Amen! Vooral ook het relativeren. Ook al lijkt iets in jouw ogen heel groots en belangrijk, toch even pas op de plaats maken en nadenken of datgene nou echt zo belangrijk is om je zó druk om te maken. In dit geval die foto op Facebook. Of überhaupt die schoonzus van je! Laat die vrouw lekker gaar koken in haar eigen sopje en laat haar links liggen. Concentreer je op je eigen gezin, vriendinnen, werk en hobbies. Ga een goed gesprek aan met je man over hoe jullie nou het beste de werklast kunnen verdelen zodat jullie beiden weer tevreden kunnen zijn en óók tijd hebben voor en met elkaar.
Met je verkeerde been uit bed gestapt? Adem in, adem uit, relax! Van je schoonzus vind ik het opzich niet erg vriendelijk van haar. Is ze jaloers op jullie of was ze in haar kinderjaren al zo? Is er een reden dat je zelf 6 dagen per week werkt, ook nog 's avonds? Vind dit nogal veel, zeker als je kinderen hebt. Maar wat niet kan, kan niet. Dat voorop stellend.
Schoonzus had in het begin al direct problemen met de situatie. Mijn man heeft nooit een vriendin gehad voor mij, in iedergeval geen serieuze. Zij shopte met hem en koos zijn interieur, zorgde voor de kleding (ze zit natuurlijk dicht bij het vuur). Daarnaast heeft ze geen vrienden/vriendinnen dus deed ze alles met haar broertje. Toen hij iets met mij kreeg en we uiteindelijk samen gingen wonen werd dat natuurlijk minder en wilde ik ook inspraak hebben. We gingen toen altijd met zijn 3e shoppen en ik merkte dat het me ging irriteren. Gaf aan dat ik niet steeds in gevecht wil over welke lamp we nemen of welke tafeltje het beste in ons interieur past dus we besloten dat we dit liever samen besloten dan met zijn 3e. Vanaf toen was het mis. Ook samen shoppen voor kleding werd niet gewaardeerd want daar zorgde zij altijd voor... Het werd iets beter toen we kinderen kregen want toen kon ze kleding voor hen kopen, echt bergen kwamen er binnen en ik begon het vervelend te vinden dat ik nooit iets uit kon kiezen om te dragen voor mijn eigen kinderen, soms wil je gewoon lekker shoppen en leuke dingen kopen voor je kids en mijn man snapte dat niet, waarom ik dan iets kocht terwijl ze genoeg hadden allemaal enzo. Na uitleg snapte hij het wel maar we vonden het beide weer moeilijk om het aan te geven omdat het vanuit haar natuurlijk lief bedoeld was. Uiteindelijk hebben we alles bewaard en met prijskaartjes eraan weer doorverkocht. Dat stortte we op de rekeningen van de kids zodoende was iedereen er een beetje mee geholpen. Maar hetgeen wat ze altijd zou houden is dat ze gewend is dat iedereen altijd om haar heen draaide. Ze is best pittig en mijn man is heel meegaand, wilt graag vrede op aarde e.d. Zijn ouders zijn hetzelfde dus om ruzie te voorkomen gingen ze altijd met haar mee in wat ze wilde. Nu er kinderen zijn kan dit niet altijd en dat pikt ze niet. Slaapjes, schema's en bedtijden moeten allemaal omgegooit worden en aangepast worden aan haar ideeen en daar zetten mijn man en ik een grens neer. Onze kinderen en hun ritme zijn heel belangrijk voor ons en dat komt er bij haar niet in. De oudste word over ruim een maand 6 jaar en we vechten hier al 6 jaar om. We zijn beide klaar met dit gedrag want elke keer komen hier struggelingen door en ookal staan wij in het gelijk en zijn onze acties de meest logische keuze in de ogen van ons en ook zijn ouders maar zijn zus kan dit maar niet snappen en vind het nog steeds raar dat ze zich niet aan haar wensen kunnen aanpassen. En uiteindelijk geven we maar weer toe en maken we het weer goed want ze is te koppig hiervoor en zal het nooit uit zichzelf goedmaken of uit komen praten. Sorry zeggen of toegeven dat ze fout zit zal ook nooit gebeuren. En dit keer waren wij na 6 jaar een keer de koppige en dat duurde dus heel lang. Dit konden mijn schoonouders alleen heel moeilijk accepteren en zijn 3 a 4 keer per week bezig om ons weer bij elkaar te krijgen. Het enige wat nodig is is een berichtje van haar met de vraag of we even komen praten o.i.d. maar dat komt er niet van en wij leven ons leven wel gewoon verder. Haar verlies in mijn ogen niet de onze. Mijn man vind het ook niet erg maar heeft er veel moeite mee dat zijn ouders het er zo moeilijk mee hebben... Dus uiteindelijk geeft het veel spanning met zich mee. Ik ben 7 dagen in de week met mijn kindjes. Meestal zijn er andere kindjes bij maar niet altijd. De zondagen bijvoorbeeld niet dus dan doen we vaak wat leuks. De fotoshoots doe ik 9 van de 10 keer in de avonden dus daar merken ze niets van. Hoop dat ik het zo een beetje goed uitgelegd heb, ik probeer het zo kort en bondig mogelijk te houden anders heb je meteen zoveel leesvoer
Wat ik me nog herinner (op oude account)van jou topics is dat jij zelf ook niet makkelijk bent niet om jou aan te vallen want dat is niet de bedoeling jou schoonzus kan ook rekening met jullie houden natuurlijk maar misschien moet je proberen eens rustig het verhaal aan jezelf te vertellen en dan ook te vertellen aan jezelf wat jou aandeel in deze situatie is Die tip kreeg ik ooit van iemand en blijf ik altijd gebruiken vaak kom ik na het vertellen toch tot de conclusie dat ik ook niet helemaal perfect was
of je kunt het omdraaien..iets wat voor sommigen hier iets kleins lijkt te zijn is voor ts dus iets groots en is het wel heel lullig om haar gelijk voor depressief en overspannen uit te maken. Als mijn schoonouders met mijn kinderen naar een schoonzus gingen waar ik geen contact mee heb en zij dan vervolgens een foto met 1 van mijn kids op fb plaatst zouden hier de rapen heel gaar zijn. Ten eerste zouden opa en oma mijn kinderen niet meer hebben waar ik of mijn man niet bij zijn. En met schoonzus zou ik ook een appeltje te schillen hebben en ook gelijk voor de allerlaatste keer.
dit denk ik ook...vooral na het lezen van verhaal van schoonzus. Iemand die minder overspannen is zou het mens gewoon negeren overigens vind ik het ook raar om op 1 e paasdag te werken en dan maar een hele brunch aan te passen daarop. Sorry ts.
Dit dus. TS ik geef je helemaal gelijk, soms is het gewoon beter om ff helemaal uit je plaat te gaan dan te relativeren Lucht enorm op!
Dat staat er helemaal niet! Het gebeuren rondom pasen was afgesproken met schoonouders en schoonzus WOU NIET mee doen.... alles was geregeld en dan wordt alles in een keer omgegooid zonder overleg omdat ze toch wakker wordt en toch nog iets wil doen. Dan vind ik het een kleine moeite om rekening te houden met de anderen die komen (en hun schema's zowiezo al omgooien omdat ze niks wou doen).... En als dit al 6 jr zo bezig is en je elke keer voor JOUW plekje moet vechten omdat je anders opzij gezet wordt dan kun je het op een gegeven moment niet meer negeren!!! Ik heb hetzelfde gehad met mijn schoonfamilie! Ik heb de afgelopen 10 jr!! zoveel over me heen gehad en ik heb altijd rekening gehouden met hun en kreeg alleen maar gezeur en gezeik terug dat ik mezelf ontzettend afgewezen voelde. Kreeg naar mijn kop dat ik hun zoon had gehersenspoeld/afgepakt etc. Toen ik zwanger was vonden we het doodeng om het te vertellen omdat we niet wisten of ze wel blij zouden zijn.... Heb uiteindelijk mijn verwachtingen naar beneden bijgesteld en weet nu ook dat ik niet meer hieruit kan halen dan wat het nu is. Dit weet ik met mijn verstand maar mijn gevoel is toch nog wel eens gekwetst als ze weer een rare opmerking maken of rare fratsen uithalen.... Kortom ik vind dat je niet overdreven reageert wat betreft je schoonzus. Ik denk wel dat je een erg druk bestaan hebt en dat je misschien voor jezelf hierin wat meer rust moet creeren.
Ah, nu is het helemaal duidelijk en begrijp ik je volledig. Sorry van mijn eerste reactie, kende het verhaal niet. Ik geef je dan groot gelijk, zeker als je hier al 6 jaar om vecht.
Jeetje wat een verhaal zeg! Dan is zo'n forum toch wel fijn om alles ff van je af te schrijven! Alleen jammer dat sommigen dan zo bot reageren, maar goed. Die foto op FB was ik ook pislink over geworden! Hier een soortgelijke situatie alleen dan met sm. Ze heeft onze zoon het afgelopen jaar maximaal 7 of 8 keer gezien wegens allerlei gedonder tussen haar en sv. Als ik erachter zou komen dat zij een foto van onze zoon op haar FB zou zetten zijn de rapen ook gaar, dat kan ik je verzekeren! Ik snap je dus heel goed! Lekker je eigen plan trekken en genieten van je eigen gezinnetje. Laat haar maar lekker in haar sop gaar koken, ze weet wss niet beter!
ik zou woest zijn op mn schoonmoeder.. die had gewoon even niet meer kunnen rekenen op mn kids meenemen.. die is ff gek,. mn schoonzus die zou ik danwel een brief danwel een berichtje via facebook sturen met het verzoek onze kinderen met rust te laten en de foto te verwijderen. Als ze contact wil moet ze het uit zichzelf laten komen en niet op een schijnheilige manier.. Daarbij zou dat eenmalig zijn en daarmee basta.. Je man zou ik toch eens laten praten met zn baas, is er geen kans op ouderschapsverlof ofzo? wie weet dat dat helpt?
Ik ben dan altijd zo benieuwd wat schoonzus zou typen als ze het topic had geopend: Schoonzus jaloers op band met mijn broer en probeert deze kapot te maken?? Schoonzus wil dat we alleen rekening houden met haar en haar kinderen, hallo ik heb ook een leven??? Schoonzus houdt mn neefjes/nichtjes bij me weg, heb ze eindelijk weer eens gezien man dat was best heftig, heb ze zo vreselijk gemist?? Een verhaal heeft twee kanten. Nogmaals ik vind dat je overdrijft en dat je zelf ook een aandeel hebt in het geheel. Je bekijkt alles puur en alleen vanuit jouw kant. Stuurt ze een sms is het ook niet goed.. zij gaat tenminste het gesprek aan
Mijn werk had ik al afgezegd hoor, omdat ik er eigenlijk vanuit ging dat ze akkoord ging met 13:00 of op zijn vroegst 12:00 en dat we dus van te voren de auto moesten inpakken. Maar zelfs als ik mijn werk afzeg neemt het nog niet weg dat onze jongste slaapt rond die tijd. En met zijn allen om 8:00 voor de deur staan zodat we om 11:00 kunnen brunchen omdat een brunch nou eenmaal zo hoort...?! Neuh dank je... We zijn flexibel hoor maar ergens stopt het. Wat voor leven heeft ze dan? Ze werkt en.... werkt... en werkt! Oh en zo af en toe werkt ze. Ze had geen enkele andere plannen die dag maar wilde gewoon haar zin doordrukken want een brunch hoort om 11:00. Uiteindelijk heeft iedereen de pasen alleen gevierd ook zij... dus welke andere plannen? Punt 1 zou trouwens wel een passende topic titel voor haar zijn ja. Alleen dan andersom. "Help, mijn schoonzusje probeert mijn broer af te pakken!" En dan in het topic zelf over hoe vreselijk ze het vindt dat ze niet meer kan bepalen hoe zijn huis eruit ziet en welke kleding hij draagt. Kijken hoeveel sympathie ze daar krijgt. En punt 3 klopt ook niet. ze is (correctie; WAS) hier ontzettend welkom, ik was allang niet meer boos en mijn man ook niet maar we vonden dat ze eens moet leren om rekening te houden met onze kinderen punt. Ze mocht gewoon hier komen en ze kon de kids zien, konden we het direct ff uitpraten. dus ik hou geen kinderen weg van niemand niet. ...oke kleine correctie, nu voorlopig ff wel ja. maar vind die ook ontzettend verdiend. doe dat niet snel. Mijn zoontje verschool zich achter oma en wilde niets met haar te maken hebben. Mijn oudste dochter maakt het niet uit en vond het toch niet zo heel erg leuk zegt ze. en de jongste heeft ze al tijden niet gezien dus die kent haar helemaal niet. haar gemis niet de mijne he...
Ach meid, ik ken je gevoel helemaal!! Wat een stomme schoonzus zeg. Ik snap zeker dat je pissig bent op dat kinderachtige mens. Maar ook je schoonmoeder.. Ik had het ook niet gepikt dat zij bepaalt om met jullie kind naar haar te gaan. En dat je man toch nog weer veel moet werken terwijl dat niet meer de bedoeling was, is ook niet grappig. Al denk ik dat als jij 6 dagen in de week kinderen opvangt en dan ook nog fotografeert, misschien doe jij ook wel wat te veel? Ik vind je echt wel wat overspannen/ burn out achtig klinken. Ik ben nu herstellende van een burn out (gaat alweer erg goed) maar ik herken je boosheid op de wereld zeker. Hou jezelf goed in de gaten. Lees eens wat op internet (interapy.nl bijvoorbeeld) en kijk of je misschien eens wat hulp moet zoeken. Want straks val je zelf uit en dan heb je helemaal een probleem. Veel sterkte!!!!