Mijn zoontje wordt soms hard schreeuwend wakker. Ik heb hier wel eens een topic over geopend een aantal weken terug. Hij begint dan uit het niets hartverscheurend te schreeuwen, alsof hij een hele nare droom heeft. De laatste paar avonden heeft hij dat steeds, rond 22/23 uur (hij gaat om 1900/1930 uur slapen). Hij is niet wakker, zijn oogjes zijn dicht. Hij heeft ook wel dat hij wat huilt in zijn slaap, maar dat is anders. Dit gaat echt recht mijn hart in. Ik ren ook altijd naar boven om hem vast te houden maar ik kan hem niet troosten. Alleen.. (je voelt hem al aankomen) met de borst. Ik leg hem aan en het is meteen over. Hij krult zijn lijfje helemaal om mij heen, zijn ene handje houdt mijn vinger/bh/shirtje stevig vast, de andere mijn rug (soms aait hij er over heen). Hij sabbelt 2 keer en dan is het voorbij. Het is dus geen honger. Ik krijg wel een tsr en hij drinkt dan wel wat, maar het is meer wegslikken dan echt zuigen. Echt een troostborst dus.. en ik twijfel of ik er goed aan doe. Enerzijds zegt mijn gevoel: gewoon doen. Hij heeft behoefte aan mama en dat is nou precies wat ik hem kan bieden. Alleen.. voor mijn werk ben ik soms avonden weg en dan ben ik er dus niet. En over een aantal maanden wil ik borstvoeding afbouwen en kan ik het hem dus ook niet meer bieden. Laat ik hem nu wennen aan iets wat ik uiteindelijk niet waar kan maken? Of maak ik me zorgen om niets? Maakt het werkelijk uit of ik een speen aanbiedt (die gebruikt hij wel veel als ik er niet ben, als ik er ben heeft hij die niet nodig) of een tepel? Moet het even kwijt, ben benieuwd naar jullie ervaringen en hoe jullie hier mee omgaan. Alvast bedankt voor je reactie!
lieve juju, hij is nog zo klein, ik zie er geen kwaad om af en toe een troostborst te geven. Bij Jelmer deed ik het ook gewoon, maar de laatste 2 maande is het niet meer nodig geweest, wie weet stopt Siem er ook uit zichzelf mee.
Op zich vind ik 4 maanden ook nog jong genoeg voor een keer een troostborst. Hoewel ik niet een groot fan ben van troosten met eten. Je zou altijd nog een speentje of je pink kunnen proberen. Niet geschoten is altijd mis. Een beetje zuigbehoefte is niet heel vreemd op die leeftijd.
Dank je wel voor jullie reacties.. ja hij is ook zo klein en ik doe het eigenlijk voordat ik er over nadenk. Het is ook niet dagelijks ofzo.. zucht waar je je al niet druk over kunt maken he.
Gewoon doen hoor! Zo lang als je dit kunt bieden, mag hij er toch van genieten. De band met mama en de troost en veiligheid die hij daar kan vinden leggen een basis voor de rest van zijn leven hoor, geloof ik echt in.
Ik zou me er niet té druk over maken, als hij daar nou mee geholpen is.... Zelf heb ik het nooit gedaan, deels omdat ik niet wil dat troost wordt geassocieerd met eten/drinken en omdat ik ook niet wil dat ten alle tijd mijn shirt maar omhoog moet om te troosten en deels ook omdat Irem daar eigenlijk nooit om vroeg als troost. Ik zou wel opletten dat het geen gewoonte wordt, dat het elke avond zo gaat, want dan heb je voor je het weet een extra avondvoeding erbij...die is er bij ons ook zo ingeslopen op deze leeftijd (rond 23.00 uur) en het is me nu net 3 dagen geleden gelukt deze eindelijk weer weg te laten....
Ik doe het ook gewoon. Simone slaapt normaal prima maar toevallig werd ze vanavond huilend wakker en na het verschonen wilde ze nog niet slapen dus ik ga dan lekker met haar op ons bed liggen, en dan valt ze aan de borst in slaap. Drinken doet ze dan haast niet (ik zat ook net te kolven toen ze wakker werd dus ik had ook niet veel meer), het gaat haar alleen even om het sabbelen en ik vind dat geen probleem, daar zijn wij mamas toch voor, om lekker tegenaan te kunnen kruipen als je daar zin in hebt! Na 10 minuutjes ging ze heerlijk weer in haar eigen bedje slapen. Ik vind het helemaal niet erg om te doen, nu kan het nog denk ik dan maar, ze worden zo snel groot! En als ik zometeen geen bv meer geef, dat zien we dan wel hoor! Nu doe ik het nog wel en kan ik lekker een troostborst geven
ik heb ook nooit de borst als troost geboden...tenminste niet als eerste troost...heir eerst wiegen, zingen, lopen, speentje etc etc... en eigenlijk werkte dat allemaal..maar idd je kindje is nog wel piepklein, en af en toe als je gewoon weet dat dat het is, kan ej het wel doen...wat afbouwen betreft tja...das ookw el zielig..maar als je het lekekr heeel rustig aan doet, zal het wel goe dkomen..kwestie van wennen... Ondanks dat mn zoontje de speen als troost pakte, is hij nooti een spenen-kind geweest...als ie moe is en dus gaat slapen vindt ie het wel fijn..maar overdag heeft ie em nooit in gehad, of "zomaar"...ik gaf het ook niet om hem stil te krijgen in de winkel ofzo...zo linkt hij de speen namelijk alleen maar aan slapen...en dat vind ik persoonlijk fijner!
Natuurlijk doe je het goed! Hoe kun je daar nou aan twijfelen? Mensen die zeggen dat je eten en troosten niet met elkaar mag laten vallen snappen niet dat borst VEEL, maar dan ook echt VEEL meer is dan alleen maar eten. Weet je wat het Duitse woord voor borstvoeden is? Stillen...en dat is precies wat je doet. Beste manier omrust in het huis te houden. Hij is nog een beetje aan de jonge kant, maar google eens op pavor nocturnis.
Gisteren had hij er geen last van maar werd wel wakker om 23 uur om te eten. Op het moment laat ik het allemaal maar even zo, ik volg hem wel. Het is ook niet zo dat ik hem dagelijk zo moet troosten, eigenlijk slaapt hij heel makkelijk. Heb er over nagedacht en het allerbelangrijskte vind ik dat hij zich veilig voelt, ik denk dat een kindje zich dan het beste kan ontwikkelen. Dus dan maar zo. Dirksmama bedankt voor de tip. Het klinkt inderdaad zo. Misschien dat ik kan proberen om hem te laten huilen (en er naast gaan zitten) om te kijken wat er gebeurt.. als het me lukt
Hier altijd de borst als Esmée huilt. Waarom niet? Borstvoeding is zoveel meer dan voeding. Het is troost, liefde, dicht bij mama zijn, veilig voelen, niet alleen voelen... Het bevredigt dus ook andere behoeften dan honger.
Ik heb vannacht nog een troostborst gegeven. Kind hoestte als een zeehond en was helemaal schor en had mij nodig. Terugleggen en verder slapen. Wat is daar nu erg aan?
Het komt ook omdat ik mijn (Schoon)moeder soms minzaam afkeurend zie kijken als ik mijn zoontje aanleg terwijl hij 'geen honger kan hebben' (net flesje afgekolfde melk gehad) omdat hij na een dag zonder mij mamahonger heeft. Het maakt me zo onzeker, stom he, terwijl het ergens nooit fout kan zijn als je gewoon je kindje volgt krijg je daar altijd zoveel commentaar op (ik in ieder geval). Jullie reacties doen me goed (vannacht ging het trouwens goed en wats het gelukkig niet nodig)
gewoon lekker laten kijken meid, het is altijd zo makkelijk oordelen voor een ander maar zij gaat naar huis en jij zit met een gefrustreerd kind
En met een gefrustreerde jij, want zodra ze weg zijn heb je spijt dat je hem niet gewoon lekker hebt aangelegd, toch? En naar je eigen gevoel - en dat van hem - geluisterd.
ook ik geef troostborst, puur praktisch want als de kleine (nu 10 maanden!) wakker wordt en met de borst weer in slaap kan avllken en wij daardoor ook slapejn vind ik het prima! ik zie wel hoe het gaat want ook ik wil gaan afbouwen met 1 jaar...ga na de zomer weer fulltime er tegen aan en dan wil ik gestopt zijn...maar wat ik zeg: ik zie het wel, plan niet teveel vooruit want het kan ook heel anders lopen met een beeb heb ik gemertkt
Dat is niet tegen jou gericht hoor, dat is gewoon spijt over dat ze dat bij haar eigen kinderen niet mocht doen (andere tijden, andere zeden). Niet persoonlijk nemen, en al helemaal niet ter harte nemen!