Dronken baby geboren Uitgegeven: 10 juni 2008 17:39 Laatst gewijzigd: 10 juni 2008 17:40 WARSCHAU - Een Poolse baby is dronken ter wereld gekomen. In het bloed van het meisje werd maar liefst 2,9 promille alcohol gemeten. Dat maakte de politie van het plaatsje Otwock dinsdag bekend. De moeder van de baby bleek flink gedronken te hebben. Bij haar werd een promillage van 1,2 vastgesteld. Zij is aangehouden. Toch is de baby volgens artsen niet in gevaar geweest. Ze konden echter niet uitsluiten dat het meisje in de toekomst wel schade zal ondervinden. Het is voor zover bekend het hoogste promillage dat ooit bij een baby is gemeten. In juli 2007 werd eveneens in Polen een baby geboren met 1,2 promille alcohol.
tjeezus..:S Moet je nagaan hoeveel invloed zoiets heeft op zo'n kindje.. hoeveel zal ze wel niet gedronken hebben? Zo zie je maar dat zo'n baby alles binnenkrijgt via de moeder.. alcohol, sigarettenrook etc.. en hoeveel invloed dat op zo'n kindje heeft. echt zielig dit!
Erg inderdaad, maar wie zegt dat roken tijdens de zwangerschap niet veel schadelijker is dan éénmalig (waarschijnlijk heeft moeders wel vaker dan eenmaal gezopen, maar goed) een flinke borrel? Dat sigaretje wil ik toch niet bij voorbaat bagetalliseren Wat bezielt mensen toch om hun kind bloot te stellen aan genotsmiddelen? Arm kind...
Schokkend ! En wat mij verbaasd dat bij het kindje een hoger alcohol promille is gevonden dan bij de moeder.
Misschien dat de geoefende lever van de moeder de alcohol eerder weg krijgt dan die van het kindje Wat bezield je om te drinken tijdens zwangerschap? Nee....wat bezield je een zwangerschap door te zetten tijdens alcoholisme?
de verhouding in het lichaam van de moeder en het kind zijn ook beduidend anders. Je kunt je voorstellen dat een jeneverglas alcohol in het bloed van een grote vent minder effect heeft dan diezelfde hoeveelheid in het kleine lijf van een pasgeboren baby. Vandaar dat het promilage anders is bij dezelfde hoeveelheid gedronken vloeistof.
Altijd zo erg om te horen dit...... Ik heb zelf ook zoiets meegemaakt.. Mijn biologische moeder gebruikte drugs, alcohol en rookte toen ze zwanger was van mij..en niet te zuinig helaas.. OP zich ging het redelijk goed toen ik geboren werd, al was ik wel veel te licht..stom genoeg lieten ze mij (na een tijdje)met haar mee naar 'huis'gaan..ze woonde in zo'n opvanghuis.. Iemand die drugs nodig heeft en alcohol (was aan beiden verslaafd..) denk alleen maar daaraan...dus werd ik aan mijn lot overgelaten.....schijnbaar lag ik dan lange tijd alleen in de kamer van haar, te huilen van honger, vieze luier en het missen van liefde. (dit doet me dan wel pijn, dat ik uren heb liggen huilen,helemaal alleen op een kamertje..) Gelukkig zag op een dag een medewerker dat ik er wel erg slecht uit zag en is het ziekenhuis geallarmeerd.....het bleek echt ernstig te zijn, ik had bijna alle infecties die je je kunt bedenken..ook was ik verwaarloosd en had veel te weinig eten gehad, zo goed als niks. De dokters zagen het erg somber in voor mij...ze hadden de hoop voor mij eigenlijk al opgegeven. 'als zij het overleefd, geloof ik in wonderen, had mijn behandelend arts zelfs gezegd. Ik moest echt helemaal afgezonderd in een afgesloten ruimte liggen, omdat ik anders weer een nieuwe ziekte erbij kreeg, als er een ander kindje bij kwam...ik was erg bevattelijk. Gelukkig ging het toch 'goed' ..nouja, ik was er nog steeds heel erg slecht aan toe maar ik zou het wel gewoon halen, al moest ik nog wel in ziekenhuis blijven. Er werd een pleeggezin voor me gezocht: een heel goed gezin, ik zie ze als mijn echte ouders!Het heeft heel lang geduurd voor het beter ging, want ik wilde niet eten....als ik 1 eetlepeltje melk naar binnenkreeg was het al veel....de dokters dachten dat ik eigenlijk niet meer wilde leven door alles wat ik meegemaakt hadden, dat ik zelfs zo al dacht oko al was ik zo klein (ik was een paar maanden oud). Het heeft erg lang geduurd voor ik wat meer ging eten, en met meer eten bedoel ik niet veel hoor., schijnbaar woog ik 6 kg toen ik 1 jaar was (?!). Ben mijn ouders erg dankbaar dat ze 'gevochten'hebben voor mijn leven en dat ze de hoop niet hebben opgegeven...want ze waren soms echt radeloos. Inmiddels eet ik goed hoor, vanaf dat ik een jaar of 10 was ben ik goed/normaal gaan eten. Ik heb ook een normale lengte, ben niet groot maar niks aan de hand. Ze hadden nl gezegd dat ik niet groter dan 1.40 cm zou worden, dan ik een ernstige groeiachterstand zou hebben, dat valt dus ook mee gelukkig! Ben gelukkig verder gezond, al heb ik wel gedacht dat iik misschien geen kinderen kon worden, helemaal toen ik 2 mk achter elkaar kreeg. Maar het is helemaal goedgekomen! Mijn (pleeg)moeder (ik zeg altijd mijn moeder en mijn vader, ik zie ze als mijn echte ouders!) is toen ik een jaar of 8 was nog eens teruggegaan naar die arts, die was erg blij te zien dat het zo goed ging, had hij niet verwacht. Ik vind het altijd erg om te horen dat zwangere vrouwen roken, drinken etc....tegen alleen roken ben ik ook heel fel, ik vind het gewoon zo erg dat een baby in de buik zo moet lijden en erna ook nog. Met mij is het goed afgelopen maar dat geldt helaas niet voor iedereen, dat vind ik echt erg. Ik zou willen dat er meer tegen gedaan werd, maar dat valt niet mee. Liefs Syl sorry voor lange verhaal
Syl, Jeetje zeg wat heb jij moeten meemaken op zo'n jonge leeftijd! Verschrikkelijk gewoon! Wat fijn voor je dat je terecht bent gekomen bij zo'n fijn pleeggezin. Ja kan me goed voorstellen dat je heel fel bent tegen roken en drinken in de zwangerschap. Ik vind het knap dat je er zo goed uit bent gekomen! Groetjes Otje
@Sylvia, onbegrijpelijk dat ze jou als klein hummeltje zo mee gegeven hebben aan je biologische moeder. Wat hadden ze nou verwacht? Dat ze plotsklaps ondanks al die maanden zwangerschap en door gebruiken, nu ineens genezen was en n goed en normaal leven zou gaan leiden? Jij hebt waarschijnlijk een bescherm engeltje op je schouder gehad.
Wilma: ja, ik geloof ook wel dat ik een beschermengeltje heb gehad, gelukkig maar. Idd raar dat ze me aan mijn biologische moeder hadden meegegeven, moet niet kunnen... Maar die berichten van babies die geboren zijn met alcohol in hun bloed enzo...dat maakt me echt zo verdrietig, sowieso natuurlijk. Ik hoop dat die andere babies die zoiets hebben ook een beschermengetje hebben. Liefs Syl