoon brutaal genoeg geweest en heeft me dat nooit heel erg geboeid . Overigens vind ik Nederland helemaal niet zo racistisch, van mij mogen ze best wat strikter zijn zelfs jegens mensen die hun oorsprong elders hebben liggen.
De documentaire gaat over racisme. En wat er daar gebeurd is ook racisme, maar dan ergens anders op de wereld. Uiteindelijk is mijn punt, dat er overal wordt gediscrimineerd en dat dat ook zo zal blijven, over en weer. Ik geloof overigens zeker wel dat jij in een andere klasse valt met een hoofddoek in deze westerse maatschappij. Wat natuurlijk voor jou heel veel ongemak met zich mee kan brengen. Ik val ook in een andere klasse zonder hoofddoek als ik meer richting het oosten zou gaan. Wat voor mij misschien nadelig zou kunnen zijn. Het is een wisselwerking.
In deze documentaire viel me trouwens op, dat (ook) donker gekleurde kindjes de neiging hadden om positieve kenmerken toe te schrijven aan de blanke pop en negatieve aan de bruine pop. Dat geeft maar weer extra aan dat het echt een maatschappelijk probleem is, want die gedacht is ze vast niet door hun ouders bijgebracht. Net zoals trouwens ook de blanke ouders aangaven geschrokken te zijn van de reacties van hun kind. Dit is dus niet iets wat ouders bewust bij hun kind binnen brengen. De kinderen pikken dit blijkbaar toch op uit hun eigen observaties van hoe het werkt. En jonge kinderen kunnen goed en scherp observeren! Zij leren immers door het gedrag dat ze om zich heen zien, na te doen. Een tijdje terug heb ik hier volgens mij ook al eens geschreven over ene groep kleuters die werkelijk verbijsterd waren toen ze (na maanden!) pas ontdekten dat één van hun juffen bruin is. Er kwam hier toen een reactie dat dit kwam omdat kinderen niet denken in kleur. Maar dit experiment met de poppen en plaatjes bewijst toch wel het tegendeel. Dat strekt mij in de gedachte dat de kinderen haar huidskleur niet 'zagen' omdat het niet paste in hun wereldbeeld. Juffen (slim - althans in de ogen van kleuters nog wel ) horen wit te zijn. Maar ook bij volwassenen zit dit beeld en echt niet alleen maar bij blanke volwassenen. Wij hebben nu een juf met een Marokaanse achtergrond en een hoofddoek. En je raadt nooit wie er komen vragen of hun kind door een Nederlandse juf begeleid mag worden, omdat dat 'beter' is... Twee Marokaanse (islamitische) ouders en een Somalische moslima. Mijn mond viel open. Ik vind het zo verschrikkelijk triest. Deze collega werkt hard! Ze is betrokken bij de kinderen, denkt mee, zet zich keihard in. Maar daar wordt niet naar gekeken, alleen naar haar huidskleur en kleding. Als dit door blanke Nederlanders was gezegd, was ik net zo geschokt en boos geweest. Maar nu komt daar verbijstering bij. Deze mensen worden naar alle waarschijnlijkheid zelf gediscrimineerd. En ze doen er zelf net zo hard aan mee. In plaats van blij te zijn dat 'één van hun' (sorry dat ik het zo zeg) blijkbaar wel de kans heeft gekregen om tegen de vooroordelen in een baan te krijgen op een plek waar ze rolmodel kan zijn voor hun eigen kinderen, in plaats daarvan steken ze haar een dolk in de rug en bestempelen haar bij voorbaat als niet goed genoeg. Er moet toch wel iets heel er mis zijn met de maatschappij als blijkbaar niet alleen een deel van de blanke Nederlanders op gekleurde mensen neerkijken als minderwaardig, maar dat blijkbaar een deel van de gekleurde Nederlanders zelf óók die mening heeft.
Precies dat!! Het is zo eenvoudig om naar blanken te wijzen en zeggen dat we omze privileges in stand houden terwijl dit zoveel lagen bevat. Op zon'n subtiele en minder subtiele manieren zit dit er bij iedere bevolkingsgroep in. Bewustwording is de beste stap denk ik, niemand kan veranderen wat we niet zien/realiseren. Het hele leven politiek correct door moeten is ook heel lastig (zoals nu die "hernoeming" van allochtonen in "Nederlanders met een migratie achtergrond", of eerder al de hernoeming van geestelijk gehandicapt naar verstandelijk beperkt naar nu verstandelijk uitgedaagd, waar hebben we het over?).
Hoe stel je je dat voor? Wat is dat dan, je oorsprong elders hebben? Hoe lang gaat dat terug? En bij veel mensen zie je het niet dat ze 'hun oorsprong elders hebben'. Aan mij zie je ook niet dat ik een kwart oostenrijks ben...