Hoi dames. Ik weet niet zo goed wat ik met dit bericht wil, ik denk voornamelijk even mijn gevoel kwijt dat is namelijk een rollercoaster nu. Ik heb 23 juli mn eerste licht positieve test gehad... vol ongeloof heb ik getest en getest en getest .. 25 juni was mn laatste menstruatie (heb een onregelmatige cyclus) ... rond 9-10 juli had ik veel witte vloed .. waarschijnlijk dus daar ergens mijn eisprong gehad. Eergisteren getest en daar was dan de knaltest die ik zó graag wilde zien. Gisterochtend begon mn nachtmerrie. Ik had sochtends al wat krampen alsof ik ongesteld moest worden maar niks aan de hand. Later op de ochtend alleen met afvegen wat rood/oranje bloedverlies en naarmate de dag vorderde verloor ik ook wat slijm en bloed verlies is nog steeds.. niet zo hevig als mijn menstruatie maar toch... de verloskundige gebeld die zei het kán eigenlijk nog alle kanten op. Het kan niks zijn maar het kan een miskraam zijn, ik moet zondag even terugbellen om te kijken hoe het gaat en hoe verder (mits mijn klachten erger worden dan moet ik gelijk bellen) ... ik voel me leeg en belabberd... heb me voorheen ook niet zwanger gevoeld hoor, dit was gewoon de allereerste keer dat ik zwanger was en voor mn gevoel ook hoe het nu dus fout gaat... ik weet gewoon niet wat ik moet doen.. voel me belabberd maar krijg mn emotie er niet uit.
Heel veel sterkte de komende dagen! Zoals je verloskundige zegt kan het nog alle kanten op, dus ook de goede. Maar ik weet ook dat onze gevoelens en instinct vaak gelijk hebben. Ik begrijp alleen niet dat ze je zo in onzekerheid laat. Als je het toch niet trekt, dan trek je aan de bel en sta je erop dat je morgen een echo wilt. Onzekerheid hierover is niet te doen voor een mens.