Ik heb 13 januari te horen gekregen dat er waarschijnlijk helemaal geen vruchtje in de vruchtzak zit. Zou toen 8w2d moeten zijn, maar alleen een vruchtzak en dooiertje te zien op de echo. Nu werd ik voor de keuze gesteld om een curretage te laten doen of mijn lichaam zelf het werk te laten doen. Ik heb 7 juli ook een miskraam gehad, toen met 9 weken, deze kwam spontaan. Ik weet nu echt niet wat ik moet doen. Er blijft toch een kleine twijfel, terwijl ik weet dat het niet goed zit. Als ik het mijn lichaam laat doen, dan duurt het misschien nog erg lang, maar ik zie een curretage ook niet zitten. Denk dat ik misschien eerst meer aan het idee moet wennen dat het weer niet in orde is. Pff moeilijke keuze! Britt
Hoi vreselijk om te horen en veel sterkte met het verlies. ik zal als ik jou was je lichaam en geest 2 weken de tijd geven om het te verwerken. Als het dan nog niet weg is zal je kunnen overwegen om te curreteren. Geef je zelf even de tijd om over het verdriet heen te komen maar laat het niet te lang door gaan anders blijf je in een sleur en dat is ook niet goed. nou sterkte! groet D
Hey Britt, Heftig hoor. Bij mezelf is op 18 november ook vastgesteld dat ik een vruchtje in mijn baarmoeder had, maar dat het niet meer leefde. Een dag later begon mijn miskraam op gang te komen. Op 24 november moest ik naar de gyn om te kijken hoe het er voor stond. Ik was wel wat verloren, maar nog niet genoeg. Mijn gyn stelde een curretage voor. Ik zag er heel erg tegen op. Maar uiteindelijk heb ik ermee ingestemd. De datum voor de curretage stond op 28 november gepland. Op 26 november had ik ineens heel veel bloedverlies. Dus opnieuw een echo laten maken, misschien zou de curretage overbodig zijn....maar helaas, er zat te weinig schot in. Dus toch een curretage. Ik zag er heel erg tegen op. Uiteindelijk viel de curretage me heel erg mee! Geen last van gehad. En dat is al heel fijn. Achteraf had ik liever gehad, dat ik eerder een curretage had ondergaan. Het is een hele moeilijke beslissing. Als ik jou was zou ik het even bespreken met je vk of gyn. Zij kunnen jou passende advies geven. Mij hebben ze in ieder geval ontzettend geholpen. Succes in deze moeilijke tijd en met deze beslissing. dikke knuf
Wat naar meid. Ik heb de kans gehad diezelfde dag nog te kunnen curreteren en dat vond ik fijn. Ik wilde niet meer zwanger zijn want je lichaam gaat maar door. Viel mee maar ik ben niet bang voor een operatie en ik was weer snel op de been( na een week). Meer psychisch was het en wel moe van de narcose maar kan ook zijn dat ik korte tijd daar voor ook een narcose heb gehad voor de bbz En ik heb ook een spontane miskraam gehad en dat was op zich ook ok. Maar dat was na bloeding, echo een dag erna ( in Tunesie en toen moest ik een dag in het ziekenhuis aangezien ze vbang waren voor enorme bloedingen en dat vond ik erger) kreeg ik vanzelf de miskraam wat krampen ik dacht dat het diarree was en daarna nergens meer last van Suc6 met je keuze! Wel wil ik je meegeven dat het lang kan duren en dat je veel bloed kan verliezen en dat je dan evt nog een curretage moet ondergaan
Hoi meid, Allereerst heel veel sterkte met je verlies. Erg spijtig dat het zo moest aflopen.. Ik ben zelf in september gecuretteerd, ik was toen ong. 9 weken zwanger. Maar het vruchtje was al met 6 weken gestopt met groeien. Ik heb gekozen voor een curettage omdat ik geen een keer bloedverlies heb gehad, ik geen tekens had van een naderende miskraam en gewoon ook het gevoel had dat het niet vanzelf los zou komen. Ik wilde eigenlijk ook het liefs zo snel mogelijk verder en wilde het verwerken en dat kon ik niet zolang het nog in mijn buik zat. De curettage is me heel erg meegevallen, ook de pijn was goed te doen. En na 24 dagen kreeg ik alweer mijn eerste menstruatie. Meid, veel succes en veel sterkte! Ik hoop dat je alles een plekje kan geven. Grt Vanilia
Hoi Britt, Wat ontzettend naar voor je! Ik heb het zelf meegemaakt eind november, was toen 8 weken zwanger en het hartje was gestopt met kloppen. Ik kreeg toen ook de keus curretage of vanzelf laten komen. Op dat moment vloog het mij heel erg aan en heb ik ervoor gekozen om het een week aan te kijken (kreeg daar gelukkig alle ruimte voor). Het kwam bij mij niet vanzelf af, na een week heb ik besloten om een curretage te laten doen. Ik zag er als een berg tegenop, maar het viel reuze mee. Mijn cyclus is meteen weer herstelt is haar normale doen. Je moet doen wat je gevoel je ingeeft. Mij heeft het heel goed gedaan om het een week te laten 'rusten' zeg maar. Heb veel gehuild en het stukje bij beetje verwerkt. Het is gewoon een grote klap (groter dan ik vantevoren had kunnen inschatten) Veel sterkte meis! Groetjes, Laris
persoonlijk heb ik 2dgn nadat ik het wist een curretage gehad omdat ik het persoonlijk van me af wilde hebben tenminste het idee dat je baby niet meer leeft en toch in je is dat zorgde voor veel pijn en verdriet en om het los te laten moest ik dit vanmezelf zo snel mogelijk af handelen om het maar bot te zeggen want hoe langer ikhet uit zou stellen hoe langer het zou duren om het af te sluiten in ieder geval een plek te geven maar het is voor iedereen anders miscchien heb jij wat meer tijd nodig of wil je het aankiijken of het vanzelf zal komen dat is een keuze die je toch zelf en met je partner moet geven heeeeeeeeel veeeeeel sterkte het is en blijft moeilijk
Hoi Britt, Heftig is het he als je dan te horen krijgt dat de baby niet leeft. Veel sterkte met jullie verlies. Het is echt moeilijk en ik heb het nu 2 keer meegemaakt en hoop het echt nooit meer mee te maken. Geef jezelf de tijd, helemaal omdat je nog wat twijfelt. Misschien kun je op een later tijdstip nog een keer een echo krijgen om je meer gerust te stellen? Toen ik 29 december hoorde dat ik weer een MA had, wilde ik geen curettage. Bij de eerste MA ben ik nl 2 x gecuretteerd omdat er na de eerste keer toch nog gestold bloed achter gebleven was in de baarmoeder waardoor ik bleef bloeden en het nog een keer moest gebeuren. Ik heb toen in totaal dus heel lang gebloed en dat heeft er emotioneel en lichamelijk behoorlijk ingehakt. De curettages zelf vond ik inderdaad meevallen: narcose en je bent weg. Ik hoorde echter pas achteraf vh kleine risico op verkleving en dat had ik toch liever van tevoren geweten eigenlijk. Bij de 2e MA zei de echoscopiste me dat er een behoorlijke kans was dat nu ik wist dat het niet goed was, de miskraam spontaan op gang zou komen en dat was ook zo. Wel vond ik dat de vk wat meer begeleiding had kunnen doen want ik vond het best een beetje eng; hoeveel bloedverlies is normaal en vond het pijnlijker dan verwacht. Maar op een of andere manier gaf het hebben vd miskraam mij een duidelijker gevoel van: dit is het einde want het lichaam heeft het zelf afgestoten. Moeilijk he zo'n keus. En iedereen heeft z'n eigen redenatie, gevoelens, redenen om voor iets te kiezen. Maar als je kiest om te wachten en je krijgt de miskraam, wees dan alsjeblieft niet alleen en hou goed contact met je vk in het geval dat je toch teveel bloed verliest. Heel veel sterkte meid en een dikke knuffel.
Meiden bedankt voor jullie lieve reacties! Ik wil zelf heel graag verder! Ik zie alleen zoveel verschillende berichten over een curretage. BIj veel viel het mee en de een had heel kort bloedverlies en de ander juist lang. Ik denk dat ik alleen een beetje bang ben voor de pijn als ik het vanzelf laat komen. Ivm de weeen die je dan weer krijgt! Ik wacht in ieder geval tot volgende week af en beslis daarna wat ik ga doen! Nogmaals bedankt!
hey meis wat naar voor jullie ik heb een week geleden ook een miskraam gehad. Maar ik wist al dat het een miskraam was, de dokter heeft mij toen ook de keuze gegeven voor een curettage. Ik heb toen gezegd dat ik het kliever nog 2 weken af wou wachten. En na ander halve week kwam het vruchtje eruit. Ik vind de natuurlijke manier toch een prettiger idee. Ook omdat ik heel graag weer zwanger wil worden en na een curettage heb je eerst de bloeding van de curettage en daarna moet je ook nog wachten op je menstruatie dan soms pas na 5 weken komt. Ik ben vandaag van de GYN geweest om te kijken of alles eruit is en ja halles is er uit. En zit alweer in mijn nieuwe cycles. Als na een natuurlijke miskraam niet alles eruit is kan je altijd nog een curettage krijgen. Maar geef je lichaam eerste zelf de kans en als het te lang duurt actie ondernemen. Maar dat is alleeen maaar mijn mening. xxx lola
Hey... ik heb afgelopen maandag te horen gekregen dat het niet goed was. Wilde graag afwachten, maar kreeg steeds meer buikpijn en uiteindelijk toch gebeld dat ik een curretage wilde. Die heb ik gisteren gehad, en voel me nu al zo'n stuk beter. Het is achter de rug, ik kan weer verder, en ook lichamelijk ben ik ervan opgeknapt. Sterkte meis, weet hoe lastig de keuze is.
Hi meis, Pff, heftig hoor.... wens je veel sterkte met je verlies. Ik had in september ook een *ma, en ben uiteindelijk met 10,5 week gecuretteerd. Ik heb eerst cytotec pillen meegekregen van de gyn om het op te wekken (de feitelijke mk), maar dit durfde ik niet. De curettage is me 100% meegevallen. Ik had geen bloedverlies wel af en toe een beetje roze verlies...maar een inlegkruisje was goed genoeg! 33 dagen na mijn curettage ben ik weer ongesteld geworden....mijn cyclus was toen gemiddeld 31 dagen...dus wel netjes! Dus lichaamelijk viel het mee.... De emotionele kant daarentegen viel mij vies tegen. Maar ik denk dat dat ook is als je een spontane mk hebt. Hoe je het went of keert...je kindje dat zo gewenst was wordt van je afgenomen. En dat doet het meeste pijn! Nogmaals sterkte meis! Liefs Eleni