mooi geschreven nina,respect voor jou. mijn zoontje heeft een chomosoomafwijking en ik heb vandaag te horen gekregen dat hij uniek is,dat wil zeggen ,ze kunnen geen andere kindjes met deze afwijking. dus daarom kunnen ze ook niet zeggen hoe zijn ontwikkeling loopt en zijn toekomst eruit ziet,maar ik zou dit wondertje nooit kunnen missen. net zoals jij zegt nina noah is ook een verrijking in mijn leven. groetjes
Regenboogmam, je hebt je er duidelijk niet in verdiept. Anders zou je weten dat je met 20 weken geen keuze hebt. Je bevalt 'gewoon'. Je moet ontsluiting krijgen om te kunnen bevallen. Gewoon weeën en persen. Dat schreef ik vorige week ook al, maar blijkbaar heb je dat niet gelezen. Je post irriteert me merk ik. Ook al heb ik gelukkig nooit voor de keuze gestaan. De natuur besliste voor mij.
ja ik heb ook geen leuke nekplooimeting gehad,terwijl ik die ook niet wilde,maar waren ze verplicht te zeggen zeiden ze mijn zoontje had een 12mm nekplooi,ze gaven t niet veel hoop,ze hebben me gepusht voor vruchtwaterpuntie ,nee wil ik niet,zelf mijn verloskundige heeft mij geadviseerd om te denken aan een abortus. ik en mijn man hebben gedaan wat wij t beste vonden net als iedereen dat doet,en kijk de foto eens,wat een wondertje is noah toch.
Tjee zoiets is altijd een heeeeel gevoelig onderwerp. Voor mensen die dus van dichtbij meemaken dat het niet goed is in de zwangerschap etc. Is dit kwetsend!!! Hou aub rekening met elkaar en respecteer elkaars beslissingen. Iedereen heeft een mening. Betreft kindje met down precies hetzelfde. Dit zou voor ons ook geen reden zijn om weg te halen. En zoals een andere moeder in dit topic ook zei " het is een verrijking" . Dat is ieder kind....!!!
Ik snap iets niet. Je vindt een curettage een gruwelijke manier om een kindje weg te halen, maar als je de keuze zou moeten maken, zou je toch liever met curettage laten doen, dan 'gewoon' bevallen? Ik denk (heb het niet zelf meegemaakt), dat na de 20 weken bevallen van een kindje, (of dat nou opgewekt is vanwege geen levenskansen, of omdat de natuur al beslist heeft) wel degelijk veel op een gewone bevalling lijkt. Ik heb bij 14,5 week een miskraam gehad en dat was al aardig naar een gewone bevalling toe.... Gyn heeft toen ook aangegeven dat hoe dichter je toekomt naar een normale bevallingstermijn, hoe meer het -qua weeen, pijn, verloop, etc- een normale bevalling is. Van wat ik ervan weet, heb je verder ook niet zoveel keuze en moet je 'gewoon' bevallen na een bepaalde termijn. Heeft allerlei medische redenen, ik geloof o.a. om te voorkomen dat de moeder allerlei complicaties oploopt en ziek wordt.
@Rozemarijke: Klopt dat het meer op een gewone bevalling lijtk (of misschien wel is dan). Mijn nichtje moest met 21 weken 'gewoon bevallen'. Was bijna exact als een gewone bevalling en haar dochtertje heeft ook nog 1,5 uur geleefd... On topic. Ik vind het lastig en zit momenteel enorm te twijfelen over wel of niet prenatale screening. Niet zozeer voor Down (hoewel dit wel meespeelt) maar voornamelijk voor de andere chromosoomafwijkingen. Ondanks dat ik niet in de risicogroep zit, zou ik het toch graag zoveel mogelijk willen uitsluiten. Ik wil het dan wel het liefst zo vroeg mogelijk en dus niet pas bij 20 weken...Dan zou ik ook liever (wat ik een raar woord vind, maar weet niet hoe ik het anders moet omschrijven) kiezen voor curretage met 10 weken, dan voor bevallen met 20 weken... Aan de andere kant... Ze kunnen lang niet alles uitsluiten helaas en er is altijd een risico aanwezig. Dus als de kans al zo klein is en het is en blijft een kansberekening, waarom zou ik me dan onnodig in de stress helpen? Maar nogmaals, ik twijfel dus enorm, daarom morgen ook afspraak om dit met de VK te bespreken...
Ik laat - mocht ik nog een keer zwanger mogen worden - een volledig prenatale screening doen en ja, ik ben bereid om de zwangerschap te laten beeindigen wanneer het kind ernstig gehandicapt is (chromosoom afwijkingen of anders) of een ziekte die niet met het leven verenigbaar is. Waarom? Omdat ik al twee kinderen heb.. zo simpel is het voor mij... maar ik begrijp heel goed dat het voor anderen niet zo simpel is. Ik ben het er mee eens dat Down niet overgeklasseerd moet worden maar laten we het alsjeblieft ook niet onderwaarderen... Down komt in vele vormen en gradaties en zelden "alleen". Down is een ernstige aandoening die veel zorg en tijd vraagt. Daar is niets mis mee maar niet voor iedereen weggelegd.
Denk dat dit een heel gevoelig onderwerp is en er altijd misverstanden ontstaan over hoe iemand iets bedoelt.. Ieder heeft recht op zijn of haar mening.. Ik denk dat de starter van dit topic overigens bedoelt dat ze t mensonterend vind te 'moeten' bevallen van een overleden kindje, of kindje wiens leven wordt beëindigd. Dat ze dan maar liever onder narcose zou zijn en bij wijze van spreken een operatie/ curretage (wat niet kan) zou ondergaan om het zo minder te hoeven meemaken. Ik zeg niet dat ik het hier mee eens ben, maar denk dat dat is wat ze bedoelt iig.
Ik ben blij dat de mogelijkheden er zijn om prenataal een aantal dingen vast te stellen. En ik ben ook blij dat niemand verplicht is om daar gebruik van te maken. Dus als je het zo verschrikkelijk vindt, dan laat je die onderzoeken toch niet doen? Het lijkt me afschuwelijk om afscheid te moeten nemen van een zo jong leven. Ik zou willen dat niemand het ooit zou hoeven meemaken, bevallen van een kindje dat al dood is of vrijwel direct dood zal gaan. Maar persoonlijk vind ik een geboorte een waardiger afscheid dan de alternatieven die ik ervoor zou kunnen bedenken. En de verhalen die ik hier heb gelezen van vrouwen die dit hebben moeten meemaken bevestigen die opvatting alleen maar. Zo'n geboorte is alles tegelijk, alles wat het leven in zich heeft aan moois en verschrikkelijks.
ik denk in het vervolg toch beter lezen, ik heb 2 voorbeelden genoemt namelijk down, en een handicap geestelijk of lichamelijk waardoor een kind met pijn en verdriet leeft, voor mij is het allemaal hetzelfde, dat jij nu blij bent met jou kindje dat snap ik ook, tuurlijk houd je van je kind ongeacht wat dan ook, echter ben ik blij dat de keuze kan en mag gemaakt worden, als down niet zo ernstig was waarom dan al die screeningen en waarom dan de zwangerschap mogen afbreken down stelt volgens jou dus niets voor, helaas is de waarheid anders, jou kindje kan misschien geluk hebben maar vele downkindjes hebben dat geluk niet, zo komt veelal leukemie voor en ga mij niet vertellen dat zo een kindje geen pijn en verdriet heeft, hoe je het went of keerd een kindje met down heeft altijd extra zorg nodig, zou nooit normaal op school kunnen meekomen enz enz misschien los van die ene maar sorry dat is mijns inziens dus niet acceptabel ik wil dat mijn kindjes gewoon meekomen en niet op een weegschaal staan van wel of niet ziek, wel of niet oud, wel of niet mee kunnen komen, wel of niet eeuwige zorg, eigenlijk is het dus afwachten of je kind ooit "normaal" zal worden dit is niet om jou pijn te doen begrijp me niet verkeerd, ik snap jou 100% want je houd van je kind maar de keuze nu om zwangerschappen van kindjes met down te beeindigen is er niet voor niets dat is geen ongenuanceerde uitspraak dat is vaststaand feit
@Mamaatje van 5 . Au au. Misschien wordt er ook gescreened op down omdat het relatief eenvoudig is , relatief goedkoop , en als ze er zijn kosten ze ook nog een hoop geld. Misschien is het wel uit economisch belang zo gekomen. Er zijn nog vele andere afwijkingen die ernstiger zijn maar veel lastiger op te sporen.
Weghalen?!? Bah.. ik word helemaal naar van je reacties in dit topic. Ik heb dezelfde weeen ervaren met 23 weken als met 41+ weken. Het persen is net wat anders omdat je een kleiner kindje baart maar heb echt wel het hoofdje voelen staan etc. Volgens mij heb je heel veel informatie NIET gelezen. Want alles wat je opschrijft, slaat nergens op.
@mammavanvijf. Ten eerste mijn excuses voor mijn felle toon, niet netjes. Toch wil ik nogmaals duidelijk maken dat ik niet voor of tegen zwangerschapsafbreking ben. Ieder heeft recht op zijn eigen mening en beslissing. Wat voor een ander als belastend kan worden ervaren hoeft voor mij niet te gelden en andersom. Zoals ik al eerder schreef vind ik het wel belangrijk dat een besluit wel met de juiste informatie wordt genomen. In het geval van een kindje met down kan je contact opnemen met bijv de stichting down. Dan kun je een weloverwogen beslissing maken. Ik ben het eens met Nina dat het down syndroom met prenatale screening makkelijker is op te sporen dan sommige andere afwijkingen. Toch valt het mij steeds vaker op dat veel mensen zo gebrand zijn op down terwijl er veel meer andere nog ergere afwijkingen kunnen voorkomen. Door de komst van mijn dochter ben ik zeker achtergekomen dat het leven niet maakbaar is. We kunnen nog zoveel willen maar het loop altijd anders dan je hebt gepland. Ga maar eens een weekje in het UMCG op de kinderafdeling rondlopen. Wat een ellende, en let wel deze kindjes zijn ogenschijnlijk als gezonde kindjes geboren. En mammavanvijf, ook een gezond kind kan een geestelijke achterstand/gedragsproblemen hebben en niet kunnen meekomen. Dat weet je toch nooit van tevoren. Eigenlijk weet je helemaal niks en soms is dat maar goed ook. Hadden wij een andere keuze gemaakt als wij van tevoren wisten dat mijn dochter down had? Nee ons poepie was gewoon gekomen. En ik zeg niet dat het makkelijk is geweest, soms nog niet. Maar door haar schijnt elke dag de zon in ons huis, zij maakt alle clichés waar.
@nina3 relatief goedkoop, wat denk je dat een echo kost, wat denk je dat de verdere onderzoeken kosten, en in het allerergste geval wat denk je dat een medische bevalling kost, relatief goedkoop vergeleken met elk kind ja geen enkel kind is goedkoop of duur, feit blijft dat de onderzoeken er niet voor niets zijn, ik zit hier niet om mensen voor het hoofd te stoten, iedereen moet doen waar hij of zij zich goed bij voelt, maar niemand kan mij vertellen dat een kindje met down of een gehandicapt kindje, geen enorme impact is op zowel je eigen leven, als dat van je kindje en als dat van eventuele broertjes of zusjes dit heeft niets met economische beslissingen te maken vind dat ook een erg rare uitspraak @nynke76 excusse aanvaard en nogmaals ik begrijp iedereen die de keuze maakt om toch een kindje met down te laten komen, wie weet denk ik er totaal anders over in die positie, hoewel ik nu keihard zeg van niet, emotioneel gezien vind ik het moeilijk laat ik het zo zeggen, en tuurlijk weet je nooit of er iets is met je kindje, en tuurlijk moet je je volledig laten inlichten over een kindje met down of een handicap, wat is het leven waard voor zo een kleintje, niet alleen voor nu maar ook de toekomst, het ging mij er in de eerste post om dat TS niet begreep hoe mensen zo harteloos konden zijn om toch tot de afbreking van een zwangerschap te komen, dat vond ik moeilijk te begrijpen want niemand écht niemand (en dat is iets wat ik 10000% zeker weet) wilt voor die keuze komen te staan, en als je dan de loodzware keuze gemaakt heb nog een trap na krijgen dat mensen je veroordelen ook nog daar ging het om bij mij nooit de intentie om mensen pijn te doen, mijn vriendin heeft ook een kind met down dus ik zie hoe het is, houd ze van hem onvoorwaardelijk, is hij een zonnetje in huis absoluut, en hij lacht ook nog steeds als hij weer naar het ziekenhuis moet want hij heeft dus leukemie en een hartafwijking en dan krijg je toch telkens weer te horen dat het bij down hoort in het ziekenhuis en dat het te verwachten was met down en noem maar op dus vandaar mijn reactie
Mamatje van 5, en wat als jou kindje geboren wordt en dan een chromosoom afwijking en een handicap zou hebben, wat dan?? Dat vraag ik mij af of je dan nog steeds zo stellig zou zijn in je woorden. Ons zoontje* werd geboren niet wetende dat hij een zware handicap had. Vanaf dat allereerste moment hielden wij van hem en zouden wij alles, maar dan ook alles voor hem gedaan hebben. Alleen die kans kregen wij niet........
in alle eerlijkheid en het klinkt misschien ontzettend hard, maar je vroeg om mijn eerlijke mening, als ons kindje zwaar gehandicapt geboren word, zal ik hopen en zelfs bidden dat hij/zij het niet zal redden, omdat ik het gewoon geen menswaardig bestaan vind, ik zal dan ook besluiten eventuele beademing stop te zetten, en niet te reanimeren hoe pijnlijk ook, maar ik denk dat het voor mij pijnlijker zal zijn en voor de kleine ook als hij nooit zal kunnen lopen nooit zal kunnen praten, nooit zelf eten, nooit zindelijk zal kunnen zijn nee dat is geen leven dat is overleven en dat gun ik mijn kind niet. mocht ons kind een menswaardig bestaan krijgen zal ik er uiteraard ook alles aan doen en nogmaals tuurlijk houd je van je kindje, maar ik zal genoeg van mijn kindje moeten houden om hem of haar los te laten wetende dat hij nooit geen onmenselijk leven zal hebben desalniettemin ging dit topic over erachter komen tijdens de zwangerschap en daar reageerde ik op, en ik begrijp best dat mijn uitspraken hard kunnen zijn, maar ik zal ten alle tijden alles doen in het beste voor mijn kind, niet het beste voor mij
Ik lees dit topic met een grote brok in mijn keel.. Heb het al vaker gezegt je kan niet kiezen voor een gezond kind. En ik kan het weten al is het alleen al wat ik heb gezien in het UMCG. Ik heb heel veel respect voor de mama's en papa's die een onmenselijke keuze hebben moeten maken. Overigens denk ik niet dat je hier goed over mee kan praten als je nooit iets van dien aard hebt meegemaakt. Prenatale screening is heel erg goed, maar dan ook verwachten dat het dan maar gezond is en blijft vind ik naïef. Denk na voordat je aan kinderen begint ook als het je 2,3,4 of 5e is. Kan je het kind bieden wat het nodig heeft. Ook als het gehandicapt wordt, ernstig ziek wordt etc. Twijfel je of je dat aan kan? Dan zou ik zeggen begin er niet aan.
Ik las hier zelfs een tijdje geleden van een lid dat de zwangerschap zou willen laten afbreken als haar kindje doof of blind zou zijn... (niet dat ze dat op een echo kunnen zien) Ik heb er niet op gereageerd, want anders had ik zeker een ban gekregen hier op zp....
Maar stel nu dat jullie kindje tijdens de geboorte zuurstof te kort krijgt oid... Dan zou het in een rolstoel kunnen komen en wellicht ook niet mee kunnen komen op school. Sterker nog, het zou er stukken slechter af kunnen komen dan een gem. kindje met het downsyndroom. Ik heb met kindjes met het downsyndroom gewerkt, ken er 1 van heel dichtbij en bij ons op school zit ook een kindje zonder rugzakje. Hoe bedoel je geen menswaardig bestaan?! Ik vind ze mega bijzonder en zeker een verrijking van de maatschappij! Wij hebben bewust gekozen om deze testen niet uit te voeren. Bij ons was het welkom ongeacht het downsyndroom! Ik ben er van overtuigd dat deze kindjes heel gelukkig!
vraag mij af waarom ik mijzelf hier moet gaan verdedigen maar owkee nogmaals, je pikt er weer 1 puntje uit het down syndroom geweldig dat er 1 kindje bij zit zonder rugzakje maar feit blijft dat de rest wel een rugzakje heeft, stel dat stel dat daar kan ik en niemand antwoord op geven, stel dat vind ik zoo raar iedereen hoopt op een gezond kind, en ga niet zeggen dat het niet zo is, niet voor niets zijn die onderzoeken er, niet voor niets kun je kiezen tot zwangerschapsbeeindiging, en niet voor niets laten zoveel vrouwen die prenatale screening doen, en ze zullen een verrijking zijn voor hun ouders, broertjes en zusjes of familie maar verrijking voor de maatschappij hoe dan, wat heeft de maatschappij er in hemelsnaam aan als er een down kindje geboren word, of een zwaar gehandicapt kindje sorry maar daar ben ik het niet mee eens, ik vind zo een kindje géén verrijking niet voor mij en niet voor de maatschappij en stel dat ons kindje bij de geboorte zodanig zuurstoftekort heeft opgelopen zal hij/zij ook aan de beademing moeten en met het vooruitzicht dat ons kindje zwaar gehandicapt zal zijn heb ik bovenstaande al mijn mening gegeven, want van een klein beetje zuurstofgebrek word een kindje niet zwaar gehandicapt, dan word de beademing stop gezet. doof en blind vind ik géén zware handicap dit zijn dingen waar mee te leven is, door middel van braille of gebarentaal, dit zal enkel wat aanpassingen teweeg brengen maar niet ons en onze kinderen hun leven op hun kop zetten.