Hallo dames, Ik schrijf mijn verhaal hier om het een en ander van me af te schrijven.. Op 27 maart 2009 ben ik bevallen van een schitterende dochter Mila Ize, ze woog 3600 gr en ze was 46 cm. Mijn vliezen braken om half 7 s`morgens en om 7 uur kwamen de weeen om de minuut. Ik kon ze op zich redelijk opvangen.. Rond half elf had ik volledige ontsluiting en kon ik gaan persen, dit persen heeft 2 1/2 uur geduurd. Nadat de verloskundige de greep Mc Roberts deed (je benen in de lucht en dan helemaal wijd om je bekken wijder te maken) en op mijn buik gedrukt heeft en de andere verloskundige haar eruit getrokken heeft is ze geboren. Ze ademde niet gelijk maar gelukkig begon ze vrij snel te huilen. wel was ze echt helemaal blauw en had ze een tuut op haar hoofd net of ze met een vacuum pomp was gehaald. Gelukkig was met haar al gauw alles goed. Maar ik moest naar het ziekenhuis om gehecht te worden.. Na 3 maanden kwamen wij erachter dat ik in verwachting was van een broertje of zusje voor Mila. Erg geschrokken maar toch erg blij mee. Nu een half jaar later heb ik onderzoeken gekregen naar hoe goed mijn kringspier zijn werk nog deed.. Ik dacht dat het redelijk ging. Nu heb ik afgelopen dinsdag de uitslag gekregen en die was helemaal niet goed.. Mijn kringspier is zo dusdanig beschadigd dat het nooit meer goed komt dat wil zeggen over een poos incontinent en al dat soort dingen. Ook mag ik nooit meer een kindje via de natuurlijke weg op de wereld zetten en krijg ik dus een keizersnede.. Ik ben zo blij dat dit kindje door alle voorbehoedsmiddelen heen toc bij ons komt want anders was ik er waarschijnlijk nooit meer aan begonnen. Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het even van me afschrijven!!
Wat een dubbel verhaal, ben heel blij voor je dat je nog een kindje krijgt maar echt akelig om te horen dat je voor altijd klachten houdt van de ruptuur. Puur uit interesse: is er een reden waarom ze er zo moeilijk uit kwam? En was je achteraf liever eerder naar het ziekenhuis gegaan? Uit je verhaal maak ik op dat ze flink klem zat!
Veel sterkte gewenst en nog gefeliciteerd met de zwangerschap! hou de moed er in meid het komt goed. Xx Sakinah
meid..respect..en super dat jullie dit wondertje zo mogen ontvangen..Sterkte en ik hoop dat de gevolgen uiteindelijk zullen meevallen.. dikke knuff
heel veel sterkte gewenst meid! en je hoeft je niet te excuseren voor je lange verhaal, het is juist goed om lekker van je af te schrijven, je hebt flink wat voor de kiezen gekregen! en natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap, heel knap dat je er zo tegenaan kijkt!! liefs,