Hey dames, De meeste van jullie kennen mij waarschijnlijk al, maar om straks mijn ervaringen met de behandeling te beschrijven, open in een eigen topic. Eerst even mijn verhaal in het kort: Op 4 okt 2009 gestop met de pil, en we dachten dat het allemaal wel snel zou gaan omdat ik in het begin van onze relatie ook zwanger ben geweest. Na de eerste 4 weken werd ik niet ongi, na veel afspraken bij de ha werd ik eindelijk na 4 maanden doorgestuurd naar de gyn. In april 2010 vertelde ze me dat de HA me aan het lijntje had gehouden want uit de inwendige echo blijkt het PCOS syndroom. Ik zou dus niet uit mezelf ongi worden. Ik kreeg clomid en provera voor het opwekken van een ontrekkingsbloeding mee naar huis. Na een maand veel bloedprikken kwam eruit dat de clomid niet aansloeg. Na 2 dosis verhogingen nogsteeds geen resultaat.. zucht. De laatste ronde clomid had mijn hubbie de tijd om zichzelf te laten testen, oh wat waren we zenuwachtig en daarnaast ook zo zeker van onze zaak! 's ochtends moest ik het afgeven in het ziekenhuis en zei hij nog: wees voorzichtig met mijn jongens onderweg.. De volgende dag kwam de uitslag... ik zou om 14 uur gebeld worden, dit werd 16 uur. Ik zat op werk en de gyn vroeg of alles goed opgevangen was.. want er zaten geen zaadcellen in. Na die woorden heb ik de rest van het gesprek niet meer gehoord. De wereld werd onder mijn voeten vandaan geschopt op dat moment........ Ik moest tot 17 uur werken maar zag dit absoluut niet zitten! Heb nog een half uurtje gewerkt en ben om half 5 op de motor naar huis gereden. Geen idee hoe ik gereden heb, of ik goed opgelet heb... ik zat alleen met de gedachte in mijn hoofd: hoe ga ik dit tegen hubbie vertellen? Om half 6 wam ik thuis en hij voelde de bui al vallen en reageerde zo.. nuchter.... terwijl ik vol emoties zat.. Hoe dan ook mijn behandeling voor pcos werd stop gezet... We moesten 3 maanden na deze test nog een keer een potje inleveren, dus ik weer s ochtends in de auto naar het ziekenhuis en daarna naar werk. Ik zou de volgende ochtend zelf kunnen bellen en de assistente mocht alleen zeggen of er nu wel wat in zou zitten. Mijn gyn was met vakantie. Die werkdag als een roes beleefd en de volgende dag hing ik om 7.45 uur al aan de tel.... Er zat weer niks in... ik kon wel schreeuwen, gillen in tranen uitbarsten... maar dat kon ik op dat moment niet. 's avonds heb ik met hubbie goed gepraat over een donor, we hadden na de eerste test al heel veel uitgezocht hierover en hebben vrij snel besloten dat we dat wel wouden. Wat een beslissing zeg! zo moeilijk! In sept 2010 moesten we trg komen bij de gyn, die vertelde idd dat er niks in zat en we moesten het een en ander uitsluiten.. maar op dat moment hadden we er gewoon geen zin in. We hebben gelijk alle formulieren ingevuld bij de gyn en we mochten het KID ( kunstmatige inseminatie donorzaad) traject in. We hebben zelf een donor gevonden en we moesten contact opnemen met de andere afdeling voor meer info. Eerst moeten we in de vergadering goedgekeurd worden... pfff weer wachten.. na 2 weken viel de goedkeuringsbrief op de mat. We kunnen helaas pas in april 2011 beginnen omdat dan het zaad van onze donor pas beschikbaar is ( is in de testfase voor ziektes op t moment) De maanden erna is er veel gebeurd. In het begin zat ik alleen met onze problemen in mijn hoofd, maar door veel omstandigheden is okt voorbij gevlogen. Op 4 okt kregen we het bericht dat mijn nichtje Vere in de buik van mijn schoonzus overleden was. 6 okt is ze bevallen van dit mooie meisje, en ging het heel slecht met haar. Ze had een bloeding die niet stopte, moest een operatie in... deze was mislukt, dus moest ze na een bloedtransfusie als een gek naar een ander ziekenhuis. Ik werd die dag om 6 uur door mijn moeder uit bed gehaald om naar het ziekenhuis te gaan want de kans dat ze het niet zou overleven was heel groot. Gelukkig werden we om 11 uur gebeld dat ze erdoorheen gekomen was, maar nog wel in coma lag. Die avond werd ze wakker GELUKKIG, want dit konden we er niet bij hebben ( ze zijn 2 jr geleden ook al een kindje verloren na 4,5 maand zwangerschap). Een nare week volgde, ik wist van voren niet dat ik van achter leefde, ging naar werk maar alles is een roes voor me geweest. Dat weekend hebben we mn nichtje gecremeerd, man dat is het moeilijkste geweest wat ik ooit heb gedaan! Ik heb wat lieve woorden gezegd ( voor zover ik het uit mijn strot kreeg). Op 5/11/2010 is mijn zus bevallen van een gezonde zoon, helaas precies op de datum dat mijn schoonzus uitgerekend zou zijn van haar meisje... Zelf kreeg ik enorm last van moodswings, opvliegers e.d. erna. Had het gevoel dat het niet lekker ging van binnen met mn hormonen. Afspraak bij de gyn gemaakt en ze vertelde me dat het toch wel erg belangrijk was dat mijn vriend kanker laat uitsluiten ( geen idee dat ze dat in sept bedoelde) Zo gezegd zo gedaan, afgelopen maandag 22/11/2010 is er handmatig gevoeld, en is niks ontdekt. Ik zit op het moment te wachten tot hij thuis komt, gaan we naar het ziekenhuis voor een echo en hij heeft vannochtend bloed laten prikken. Het is tot 6 dec allemaal weer erg spannend! Merk aan alles dat ik een beetje klaar ben met het ziekenhuis, al die afspraken, dan zie je weer die arts dan weer die... zucht.. op 16 febr 2011 moet ik naar de verpleegkundige voor een prikinstuctie, ik begin volgend jaar dus met hormonen spuiten voor een eisprong, en op 28 maart 2011 krijgen we uitleg over het KID traject. Al met al is de mmm me erg zwaar gevallen, ik ben aangekomen door hormonen en zit totaal niet lekker in mijn vel. Heb gelukkig een hoop steun aan jullie meiden! Ik moest even van me af schrijven gewoon... op naar 2011! liefs wen
He lieve Wen! Wat goed een eigen topic! Makkelijker zo om je te volgen. Zet hem op meid, op naar 2011!!!!!!!!!!! knuf!!
dank je meis. We hebben de uitslagen binnen!!! Alles is goed bij ries.. alleen is er geen oorzaak voor azoosperme.
Wendy@ Lieverd ik ken je verhaal al, ik ga je hier natuurlijk volgen meis , en ik doe mee in de strijdt zwanger in 2011!! Knuf voor jou meis.
nou bij ries is alles goed, er is dus helaas geen duidelijke diagnose te stellen voor zijn azoöspermie. Ene kant erg blij, andere kant is het ineens heel definitief en komt het flink binnen... Nog even de bloeduitslagen afwachten. Op 6 dec weten we meer... Dan even paar maandjes rust.
Lieve meid, Neem je tijd en doe het rustig aan. Over het niet weten waarom, wij hebben het erover gehad en in het ander topic. Bij velen van ons weten ze het niet. En dat hakt er zeker op in. En het aanvaarden zal altijd moeilijk blijven, maar als jullie straks eindelijk met de kid kunnen beginnen en je een prachtige test in je handen hebt. Dan is ervan heeeeeeeeeeeeel veel weg xxx
meiden, ik sta hier bijna op de bank te springen ( zonde van mn laptop) we staan bovenaan de wachtlijst!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! op 14/02 gesprek bij KID en dan mogen we beginnen! Ineens 2 maanden vervroegt!!!! jeeeej!!! 12/01 nu de prikinstructie en beginnen met hormonen. ik ben zo blij! we gaan van 2- 4 maanden wachten ineens naar nog geen maand w8en op de prikinstructie zo ga je van nog 2-4 maanden wachten ineens naar nog geen maand wachten!!!
hahahha krijg die grijns niet van mn gezicht af ben zooooooooooooooooo blij!!!!!! Kan het wel van de daken schreeuwen!!! ( helaas kan dat niet... veels te glad) aftellen....nog maar 3 weken en daarna nog maar een maand!
Wendy@ Hoe is de selectie gegaan meis ? ik keek verkeerd oeps 24 jan pas nog even geduld!! Heb ik geduld
Hoi Wendy, Je verhaal is bijna niet te geloven. Ik vind het zo erg voor je schoonzus en jij ook natuurlijk. Het is ook niet helemaal leuk voor je zus met haar klien wondertje om alles te genieten terwijl alle pijn rond haar gaat over baby's enzo. Eh... so sorry meid! MAAR.... ik ben echt ZO blij voor jullie dat je zo snel mag beginnen! Fantastisch hoor! Ik duim voor je en hoop het best voor je. Het wordt je jaar idd! Hopelijk mijn jaar ook! hehe Bree
@8bree ja het is ook verschrikkelijk.. hoeveel kan een mens aan... Ik ga woendag naar de prikinstructie en begin vrijdag aan provera oh oh wat ben ik blij! Vind het allemaal nog wel rete spannend/eng...
hoi wendy wat fijn dat jjullie bijna kunnen beginnen met KID!! mijn vriend en ik zitten ongeveer in hetzelfde schuitje. een zaadtest gehad met als uitslag GEEN levende zaadcellen..nu verder onderzoek naar de oorzak..pff wat duurt dat allemaal lang... mijn vraag aan jullie is waarom jullie voor KID kiezen en bijvoorbeeld niet nog voor een TESE? kan dat niet in jullie geval of willen jullie dat bewust niet? ik ben erg benieuwd... In ieder geval erg fijn dat jullie verder kunnen en hopelijk zeer binnenkort samen zwanger zijn!!! liefs Liev
ahh meid wat lief!! Ja super.. 3 donoren uitgekozen, Keuze 1 heeft ries's haar en mijn kleur ogen ( licht blauw) Daar gaan we voor! Net begonnen met puregon maar man wat ben ik misselijk! ( 1,5 uur geleden gespoten) Hoest met jou meis?
Fijn dat het goed is gegaan ik ga duimen meis . Misselijk heid kan spanning zijn meis. Hier gaat het goed op wat hooftpijn na. verder niks bijzonders : behalve dan dat ik mijn ei nog zoek