Ik heb niet alle reacties gelezen. Ik werk zelf op een school met kinderen die klinisch zijn opgenomen vanwege psychiatrische problematiek. Wat goed is om jezelf af te vragen is of het op dit moment voor hem en jou uit maakt of er ook nog de diagnose ADHD gesteld wordt. Als hij op dit moment zo functioneert dat hij en zijn omgeving (thuis en school) hier goed mee om kunnen gaan, zou ik me afvragen of ik dan uberhaupt medicatie zou geven. Voor een heleboel kinderen met ADHD is de extra structuur die een kind geboden krijgt vanwege de PDD nos al genoeg en voegt medicatie niet genoeg toe. Die overweging vind ik belangrijker dan het labeltje extra dat hij dan evt krijgt. Succes, want het is lang niet altijd makkelijk!
Ik ben het hier erg mee eens! Ik heb zelf vlak na de diagnose een tijdje de medicatie gehad (heb ook wel een erge vorm van adhd hoor) maar door structuur in mijn leven en omgeving aan te brengen en toch ook de impulsiviteit even lekker te laten zijn (ben heel erg impulsief, in alles) heb ik balans in mijn leven gevonden en gebruik ik geen medicatie meer!
Hier ook een zoon van 10 die PDD-NOS heeft met kenmerken van ADHD. Vanaf zijn 7de was er geconstanteerd dat hij ADHD heeft en heb gelijk ritalin gekregen, maar eigelijk was hij nooit onderzocht of hij HET wel had, maar er werd gezegd als de medicijnen niet werken en als hij TEveel bijwerkingen zou krijgen dan zou hij geen ADHD hebben, de medicijnen sloegen aan, maar heb al die tijd getwijfeld of hij niet PDD-NOS had en heb er op aangedrongen om een onderzoek te krijgen, dit allemaal via luceris, dit is een kinder- en jeugdpsychiatrische instantie. Hier is dus eindelijk naar ons geluisterd en gekeken en het blijkt dus nu dat hij dus PDD-NOS heeft en niet alleen ADHD. Nu gaan we nog kijken wat het beste is wat we hem aan medicijnen kunnen gaan geven. Wij krijgen nu ook via hun ouderbegeleiding en dat is wel heel fijn, we mogen zelf aangeven in hoeverre we dit allemaal willen, ze willen ons zelfs helpen met school, maar op school gaat het gelukkig goed met hem en hebben tot nu toe nog geen speciaal onderwijs nodig. Het is wel heel vervelend dat je nog steeds geen duidelijkheid hebt wat hij nu heeft. Mischien toch eens een andere instantie opzoeken die er WEL voor jullie is en die een uitgebreid onderzoek doet. Het is voor je ventje ook wel belangrijk dat hij weet wat hij precies heeft, zodat hij zelf ook weet hoe hij er mee om moet gaan. Heel veel sterkte met dit toch wel byzondere mannetje (laat hem dit maar niet lezen hihi) ps mocht je eventueel vragen hebben mag je ze gerust stellen hoor!
Ik zag net al MEE staan en nu ook Balans. Die sites zal ik nog eens bekijken (ben er al ooit rond aan het zoeken geweest toen ik ergens anders mee zat met mn 2e zoontje). Wie weet kom ik daar nog wat nuttigs tegen idd. OF kunnen ze me adviseren wat ik hier nu weer mee moet. Dankjewel! Hij heeft een BERG aan therapie en begeleiding gehad. En is van een bang impulsief raar joch in een slim doordacht (en doortrapt soms ) manneke verandert. Hij laat me steeds versteld staan van hoeveel en hoe ver hij gekomen is. Hij fietst verdorie voort elke dag 12 KM. In zn uppie, door weer en wind (nouja...als t echt bar en boos is wordt hij gebracht hoor) en zonder ook maar ooit te miepen of te klagen. Altijd optijd met alles wat hij nodig heeft voor school bij zich! EN zn huiswerk op tijd af en gemaakt zonder dat we hem achter zn vodden aan moeten zitten! Uiteraard hebben we hem hier op voorbereid en zijn we altijd bezig geweest hem zo zelfstandig mogelijk te laten worden. Maar ik typ dit nu met tranen van trots in mn ogen! Hij weet zn beperkingen. Hij weet wat hij heeft en hoe anderen er op kunnen reageren. Hoe hij soms dingen verkeerd ziet (en soms misbruikt hij deze kennis ook wel hoor.. Maar ook dat hoort er uiteraard bij!). En hij is enorm open en eerlijk. Zn broer weet ook wat er met zn broer is en hoe ermee om te gaan (en hoe het bloed onder zn nagels uit te halen uiteraard) We hebben er nooit doekjes om gewonden en het behandelt alsof Miky een bril had. Zo gewoon wilde ik dat t voor ons was en zo gewoon is het nu ook voor ons. Wij hebben geen problemen met hem en zn aandoening (welk naampje er ook aan gegeven zou moeten worden) De school heeft niet aangegeven dat er problemen zijn. Hij heeft juist enorm goede cijfers. Zn mentor en leraren zijn tevreden. Hij heeft vrienden maar zoals t hoort, ook "vijanden". Het enige probleem is dat hij niet goed slaapt (moeite los te laten en zich in slaap te laten weg zakken) en dat hij soms niet door heeft dat hij enorm brutaal is (onbedoeld). Dus idd Clarike dat was mijn overweging ook. Waarom heel die zooi weer door elkaar gooien. Om een ander stickertje op zn koppie te kunnen plakken? Why fix something when it ain't broken!? Het enige waarom dit me zou kunnen boeien is dat hij misschien afgesloten is van bepaalde hulp die hij met n ander stickertje wel zou krijgen. Bvb dat hij niet (meer) in cluster 4 zou vallen mbt zn rugzakje. En we zijn nu heel erg bezig om hem toch de HAVO te laten halen. Hij heeft als school advies HAVO gekregen. Maar omdat hij PDD-NOS heeft en omdat de school (VO) dit jaar voor het eerst een aantal HAVO trajecten opgezet heeft en niet door had dat er zoveel aanmeldingen zouden zijn. Moest hij toch naar VMBO. Maar als aan t eind van het jaar bleek dat hij toch HAVO materiaal was dan kon hij nog over stappen (en dit mannetje weet was hij wil en daar is HAVO voor nodig). Niet dat we hem pushen hoor! Wij hebben aangegeven dat als hij zn best doet t goed genoeg is. En als hij nu 8en of hoger haalt hij misschien naar de HAVO kan. En hij is er helemaal voor gegaan! En ondertussen leert hij zichzelf even HTML (met hulp van mams), movie maker en wil hij flash gaan leren. Ok waar is die "trots" emoticon! Klinkt dit als een ADHD-er die ritalin nodig heeft voor de concentratie? (no offens voor de mensen met ADHD hoor!)
zoals je je zoon omschrijft Wilma lijkt het me geen adhd-er (maar wie ben ik?), en toch meer pdd-nos. Een contra indicatie tegen adhd is goede concentratie, en als hij op Havo uitkomt, volgens mij moet je dan wel redelijke concentratie hebben. en idd wat maakt t uit welk plakkertje hij krijgt, als hij maar de juiste richting in gestuurd word om zo normaal mogelijk te kunnen functioneren! succes iig!
Sorry maar als ik jou verhaal nu zo lees vraag ik me zelfs af of hij uberhaut iets van adhd of pdd nos heeft. weet dat ieder kind anders is, maar ik lees een wel heel totaal ander kind dan onze zoon..
Ik wil graag weten wat je dan precies zag, hoe je wist dat er iets scheelde. Ik ben erg benieuwd, want ik krijg af en toe te horen dat mijn zoontje kenmerken heeft van ADHD, maar andere mensen zeggen weer dat het te vroeg is om dat te kunnen zeggen. Hij is nu bijna anderhalf. Maar jij zag dus al met 6 maanden dat je zoontje 'anders' was, zegmaar... ?