Hoi dames,Ik moet even van me afschrijven.. pff zit er zo doorheen. Zojuist mijn beste vriendin op visite gehad. Ze wilde me persoonlijk komen vertellen dat ze 11 weken zwanger is. Man wat moest ik mijn best doen om enthousiast te reageren. Het voelde als een klap in mijn gezicht.. Mijn vriend zit momenteel in het buitenland voor zijn werk en daar zit ik dan, alleen op de bank een potje te brullen..Inmiddels zijn we al 22 maanden aan het proberen om zwanger te worden, maar helaas staan we nog steeds met lege handen. In die 22 maanden ook nooit zwanger geweest. Ik begin echt een beetje moedeloos te worden. Zal ik ooit nog moeder worden? Ik probeer altijd positief te blijven, maar soms is het gewoon even te veel. Ik doe en laat er echt alles voor en mijn vriendin is nu gewoon voor de tweede keer "oepsie" zwanger. Vorig jaar begin november vertelde mijn andere vriendin dat ze voor een kindje gingen. Eind november kwamen ze ons al vertellen dat ze zwanger waren. Inmiddels is haar zoontje alweer 1 maand oud. Ook een andere vriendin van mij was bij allebei haar kinderen in ronde 1 zwanger. Het voelt gewoon zo oneerlijk, waarom zij wel en ik niet.. In Oktober mag ik eindelijk de dokter bellen voor een verwijzing naar de gyn, dan zijn we bijna 2 jaar verder en wordt er (hopelijk) eindelijk verder onderzocht wat er aan de hand is. Het is gewoon zo lastig dat niemand in mijn omgeving er langer over doet om zwanger te worden. niemand die weet hoe het voelt.. Pff en dan al die "goed bedoelde" adviezen van de mensen om je heen die je alleen maar kwetsen. Zijn er meiden hier die dit herkennen? Sorry dames ik moest even mijn frustraties kwijt
Aahh lieverd! Ik kan het me helemaal voorstellen... Ben nog maar in ronde 8 en voel me volgens mij al net zo ... Het voelt oneerlijk dat er mensen zonder veel moeite zwanger worden.. Mag ik vragen waarom er pas na 2 jaar stappen worden gezet? Is er behalve zaad- en bloedonderzoek nog niks gedaan? Geen echo ofzo?
ik kan niet mee praten over de lengte, wij beginnen net.. Maar ik herken het gevoel wel. Al die "oeps" zwangerschappen en vriendinnen die al meteen zwanger zijn in de eerste ronde. Zelfs toen wij nog niet bewust bezig waren met zwanger worden steekte dat mij. Heel vervelend en dan nog vervelender dat je dan ook nog alleen zit, dat hakt er goed in. Hopelijk is er straks zo een oplossing gevonden en gaat het straks allemaal heel snel voor jullie!
Wat eenverhaal Ik kan het me helemaal voorstellen.. Hou vol!! Ik hoop echt dat het onderzoek wat oplevert !! Weet je vriendin dat jij al zo lang bezig bent ?
Heel herkenbaar meid, ookal ben ik zelf nog niet half zo lang bezig als jij... Ik zie hier ook constant zwangerschapsaankondigingen, mensen die in ronde 1 en 3 zwanger waren... Die zeggen dan ook tegen mij: 'Je mag er zo niet mee bezig zijn, dan komt het vanzelf'. Allemaal goed bedoeld natuurlijk, maar soms doet het toch serieus pijn hé... Schrijf het hier maar lekker van je af hoor! En brul maar eens goed door, kan je maar deugd van hebben. Mag je in oktober verder naar de gyn? Vind eigenlijk wel dat je lang moet wachten voordat er verdere stappen ondernomen worden. Ik hoop dat het ons allemaal snel gegund is!
Dora .. dat "je moet er niet zo mee bezig zijn".... vind ik ook heeeeel erg vervelend! Dan denk ik... ik word niet zwanger met mijn hoofd ofzo.... eitje springt wel of niet..mijn hoofd heeft hier geen invloed op ...
Dikke knuffel voor jou meid! Soms is het idd heel erg oneerlijk... Hopelijk kan de gyn duidelijkheid gaan geven, en mogen jullie snel papa en mama worden😘
Ja je verhaal is zo ontzettend herkenbaar. Ik en mijn man zijn anderhalf jaar bezig geweest. Na een jaar leek ook iedereen binnen en vingerknip zwanger behalve ik. Zelfs mijn zus was steeds binnen 3 keer proberen zwanger. Nou daar sta je dan met lege handen. Ik ben boos, verdrietig, jaloers en gefrustreerd geweest. Inmiddels ben ik nu alweer (morgen) 17 weken zwanger van ons kindje. Maar dat gevoel vergeet ik nooit meer. Die adviezen zijn lief maar ze verzachten niks. Het is een oneerlijke strijd!
Bedankt voor jullie lieve reactie! Doet me echt even goed!Natuurlijk mag je dat vragen SJ86. Nadat er na 1,5 jaar een zaad en bloedonderzoek was gedaan heeft de dokter middels een grafiek gekeken hoe groot de kans zou zijn op een natuurlijke zwangerschap. Ze kijken dan naar de leeftijd van jou en je partner en de kwaliteit van het zaad. De kwaliteit van het zaad van mijn vriend was bovengemiddeld goed, dus wees de grafiek uit dat de kans op een natuurlijke zwangerschap boven de middellijn kwam. Als deze eronder valt (meestal als de kwaliteit van het zaad slecht is) wordt je meteen doorgestuurd naar de gyn, maar als deze erboven valt wordt je eerst weer voor een half jaar naar huis gestuurd. In ons geval een half jaar, omdat we pas na 1,5 jaar naar de dokter zijn gegaan. Als je bij 1 jaar al naar de dokter gaat wordt je in dit geval voor nog eens een jaar naar huis gestuurd. Erg frustrerend vond ik dat, omdat ik had verwacht dat ik na 1,5 jaar al wel helemaal onderzocht zou worden.. Ik wordt er gek van dat ik me steeds afvraag wat er mis is met mij..
Ik snap het helemaal! Ik ben ook nog niet zo lang bezig.. maar serieus wat erger ik me aan die 'oeps'jes.. en sorry.. no offense.. maar mijn facebook puilt ook uit met zwangerschapsaankondigingen van vrouwen die in nog geen 100 jaar kinderen waard zijn.. terwijl vrouwen die juist heel liefdevol zouden zijn er vaak moeite mee hebben.. it feels so unfair
Ik heb tijden gekend dat ik met angst en beven Facebook opende omdat ik bang was dat er weer een aankondiging stond.
@kimmy89: Ja mijn vriendin weet dat we al zolang proberen om zwanger te worden, daarom wilde ze me het ook persoonlijk vertellen. Erg lief van haar, maar ik vond dat juist extra moeilijk, omdat ik vond dat ik enthousiast moest reageren..
Gefeliciteerd met je zwangerschap straycat! Fijn dat het lange wachten toch is beloond! Ik melde me eerst elke maand aan op het NOD forum, maar heb besloten er mee te stoppen. Ik kan gewoon niet meer tegen al die aankondigingen in die eerste rondes. Ik wou zo graag dat ik er ook een keer mijn positieve test op kon zetten.. en dan al die "je moet er niet zo mee bezig zijn" mensen, daar word ik zo moe van.. Zwanger worden zit niet tussen je oren! Ik ben boos op mijn lichaam, omdat ze me in de steek laat. Zelfs jaloezie steekt steeds vaker de kop op en dat ken ik op geen enkele manier van mezelf! We zitten nu echt op zo'n leeftijd (27) dat alle vrienden om ons heen zwanger worden en inderdaad ook op facebook (alle oude klasgenoten etc.) heerst er een ware babyboom, echt niet normaal!
Herkenbaar! Ben zelf ook nog niet lang bezig maar inderdaad al die aankondigingen, oeps zwanger, en dat soort ongein om gek van te worden! Het van je afschrijven helpt soms dus gewoon lekker doen!! En tja het enige is wel dat je de moed echt niet op geven!!
Hmmmm heftig hoor... Jeetje... ik snap het niet hoor...dat die artsen zolamg laten proberen en wachten... je komt toch niet voor niets.. Na 2 jaar pas verder onderzoeken... Pfff... Het is je van harte gegund hoor!
Hierbij een dikke knuffel voor jou! Lijkt me heel zwaar om dit nu ff alleen te mieten verwerken! Liefs
Af en toe een potje janken hoort er helaas bij. Ik herken je gevoel. Ik erger me dood aan de goed bedoelde adviezen. Wij zijn sinds december 2012 bezig. Af en toe komt het jaloerse monster naar boven. Ik merk dat ik zangere mensen probeer te vermijden. Niet omdat ik het ze niet gun maar puur uit zelfbescherming. Het doet pijn als je na zo'n lange tijd nog steeds met lege handen staat en mensen in je omgeving per ongeluk of snel zwanger raken.
Allemaal herkenbaar! Ik ben er ook zo klaar mee. Wij zijn inmiddels langer dan een jaar bezig en gek genoeg heb ik altijd gedacht dat het lastig zou gaan. Maar toen we na 6 maanden proberen toch zwanger bleken te zijn ging ik elke week een beetje meer hopen en geloven dat het toch voor ons was weggelegd. Het kwam dan ook als een shock dat er op de 2e echo geen hartactiviteit meer te zien was, nadat we 3 weken eerder een kloppend hartje hadden gezien. Daarna dacht ik snel weer zwanger te zijn..maar nu nog steeds niks. Mijn cyclus begint steeds vreemder te worden, zeer kort en dan weer langer, waar ik eerst standaard om de 28 dagen ongesteld werd. Ik heb allerlei kwaaltjes elke maand (vooral zere boobs) maar elke keer gewoon niks. Nu zijn er behoorlijk wat mensen die zeggen ach maar je weet in ieder geval dat je zwanger kan worden. En ja dat is waar, maar er zijn ook best wel wat vrouwen die een of meerdere miskramen hebben en gewoon nooit goed zwanger worden. En daar ben ik nou net bang voor. Soms zou ik willen dat we morgen nog een kindje zouden adopteren. Andere dagen ben ik er helemaal niet mee bezig en weer andere dagen denk ik, ach ons leven is hartstikke fijn zo. Maar toch elke maand is het wel weer rot als de ongesyeldheid doorbreekt. Elke maand hebben we er wel weer gesprekken over, wanneer gaan we naar de huisarts, hoe lang blijven we zelf nog proberen - zijn er nog meer dingen die we kunnen doen? Etc. Pfff om moedeloos van te worden!!
Wij zitten in ronde 38 en...het wordt makkelijker. Stom eigenlijk dat ik je dit door ervaring kan vertellen, maar het is echt zo. In de afgelopen 3 jaar moest ik zo vaak geforceerd blij zijn voor anderen, dat ik het nu op de automatische piloot kan. Met soms een uitschieter waarbij ik oprecht blij ben voor diegene. Klinkt sneu, weet ik, maar toch ben ik opgelucht dat ik nu niet meer iedere keer instort zodra er weer een zwangerschap aangekondigd wordt. Je bouwt een pantser op naarmate de tijd verstrijkt. Betekent niet dat ik het niet moeilijk heb met de MMM hoor. Zit er zelfs sinds kort in therapie voor, maar dat is voornamelijk omdat de MMM voor ons tot nu toe één grote achtbaan is geweest met fouten en teleurstellingen.
Je verhaal is heel herkenbaar. Wij zijn sinds februari 2013 bezig en helaas nog zonder resultaat. In de afgelopen jaren ook veel zwangerschapsaankondigingen en kraambezoekjes gehad. Als het niet gelukt is, dan ben ik verdrietig en mag ik huilen van mezelf. De ene ronde gaat het trouwens beter dan de andere. En ik mag van mezelf verwennen bij een teleurstelling, dus lekkere hapjes en drankjes!