Gisteren belt vriendlief mij om half een op; ons ventje heeft een broodje op en slaapt nu lekker. Heerlijk, zo'n papadag. En nu slaapt meneer dus nog steeds niet! Hij heeft om 12.15 een broodje gekregen. Meestal gaat hij dan eerst slapen en krijgt hij na het slaapje weer een fles melk. Hij wilde dus net echt niet slapen, dus heb ik toen de fles gegeven. Tijdens de fles was hij al slaperig, maar we lopen de trap op en meneer is weer klaarwakker. We zijn nu een uur verder en hij wil gewoon niet slapen. Staat te dreinen in zn bedje en is niet stil te krijgen. Vaak helpt het om hem in slaapt te wiegen in onze armen en dan in bed te leggen. Maar ook dat doet hij nu niet. Zodra hij zijn bedje voelt, gaat hij weer staan. Waarom slaapt ons mannetje nu wel prima bij oma, het kinderdagverblijf en papa en bij mij niet. Stond net gewoon mee te janken naast zn bedje. Was net ook echt boos op hem, maar ja dat heeft ook weinig nut. Wat doe ik nou fout?? Heb bijna de neiging om vriend te bellen zodat hij hem in slaap kan laten vallen...........
Hij slaapt nu een half uurtje. Hoop dat hij nog even volhoudt, kan ik ook even lekker een boekje lezen. Verlatingsangst past idd prima bij de leeftijd, maar zal hij dat dan alleen bij mij hebben? Lijkt me ook zo raar!