Is beetje lang verhaal maar moet het ff kwijt en misschien hebben meer dit meegemaakt ... Toen ik zwanger was van de 1ste na eindelijk 2,5 jaar ging alles helemaal super tot we bij de 20 weken echo erachter kwamen dat ik een 2 aderige navelstreng had maar dat was niet zo erg want de rest zag er allemaal goed uit zeiden ze ze kon alleen wat kleiner worden ... Maar met 32 weken begon de ellende sterretjes zien vocht vasthouden hoge bloeddruk kortom ik had zwangerschapsvergiftiging met 36 weken moest ik in het ziekenhuis blijven en met 36.6 weken ben ik ingeleid want het ging slechter en precies met 37 weken is onze dochter geboren maar ze leefde toen niet meer en werd meteen meegenomen en ze hebben haar 34 min. Gereanimeerd en de kinderarts kwam ons daarna vertellen dat ze zeer zeer ernstig zuurstof te kort had gehad en dat ze werd overgebracht naar een ander ziekenhuis .. 2 uur na de bevalling konden we haar nog ff zien voor ze werd meegenomen .. Ik werd paar uur later ook overgebracht naar het andere ziekenhuis want ik had meer dan 2 liter bloed verloren dus moest eerst mijn bloedtransfusie krijgen voor ik weg mocht .. Onze kleine meid werd 72 uur gekoeld en in coma gehouden want ze moest zo rustig mogelijk zijn dan werkte het het beste .. In totaal heeft ze 1 week op neonatologie gelegen en 2 weken op een tussen afdeling en daarna mocht ze gelukkig mee naar huis want ze ging zo snel vooruit en dat hadden ze dus helemaal niet verwacht en nu hebben we hier een prachtige meid die over 4 weken alweer 3 jaar word rondlopen en zoals het er nu uitziet er ook niks aan heeft overgehouden .. Maar nu ben ik morgen alweer 37 weken zwanger en tot nu toe verloopt deze zwangerschap heel goed mijn bloeddruk blijft hartstikke mooi maar de angst dat het weer gaat gebeuren word nu steeds erger omdat het nu wel weer dichtbij komt Pfff zelfs mijn man is er gewoon beroerd van en slaapt nu al zo slecht en de gyn zegt wel elke zwangerschap en bevalling is anders maar die angst Pfff ... Sorry voor lang verhaal maar moest het ff kwijt
Jeetje wat een verhaal en wat mooi dat het nu zo goed met haar gaat! Kun je niet aan je arts voorstellen of ze je eerder in willen leiden, zodat je meer rust krijgt. Ik snap dat ze dit niet zomaar doen, maar begrijp je angst dit nog een keer mee te moeten maken wel zeg. Wat een wonder van je dochter!
Wat een verhaal zeg! maar de navelstreng heeft nu wel 3 aders? en jij voelt je nu ook nog goed toch? Het zal super eng zijn maar ik zou proberen elke dag te koesteren dat je kindje langer in je buik zit! Sterkte in elk geval
Wauw, wat gaaf dat het verhaal zo mooi mocht aflopen! Waarschijnlijk heb je dus Hellp gehad, of pre-eclampsie. Ik heb het ook gehad en bij mij ging het ook volledig mis tijdens de bevalling. Met de gynaecoloog heb ik afgesproken dat ik de volgende keer meteen een keizersnee krijg en dat we geen 40 weken zwanger zullen zijn. Kun je niet vragen of ze eerder een keizersnee willen gaan doen, of eerder inleiden? Deze stress is ook zeker niet goed voor jullie tweetjes. Heel veel sterkte toegewenst! Wens je een goede bevalling toe!
Ja ik heb nu 3 aders en voel me op zich goed het is alleen de angst waar ik nu last van heb .. Ik heb ook over keizersnede gehad maar zolang het nu allemaal goed gaat doen ze het echt niet dus het is voor ons gewoon afwachten en hopen dat het dit keer gaat zoals het hoort maarja makkelijker gezegd dan gedaan Pfff
Jeetje wat een verhaal! Logisch dat je bang bent, die bevalling is echt traumatisch geweest. Ik ben bij de eerste ook ingeleid v.w. zwangerschapsvergiftiging maar ik was al 39,4 weken. Ook mijn bevalling was erg traumatisch. Gelukkig niks met de kleine maar ik heb er geestelijk ontzettend veel last van gehad. Ik hoop dat ik je een beetje gerust kan stellen door te zeggen dat mijn 2e bevalling echt een droombevalling was. Het deed natuurlijk wel pijn maar het ging zo soepel en vlot, zo gun ik het iedereen.
Wat een nare eerste bevalling heb je gehad. Krijg je nu een geplande keizersnede en heb je dit besproken met de gyn/vk? Ik heb ook best veel angst voor de bevalling(uitdrijving) i.v.m. een totaal ruptuur. Ik ga nog in gesprek met de gyn. hierover. Mijn vk reageerde heel lief en er worden sowieso aanpassingen gedaan in mijn bevalling als dat medisch mogelijk is. Maak je angsten bespreekbaar en neem je man mee. Zo je bevalling ingaan is niet echt fijn.
Ik heb al een paar goede gesprekken gehad met de gyn en ze willen sowieso geen keizersnede doen .. Ze weten dat ik bang ben en begrijpen het ook maar alles ziet er nu al elke keer goed uit dat ze gewoon afwachten en daar moet ik het maar mee doen eigenlijk ... Ik hoor van heel veel die vragen om keizersnede en het ook krijgen maar ik krijg het niet voor elkaar hier en dat is ook geen pretje een keizersnede maar voor mijn gevoel beter ...
Wij hopen ook echt dat het deze keer heel goed gaat en dat we deze keer dan ook zo weer thuis zijn het zal wel heel fijn zijn