Ze zeggen vaak, 7 goede jaren 7 slechte jaren... zouden we dan over een jaar eindelijk onze 7 goede jaren krijgen? Dit word een heel lang verhaal maar wil even van me af schrijven Iedereen heeft het wel eens moeilijk of heeft wel eens pech maar ik heb het gevoel alsof wij de afgelopen 6 jaar alleen maar ongeluk aantrekken. We hebben 1 augustus 6 jaar een relatie. Die begon al turbulent vanuit de thuissituatie waardoor we begin 2009 genoodzaakt waren uit huis te gaan. We konden niet huren (te kort ingeschreven) dus bleef er 1 optie over -> kopen. Onze baas zei dat dat makkelijk kon met onze salarissen en dat we eens langs zijn hypotheekadviseur moesten gaan. Alles geregeld, huisje gekocht, krijgen we 8 maanden later te horen dat het bedrijf waar we samen in werken failliet is... weg vastigheid! Toen ik nog bij zijn ouders thuis woonde hebben ze 1 keer mijn scooter gestolen en de scooter die ik daarna had hebben ze geprobeerd te stelen. Ik heb na het faillissement aansluitend nieuw werk gevonden maar mijn vriend is van WW naar werk naar werk naar werk gegaan. Hij heeft een goede opleiding maar kon/kan geen werk vinden binnen zijn vakgebied. hij pakt dus ieder baantje aan dat hij kan krijgen (heeft zelfs met het vriesweer buiten fysiek zwaar werk gedaan terwijl hij een opleiding heeft m.b.t. cijfertjes en financiën) maar wel met het gevolg dat dit baantjes zijn via een uitzendbureau met een laag salaris. financieel gezien loopt het dus allemaal niet meer lekker. We komen wel net rond maar sparen zit er niet meer bij. Nu mogen we misschien niet klagen want we hebben beide werk en veel mensen vinden tegenwoordig moeilijk tot geen werk maar toch is het een flinke domper. In 2010 werd ik door de politie wakker gebeld met de mededeling dat onze gestolen auto was terug gevonden. Hij was schijnbaar snachts gestolen maar dat hebben we niet gemerkt. Auto was gelukkig terecht maar je houd altijd bepaalde onkosten er aan over die niet door de verzekering worden vergoed. Maar vanaf 2012 begonnen bij ons echt de problemen. 21 maart hebben ze geprobeerd in te breken. Gevolg: flinke braakschade aan deuren en kozijnen. We hebben een groot deel vergoed gekregen maar niet alles. Toen kwam mijn vriend ook nog eens zonder werk te zitten. 13 april (dus 3 weken na de inbraakpoging) kwamen we erachter dat we een waterschade op de badkamer hebben. Gevolg: volledig spaargeld is op gegaan aan een nieuwe badkamer (en opvangen salaris) want volgens de verzekeraar viel 80% van de schade niet onder de verzekering. De laatste week van mei was de badkamer eindelijk klaar en heb ik nog een kleine surprise-party gegeven voor mijn vriend zijn verjaardag. Hij was 3 mei jarig maar wilde dit door alle stress niet vieren. Vervolgens word er 7 juni (kleine 2 maanden na de badkamerschade) bij ons ingebroken. Een hele hoop spullen weg. Uiteraard nog eens een hele hoop stress er bovenop. Vriendlief is toen met onderzoeken begonnen en naar de psychiater gegaan want hij trok het niet meer. 2 weken later op 23 juni kwamen we erachter dat we ongepland zwanger waren. Op dat moment een hele grote schrik en iets wat we eigenlijk totaal niet konden gebruiken. Na veel steun van familie en vrienden dan toch besloten GELUKKIG om de baby te houden. Inmiddels was het oktober en hadden we nog altijd geen bericht van de verzekeraar m.b.t. die waterschade en inbraak. Na stroef contact met de tussenpersoon hebben we rechtsbijstand ingeschakeld. De gaf aan dat er waarschijnlijk iets niet klopte ergens want het was wel vreemd dat we nog altijd niets hadden gehoord. Toen kwam net na kerst op 28 december een 8 pagina tellende brief binnen van de verzekeraar dat ze ons van fraude betichten WHUT?! En dat we geen uitkeringen krijgen maar 5500 euro aan onderzoekskosten moeten voldoen!! Aangezien wij absoluut geen fraude hebben gepleegd (ik werk op een verzekeringskantoor en ga mijn baan echt niet op het spel zetten!!) en de brief van de verzekeraar vol fouten en leugens stond zijn we via de rechtsbijstand ermee verder gegaan. Op dit moment was ik al hoog zwanger dus deze extra stress erbij kon ik niet gebruiken. Mijn vriend heeft uiteindelijk al het regelwerk hierin op zich genomen. Toen begon begin januari dit jaar het gedoe op het ziekenhuis. Mijn bloeddruk was de laatste tijd telkens te hoog en volgens een meting op het ziekenhuis was de omtrek van Joah zijn hoofdje veel te klein. Reden dus om onder de gyn. te bevallen. Dit vond ik heel erg want ik wilde graag onder de verloskundige bevallen. We hebben toen met spoed een second opinion aangevraagd bij het ziekenhuis in Gent en daar zeiden ze dat de omtrek van zijn hoofdje er heel normaal uit zag en zelfs op de middelijn zou liggen! Na mijn 2de bezoek aan het ziekenhuis ben ik bij de verloskundige langs gegaan en ik heb gezegd dat ik hier toch wel mee zat want volgens Gent was alles inorde en bij ons eigen ziekenhuis kreeg ik niet veel informatie en waren ze heel onduidelijk. De verloskundige vond dit ook onzin, ze gaf aan dat de omtrek van het hoofdje niet meer goed kan worden gemeten omdat hij ligt ingedaald. Ze zou met het ziekenhuis gaan bellen. Wat bleek, de reden om onder de gyn. te bevallen was niet alleen de te kleine omtrek van het hoofdje maar ook de verhoogde weerstand in de navelstreng. Dit was al tijdens de eerste afspraak op het zieken gebleken maar ze hebben ons en de verloskundige hier nooit over ingelicht! Uiteindelijk hebben ze besloten om met 37+1 me te gaan inleiden want dit zou het beste zijn voor moeder en kind. Zoals afgesproken zou ik dus onder de gyn. bevallen en zou daarna meteen een kinderarts naar het hoofdje komen kijken. Nou, ik was dus bevallen en helemaal verzorgd, komt mijn eigen verloskundige nog even een praatje met mij maken. Wat blijkt, zowel gyn. als ook assistent gyn. hadden geen tijd dus een verloskundige van het ziekenhuis heeft mijn bevalling gedaan. Top meid, niets op aan te merken maarja, als een verloskundige van het ziekenhuis de bevalling doet had net zo goed mijn eigen verloskundige het kunnen doen. Mooie is ook nog dat de kinderarts vroeg wat hij eigenlijk moest doen want hij wist niet waarvoor hij kwam Rond 20.15 lag ik eindelijk rustig op bed. Mijn vriend zou thuis iets in orde maken, eten halen en dan naar het ziekenhuis komen. Om 22.00 zou Joah namelijk bij ons op de kamer worden gelegd en ze hadden voor mijn vriend een bed geregeld zodat we de eerste nacht als gezin samen konden door brengen. Belt mijn vriend me rond 20.30 op er is ingebroken. Alweer! Ook nog op zo een speciale dag.:x Aangezien de deur was open gebroken en niet op slot kon moest hij dus een hoop regelen en voor alle zekerheid thuis blijven slapen In de tussentijd liep het hele verhaal met de verzekeraar nog op de achtergrond door. In mei is er zelfs een kort geding geweest die wij via rechtsbijstand hebben aangespannen. Deze hebben we gelukkig gewonnen wat inhoud dat we geen fraude hebben gepleegd maar op het geld zijn we nu nog altijd aan het wachten. Tjah dit moet zogenaamd allemaal opnieuw worden bekeken en onderzocht. Daarnaast hebben we toen we het vakantiegeld kregen in mei onze 3 deurs auto verruild voor een 5 deurs auto. We dachten eindelijk eens een goede koop te hebben gedaan maar we hebben aan deze auto nu ook alweer de nodige onkosten gehad daar het een na het ander aan de hand blijkt te zijn. Deze maand hebben we eindelijk een nieuwe bank besteld. De vorige bank was zo vies met vlekken die er niet uit gingen en hondenharen die we er niet meer fatsoenlijk af kregen dat ik dat niet hygienisch vond om ons zoontje daar op te laten spelen aangezien hij alles afsabbelt en in zijn mond stopt. Helemaal blij een nieuwe bank besteld, krijg je op 2 weken tijd rekeningen van de belastingdienst binnen met een totaalsom van 3000 euro. Had nog betrekking op 2010 . Sorry hoor maar moest ff zeuren en klagen. Menig vind misschien dat het niet veel voorstelt maar voor ons gevoel zit alles tegen. Mijn vriend krijgt als het goed is een sollicitatiegesprek voor een top functie met een super goed salaris waardoor ik part-time zou kunnen werken en meer bij mijn zoontje zou kunnen zijn. Voor degene die halverwege niet in slaap is gevallen.... duimen jullie heel hard mee?
Ja soms lijkt het net alsof alles tegelijk komt, echt heel naar. Jullie hebben inderdaad veel voor jullie kiezen gehad de afgelopen tijd. Probeer extra te genieten van jullie mooie mannetje en ik duim dat je vriend die baan krijgt.
Ik duim voor je! Soms voelt en is alles erg onterecht en voelt het alsof jullie alle ellende over jullie heen krijgen! Positief blijven, ik weer zeker dat het goed komt!
Als ik heel eerlijk ben vind ik het nog wel mee valllen. Natuurlijk is het allemaal vervelend, maar dit staat niet in verhouding met écht ongeluk. Jullie hebben een gezond kindje, blijkbaar nog geld over voor een nieuwe bank en in 2010 teveel geld van de belasting gekregen. Probeer er niet in te 'zwelgen', kijk vooruit. Hebben jullie het huis inmiddels al laten checken door de politie of verzekeringsinstantie? Vaak zijn het kleine aanpassingen die het huis veel veiliger maken. Wij hebben best wat aan dat advies gehad (ook na twee inbraken) en o.a. een tralie voor het wc raampje en een extra lamp bewegingssensor geplaatst.
Jeempie wat wordt er veel bij jullie ingebroken en gestolen. Hoe komt dat? Wonen jullie in zo'n slechte buurt of juist in een dure buurt? Je zou toch haast denken dat het na de zoveelste inbraakpoging wel klaar zou zijn...
Dat is waar. Ons gezond kindje is en blijft natuurlijk het aller belangrijkste maar daarbuiten voelt het alsof we alleen maar pech hebnen. Ik lees verhalen hier op ZP van vrouwen met overleden of zieke kindjes en ik weet niet wat nog meer allemaal. Daarbij stelt dat van ons natuurlijk niets voor maar als ik kijk naar alleen onze sitatie dan krijgen we heel veel op ons dak. Dat geld wat we in 2010 teveel hadden gekregen is allemaal opgegaan aan de badkamerschade (zo budget mogelijk gerenoveerd!) en opvang salaris. Heeft ons toen mooi uit de brand geholpen maarja als ik toen al wist dat dat niet klopte had ik bepaalde keuzes toch anders gemaakt. En de bank hebben we betaald van het vakantiegeld dat nog over was. We hebben een beetje spaargeld maar dat staat echt achter de hand voor noodsituaties zoals witgoed dat stuk gaat, reparatie aan auto etc. De bank was voor ons een noodzaak dus dat hebben we van die rekening betaald. M.b.t. de woning, we hebben inmiddels een alarmsysteem die direct is aangesloten op de meldkamer. We hebben geen controle van de politie gehad. Hoe gaat dit? Moet ik gewoon de politie hiervoor bellen? @ Koon, ACH en Bolkje: dank jullie voor het duimen
Google even op politie keurmerk veilig wonen. Wij kregen dit toen vanuit de politie aangeboden, ik weet eerlijk gezegd niet meer hoe dat precies ging (is alweer dikke 4 jaar geleden). Ik begrijp je wel hoor, soms is alles gewoon even 'ruk'. Hoe moeilijk het ook is, probeer je zegeningen te tellen. Succes de komende tijd!
Was het maar zo dan hadden we een reden... We wonen in een rustige buurt die de laatste 2 jaar veel door inbraken word getroffen. Standaard gezinshuisjes dus geen dure bedoelingen en de buurtbewoners zelf zijn rustige mensen. Nooit last van hangjongeren etc. Ze hebben bij ons 2 keer ingebroken en 1 keer geprobeerd. Bij de buren 2 duren verder vlak daarvoor ook geprobeerd. Bij de buurman aan de andere kant 2 duren verder hebben ze op klaarlichte dag de voorruit van de woning ingegooid en de woning leeg gehaald. Soms bekruipt ons het gevoel dat het wellicht bekenden zijn... (Vrijwel niemand wist dat ik aan het bevallen was en in een tijdsbestek van 3 uur waarin niemand aanwezig is word er ingebroken...) Maarja dat kun je nooit bewijzen. En ik zou niet weten wie want we hebben met iemand ruzie.
Ik ga heeeeeeeeeeel erg hard duimen voor jullie, ik hoop dat je vriend die baan krijgt Sjesus en wat word er veel ingebroken bij jullie, is het alleen bij jullie of ook bij de buren/omgeving? Misschien is het een idee om een alarmsysteem te instaleren? Kost misschien even wat maar gezien dat er 3 keer is ingebroken in een korte tijd. Ik hoop voor jullie dat de wind gaat draaien. Duimduimduimdumduimduimduimdum
Bij ons in de buurt wordt ook vaak ingebroken, gelukkig zijn wij nog niet getroffen. Lara, ons schoothondje, zal wel genoeg afschrikken Wat betreft de pech met de rekeningen, ook daar komt een einde aan. Snap dat je nu donkere wolken ziet, maar geloof me, daarachter zit het zonnetje en zul je zien dat je vriend die baan krijgt
Pff wat een verhaal zeg!! Maar wat fijn dat jullie kleintje het allemaal goed doet! En ook mijn duimen draaien overuren mee voor je vriend!
Ik weet niet waar je in Maastricht nu woont maar waar K. eerst heeft gewoond en dorp ernaast daar wordt ook onzettend vaak ingebroken. Is echt vaak bij jullie al gebeurd zeg Ik duim voor jullie mee. Hopelijk krijg hij die baan. Weet je wanneer hij op gesprek mag komen?
haha Nou tijdens de eerste inbraak (toen ik nog niet wist dat ik zwanger was) toen waren onze 3 hondjes thuis. 2 Chihuahua's en een kruising malthezer-engelse bulldog. Die waren echt mijn eerste zorg. Ik was zo bang dat er iets met hun was gebeurd. Je hoort vaak van die verhalen dat de dieren iets wordt aangedaan. De hondjes zijn wel de reden geweest waardoor de inbrekers zijn betrapt. Buurman hoorde de hondjes heel zenuwachtig en hard blaffen. Hij moest zijn fiets achterom gaan zetten en toen hij bij ons naar binnen keek zag hij 2 mannen in de kasten snuffelen. Gordijnen waren op en het licht brandde en dan ook nog eens 3 honden die op je blaffen, dan heb je wel lef als je dan denkt dat je niet word betrapt. Buurman is zijn vrouw gaan waarschuwen dat ze de politie moest bellen en hij is terug naar onze woning gegaan. Inbrekers kwamen toen naar buiten gerend en hij is erachteraan gegaan maar helaas niemand te pakken gekregen. 1 hondje zat doodsbang boven, ze durft zelf de trap niet af en de andere 2 hondjes werden door diezelfde buren opgevangen. Bij de 2de inbraak hebben ze de spullen meegenomen die ze de eerste inbraak niet konden meenemen....toeval of dezelfde inbrekers?? Vaak hoor je ook dat inbrekers een half jaar later terug gaan omdat men dan verzekeringsgeld heeft gekregen en nieuwe spullen heeft gekocht. Achteraf ben ik dan wel weer blij dat we toen nog geen geld hadden ontvangen want dan hadden we inderdaad nieuwe spullen gehad die weg waren. @ iedereen: bedankt voor het duimen en de lieve berichtjes. vind het super lief dat jullie je de moeite nemen om mijn verhaal te lezen.
Nee weten we nog niet. Als het goed is krijgen we dat deze week te horen. In die wijk wonen we gelukkig niet We wonen bij het ziekenhuis verder omhoog