Ik weet niet of ik hier goed sta, maar als het niet zo is, dan hoor ik het wel! Momenteel woon ik samen met mijn vriend. We hebben het er over gehad om evt. te trouwen (kleinschalig) maar het is er gewoon nooit van gekomen. Nu ben ik na een aantal jaar proberen toch eindelijk zwanger geworden en zitten we met de vraag wat nu voor het kind eigenlijk het makkelijkste is. Wat zijn de voordelen van trouwen t.o.v. samenwonen vanuit het oogpunt van het kindje... Ik weet dat bij samenwonen mijn vriend ons kindje tijdens de zwangerschap nog zou moeten erkennen om te voorkomen dat ik na de bevalling mee naar het gemeentehuis moet... maar zijn er nog andere zaken waar we aan moeten denken? Ik las namelijk ergens dat iemand soms op het vliegveld moeite had om met haar kindje naar het buitenland te gaan om dat hij/zij een andere achternaam had. Nu is het zo dat ik bij trouwen ook mijn eigen naam wil houden, dus ik weet niet of dat dan nog invloed heeft op reizen... maar ik hoor graag waar jullie bijvoorbeeld allemaal tegen aan liepen... Ik zou nl. het liefste trouwen, maar ik wil dat ook weer niet overhaast doen (ik wil wel van die dag kunnen genieten).
He meid! Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap Volgens mij is het enige verschil tussen trouwen en samenwonen dat je tijdens de zwangerschap (voor 24 / 26 weken) je kindje door je partner moet laten erkennen. Verder moet je na de geboorte een testament op laten stellen. Of ja moet... is misschien verstandig. Verder hoef je geloof ik niets te doen. Met reizen is het geloof ik ook geen probleem. Voor de meiden is het sowieso dat op vliegtickets de meisjesnaam moet komen en niet de getrouwde naam (ik werk in de reiswereld). Persoonlijk zou ik niet willen trouwen om dat we samen wonen of omdat we een kindje krijgen. Ik wil trouwen om het trouwen meegemaakt te hebben en mij persoonlijk lijkt het erg leuk om te trouwen als onze kinderen (ben nu zwanger van de 1e en hoop dat er nog 1 of 2 gaan en kunnen komen ) iets groter zijn en dan die dag ook mee kunnen maken.
Via erkenning zal de vader als er iets met jou gebeurt vooralsnog niet meteen recht hebben op het kind, dus dit zal eerst via de rechter dan bepaald worden. Verder maakt het nietzoveel uit, het is meer wat je zelf fijn vind. Je mag trouwens tegenwoordig allebei de namen aannemen met trouwen dus als jullie Jan betuwe en Elisa van Berk heten kan jij bijvoorbeeld voor Elisa Betuwe - van Berk kiezen of andersom.. Of zelfs alleen je eigen naam houden, hij mag zelfs die van jou aannemen. Ook kan je ervoor kiezen het in je paspoort of op je ID kaart te laten zetten van wie je een echtgenoot bent als jeje eigen naam wilt houden, dan kunnen ze het dus zo in een blik zien.
Wat ik heel leuk vind aan getrouwd zijn nu ik zwanger ben, is het echte familie-gevoel.. Voor mijn gevoel zijn we straks een echt familietje, en niet een man, een vrouw en een kind.. Ofzo.... Snap je? voor de kleine ook minder verwarrend, papa deze achternaam, mama die achternaam, ik die achternaam... Natuurlijk nemen ze dat voor hoe het is, maar ja.. Gevoelsmatig vind ik het een veiliger gevoel ofzo voor.de kleine, dat papa en mama getrouwd zijn en dat we met z'n 3tjes een gezinnetje zijn... Maar dat is puur gevoelsmatig!
Dat kan ik me heel goed voorstellen! Ik wil later (ofja later.. over misschien 5 jaar, dan ben ik 30) ook trouwen Gewoon om het meegemaakt te hebben en zodat ik 'mijn man' kan zeggen ipv 'mijn vriend'
wat ik altijd begrepen heb, is dat als je getrouwd bent, het gezag, en de voogdij in een keer goed geregeld zijn. Anders moet je dat weer apart regelen. Ook het erfen is dan geregeld. Míj werd altijd gezegd dat je dit met een samenlevingscontract+testement voor een goed deel kunt ondervangen, maar nooit helemaal?? Maar dat weet ik neit zeker, wij wilde een huis kopen en aan kinderen beginnen, en vonden dat een goede reden om te trouwen. Bewijs van liefde natuurlijk ook wel, maar dat bewijs hebben we opzich niet nodig. Zoals de ambtenaar bij ons trouwen zei, alles goed geregeld willen hebben, en mooie reden voor een feestje Persoonlijk vind ik (trouwen omdat je kinderen krijgt) dat er slechtere reden te bedenken zijn.( en voor mijn zwager en zus (zij is zwanger getrouwd) hij vond het maar een stom idee dat hij zijn eigen kind moest gaan erkennen. Als je getrouwd bent, hoeft dat allemaal niet) Daarbij, gedoe krijg je toch, dan maar meteen goed!
oh en bij ons hebben meerdere het in een week of 6 geregeld, en allemaal een prachtige dag gehad, op een manier die echt bij hun paste. Tis maar net wat je wilt...
Bedankt voor al deze reacties. Ik ben wel benieuwd nog naar andere meningen... maar wil wel nog even benadrukken dat trouwen in eerste instantie echt voor ons zou zijn, toch net een stapje verder.. Inderdaad omdat we gewoon de rest van ons leven bij elkaar willen zijn... We hebben overigens momenteel een samenlevingscontract en testament, dus dat laatste zou wel aangepast moeten worden...
Wij hebben een geregistreerd partnerschap, voor aankoop van huis gedaan en voor evt toekomstige kindjes (waarvan er nu in elk geval eentje onderweg is ). Bij dit parnetschap moet t kind wel erkend worden, maar ouderlijk gezag voor de vader is dan wel gelijk geregeld. Bij trouwen hoeft er helemaal niks geregeld te worden, dan gaat t geheel automatisch Bij geen van bovenstaande mort het kind erkend worden en vervolgens na de bevalling (geboorteakte moet erbij) moet het ouderlijk gezag voor de vader apart aangevraagd worden. Indien je het trouwen echt speciaal wilt houden zou ik nu kiezen voor een partnerschap, hierbij kan je trouwens ook al achternaam van je partner aannemen (heb ik ook gedaan) zodat het ook niet verwarrend zou zijn voor een kindje (al snapte ik zelf vroeger uberhaupt niet wat een meisjesnaam inhield,dus ik snapte niet waarom mijn moeder 2 achternamen had ) Testament is altijd handig met kinderen om vast te laten leggen wie de voogdij krijgt in het geval er iets met jullie beide gebeurt... En wij willen zeker nog gaan trouwen in de toekomst! Mij lijkt het juit geweldig als er kindje(s) bij kunnen zijn van onszelf en dan de ringen kan/kunnen dragen Succes met jullie keuze!
Klopt. Trouwen is het allermakkelijkste. Dan hoeft je man je kind niet te erkennen. Bovendien er is niks meer waard dan een boterbriefje. Stel dat jij overlijdt en dat jouw ouders eisen dat zij het kind op willen voeden. Als je niet getrouwd was dan heeft de man, hoe gek het ook klinkt, maar weinig poot om op de staan. Daarom zijn mijn oom en tante destijds ook getrouwd, voor de kinderen. Trouwen kan je zo groots of bescheiden doen als je zelf wilt. Laat je niet gek maken door 'wat moet' maar doe wat je zelf wilt. Over je naam: Tijdens de ondertrouw kiezen jullie beiden welke naam je na de huwelijksvoltrekking wil gebruiken. Je kan dan gewoon je eigen naam kiezen (Geboortenaam was stond bekend als meisjesnaam, maar dat is niet meer van toepassing omdat mannen nu ook een naam mogen kiezen). Bovendien houd je altijd je geboortenaam. Het is zelfs zo dat, als je een huwelijskreis boekt voor direct na je huwelijk je dat op je geboortenaam moet doen. Anders krijg je problemen bij de douane haha
Ik ben nu nog getrouwd en die man is dus niet de vader van mijn kindje. We waren al een poosje uit elkaar toen ik zwanger raakte van mijn vriend maar de scheiding duurt door omstandigheden wat langer dan dat we beiden willen. Naar alle waarschijnlijkheid wordt de scheiding half oktober uitgesproken en mijn vriend en ik willen trouwen voordat ons kindje komt. We zijn beiden al eerder getrouwd geweest,hebben beide 1 kind en ik had ook graag op een andere manier getrouwd maar dat is even niet mogelijk. We gaan dus gratis trouwen (lekker romantisch hihi) maar dat is voor de vorm alleen maar zodat voor ons kleintje de boel goed geregeld is. Aangezien ik al een keer getrouwd ben geweest met alles erop en eraan mis ik dat dus niet omdat ik nu met een heel ander gevoel het huwelijk inga. Gewoon omdat ik van mijn vriend hou, het papiertje is alleen nu maar nodig om het makkelijk te regelen voor ons kindje.
Zelf ben ik getrouwd en ben ik erg blij dat ik als getrouwd iemand ons kindje krijg... Het is idd zo dat wij echt voelen dat we straks een familie zijn en dat we een achternaam voeren en dat ons kindje ook die naam krijgt... Ik ben wel getrouwd voordat ik wist dat ik zwanger was en ik heb echt genoten van onze grote dag! Zelf ben ik dus onwijs blij met onze keuze vooral nu er een kleintje op komst is, maar ik ben het er wel echt mee eens dat je in eerste instantie moet trouwen vanwege de liefde die je voor je aanstaande man voelt! Desalniettemin is trouwen wel ten opzichte van het kindje "makkelijk", maar trouwen uit liefde voor je man is het allerbelangrijkste!
Je hebt helemaal gelijk: het gaat erom dat je van elkaar houdt wanneer je trouwt! Ik zei dat ik nooit meer wilde trouwen als ik gescheiden zou zijn maar dit kindje heeft de boel veranderd. Misschien als het er niet was geweest we idd niet zouden zijn getrouwd, niet omdat ik niet van mijn vriend hou maar meer het idee. Nu vind ik het wel fijn dat ik dan dezelfde achternaam als ons kindje krijg/neem. Mijn eerste dochter heet straks natuurlijk ook niet meer hetzelfde als ik en om een of andere reden vind ik dat best moeilijk.