2e zwangerschap: je doet het 'erbij'...

Hoi hoi,

Ik denk dat iedereen dit heeft. De aller eerste is toch bijzonder omdat alles voor het eerst is.

Alles is nieuw en spannend, ook voor je omgeving. En natuurlijk voel je je daar schuldig over, maar zo werkt het wel.....

Wij zijn nu ook met alles veel later begonnen (kamertje ed) kleding en veel spullen komen van de eerste want we krijgen weer een meisje. Toch had ik de behoefte om wat nieuwe dingen voor deze kleine aan te schaffen omdat ik inderdaad ook het gevoel kreeg dat ik dit kindje anders niet ook niet bijzonder/speciaal vond terwijl dit niet zo is.

Maar het is heel bijzonder elk kindje / zwangerschap weer ondanks dat je het al een keer hebt meegemaakt blijft het toch spannend hoe je kindje er uit ziet

 

Nou ik niet helaas.....

Deze zwangerschap bekkeninstabiliteit dus ik kan amper voor onze dochter van 13 maanden zorgen. :x

 

hier juist andersom.. ik heb enorm genoten van de eerste zwangerschap maar ik ben erg ongeduldig en voor mij kon alles mar niet gauw genoeg gaan dus heb ik ook niet echt stil gestaan bij de spannende momenten. bij deze zwangerschap wil ik juist alles bewuster meemaken. ik weet ongeveer wat ik kan verwachten dus hoe fik me ook niet meer om alles druk te maken.

 

herkenbaar. Heel dubbel gevoel vind ik het. Enerzijds wil ik m'n oudste alle aandacht geven, omdat ze het straks natuurlijk -zeker in het begin- met een stuk minder zal moeten doen. En ik geniet sowieso nog ontzettend van haar.
Anderzijds voelt het heel onterecht naar dit 2e ukkie in m'n buik. alsof deze minder waard is ofzo.
De babykamer schiet ook maar niet op. Uit een naam komen we ook al niet.. En ik baal daar ontzettend van. Wil het gewoon klaar hebben, maar dat lijkt maar niet te lukken. Juist ook niet omdat de oudste dus haar aandacht vraagt en opeist.

Ik maak me wel minder druk (nog) om de bevalling. De 1e was zwaar, maar ik ga er voorlopig in met het idee van 'de 2e bevalling gaat bijna altijd sneller' dus het zal meevallen vergeleken met de 1e keer.
Ook heb ik nu 2 weken eerder verlof, wat wel érg prettig is. Maar oke... ik vind het een dubbel gevoel.
Merk ook heel erg dat ik het 'oktober mama' forum waar ik weer in mee schrijf, heel anders sta dan indertijd in het juli-mama topic, waar ik bij m'n dochter in mee schreef.
Ik herken ook veel bijwerkingen/kwaaltjes en maak me minder druk.

Maar oke.. ik hoorde hier ook al dat het normaal was, dus ik probeer me er niet te druk om te maken...

 

Jeetje, ik had je verhaal zelf kunnen schrijven!
Hier ook een zwangerschap die je er 'even bij doet'.
Probeer er zoveel mogelijk van te genieten, maar ook hier de kamer nog niet helemaal af, kleertjes net pas gewassen en nog veel meer dingen die nog moeten.
Ook manlief is er bijna niet mee bezig en die ziet het wel verschijnen of zo.
Ook nog weinig spulletjes gekregen idd! Niet dat dat moet of zo, maar het is gewoon niet zo bijzonder als de eerste keer.
Van mijn schoonvader dit keer zelf helemaal niks gekregen!

Zal straks wel veranderen als de baby er eenmaal is...
(of wordt er dan ook na een week van je verwacht dat je weer staat te stofzuigen en zo?)

 

sja hier ook, maar ik moet zeggen dat sinds week 36 ongeveer de zwangerschap wel gaat overheersen en dochterlief de tweede plaats in moest gaan nemen. Het wordt echt wel heel zwaar nu. Ik kan me er niet zo druk om maken, dit kindje is net zo welkom, alleen de zwangerschap lijkt veel sneller te gaan... Dat wil niet zeggen dat het minder liefde krijgt.

 

Jeetje, ik had je verhaal zelf kunnen schrijven!
Hier ook een zwangerschap die je er 'even bij doet'.

Ik ben bijna 37 weken en heb precies het zelfde!! Vorige week net de geboortekaartjes besteld en daar maar 4 boeken voor in gekeken, bij de 1e was dat wel even anders! Vrijdag net het bed besteld.. en nu de kleertjes nog wassen.

Overigens vind ik het nu ook veel zwaarder... vooral de laatste loodjes! Ben veel vermoeider en heb veel meer kwaaltjes dan bij de 1e.

Ook manlief is er bijna niet mee bezig en die ziet het wel verschijnen of zo.

Ook hier precies zo!! Bij de 1e heeft hij geen enkele controle vk gemist.. nu nog niet 1x mee geweest.

Ach ja, et uiteindelijk zal het allemaal wel goed komen!!


Gr, Diana

 

Ha,

Hier precies netzo. Wat een verschil. De eerste keek ik eruit en de tweede verrast me elke keer weer (ik hoef nog maar 6 weekjes). Ik vind ook wel dat zo dicht op elkaar erg meespeelt. Onze kleine is nu bijna 10 maandjes en groeit met de dag. Ben wel blij dat ik komende week vervroegd met verlof ga. Dan heb ik even lekker tijd voor iedereen! (ook mijzelf hihi)

Succes met de laatste loodjes en de hitte!

erwtje

 

Ja hier dus ook.....
Vindt het ook wel jammer dat er minder aandacht is voor mijzelf....terwijl je nu met nog een kindje erbij best wel wat extra aandacht mocht krijgen vindt ik?
Ik heb een kaartje gekregen als felicitatie van de zwschap van een vriendin en vaan broer en schoonzus kleertjes...heel erg lief maar de rest?

Tja ik mis het kamertje in orde maken want de baby komt eerst bij ons en dan gaan ze samen op de kamer, veel kleetjes hebben we al want het is weer een meisje....kinderwagen heb je al mc heb je al....tja er blijft niet veel meer over om je op te verheugen behalve de baby dan hahahaha

Ach ja ik geniet we ontzettend van de zwschap en ben nu wel weer heel erg nieuwschierig of de zusjes op elkaar lijken?
En ik ben blij dat je je nu een stuk zekerder voelt over alles dan bij je eerste kindje....

 

Heel herkenbaar.
Hier ook nog maar een week of 5 en tja moet nog zoveel gebeuren.Mede ook wel omdat de leveringen niet mee werken.
Terwijl bij de eerste alles ruim voor 7 maanden klaar stond op de kleertjes na.Die later pas gewassen.
Hoop dat er aankomende week wel vaart in komt en dat het voor zaterdag een beetje af is want dan komt het bedje(als het mee zit).

 

En nu maar hopen dat de beebs lekker nog even blijven zitten.
39 Weken vind ik een prima tijd!
Oh ja, 22 graden vind ik ook een prima temperatuur...

 

Heb al geroepen tegen manlief:"Als het niet optijd af is dan leg ik een la op de plek waar jij normaal slaapt."
En ja 39 weken is zeker mooi denk dat ik met deze temperaturen ook wel genoegen neem met 3 weken te vroeg of het moet ineens koeler worden.

 

Ook al een man die niet opschiet?
Bij mij liggen de gordijnen nog steeds in het ledikantje. Rolgordijn halen is niet nodig.
(als ik dat zeg wordt ie boos en zegt dat ik me niet zo moet aanstellen, hormonen...)
Net als enveloppen schrijven. Doen de kabouters en anders ziet ie het vanzelf wel...
GRRRRR

 

Een man die niet weet wat afwerking is(Hopen dat de beeb afgewerkt is)waardoor het niet op wil schieten.Hele slechte muren die niet mee willen werken dus waar we morgen behang gaan plakken in de hoop dat dat nog wat wordt.
Enveloppe die doe ik gelijk bestellen met de kaartjes anders komen ze nooit aan bij de mensen*zegt genoeg denk ik zo*
Rol gordijn kunnen we wel ophangen maar ja eerst zijn kliederwerk op ruimen=verf op kunstofkozijn er af krabben.

Heel herkenbaar dus ook zo hier.Maar verder doet hij zijn best hoor hahaha.Hij is zorgzaam*iets te* en houdt mijn dochter bezig,als de zijne er is die dan ook,alleen vergeet hij dat de dagen van zwanger zijn steeds minder worden hihi.

 

Heeeel herkenbaar allemaal!
Heb vanmiddag de zoveelste huilbui gehad omdat het kamertje nog steeds niet af is!
De computer die geinstalleerd moest is wel af. Prioriteiten .
Moet voor mijn werk ook nog best veel doen ook al ben ik officiëel al met verlof.
Omdat manlief de hele dag met eigen dingen bezig is komt de zorg voor mijn oudste van 17 maanden op mij neer.
Dus kan ik alleen op de momenten dat hij slaapt wat doen. En dat zijn de momenten dat ik zelf instort door de warmte en door het de hele dag achter een dreumes aanlopen dus ik eigenlijk in mijn bed wil en moet liggen.
Geboortekaartjes hebben we nog niet eens bekeken. Morgen komt de kraamzorg intake doen maar manlief was vergeten de afspraak te noteren dus zit ik morgen alleen.
Ook naar de vk is ie pas twee keer meegeweest.
Kortom bij nummer een is alles ruim tevoren klaar en bij twee wordt het kielekiele.
Hij stelde vandaag zelfs voor nog even voor de bevalling de woonkamervloer te laten schuren en lakken.
Gelukkig zag ie ook wel in dat ik niet hoogzwanger in een bungalowpark ga zitten omdat de woonkamer niet te betreden is.

Jullie succes allemaal!! Nog even en dan kunnen we gaan klagen hoe druk het wel niet is met twee kinderen .

 

Dat doet manlief dan weer wel.Elke afspraak die ik heb staan plan ik in zijn vrije tijd(wisseldiensten) en gaat hij met me mee.Misschien komt dat ook wel omdat dit de eerste van ons is.We hebben er allebei al 1 maar van een ander en dan is het net of je op nieuw begint als je er dan kiest om 1 van ons samen te krijgen.En hij weet hoe ik er tegenaan kijk tegen de tijd dat het zo ver is dus daar staat hij best wel bij stil en wil er wel zijn voor me maar qua snelheid wat betreft kamertje enzo zit het er niet in.

Ben blij met een stel ouders die hier en daar helpen(lees het meeste gedaan hebben)Die komen morgen ook weer om te helpen zodat hij alleen nog maar hoeft te poetsen.En spullen inelkaar zetten zodat ik de boel kan gaan wassen.

 

Heb gelukkig ook een stel schoonouders die niet te beroerd zijn de handen uit de mouwen te steken.
Die hebben een hoop gedaan.
Ik denk dat ik het meest frustrerende vind dat ik gewoon zelf niet alles kan doen.
Een nieuwe kast voor de oudste in elkaar zetten zodat de commode naar de babykamer kan lukt gewoon echt niet.
Ik snap ook wel dat manlief na een week hard werken ook liever iets voor zichzelf doet in het weekend maar ik vind het wel lastig dat daardoor mijn nesteldrang wordt tegengewerkt.
Dan ga ik alsnog zelf aan de slag met klussen met als gevolg dat ik de volgende dag de rekening gepresenteerd krijg.

 

Mamadaisy ik herken dat alste goed.Ik ben geen stil zitter en liefst had ik dat kamertje helemaal gedaan.Maar ook net als jou boet ik voor de dagen dat ik actief ben.Even goed de wc schoonmaken en ik loop 1,5 dag krom van de pijn.
Heb dat ook gezegt tegen hem dat ik niet wil commanderen maar dat ik het moeilijk vind dat ik aan de zijlijn sta toe te kijken met de wetenschap dat het al klaar kon zijn allemaal(waren boven en beneden bezig in huis).
Dat snapte hij dan ook wel weer en gaat er dan even tegen aan.Totdat het te mooi weer is of de kids aandacht vragen enz.

Maar goed hij heeft nu echt maar tot uiterlijk zaterdagochtend dus hij zal wel moeten,helaas voor hem dat er dan een hittegolf komt.

 

Herkenbaar. Ik ben nog niet zo lang zwanger maar heb het gevoel dat ik er veel minder mee bezig was. Bij de eerste duurden het eeeeuwen voor we over de twaalf weken grens heen waren. Bij nummer twee was ik daar 'ineens'. Pas vroeg iemand me hoelang ik zwanger was. Ik twijfelde echt, was het nou 14 of 15 weken.. Dat zou me bij de eerste echt niet zijn overkomen. Toen wist ik het op de dag af!

Ook 'vergeet' ik wel eens dat ik zwanger ben. Dan schiet het me opeens te binnen, heel raar. Bij de eerste kon ik niet wachten om het iedereen te vertellen. Op mijn werk wisten ze het al met 6 weken. Bij deze had ik totaal geen moeite om te wachten tot 12 weken.

En toch is het net zo welkom. Ik vind het een dubbel gevoel. Aan de ene kant vind ik het heerlijk om er zo relaxt in te staan (heb ook een stuk minder klachten dan bij de eerste) aan de andere kant geniet ik ook niet echt van deze zwangerschap. Ik doe het er gewoon bij, tussen alle bedrijven door..