Hoi meiden... Bijna 2 week geleden ben ik bevallen van mijn dochter... Redelijk onverwachts ingeleid met 37 weken... Maar de bevalling en de kraamweek waren super! Wel een hele snelle bevalling maar toen ik alles een plaatsje had gegeven kon het genieten beginnen... Dacht ik... De eerste 4 dagenin de kraamweek erg veel last van mijn lies... Naweeën dachten de kvz en ik... Na 4 dagen was de pijn weg en kreeg ik een zere kuit... Maar ik had kramp gehad tijdens de bevalling dus dt zou het zijn.. Na 2 dagen nog niet beter erger zelfs... De laatste dag kwam de vk nog langs dus gevraagd wat het zou kunnen zijn het misschien trombose kon zijn... Maar dat dachten ze niet, misschien een gescheurd spiertje? Prima, kraamweek goed afgesloten lekker om alles weer zelf te kunnen doen, maar at liep anders mijn been werd steeds pijnlijker en zaterdagkwam ik de trap alleen op op handen en voeten... Ik had ook wat verhoging en was een beetje benauwd maar mijn oudste was al een week ziek met hoesten en koorts dus dacht dat het los van elkaar stond... Het was de tiende dag dus officieel ng de verantwoordelijkheid van de vk... Dus gebeld wat ik moest doen... Ze vond het niet alarmerend en zei dat ik maandag maar naar de ha moet gaan... Oké enigszins gerustgesteld de nacht in, de volgende ochtend nog meer pijn dus gebeld naar de ha-post... Moest gelijk komen... Bij de ha een te hoge pols en mijn linkerbeen was een stuk dikker dan rechts... Hij zei gelijkik stuur je meteen door naar de seh... Oké niet helemaal verwacht maar goed seh is 2 passen van de ha post dus daarheen... Bloed geprikt en hartslameter etc. Bloeddruk was iets verhoogd, hartslag flink verhoogd... Een uurtje wachten op de uitslag... Na een uur bleken bepaalde warden verhoogd die verhogen bij trombose maar ook bij griep etc kunnen ze verhogen.. Toch wilden ze me opnemen omdat ik ook benauwd was, nu ben ik bekend met astma dus hielden ze het op een secundaire klacht maar voor de zekerheid om longembolie uit te sluiten een ct scan... Helaas was het apparaat stuk en werd het morgen pas gemaakt... Ze wilden geen risico nemen... Ik word opgenomen op de longafdeling waar ik met 3 oudere mensen op een kamer lig... Mijn kleinste meisje 11 dagen oud kan hier nier komen ivm infectiegevaar... Hoe moet ik hier ooit slapen? En ik mis Mijn meisje zo... Mijn oudste meisje natuurlijk ook maar die is gek op papa en kan vaak op bezoek komen... Ik barst in tranen uit... Gelukkig heeft het ziekenhuis het beste personeel ooit! De kraamafdeling is helemaal leeg en ze hebben geregeld dat ik daar een eenpersoonskamer krijg dezelfde als waar ik ingeleid ben! Maar het beste nieuws is nog wel dat mijn meisje mag komen en blijven! De volgende dag maandag: De ct is nog niet gemaakt dus eerst een echo.. Volgens de echoscopist geen trombose... De longarts kijkt er nog naar en zal de uitslag bepreken.. Moet voor de zekerheid nog wel een ct scan... Dus daar is het wachten op... Zal het dan toch gewoon een gescheurd spiertje zijn? In combinatie met wat Mijn oudste onder de leden heeft? Nuchter tot half 2 en dan yes hij houdt het lang genoeg vol de ct scan is gemaakt! De longarts is er rond een uur of 4 ik ga heel positief het gesprek in er was immers geen trombose te zien... Helaas een andere wending... Er was geen diepe trombose te zien maar wel oppervlakkige en er zijn propjes naar m'n longen geschoten dus totaal onverwachts ook longembolie erbij... En ik maar denken dat ik naar huis kon... Ik moet nu 3-5 dagen blijven om de medicatie af te stellen en dan nog een half jaar medicatie en controles bij de trombosedienst... Dit is mijn verhaal, een beetje lang geworden maar wilde het wel kwijt... Het komt maar zelden voor en de symptomen zijn meestal erg vaag waardoor een diagnose vaak laat wordt Estelle, daarom ook alle lof voor het ziekenhuis dat ze geen risicohebben genomen! Mijn man en ik hadden onedele tijd heel anders voorgesteld maar wat zijn we blij dat we er op tijd bij waren! Zo zie je maar dt het gezegde beter 1x teveel bellen dan een keer te weinig zeker goed is om te onthouden... Ik weet niet wat ik hier mee wil bereiken misschien ervaringen van anderen? Maar ook gewoon even mijn verhaal vertellen ik zit hier tot n ieder geval vrijdag met bedrust mag gelukkig wel douchen en naar de wc... Maar lang leve het forum en de iPad en internetverbinding ...
Beterschap. Mijn zusje had ook na de geboorte van haar tweede trombose. Je bent er wel even zoet mee. En wat lief dat je toch de kleine bij je mag hebben. Beterschap en hopelijk slaan de medicijnen snel aan en mag je snel naar huis.
Vreemd dat de VK en KVZ niet hebben gedacht aan trombose. Vorig jaar ben ik met 19 weken ingeleid ivm een kindje met trisomie 18. Toen ik aangaf dat een oom trombofilie heeft (bij mij niet definitief vastgesteld omdat ik heb getest tijdens zwangerschap), kreeg ik op voorhand al te horen dat ik aansluitend aan de bevalling 4 dagen fraxiparine moest spuiten. Na een bevalling heb je een hoger risico op trombose werd mij uitgelegd door de Duitse gyneacoloog en icm de genoemde trombofilie wilde hij beslist geen risico lopen.
Jeetje, wat een verhaal zeg! Fijn dat het zich in elk geval geen risico wilde nemen! Maar vreemd dat de vk die mogelijkheid eigenlijk al uitsluit.... Heel veel beterschap en fijn dat je meisje in elk geval lekker bij je is.... Ik hoop voor je snel weer naar huis te gaan!
Ja vind het ook vreemd dat ik in het ziekenhuis geen spuit heb gehad, heb er toch 4 dagen gelegen en de vrouw tegenover mij kreeg wel een antitrombosespuit... Maar misschien s dt alleen als e een ruggenprik hebt gehad?
Ik heb vorig jaar trombose gehad nadat ik een spierscheur tijdens het hardlopen had opgelopen. Ik had alleen niet de typische klachten van trombose. Daarom heeft de seh me weer naar huis gestuurd met "er zal ook wel een spier in de kuit gescheurd zijn" echter had ik zoveel pijn dat als ik alleen was geweest me been er zelf had afgehaald. Wat bleek ik had alle symptomen van een infarct. Het been was smaller, ijskoud, spierwit en als je met de vinger de huid indrukte duurde het zeker 15 seconden voordat er weer wat bloed door kwam. Nu ben ik heel blij dat er bij de hap een arts in opleiding was die een echo van het been eiste. Wat de lui van seh eerst weer wilde afbellen omdat ze dit onzin vonden. Nou die stonden wel met de mond vol tanden toen de uitslag van de echo kwam. De periode na de uitslag vond ik emotioneel heel moeilijk. Het voelde als een soort falen. De kous, bloedprikken en trombose dienst vond ik trouwens reuze mee vallen! Het heeft hier wel 4 maanden geduurd voordat ik weer kon lopen.
Wat naar zeg! Wel heel fijn dat je de jongste op je kamer mag hebben, goed geregeld door het zh. Heel veel beterschap gewenst.
Wat vreemd dat je niet eerder een prik met anti stollingsmiddel kreeg! In mijn laatste zwangerschap vermoedde ze ook een longembolie, ct kom ook pas de dag erna dus kreeg preventief al een injectie. Gelukkig bleek het de dag erna iets heel anders te zijn. Heel veel sterkte en ik hoop dat jullie straks thuis wel kunnen gaan beginnen met genieten!
veel beterschap meid, ik moet ook na de bevallig in bed vervoerd worden naar de rontgen afdeling en gelukkig had ik geen longembolie
Wat een verhaal...pffff En wat goed van het ziekenhuis voor het goede en snelle handelen ) en ook voor het regelen van een kamertje voor jou en je kindje' Heel veel beterschap...ik hoop dat je er snel weer bovenop bent.
Wat vervelend! Gelukkig mag je je dochter bij je hebben, maar je had je deze periode toch anders voorgesteld... Ik heb een verhoogd risico op trombose en heb na de geboorte van de kinderen extra bloedverdunners gebruikt. Want na een bevalling heb je inderdaad, wat de anderen ook al schreven, een verhoogde kans. Beterschap!
Geweldig dat ze zo snel hebben gehandeld. Het had ook anders af kunnen lopen, zoals ik bij mn moeder heb gezien. Geniet enorm van je meisje!
wat een verhaal... sterkte met t verwerken. Ben zelf trombose patiënt; dus weet wat je mee maakt. ik heb t al 19 jaar. Ook bij beide zwangerschappen heb ik in bed heparine moeten spuiten. ter voorkoming van. Maar gelukkig is de trombose niet echt terug gekomen. Wel heb ik, bij warm weer, een zeer been en als ik moet gaan lopen dan wordt m'n been "moe" waardoor ik ga slepen. Ben wel "beter" verklaard, maar je blijft toch altijd in je achterhoofd mee zitten dat t toch wel terug zou kunnen komen. Weet je: in t begin denk je: trombose??? bij mij??? maar later, je went er aan. je moet t accepteren. t heeft tijd nodig, maar je kan t accepteren door er over te praten. succes enne... nog gefeliciteerd met de geboorte van je dochter
Hallo, ik heb 1,5 jaar geleden been trombose gehad nadat ik was gevallen, na een week ruiterembolie. In mijn zwangerschap moest ik bloedverdunners spuiten en ook 6 weken na de bevalling. 4 dagen nadat ik ermee was gestopt kreeg ik weer longembolie. Ik kreeg gelukkig ook eigen kamer zodat mijn dochtertje bij me kon zijn. Wanneer je naar huis mag zal je bezoek krijgen van medewerkster van de trombosedienst. Ze zullen in het begin 2x per week komen om jouw bloed te prikken, dag na prikken krijg je via post kaartje met aantal tabletten dat je moet slikken. Ik verwacht dat je steunkous zult krijgen en half jaar aan de bloedverdunners moet. Mocht je weer zwanger raken dan zul je via gyn lopen en zul je in het ziekenhuis moeten bevallen, ook waarschijnlijk de hele zwangerschap bloedverdunners spuiten. Dit is tenmiste zo bij mij gegaan. Ik ben 3 weken gelden ontlagen van ziekenhuis, helaas moet ik levenslang bloedverdunners slikken. Maar voor de rest stelt het echt weinig voor, dat vind ik tenmiste. De einige bijwerking dat ik heb is jeuk door de bloedverdunners. Nou ik wil jou heel veel succes wensen!
Heb inderdaad a al een steunkous hoe lang moest jij die dragen? Wat zweet dat ding zeg... Moet ook 6 maanden bloedverdunners slikken... Weet jij toevallig hoe het zit met de pil etc. Mag je die gewoon gaan slikken? Bij mijn dochters allebei in het ziekenhuis bevallen dus wat dat betreft maakt het me niet uit bij een volgende zwangerschap... Alleen dat prikken lijkt me eng... Mijn man gaat nu getraind worden omdat ik thuis waarschijnlijk nog even door moet prikken maar nu eerst 2 x 3 dagen tabletjes afstemmen in het ziekenhuis en dan verder kijken... Die jeuk lijkt me vervelend haha ben net van de jeuk af had zwangerschapscolestase bij mijn jongste... Ben jij ook bekend met zweetaanvallen trouwens? Hoera! Beetje goed nieuws mag weer een beetje uit bed dus luier verschonen haha en dochterlief had een heerlijke spuitluier dus mocht ik haar ook nog in bad doen! Wat een feest van die kleine dingetjes waar je op een gegeven moment tegen op ziet zijn nu zo fijn om te doen!
Die steunkous moet ik 2jaar dragen ( rot ding haha ) maar ook dat went. Mijn man zette ook bij mij de spuiten in de buik, ff 'spekje' vast pakken in 1 keer prikken en dan langzaam spuiten. Echt pijn doet het niet hoor,komt wel goed! Wat pil betreft durf ik niet te zeggen, ik had implanon en dat ging prima samen, moet je anders informeren als de trombosedienst komt hun weten er wat meer van. Leuk dat je bed uit mocht, waarschijnlijk voel je je al veel beter en dan is het zo fijn om ff beentjes te strekken om in jouw geval ondergepoepte baby te wassen haha Beterschap!
Haha ja mijn been is echt een verademing nog wel wat pijn maar kan weer redelijk lopen! 2 jaar!! Zo hè ik vind het echt vervelende prikjes haha maar na een kwartiertje zakt de pijn ook wel...